Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ολοι οι Ελληνες δεν έχουν λογαριασμούς στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ενημερωθούν. Υπάρχει το υπουργείο, υπάρχει η Πολεμική Αεροπορία, υπάρχει ο αρχηγός της να το κάνουν επίσημα και με το τυπικό που αρμόζει σε μια τέτοια τραγική είδηση.

Σε καταστάσεις έντασης, σαν αυτές που βιώνουμε με τους γείτονές μας, ένα tweet δεν θεραπεύει την αγωνία των πολιτών. Τροφοδοτεί την καχυποψία τους και βάζει φωτιά στα σενάρια. Δεν φτάνουν «οι 154 χαρακτήρες» να δώσουν πλείονες εξηγήσεις. Δεν επιτρέπουν την αντιμετώπιση ενός τέτοιου γεγονότος με την ψυχραιμία που απαιτεί η ένταση πάνω από το Αιγαίο.

Με tweet δεν στέλνεις ως υπουργός Εθνικής Αμυνας συλλυπητήρια στη μάνα του σμηναγού, που έφυγε τόσο πρόωρα, πάνω στον ανθό της νιότης του. Γιατί η μάνα του σμηναγού δεν γνωρίζει από tweet τούτη την ώρα της μεγάλης απώλειας, που το «γιατί» δεν παίρνει καμία απάντηση και η οδύνη μένει μετέωρη. Ενας γελαστός, χαρούμενος, αισιόδοξος νέος άνδρας ήταν ο Γιώργος Μπαλταδώρος, που λάτρευε να πετά για να υπερασπίζεται την πατρίδα μας.

Με ένα tweet δεν εκφράζεις τα συλλυπητήριά σου στην Πολεμική Αεροπορία που έχασε ένα στέλεχός της, που το μέλλον του προοιωνιζόταν λαμπρό. Δεν παρηγορείς με ένα tweet τους συναδέλφους του, που σε λίγο θα απογειωθούν για να αναχαιτίσουν τα τουρκικά αεροσκάφη που πετούν πάνω από τις Οινούσσες και τη νήσο Παναγιά.

Tα tweets είναι για να κάνεις πλάκα με φίλους και γνωστούς. Για να ασκείς κριτική, με γραφή σύντομη και χιουμοριστική, στην καθημερινότητά σου, αλλά όχι για να δημοσιοποιείς ως υπουργός Εθνικής Αμυνας τήν ανεξήγητη πτώση ενός πολεμικού αεροσκάφους, το θάνατο του πιλότου του, τα συλλυπητήρια στη χαροκαμένη οικογένειά του, στους συναδέλφους του, στο Σώμα.

Αλλά αυτά είναι ασήμαντα στην αγωγή ενός ανθρώπου που τα κριτήριά του ταυτίζονται με το προσωπικό πολιτικό του συμφέρον. Με ελάχιστα τυπικά και λιγότερα ουσιαστικά προσόντα, ο Καμμένος επιβίωσε σε μια χώρα που το πολιτικό της προσωπικό βαίνει υποβαθμίζοντας το αξίωμά του.

Αν ο ίδιος είχε επίγνωση των δυνατοτήτων του, κι αν ακόμη πίστευε ότι ο Τσίπρας είναι ο πολιτικός που θα έκανε όσα μεγάλα υποσχόταν στο λαό, θα του πρόσφερε τη στήριξή του αλλά δεν θα ζητούσε ως αντάλλαγμα το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, το οποίο δεν είναι για tweets αλλά για σοβαρή και υπεύθυνη διαχείριση.

Αν όμως ήταν υπεύθυνος και σοβαρός ο πρωθυπουργός δεν θα δεχόταν ποτέ να δώσει ως τιμάριο νομής το υπουργείο Εθνικής Αμυνας για να φορά ο Πάνος στολή παραλλαγής στα εύκολα και να κρύβεται πίσω από tweets στα δύσκολα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]