Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Μια ευφάνταστη λεζάντα θα μπορούσε να έχει ως εξής: «Επιφανές μέλος του κινήματος Occupy Wall Street μετά την επιτυχημένη ολοκλήρωση της κατάληψης». Εντάξει, μπορεί να μην ήταν αυτή ακριβώς η κατάληψη του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης που ονειρεύονταν οι αγανακτισμένοι, αλλά πλησίασε αρκετά. Η παρουσία του μαρξιστή οικονομολόγου στο ναό του καπιταλισμού δείχνει πως πλέον το σύστημα μπορεί να χτυπηθεί εκ των έσω. Η μήπως όχι;

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ του 2015, που ο πραγματιστής Τσακαλώτος διαδέχθηκε τον εκρηκτικό Γιάνη Βαρουφάκη, άλλαξαν πολλά. Πρώτα απ’ όλα άλλαξε ο ίδιος. Ο αριστερός, σπουδασμένος στην Οξφόρδη και ευκατάστατος ιδεολόγος, με τους ήπιους τόνους, το φλεγματικό χιούμορ και τις συμπαθητικές ατάκες, μοιάζει να μεταλλάχθηκε. Πάει ο καιρός που μιλούσε με ειλικρίνεια για έντιμο συμβιβασμό και για τη συζήτηση που πρέπει να κάνουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την ήττα που υπέστησαν στη διαπραγμάτευση. Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά την παρουσία του στη Βουλή, όταν πρέπει να υποστηρίξει αυτά που ποτέ δεν είχε φανταστεί πως θα μπορούσε, βλέπει πως ο ψύχραιμος Ευκλείδης δεν μένει πια εδώ.

ΤΑ ΕΥΚΛΕΙΔΕΙΑ αστεία ξέπεσαν από τη… Σκάρλετ Γιόχανσον στις φυματικές σαρανταποδαρούσες, αλλά αυτό είναι το λιγότερο, αν συγκριθεί με το πώς αντέδρασε όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος τού έθεσε συγκεκριμένα ερωτήματα για την ελληνική οικονομία μετά τη λήξη του προγράμματος. Αυτό το στραπατσάρισμα του αφηγήματος της καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια ήταν πολύ για να το υπομείνει με χιούμορ: «Αφού τα κάνατε τόσο καλά εσείς και τόσο χάλια εμείς γιατί είστε τόσο αποτυχημένος πολιτικός;», του είπε εμφανώς εκνευρισμένος, για να λάβει το βενιζέλειο χαρακτηρισμό «αλαζών και ανεπίγνωστος». Πράγματι, η πολιτική αλαζονεία που κόλλησε στο υπουργείο Οικονομικών δεν του επιτρέπει να καταλαβαίνει πλέον, τι ακριβώς σημαίνει επιτυχημένος υπουργός. Επιτυχημένος για ποιους; Και με ποιον ακριβώς τρόπο;

Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ Τσακαλώτος έπεσε έξω στις προβλέψεις του για το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας, αφού από το 2,7%, που προέβλεπε ο Προϋπολογισμός του 2017, «πέφτουμε» στο 1,6% που είναι η εκτίμηση του Προϋπολογισμού του 2018, αλλά μάλλον το θεωρεί λεπτομέρεια. Και στο αφορολόγητο έπεσε έξω, αλλά για το καλό της διαπραγμάτευσης κατάπιε την περαιτέρω μείωσή του, ξεχνώντας τις απειλές για παραίτηση. Δεν πέφτει έξω όμως όταν μιλά για τις αναπτυξιακές δυνατότητες των τραπεζών, τις οποίες τώρα σπεύδει να υποστηρίξει για «κοινωνικούς λόγους», προσπαθώντας να πείσει τους συντρόφους του να μην αντιδρούν στους πλειστηριασμούς.

ΑΝ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ότι στην τριετία 2015-16 υπεγράφησαν φορολογικά μέτρα 9,5 δισ., αντιλαμβανόμαστε πλήρως τον εκνευρισμό, αλλά το ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Ολα αυτά άραγε τον κάνουν επιτυχημένο υπουργό Οικονομικών, σε αντίθεση με τον Γιάννη Στουρνάρα που το Μέγαρο Μαξίμου βάφτισε επίσης αποτυχημένο, ξεχνώντας ότι επί των ημερών του η εμπιστοσύνη των καταθετών ανέκαμψε;

ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ πάντως πως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατάφερε να εκπλήξει πολλούς. Τους ιδεολογικούς συντρόφους της ομάδας «53+» (αρνητικά) και τους εταίρους (θετικά). «Ο όγδοος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, μόλις ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, εξέπληξε πολλούς συμφωνώντας σε ένα τρίτο σχέδιο διάσωσης συνολικού ύψους 86 δισ. ευρώ», γράφει το «Politico», συμπεριλαμβάνοντάς τον στον κατάλογο με τις 28 προσωπικότητες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο το 2018. Και είναι γεγονός πως έβαλε πολύ νερό στο κρασί του για να καταφέρει αυτά που κατάφερε. Να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση μετά πολλών κόπων, την τρίτη αξιολόγηση λίγο πιο εύκολα και να μπορεί τώρα να θέτει υποψηφιότητα για τον υπουργό Οικονομικών που θα υπογράψει την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια. Μια έξοδο που βασίζεται στην οικονομική αιμορραγία των πολιτών -φορολογική, μισθολογική, συνταξιοδοτική- και η οποία θα είναι καθ’ όλα τυπική και διόλου ουσιαστική, αφού τα μέτρα θα μας ακολουθούν για πολλά χρόνια μετά.

ΔΥΣΚΟΛΟΣ λοιπόν ο χρόνος που πέρασε, δύσκολος και ο χρόνος που έρχεται για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Αλλά αντέχει, το έχει πει και ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο, τότε που ούτε αλαζών ήταν ούτε ανεπίγνωστος: «Πάντα αντέχεις. Πάντα υπάρχουν χειρότερα. Ετσι έλεγε ο καθηγητής μου στην Οξφόρδη. Οταν έχεις φτάσει στον πάτο του βαρελιού και νομίζεις ότι δεν έχει παρακάτω τίποτα, τότε είναι που ακούς ένα τουκ τουκ από κάτω».

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής