Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Η ουσία είναι ότι οι θεσμοί χθες, με ένα διπλό χτύπημα από Μοσκοβισί και Λαγκάρντ, αποδόμησαν το παραμύθι της καθαρής εξόδου και ουσιαστικά ακύρωσαν τα… εισιτήρια που είχε «βγάλει» προχθές ο Α. Τσίπρας για το Καστελλόριζο, ώστε περί την 20ή Αυγούστου να ξαναπάει στο ακριτικό νησί, προκειμένου να «γιορτάσει» την έξοδο από τα Μνημόνια…
ΙΣΩΣ ΟΜΩΣ το πιο σημαντικό είναι ότι οι θεσμοί πλέον είναι σαν «σπρώχνουν» τον Α. Τσίπρα σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, προκειμένου να αποφύγει να «πιει όλο το πικρό ποτήρι» των μέτρων που έχει ψηφίσει. Γιατί χωρίς «καθαρή έξοδο», χωρίς δεδομένη τη ρύθμιση του χρέους, με καθεστώς αυξημένης επιτήρησης μετά τη λήξη του προγράμματος και χωρίς «χάρες» για το «πάγωμα» της νέας μείωσης των συντάξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει έντονα με την κατάρρευση. Λογικό είναι, προκειμένου να την αποφύγει, να προκαλέσει μια νέα «σύγκρουση» με την Ε.Ε., να «υποσχεθεί» ανέξοδα και εκ του ασφαλούς… ακύρωση των μέτρων που ο ίδιος έχει επιλέξει και ψηφίσει και να αναζητήσει μια «ηρωική έξοδο» με υψηλότερα ποσοστά απ’ αυτά που μπορεί να διεκδικήσει, έχοντας «σκάσει στα χέρια του» η μείωση των συντάξεων κι ενδεχομένως η πρόωρη εφαρμογή της μείωσης του αφορολογήτου.
ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ μετά την προαναγγελία της «φιέστας του Αυγούστου» από τον Α. Τσίπρα, ο Π. Μοσκοβισί μίλησε ευθέως για «έξοδο με νέα συμφωνία, που δεν θα είναι “κρυφό Mνημόνιο’’, αλλά που θα διασφαλίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική πειθαρχία θα συνεχιστούν». Πιο σαφής ορισμός του «Μνημονίου χωρίς λεφτά» δύσκολο να υπάρξει. Την ίδια ώρα, η Κ. Λαγκάρντ έλεγε -για μια ακόμα φορά- ότι το ΔΝΤ ποτέ δεν ζήτησε «τόσο βαθιές περικοπές» στην Ελλάδα, υπονοώντας ευθέως ότι οι «βαθιές περικοπές» ήταν πολιτική επιλογή της κυβέρνησης.
«ΤΑ ΦΙΔΙΑ» -όπως έχει γράψει η στήλη- έχουν «ζώσει» εδώ και καιρό το Μ. Μαξίμου, το οποίο εγκαίρως αντελήφθη ότι δεν βγαίνει το αφήγημα της «καθαρής εξόδου». Ο πρωθυπουργός -αντί να «το στρίψει»- επιμένει σε αυτό, σηκώνοντας μάλιστα τους τόνους. Γεγονός που κατά πάσα πιθανότητα σημαίνει πως το Μ. Μαξίμου «σκηνοθετεί» ήδη τη «σύγκρουση με τους δανειστές». Χθες μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης έφτασε στο σημείο να αφήσει… ανοιχτό το ενδεχόμενο… αύξησης του κατώτατου μισθού, «ίσως κι εντός του έτους»!
ΤΟ ΝΕΟ αφήγημα της κυβέρνησης αρχίζει να σχηματοποιείται: «Καταγγελία» και «ρήξη» με την «μπότα των δανειστών» και «υποσχέσεις» αλά 2015 (αύξηση κατώτατου μισθού, μη εφαρμογή της ψηφισμένης μείωσης των συντάξεων από 1ης/1/2019, μείωση φόρων και αποφυγή της μείωσης του αφορολογήτου κ.λπ.). Μόνο που η ιστορία, κατά τον αείμνηστο, «επαναλαμβάνεται μόνο σαν φάρσα ή σαν κωμωδία»…
Στον κόσμο τους
Ο μεν κ. Τόσκας δήλωσε… περιχαρής ότι η εγκληματικότητα έχει μειωθεί. Ο δε κ. Παρασκευόπουλος αναρωτήθηκε αυτάρεσκα «γιατί να μετανιώσω για το νόμο μου;
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Επειδή μείωσε την εγκληματικότητα;». Λίγες ώρες αργότερα είδε το φως της δημοσιότητας η δημοσκόπηση της PULSE, που δείχνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία θεωρεί ανεπαρκή την αστυνόμευση, καθώς και ότι αισθάνεται μεγαλύτερη ανασφάλεια. Τα ίδια πιστεύει και το 55% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτά κατά τους δύο υπουργούς (νυν και πρώην) αποτυπώνονται, ενώ έχει… μειωθεί η εγκληματικότητα! Και οι δύο υπουργοί, προφανώς, είναι πιστοί του δόγματος «όσο διαφωνείς με την πραγματικότητα τόσο χειρότερο για την… πραγματικότητα». Αλλά και πρόθυμοι να βγάλουν τρελούς όλους τους άλλους. Κι ας είναι οι συντριπτικά περισσότεροι. Αλλωστε, αυτή την τακτική ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την εγκατέλειψε ποτέ.
Πάντα είχε μια άνεση να δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα και ποτέ δεν δίστασε να καλέσει κι άλλους να ζήσουν σε αυτήν. Και ο μεν κ. Παρασκευόπουλος έχει την «πολυτέλεια» του τέως και μπορεί σχεδόν ανέξοδα να λέει ό,τι θέλει. Ο κ. Τόσκας όμως παραμένει υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Κι εφόσον αποδεδειγμένα δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο, μήπως όταν ερωτάται για την εγκληματικότητα είναι καλύτερα… να κάνει πως κοιμάται;
Μήνυμα Καραμανλή του νεότερου
Η δήλωση του Κ. Καραμανλή του νεότερου ότι «είναι ίσως η πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας που η Ν.Δ. αυτά που λέει τα λέει με πολύ μεγάλη σοβαρότητα και λέει πολύ λίγα πράγματα» ενόχλησε διάφορους. Οχι μόνο γιατί ήταν μια γενναία στήριξη στον Κ. Μητσοτάκη. Αλλά και γιατί «χάλασε» το story που διακινείται συστηματικά από το Μαξίμου, σύμφωνα με το οποίο η Ν.Δ. «σπαράσσεται» και οι «καραμανλικοί» ετοιμάζονται να κάνουν νέο κόμμα. Είναι απολύτως εύλογο ότι από τα «υπόγεια» δόθηκε «γραμμή» να «αποδομηθεί» ο τομεάρχης με το «βαρύ όνομα».
Απογοήτευση…
Η δημοσκόπηση της PULSE για τον ΣΚΑΪ «έκρυβε» και μια μεγάλη απογοήτευση για την κυβέρνηση. Η μη αναστρέψιμη διαφορά του 10% δεν λέει να μειωθεί, παρά τις αντίθετες και φιλότιμες προσπάθειες δημοσκοπήσεων που είχαν παραγγείλει φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και sites. Αυτό σημαίνει πολλά. Ομως το πιο απογοητευτικό για την κυβέρνηση είναι ότι αποδεικνύει πως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από γενέσεως του ελληνικού κράτους» πήγε… άπατο. Η Novartis, στην οποία η κυβέρνηση έπαιξε τα ρέστα της, «πέρασε και δεν άγγιξε».
Ο σύγχρονος τουρκοφάγος…
Με πολλές κρυφές ελπίδες ότι αυτός ο ρόλος μπορεί να τον ξαναβάλει στη Βουλή, ο Π. Καμμένος εμφανίζεται ενθουσιωδώς σαν ο «σύγχρονος τουρκοφάγος». Εξ ου και δήλωσε αυτάρεσκα ότι «οι Τούρκοι έχουν πάθει αμόκ με μένα, τους εύχομαι καλές εκλογές»… Σε ό,τι αφορά τον ίδιο, είναι απολύτως λογικό να αρέσκεται σε αυτόν ρόλο, που, όπως φαίνεται, είναι και η τελευταία ελπίδα του για την επανείσοδο στη Βουλή. Για τη χώρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνος.
Απορίες
1. Τι άλλο να κάνει η Χριστοδουλοπούλου για να πάρει τον τίτλο του πιο αυθεντικού εκφραστή της πολιτικής αναίδειας;
2. Όπως «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται» έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει ρόλο στο χάος της απλής αναλογικής στους ΟΤΑ;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]