Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τη Δευτέρα δημοσιοποιήθηκαν οι πρώτες εκτιμήσεις της Στατιστικής Αρχής για το τρίτο τρίμηνο του έτους. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, η οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμό 1,3% του ΑΕΠ και κατέλαβε την τελευταία θέση μεταξύ των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο Τσίπρας πήρε τη σκυτάλη της ανάπτυξης στο τέταρτο τρίμηνο του 2014, από τις πρώτες θέσεις, και από το 2015 και μετά έμεινε τελευταίος. Η Ελλάδα στη διετία 2015-2016 είχε ύφεση όταν η υπόλοιπη Ευρώπη έτρεχε με ανάπτυξη, το 2017 η χώρα μας πέρασε σε θετικό ρυθμό αλλά με το πιο αργό τέμπο και από τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το τίμημα της διακυβέρνησης της χώρας από το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου. Αντί να αξιοποιήσει τη θετική διεθνή συγκυρία, έριξε τη χώρα στα βράχια της ύφεσης και φόρτωσε τους πολίτες με βαριά μνημονιακά μέτρα.

Ακόμη και η μείωση της ανεργίας έχει επιτευχθεί χωρίς η οικονομία να έχει δημιουργήσει νέα εισοδήματα. Απλώς μειώνονται τα μερίδιά της σε περισσότερους εργαζόμενους των 400 ευρώ. Η Στατιστική Υπηρεσία εκτιμά ότι πάνω από 580.000 εργαζόμενοι έχουν αμοιβές κάτω από το όριο της ανέχειας.

Ο κ. Τσίπρας, που έκανε πολιτική καριέρα καταγγέλλοντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι δημιούργησαν τη γενιά των 700 ευρώ, ο ίδιος έχει «κατασκευάσει» τους μισθωτούς των 350 και 400 ευρώ.

Η ΕΛΛΑΔΑ έχασε άλλη μία σημαντική ευκαιρία επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τον Φεβρουάριο του 2015 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ξεκίνησε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) αγοράζοντας ομόλογα των χωρών του Νότου προκειμένου να περιορίσει την πίεση στα επιτόκια δανεισμού. Εάν δεν είχαν μεσολαβήσει οι πρόωρες εκλογές του Ιανουαρίου και βέβαια η περήφανη διαπραγμάτευση Τσίπρα-Βαρουφάκη, η Ελλάδα θα μπορούσε το καλοκαίρι του 2015 να είχε ενταχθεί στο QE και τα επιτόκια δανεισμού να είναι από τις αγορές σε επίπεδα κοντά στο 1%, βάζοντας στην άκρη την πρέσα των Μνημονίων. Οχι στα λόγια, αλλά επειδή τότε η οικονομία αναπτυσσόταν, είχε προσελκύσει ξένα κεφάλαια (ιδίως στις τράπεζες) και όλοι οι επενδυτές ποντάριζαν στην έξοδο της χώρας μας από την κρίση.

Ο,ΤΙ ΕΓΙΝΕ στην οικονομία, δυστυχώς, το βλέπουμε να εξελίσσεται στα εθνικά μας θέματα. Διαπραγματευτικοί βερμπαλισμοί και ηρωικές δηλώσεις, που μετατράπηκαν σε «αμύνεσθαι περί πάτρης». Κανείς ακόμη δεν έχει καταλάβει για ποιο λόγο χάθηκε αυτή η ιστορική ευκαιρία βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με την επίσκεψη Τούρκου προέδρου, που έγινε ύστερα από 65 χρόνια.

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ να μπαίνει στο κάδρο των συνομιλιών και μάλιστα on camera η αδιαπραγμάτευτη για τα εθνικά μας συμφέροντα αλλά και σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο Συνθήκη της Λωζάννης, ουδείς ακόμη από την κυβέρνηση δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις. Εκεί που ξεκινήσαμε με τη Λωζάννη, στο Μαξίμου δήλωναν ικανοποιημένοι που ο Ερντογάν είπε ότι δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις. Δηλαδή ότι γλιτώσαμε την Κοζάνη! Απίστευτοι ερασιτεχνισμοί.

ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ της επίσκεψης Ερντογάν και οι προκλητικές του διεκδικήσεις σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση δυστυχώς θα έχουν και ουρές. Οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο θα ενταθούν, η Αγκυρα έδειξε ότι δεν επιθυμεί εξομάλυνση των σχέσεων. Ο Ερντογάν ήταν έτοιμος για καβγά και με την πρώτη αφορμή τον ξεκίνησε. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχει αφήσει πολλά κουσούρια στην οικονομία. Εκεί τα πράγματα μπορούν να διορθωθούν, στα εθνικά μας θέματα όμως δεν συγχωρούνται άλλες επιπολαιότητες.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής