Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Για επίδειξη λαϊκισμού είχαν κατηγορήσει σε άλλη στιγμή τη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, όταν ανέβηκε στο βήμα της Βουλής κρατώντας ένα μπουκάλι γάλα και μια φραντζόλα. Θα μπορούσαμε να δεχθούμε και στη μία και στην άλλη περίπτωση πως είναι εύκολος ο λαϊκισμός και πως δεν βοηθάει στην αναβάθμιση του πολιτικού επιπέδου της χώρας. Δεκτόν, αρκεί να μην το λένε εκείνοι που έχτισαν πολιτικές καριέρες λαϊκίζοντας.

Από χθες τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης βοούν για τη βίλα των 540.000 ευρώ με πισίνα που αγόρασε ο Πάμπλο Ιγκλέσιας με τη σύντροφό του και επίσης στέλεχος των Podemos, Ιρένε Μοντέρο. Η πολυτελής κατοικία στα προάστια της Μαδρίτης έφερε στην επιφάνεια τις παλαιότερες καταγγελίες που έκανε ο αρχηγός των Podemos εναντίον του τότε υπουργού Οικονομικών Λουίς ντε Γκίντος επειδή είχε επενδύσει αγοράζοντας ένα ρετιρέ αξίας 600.000 ευρώ. Λογικό ήταν να του επιστρέψουν οι καταγγελίες μπούμερανγκ.

Σε έναν ιδεατό κόσμο δεν θα υπήρχαν λαϊκιστές. Δεν θα υπόσχονταν να σκίσουν τα Μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, δεν θα έτρεφαν τις ταπεινότερες ορμές του κόσμου, δεν θα πατούσαν στην απόγνωσή του για να τον γεμίσουν τυφλή οργή. Δεν θα υπόσχονταν κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους γερμανοτσολιάδες που πούλησαν την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας ούτε θα ορκίζονταν πως θα αλλάξουν την Ευρώπη. Επειδή όμως δεν ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο, αλλά σε μια κοινωνία όπου οι δήθεν αντισυστημικοί υιοθετούν όποια πιο συνωμοσιολογική, εθνικολαϊκιστική και αντιευρωπαϊκή θεωρία διαθέτουν, θα πρέπει να περιμένουν την ώρα που αυτή η ρητορική θα στραφεί εναντίον τους. Οταν φουσκώνεις το ποτάμι της οργής με τεχνητά φράγματα, κάποια στιγμή το ποτάμι ξεχειλίζει και πλημμυρίζει ό,τι υπάρχει δίπλα του. Νομοτελειακά.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]