Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Χωρίς βέβαια να μπορεί κανείς να αποκλείσει πως δεν θα επανέλθει σε αντιμνημονιακή ρητορική όσο θα πλησιάζουν οι κάλπες. Αλλά τώρα που κυβερνάει όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Δεν είναι μόνο ότι αποχώρησαν από την Κουμουνδούρου οι σκληροί της Αριστερής Πλατφόρμας του Λαφαζάνη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και δεκάδες ακόμα στελέχη το καλοκαίρι του 2015. Δεν είναι μόνο πως εφαρμόζει ό,τι ακριβώς κατήγγελλε όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Το κυριότερο είναι πως, πλέον, έχει υιοθετήσει πλήρως τη φιλοσοφία του πασοκισμού σε όλα τα επίπεδα.
Αντιπολίτευση… υπονομευτική…
ΚΛΕΙΝΕΙ το μάτι στην κοινωνία μιλώντας με ψευδοαφηγήματα για έξοδο από τα μνημόνια. Δεσμεύεται πως, αν και για την επόμενη πενταετία είναι «κλειδωμένη» η οικονομική πολιτική, λεφτά θα υπάρχουν για παροχές. Υπόσχεται αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο. Επιχειρεί να επαναφέρει το κλίμα της πράσινης δεκαετίας του ’80 πως όλοι θα τη βρούμε την άκρη, ικανοί, ανίκανοι, σχετικοί, άσχετοι, καλύπτοντας με έναν μανδύα πασοκικής αριστεροσύνης διάφορα θέματα σε παιδεία, υγεία, επιχειρηματικότητα.
ΚΑΙ σαν να μην έφταναν όλα αυτά ξαφνικά διάφοροι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου -ναι, τον ΓΑΠ- σαν έναν μεγάλο ηγέτη, ενώ ο ίδιος παρουσιάζει το όραμά του για τη χώρα σε φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Αξίζει να θυμηθεί κανείς πως ο πρωθυπουργός είχε ήδη προσκαλέσει πριν από καιρό στο Μέγαρο Μαξίμου τον ΓΑΠ. Πριν από λίγες ημέρες ο Παναγιώτης Κουρουμπλής χαρακτήρισε τον πρόεδρο του ΚΙΔΗΣΟ ως «προσωπικότητα διεθνώς αναγνωρισμένη».
ΓΙΑ την πλήρη πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ όλα χρειάζονται. Ακόμα και τα καλά λόγια για τον ΓΑΠ. Δεν αρκούν μόνο τα άρθρα – ύμνοι του Αλέξη Τσίπρα για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Το Μαξίμου προσπαθεί να πείσει τους πολίτες πως είναι 100% το νέο ΠΑΣΟΚ στη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ. Ετσι κι αλλιώς η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στήριζε το ΠΑΣΟΚ επί δεκαετίες.
ΕΙΝΑΙ βέβαιο πως με αυτή τη στρατηγική λαϊκισμού θα πορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στρατηγική που είναι γνωστή από τον Ανδρέα και τον ΓΑΠ. Το έξω οι βάσεις αλλά κολλητοί με τις ΗΠΑ, τώρα, έγινε έξω τα μνημόνια αλλά κολλητοί με την τρόικα. Το άλλα λέω, άλλα κάνω και άλλα εννοώ εφαρμόζεται και πάλι σε όλες τις πτυχές της πολιτικής. Μόνο που, πλέον, τα χρόνια έχουν αλλάξει. Και η κοινωνία γνωρίζει να ξεχωρίζει και τις αυταπάτες και τις απάτες.
Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου