Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Επομένως, ας μην εκλάβουμε την πρωθυπουργική διαπίστωση περί του καθαρού και γαλάζιου ουρανού του Καστελλόριζου ως δήλωση. Μάλλον ως πρωινή ποιητική ενατένιση. Ας του πω τους στίχους του Καβάφη:
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ᾽έγώ την φύσι
Λίγο.
Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού…
Η πρωθυπουργική παρομοίωση ερμηνεύεται ούτως: «Οπως είναι καθαρός και γαλάζιος ο ουρανός, έτσι θα είναι η έξοδος από το δικό μου μνημόνιο». Μετά από αυτή, έχω τη βεβαιότητα ότι στο Μαξίμου του κρύβουν τις δηλώσεις των δανειστών. Ακόμη και του Μοσκοβισί.
Αφήστε που έκανε λάθος και στο χρώμα. Η γαλάζια έξοδος από το μνημόνιο ετοιμαζόταν το 2015, επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου. Ομως, ο Αλέξης το 2015 βρισκόταν σε σύγχυση: «Τα κάνω όλα Κούγκι ή γλείφω Μέρκελ; Είμαι αριστερός ή το γυρίζω σε αριστερούλη κι ας κλάψει η Μπέτυ;».
Η δήλωσή του περί γαλάζιου ας εκληφθεί και ως ηθελημένη αχρωματοψία. Το δικό του «μάρμαρο» πάντως είναι ροζ και τιμάται 200 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα το πληρώνουμε εις το διηνεκές. Γιατί ανάπτυξη 3,5%, ούτε καθ’ ύπνον! Αλλά ήγγικεν η ώρα της ανταπόδοσης κατά τις πράξεις του καθενός…
Η δεύτερη δήλωσή του –«οι προκλήσεις και η επιθετικότητα δεν αποτελούν ένδειξη ισχύος»– είχε πλείονας αποδέκτες: Τους απέναντι – μια βαρκάδα δρόμος, τον Καμμένο, που αρέσκεται στις αναγνώσεις της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, άσχετο που τις αντιλαμβάνεται, όπως του επιτρέπει η παιδεία του, και τον μπαρμπα-Φώτη, που δεν μπορεί να ξεπεράσει το σύνδρομο: Ο δεύτερος Καμμένου!
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Η πρωθυπουργική δήλωση μόλις και προηγήθηκε της αναγγελίας του Ερντογάν περί τουρκικών εκλογών. Οι πληροφορίες μου λένε ότι σε πρόχειρη συσκεψούλα οι του Μαξίμου κατέληξαν πως οι τουρκικές προκλήσεις πιθανόν να κορυφωθούν κατά την προεκλογική περίοδο, αλλά μετά θα επέλθει νηνεμία. Μάλιστα…
Ας καλέσουν, λοιπόν, τον Γιάννη Στουρνάρα να τους εξηγήσει ότι η ανόρθωση της τουρκικής οικονομίας περνά από τους υδρογονάνθρακες. Ισως, έτσι, να κατανοήσουν ότι οι τουρκικές προκλήσεις, που κατέληξαν το 1974 με τη μισή Κύπρο υπό κατοχή, θα συνεχιστούν και θα ενταθούν. Νηνεμία; Χρειάζεται να αλλάξει ένοικο το Μαξίμου.
Αντί, λοιπόν, ο πρωθυπουργός να κατασκευάζει νοβαρτιάδες κατά των πολιτικών του αντιπάλων, ας επιχειρήσει να συγκολλήσει τα θραύσματα της κατακερματισμένης πολιτικής ομοψυχίας. Εστω και τώρα!
«Αύριο δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό». Οπως του το είπε η Γεννηματά…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]