Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μ’ ένα αιφνιδιαστικό «πολιτικό ντου» άνοιξε το Σκοπιανό, μιλώντας για «παράθυρο ευκαιρίας», χωρίς όμως να έχει παρουσιάσει -ακόμα και τώρα- το παραμικρό χειροπιαστό στοιχείο ότι κάτι έχει αλλάξει στην αδιαλλαξία των Σκοπίων. Παραγνωρίζοντας ότι και το πακέτο Πινέιρο παλαιότερα και το Βουκουρέστι αργότερα ΔΕΝ τα είχαν αποδεχθεί ποτέ τα Σκόπια. Γεγονός που «έστειλε» τον γ.γ. του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ στα Σκόπια, για να τους πιέσει να κάμψουν την αδιαλλαξία τους. Για να εισπράξει μια δήλωση του ΥΠΕΞ των Σκοπίων, στο πνεύμα «ας τα αφήσουμε για άλλη φορά»…

ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ λοιπόν και πώς στοιχειοθετείται το «παράθυρο ευκαιρίας»; Από τις μασημένες δηλώσεις του Ζάεφ κι άλλων Σκοπιανών αξιωματούχων, ότι «Μακεδονία δεν είναι ούτε μόνο τα Σκόπια ούτε μόνο η Ελλάδα» ή ότι δικαιούνται και οι Ελληνες να θεωρούνται απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου κι όχι μόνο οι Σκοπιανοί; Αστεία πράγματα κι αστεία προσχήματα για τόσο σοβαρά εθνικά θέματα…

ΚΑΙ ΣΤΗ συνέχεια, άρχισε να ζητά… απαντήσεις από την… αντιπολίτευση, για ένα θέμα που το διαπραγματεύεται ΜΟΝΗ της, χωρίς την παραμικρή ενημέρωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και κυρίως χωρίς να έχει στα χέρια της συγκεκριμένη πρόταση! Οταν την ίδια ώρα ο συγκυβερνήτης Π. Καμμένος τη μια μιλούσε για μη χρήση του όρου Μακεδονία και την άλλη για δημοψηφίσματα. Ο κ. Τσίπρας δεν δικαιούται να ερωτά. Οφείλει όμως απαντήσεις, τι και πώς διαπραγματεύεται.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δεσμευτεί δημοσίως, αναγνωρίζοντας τα Σκόπια ως «Μακεδονία», στο όνομα της «αυτοδιάθεσης των λαών». Από την άλλη, αρκετοί από τους πασοκογενείς που πλαισίωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική του περιπέτεια -όπως και μεγάλο μέρος των πασοκογενών ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος- κινούνται σ’ εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Με ποια ομοιογένεια και συμπαγή πολιτική αντίληψη νόμισαν, άραγε, οι Α. Τσίπρας και Ν. Κοτζιάς ότι μπορούν να «ντριμπλάρουν» τους πάντες; Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν «απέναντί» τους έχουν μια ασθενή «κυβέρνηση Ζάεφ», η οποία δεν διαθέτει καν την απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3 για ν’ αλλάξει το Σύνταγμα των Σκοπίων και να εξαλειφθεί ο αλυτρωτισμός, ο οποίος πιθανώς είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από την ονομασία;

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι το -όπως συνήθως- πρόθυμο Μαξίμου έσπευσε να ικανοποιήσει τη γερμανική επιθυμία να λυθεί το Σκοπιανό. Γιατί η πραγματικά επισπεύδουσα είναι η Γερμανία και όχι οι ΗΠΑ. Το δίδυμο Τσίπρας-Κοτζιάς, με τη γνωστή «πολιτική αυταρέσκεια» που το διακρίνει, προφανώς θεώρησε «εύκολο» να το λύσει, στοχεύοντας παράλληλα σ’ ένα διπλό στόχο: να «κόψουν» στα δύο τη Ν.Δ. και να πάρουν σε αντάλλαγμα από την κ. Μέρκελ ένα «μεγάλο οικονομικό δώρο». Ετσι όπως το χειρίστηκαν, όμως, το μόνο που είχε απομείνει στον πρωθυπουργό ήταν να γίνει ένα κακέκτυπο του Κ. Καραμανλή… προβάλλοντας βέτο, σε μια κακή λύση που ο ίδιος προετοίμασε! Αλλά κι αυτή την προοπτική την απέκλεισε ο κ. Στόλτενμπεργκ, λέγοντας στα Σκόπια ότι δεν θα λάβουν καν πρόσκληση για τη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο αν δεν έχει επιτευχθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση. Ούτε βέτο δεν θα μπορέσει ν’ ασκήσει ο κ. Τσίπρας…

ΑΙΧΜΗ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ,ΠΟΝΗΡΕ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗ…

Είναι απολύτως θεμιτό το δικαίωμα όσων θέλουν να διαδηλώσουν για τη Μακεδονία. Κι ενδεχομένως -υπό προϋποθέσεις- να ήταν και χρήσιμο, στο πλαίσιο μιας σοβαρής εθνικής διαπραγμάτευσης. Και, σε κάθε περίπτωση, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να «στιγματίσει» όσους νιώθουν την ανάγκη να διαδηλώσουν για ένα τόσο σημαντικό κι ευαίσθητο εθνικό θέμα. Ευτυχώς όμως τα συλλαλητήρια του 2018 φαίνεται να μη μοιάζουν και πολύ με τις «λαοσυνάξεις» του παρελθόντος, στις οποίες ηγούνταν ιερωμένοι. Σ’ αυτό, χωρίς αμφιβολία, βοήθησε πολύ και η στάση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Η εικόνα μιας χώρας που καθοδηγείται πολιτικά από την Εκκλησία δεν είναι εικόνα μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας. Η ρήση του αείμνηστου Κων. Καραμανλή, ότι «δεν ασκείται εξωτερική πολιτική με συλλαλητήρια», είναι σε ισχύ. Ο «διαγωνισμός πατριωτισμού» είναι εύκολο να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου και να κλείσει τον ζωτικό χώρο στη σύνεση και τη λογική. Και, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι ώρα για τον κάθε πολιτευτή, κάθε κόμματος, να υπερακοντίζει σε πατριωτισμό, προσβλέποντας σε μια βουλευτική έδρα.

Για μια καρέκλα

Σε… «αγωνιστική ετοιμότητα» βρίσκονται ουκ ολίγοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει ανασχηματισμού. Το αποτέλεσμα φαίνεται στα τηλεοπτικά πάνελ. Βουλευτές που δεν έχουν υπουργοποιηθεί «δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους» πλειοδοτώντας σε «κομματικό πατριωτισμό». Ο υπερβάλλων ζήλος συχνά οδηγεί σε υπερβολές και πολιτικές φαιδρότητες, αλλά «τι είναι ο -πρόσκαιρος- πόνος, μπρος στα κάλλη» της εξουσίας;

Δύσκολη συνεδρίαση

Μουρμούρες και πικρόχολα σχόλια από βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσαν η «μεταγραφή» της Ε. Μεγαλοοικονόμου και η επιδεικτική τελετή υποδοχής που της έγινε στο γραφείο του Α. Τσίπρα στο Μ. Μαξίμου. Το κλίμα εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ήδη τεταμένο, λόγω του Π. Καμμένου, του πολυνομοσχεδίου, αλλά και των πολιτικών πρωτοβουλιών του ΠΘ για τη «χωρίς μέτρο και όρια» προσπάθεια διεύρυνσης του κόμματος. Ο προβληματισμός και η γκρίνια εκφράστηκαν και στη χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να κορυφωθούν στην επικείμενη συνεδρίαση της Κ.Ε. στις 19-20 Ιανουαρίου. Για την οποία ήδη ακούγονται πολλά…

ΑΠΟΡΙΕΣ

1. Τα μέλη του Ρουβίκωνα που ανέβηκαν μέχρι τον 6^ο στο γραφείο του κ. Τσακαλώτου άφησαν και βιογραφικά για το «νέο ΣΔΟΕ»;

2. Αληθεύει ότι η παλαιόθεν αγωνίστρια κ. Μεγαλοοικονόμου θα ενταχθεί στους «53»;

Από την στήλη ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]