Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης σκεφθείτε την Ισπανία. Περνά την καταιγίδα «Καταλωνία» και δεν άνοιξε οικονομική μύτη. Το ισπανικό χρηματιστήριο δεν κατέρρευσε, τα ισπανικά ομόλογα δεν βγήκαν στο σφυρί, ο Ραχό δεν πέρασε στις τράπεζες χειροπέδες με capital controls, οι ευρωπαϊκές οικονομίες δεν αισθάνθηκαν ούτε κραδασμό…
Στη χώρα μας, αν και η κρίση ολοκληρώνει την καταστροφή -μένει το μέγεθος των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων για τα οποία ακόμη κανείς δεν μιλά- η ανάκαμψη δεν εμφανίζεται ούτε ως προοπτική στον ορίζοντα. Εχει υψώσει τείχη το αριστεροακροδεξιό πολιτικό σύστημα, το οποίο είναι βαθύτατα αντιαναπτυξιακό, ιδεολογικά κρατικοδίαιτο, ηθικά παθογενές.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Η ελληνική κρίση είναι κυρίως πολιτική και συμπεριλαμβάνει όλες τις εκφάνσεις της: ΜΜΕ πρωτίστως. Είτε είναι παραδοσιακά, είτε είναι ιντερνετικά. Είδατε σε ενημερωτικό πρόγραμμα ή σε ιστοσελίδες να αναφέρονται τα στοιχεία που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα από χρηματοπιστωτικό οργανισμό και αφορούν στην εικόνα της οικονομίας; Ενημερωθήκαμε ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν γύρισε στο 1999; Οτι οι δημόσιες δαπάνες βρίσκονται στο επίπεδο του 2000; Οτι ο πολίτης ξοδεύει όσα και το 2001; Κατρακυλήσαμε…
Οσον αφορά στις επενδύσεις για τις οποίες το Μαξίμου καταναλώνει τόση προπαγάνδα είμαστε στα επίπεδα του 1985! Αλλά τα μεν ηλεκτρονικά μέσα ασχολούνται, ακόμη και στις ειδήσεις, με τη σωματική εξόντωση κάποιων καημένων, σε εξωτικά μέρη, που τα λένε κατ’ ευφημισμόν «παιχνίδια», οι δε ιστοσελίδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τους βιασμούς του παραγωγού Χάρβεϊ Γουάινστάιν.
Δεν λέω. Μέγα θέμα. Αλλά ο βιασμός της καθημερινότητάς μας, των αρχών μας και των παραδόσεών μας από την κυβέρνηση Τσίπρα και Καμμένου φθάνει… ως τη φαρμακευτική αποτίμηση της κάνναβης. Η προπαγάνδα του Μαξίμου πέταξε ένα ακόμη κόκαλο και έπεσαν όλοι με τα μούτρα να το γλείφουν.
Ωστόσο, νιώθω την υποχρέωση να ενημερώσω τον Ευκλείδη να περάσει καλά στην Αμερική και να εξακολουθήσει να τρώει στα γκουρμέ εστιατόρια της Ουάσιγκτον. Ο κίνδυνος να πλακώσουν τόσες επενδύσεις ώστε να μη τα βγάζει πέρα το υπουργείο του έχει αποφευχθεί. Βάζουν πλάτη κάτι γενικές γραμματείς, κάτι βουλευτές και κάτι υπουργοί του βαθέος ΣΥΡΙΖΑ, ώστε οι επενδυτές να μοιάζουν σαν τον Λωτ: Φεύγουν και δεν γυρίζουν ούτε το βλέμμα τους πίσω… στη στήλη άλατος Ελλάδα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου