Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο δημοσιονομικός στόχος του 2017 προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 1,75%. Το οικονομικό επιτελείο εκτιμά ότι τελικώς το πλεόνασμα θα ξεπεράσει το 2,3% και επομένως η διαφορά μπορεί να δοθεί ως κοινωνικό μέρισμα.

Δυστυχώς η δημιουργική λογιστική επιστρατεύεται για άλλη μια φορά προκειμένου η κυβέρνηση να δείξει ότι ασκεί κοινωνική πολιτική. Το πλεόνασμα είναι εικονικό για δύο κυρίως λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι τα δημόσια έσοδα δεν αυξάνονται, παρά τη φορολογική καταιγίδα μέτρων που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Ο Προϋπολογισμός στο εννεάμηνο καταγράφει υστέρηση στα έσοδα άνω των 900 εκατομμυρίων έναντι του στόχου και η μαύρη τρύπα διαρκώς διευρύνεται.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το πλεόνασμα προκύπτει κυρίως από τη στάση πληρωμών του Δημοσίου και τον ετεροχρονισμό των δαπανών. Για παράδειγμα, η μη έκδοση 300.000 συντάξεων δεν επιβαρύνει τις δαπάνες της φετινής χρονιάς αλλά των επόμενων χρήσεων, όταν δηλαδή αρχίσει η εκταμίευση των χρημάτων.

Επιπλέον, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων έχει κουτσουρευτεί ενώ οι κοινωνικές δαπάνες περιορίζονται σε σχέση με τα προϋπολογισθένα ποσά.

Εάν το πλεόνασμα ήταν υπαρκτό, η κυβέρνηση θα μπορούσε να ανακαλέσει την απόφασή της να μειωθούν οι συντάξεις κατά 18% την 1^η Ιανουαρίου 2019. Ομως όλοι γνωρίζουν ότι η σημερινή δημοσιονομική εικόνα δεν είναι βιώσιμη, με πρώτους τους δανειστές, που κλείνουν τα μάτια στην υπερφορολόγηση εισοδημάτων και περιουσιών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016 έκανε ένα δημοσιονομικό έγκλημα «πετυχαίνοντας» σε συνθήκες ύφεσης πλεόνασμα 4% έναντι δέσμευσης μόλις για 0,5%. Το υπερπλεόνασμα (περίπου 5 δισ. ευρώ) κατευθύνθηκε υπέρ των δανειστών για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων εκτός από το ποσό των 650 εκατομμυρίων που δόθηκε στους συνταξιούχους.

Φέτος, που ο στόχος είναι υψηλότερος, η κυβέρνηση επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος. Εμφανίζει υψηλότερο πλεόνασμα, όταν τα έσοδα είναι στάσιμα και οι δαπάνες μετατίθενται για το μέλλον. Με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό μέρισμα δεν έχει καμία απολύτως ισχύ, όταν από το 2018 θα ισχύσουν νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις (κατά 1,5% λόγω κατάργησης της έκπτωσης στο αφορολόγητο) ενώ από το 2019 θα εφαρμοσθούν τα επώδυνα μέτρα του νέου Μνημονίου.

Η κυβέρνηση με το υπερπλεόνασμα αφαιρεί παραγωγικούς πόρους από την αγορά και δίνει ελάχιστα σε σχέση με αυτά που έχει πάρει από τα νοικοκυριά.

Το «χούι» δεν φεύγει από τον Τσίπρα

Ο πρωθυπουργός παρουσίασε την Παρασκευή στη Βουλή μια σειρά στοιχείων προκειμένου να αναδείξει τη μείωση, όπως είπε, του αριθμού σοβαρών εγκληματικών πράξεων, όπως οι ληστείες τραπεζών, οι διαρρήξεις κ.λπ. Προηγουμένως είχε μιλήσει για τη σιδηρόφρακτη Αθήνα επί κυβέρνησης Ν.Δ. και για το φόβο των τουριστών όταν βρίσκονταν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ας αφήσουμε στην άκρη τη δράση των αγανακτισμένων και το πού βρίσκονται οι περισσότεροι σήμερα. Ομως ο κ. Τσίπρας δεν συνέκρινε τον αριθμό των εγκλημάτων που είχαν καταγραφεί τόσο επί Ν.Δ. όσο και επί ΣΥΡΙΖΑ αλλά τις περιόδους 2017 και 2016! Δηλαδή ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε τη μείωση του α’ εξαμήνου σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2016. Ωστόσο, σε σχέση με το 2014 οι δείκτες εγκληματικότητας είναι αυξημένοι φέτος. Το «χούι» του κ. Τσίπρα να λέει ψέματα ή μισές αλήθειες δεν φεύγει εύκολα.

Η χουλιγκανοποίηση της κοινωνίας

Το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας και όχι μόνο στους δρόμους. Στο Διαδίκτυο, στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης η λεκτική βία έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Υπό καθεστώς ανωνυμίας συνήθως, αλλά ορισμένες φορές και επωνύμως, το ιντερνετικό λιντσάρισμα γίνεται «δι’ ασήμαντον αφορμήν» παραπέμποντας σε φασιστικά καθεστώτα. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία έχει χουλιγκανοποιηθεί. Η ατιμωρησία θρέφει τη βία και το «bullying» γίνεται καθημερινή πρακτική. Η αναγέννηση της χώρας περνάει μέσα από την αντιμετώπιση του κοινωνικού «χουλιγκανισμού», όμως δυστυχώς το εκπαιδευτικό σύστημα, έτσι όπως είναι σήμερα δομημένο, δεν μπορεί να υπηρετήσει το σκοπό της συνεννόησης, της περισυλλογής και κυρίως της διαπαιδαγώγησης των νέων ανθρώπων.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου