Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Λίγες ώρες μετά, ήρθε η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά να βάλει τα πράγματα στη θέση τους: «Είμαστε εναντίον εκείνων που παρακωλύουν τη ζωή της πόλης ή απειλούν ότι θα κατεβάσουν τους διακόπτες». «Τους το λέω κατάμουτρα και ας μη μας ψηφίσουν ποτέ».

Το βράδυ της 14ης Οκτωβρίου 2017 συμπληρώνονται έξι χρόνια από τη διαγραφή του κ. Λυμπερόπουλου από τη Ν.Δ. Να υποθέσω ότι μετά τη θριαμβευτική υποδοχή του στο Μαξίμου και το «καθ’ υπαγόρευση» νομοσχέδιο Σπίρτζη θα γίνει μέλος του ΣΥΡΙΖΑ;

Ομως, η 14η Οκτωβρίου 2011 πρέπει να θεωρείται η ημέρα που η Νέα Δημοκρατία επίσημα γύρισε σελίδα στον κομματικό συνδικαλισμό. Ο Αντώνης Σαμαράς είχε έμπρακτα αποδείξει ότι «δεν ακολουθεί λαϊκιστική τακτική προκειμένου να ανέβει στην εξουσία»…

Χωρίς αμφιβολία η διαγραφή Λυμπερόπουλου είχε πολιτικό κόστος για τη Νέα Δημοκρατία. Θα έχετε εμπειρία της προπαγάνδας υπέρ ΣΥΡΙΖΑ που ασκούσε μεγάλη μερίδα των ταξιτζήδων, καθ’ όλο το 2014. Οι ταξιτζήδες θεωρούνται από τα κόμματα υπολογίσιμη δύναμη.

Θυμήθηκα τον Οκτώβρη 2011, καθώς σήμερα, έξι χρόνια μετά, και ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ. Κ. Μητσοτάκης βάζει και πάλι απέναντί του τον κ. Λυμπερόπουλο! Αιτία το νομοσχέδιο της κυβέρνησης με το οποίο καταργεί την πετυχημένη -διεθνώς- ψηφιακή πλατφόρμα του taxibeat, στην οποία συνεργάζονται χιλιάδες ταξιτζήδες.
Η δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη είναι σαφής: «Η κυβέρνηση ταυτίζεται με στενά συντεχνιακά συμφέροντα μιας μειοψηφίας συνδικαλιστών που μας γυρνούν στο χθες. Αν ο κ. Τσίπρας, που τώρα παριστάνει ότι στηρίζει την υγιή επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, έχει ίχνος αξιοπιστίας, να σταματήσει κάθε σχέδιο που ακυρώνει στην πράξη αυτή την καινοτόμα πλατφόρμα».

Ο Τσίπρας απέδειξε ότι η περατζάδα στα start ups, μία εβδομάδα πριν από τη ΔΕΘ -όπου αυτοανακηρύχτηκε προστάτης των επενδύσεων- ήταν σκηνικό, από εκείνα που στήνει του Μαξίμου για να δείξει και το… μετα-νεωτεριστικό του πρόσωπο!

Ο Τσίπρας και το 4% που κυβερνούν την Ελλάδα δεν θα αποδεχθούν ποτέ ότι είναι δικαίωμά μας να επιλέγουμε και να αξιολογούμε τις υπηρεσίες που μας προσφέρονται, είτε κρατικές είτε ιδιωτικές. Θέλουν κοινωνία προβάτων όπου ο «πατερούλης» και το κόμμα θα επιλέγουν πριν από μας για μας.

Κάπως αργά να κλαίνε για τη διάσκεψη… της Γιάλτας, τον Φεβρουάριο του 1945…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου