Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Την προεόρτια παροχολογία την είδαμε. Αναδρομικά σε ορεινές περιοχές για να «καλυφθεί» το σφάξιμο του επιδόματος θέρμανσης, κοινωνικό μέρισμα, επίδομα 400 ευρώ σε νέους ανέργους -χωρίς μάλιστα εισοδηματικά κριτήρια-, παράταση ευνοϊκού ΦΠΑ σε πέντε νησιά, διαγραφές προστίμων και φυσικά μπόλικες υποσχέσεις για προσλήψεις και αυξήσεις. Μέχρι και αύξηση κατώτατου μισθού προανήγγειλε για νέο έτος η Αχτσιόγλου. Βέβαια, η μεγαλύτερη υπόσχεση όλων, αυτή που θα βαρεθούμε να ακούμε από το Μαξίμου και την Κουμουνδούρου, είναι η έξοδος από τα Μνημόνια τον Αύγουστο. Θα ειπωθεί σε όλους τους τόνους, με όλες τις μορφές, θα είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο η κυβέρνηση θα κάνει την προεκλογική περιδίνησή της μέχρι τελικής πτώσεως.

Το δυνατό χαρτί της εξόδου ωστόσο δεν είναι παρά μια ψυχολογική μπλόφα. Ενας άσος που δεν υπάρχει, αφού τα χαρτιά έχουν μοιραστεί και η σειρά τους δεν αλλάζει: Ο προϋπολογισμός έχει σκληρά δημοσιονομικά μέτρα 1,8 δισ. το 2019 και το 2020 έρχονται μειώσεις αφορολογήτου και νέες περικοπές σε συντάξεις, και η χώρα, δηλαδή οι πολίτες, θα πρέπει να πετυχαίνουν πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022.

Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην πει τίποτα από όλα αυτά. Δεν είπε τίποτα για κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, νέα μέτρα για να μη χαλάσει το κυβερνητικό αφήγημα. «Δεν έχω σκοπό να θριαμβολογήσω», είπε, αλλά θριαμβολόγησε, αρνούμενος ακόμα και τώρα να πει την αλήθεια. Πως τον Αύγουστο οι εταίροι θα σταματήσουν να βάζουν τα λεφτά τους, αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε τη μαύρη τρύπα του χρέους και να λογοδοτούμε στους δανειστές μέχρι να αποπληρώσουμε το 75% των δανείων μας. Αλλά κι εμείς ας μην καταστροφολογούμε. Το 2018 μπορεί να είναι η καλύτερη ευκαιρία της χώρας να αλλάξει πορεία, διότι τελικά οι εκλογές είναι ο μοναδικός πραγματικός άσος που έχει ένας λαός από χέρι. Χρόνια πολλά.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου