Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Χθες, ακούσαμε τον πρωθυπουργό της χώρας να παραδέχεται, σχεδόν να περηφανεύεται, για τη μεροληπτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνησή του: «Θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή η ομολογημένη μεροληψία δεν οδηγεί, όπως κάποιοι κατηγορούν, σε έναν νέο κοινωνικό διχασμό, δεν οδηγεί σε μια νέα διαίρεση. Αντίθετα, θα έλεγα ότι ενώνει όλους τους πολίτες, όλες τις κοινωνικές δυνάμεις σε έναν ενιαίο αναπτυξιακό σχεδιασμό, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι ακριβώς αυτή η μεροληψία που μπορεί να εγγυηθεί -θα προσέθετα εγώ- την αναπτυξιακή πορεία της χώρας».
Είναι μια πραγματικά εντυπωσιακή παραδοχή, ίσως μάλιστα να είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που το λέει ανοιχτά. Πως ασκεί τη διακυβέρνηση της χώρας με ιδεολογικές προκαταλήψεις, χωρίς αντικειμενικότητα, με εμμονές και εντέλει αδικώντας συγκεκριμένες τάξεις πολιτών. Διότι όταν μεροληπτείς, ευνοείς στοχευμένα και με σύστημα συγκεκριμένες ομάδες. «Θα είναι μια χρονιά που θα μπορέσουμε να κάνουμε ακόμη πιο σαφές το δικό μας ταξικό πρόσημο και τον δικό μας πολιτικό προσανατολισμό», είπε στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο του νέου χρόνου ο κ. Τσίπρας και μίλησε για τα «στρώματα που θέλουμε προνομιακά να εκφράζουμε και να εκπροσωπούμε».
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Μόνο που όταν εκλέγεται μια κυβέρνηση, εκλέγεται για να υπηρετεί όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης και εισοδημάτων. Οφείλει να υποστηρίζει τους πλέον αδύναμους, αλλά και να προστατεύει τα εισοδήματα όσων έχουν ακόμα κατορθώσει να τα διασώσουν, έστω και κουτσουρεμένα. Διότι το περίφημο ταξικό πρόσημο του ΣΥΡΙΖΑ δεν στρέφεται εναντίον της πλουτοκρατίας, τουναντίον. Στρέφεται αποκλειστικά και μόνο εναντίον της μεσαίας τάξης, των μισθωτών, των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αποτελεί συνειδητή κυβερνητική επιλογή η φορολογική αφαίμαξή τους, επειδή αδυνατεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή, κάτι που το έχουν παραδεχθεί όλοι, από τον Τσακαλώτο μέχρι τον Χουλιαράκη.
Με τον τρόπο αυτό, ασκείται επιδοματική πολιτική στους ανέργους και στα πλέον ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας, όχι επειδή απέδωσε κάποιο αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά επειδή εξοντώνονται οικονομικά άλλες κοινωνικές ομάδες. Ετσι φτωχοποιούν όλο και περισσότερους πολίτες, επιβάλλοντας μια αριστερίστικη αντίληψη περί κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας. Σαν τις σχολικές εκδρομές του Γαβρόγλου. Αφού δεν μπορούν να πάνε όλοι στο εξωτερικό, ας μην πάει κανείς.
Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου