Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Όπως πρόβλεπε σωστά ένας πικαρισμένος Γιούνκερ στα τέλη Ιουνίου, «το διαζύγιο δεν θα είναι φιλικό». Ούτε οι εξελίξεις στο εσωτερικό του Ηνωμένου Βασιλείου, θα προσθέταμε εμείς.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν ήταν χθες κάπως πιο διαλλακτικός, αφήνοντας άνεση χρόνου στη βρετανική κυβέρνηση, ώσπου να καταθέσει το αίτημα εξόδου βάσει του άρθρου 50 των ευρωπαϊκών συνθηκών. «Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα. Θα περιμένουμε κάποιους μήνες ωσότου ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις του Brexit», δήλωσε από το Παρίσι.

Οι πρώτες επιπτώσεις της βρετανικής ψήφου αποτυπώνονται στο πεσμένο ηθικό των γερμανικών επιχειρήσεων. Αυτή όμως που κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα είναι η βρετανική κυβέρνηση. Οι εκκλήσεις για επανένωση της Ιρλανδίας σε Δουβλίνο και Μπέλφαστ ανάγκασαν τη νέα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να μεταβεί άρον άρον στη Βόρειο Ιρλανδία.

Από την ταραγμένη κοιτίδα του IRA, η νέα ηγέτιδα των Συντηρητικών έστειλε μήνυμα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιθυμεί επαναφορά των συνοριακών ελέγχων μεταξύ των δύο Ιρλανδιών (σ.σ. της βρετανικής και της ανεξάρτητης που θα παραμείνει στην Ε.Ε.) και θα κάνει ό,τι μπορεί για να την αποτρέψει.

Ομάδα εθνικιστών Βορειοϊρλανδών πολιτικών απείλησε ότι θα προσβάλλει δικαστικά το Brexit, αν το Λονδίνο δεν διασφαλίσει την ειρηνευτική συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, που τερμάτισε τον αιματηρό εμφύλιο ανάμεσα στους αποσχιστές καθολικούς και τους φιλοβρετανούς προτεστάντες του Ολστερ.

Την ίδια στιγμή ξαναχτύπησε η Σκοτσέζα πρωθυπουργός, Νίκολα Στέρτζον. Πάνω που την είχαμε ξεχάσει αφότου έφαγε πόρτα από τον Γιούνκερ, έριξε στο τραπέζι το ενδεχόμενο ενός δεύτερου αποσχιστικού δημοψηφίσματος. «Το αν θα γίνει ή όχι», τόνισε, «θα εξαρτηθεί από το πόσο ικανοποιητική θα είναι για τη Σκοτία η νέα σχέση Βρετανίας-Ε.Ε.». Τόμπολα!