Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η παρουσία του προέδρου της Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη ήταν δυναμική, μεστή και κυρίως με μεταρρυθμιστικό πρόσημο. Σε αντίθεση με τη «νερόβραστη» ομιλία του Τσίπρα, ο οποίος κάτι ψέλλισε υπέρ των επενδύσεων για να χαθεί μεταξύ Eldorado, Fraport και Ελληνικού, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να μιλήσει χωρίς στρογγυλές γωνίες. Να αναπτύξει το όραμά του για το αύριο, όμως με προτάσεις που ήταν συγκεκριμένες, χαμηλού δημοσιονομικού κόστους και ταυτόχρονα υψηλού πολιτικού ρίσκου.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το Σάββατο ο Μητσοτάκης κέρδισε τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Η διαφορά «αφηγήματος», όπως το αποκαλούν οι αναλυτές, μεταξύ του πρωθυπουργού και του προέδρου της Ν.Δ. ήταν καταλυτική υπέρ του δεύτερου. Ο Τσίπρας παρουσίασε ως «σχέδιο» την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης και την εικονική έξοδο από το Μνημόνιο, που δεν την πιστεύουν ούτε τα μικρά παιδιά, ο Μητσοτάκης παρουσίασε την Ελλάδα πέραν του Μνημονίου και εντός των μνημονιακών δεσμεύσεων. Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη δεν μοιράστηκαν ακάλυπτες επιταγές.

Στην οικονομία οι μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις μπορούν να δώσουν δουλειές και να χρηματοδοτηθούν από την περιστολή των δαπανών ώστε η κοινωνική πολιτική να μην εξαντλείται σε επιδόματα αλλά σε θέσεις εργασίας.

Θέλει δύναμη να πεις στο κομματικό ακροατήριο της ΔΕΘ ότι η ΔΑΠ έτσι όπως είναι σήμερα θα καταργηθεί, ότι ο ρόλος των φοιτητοπατέρων στα πανεπιστήμια θα εκλείψει αλλά και ότι η κυβέρνηση θα στελεχωθεί από τους καλύτερους και όχι από τους κολλητούς, όπως θα περίμεναν ορισμένοι στο Βελλίδειο.

Θέλει δύναμη να εξαγγείλεις αξιολόγηση του Δημοσίου, μεταρρύθμιση στα σχολεία, σύνδεση μέρους της κρατικής χρηματοδότησης των ΑΕΙ με την απόδοσή τους, επικράτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, κήρυξη απεργιών μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του 50% των εργαζομένων, αποκήρυξη των επιχειρηματιών που αναζητούν δεύτερη ευκαιρία με τα λεφτά τους στην Ελβετία και παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών Υγείας από ιδιώτες γιατρούς.

Το ωραίο είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις που εξήγγειλε ο Μητσοτάκης είναι εύκολο να εφαρμοστούν γιατί δεν απαιτούν χρήμα αλλά τόλμη. Για αυτό κρίνουμε απολύτως σημαντική την επισήμανσή του «να μη λυγίσουμε στις πρώτες αντιδράσεις». Εκεί θα κριθεί η διακυβέρνησή του. Εάν καταφέρει να ξεπεράσει τα εμπόδια των συντεχνιών και των «συνδικαλιστικοπατέρων».

Οι προτάσεις για τη μείωση των φόρων μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το συμμάζεμα στο κράτος, οι αλλαγές στην εκπαίδευση μπορούν να μετατρέψουν τη χώρα από εξαγωγέα φοιτητών και επιστημόνων σε πανευρωπαϊκό κέντρο γνώσης χωρίς έξοδα αλλά με άσκηση σύγχρονης εκπαιδευτικής πολιτικής. Η παραγωγική Ελλάδα μπορεί επιτέλους να πάρει την εκδίκησή της από την παρασιτική και τα οφέλη στην κοινωνία να είναι μεγάλα και κυρίως για τους πιο αδύναμους.

Μαζί του ο κ. Μητσοτάκης θα έχει τους πολίτες, που πλήρωσαν ακριβά το λαϊκισμό και τις ψεύτικες υποσχέσεις του Τσίπρα και τώρα θέλουν να ακούσουν αλήθειες και να συνταχθούν με ένα πρόγραμμα που θα έχει ως βάση την αξιοκρατία και όχι την κομματοκρατία.

Μαζί του, όπως φαίνεται, θα έχει και τον άνεργο του Περιστερίου, που έγινε φτωχότερος επί Τσίπρα, δεν έχει κολλητό τον Καρανίκα για να διοριστεί μετακλητός σε υπουργείο και ξέρει ότι για να ανοίξουν δουλειές πρέπει να μειωθούν η κρατική σπατάλη και οι φόροι.

Ανθρώπινη ομιλία και όχι ξύλινος λόγος

Η ομιλία του προέδρου της Ν.Δ. ήταν ανθρώπινη. Δεν κούρασε με αριθμούς, καταγγελίες, αναφορές στο χθες, διαμαρτυρίες για την κυβέρνηση. Απευθύνθηκε στους ανθρώπους και όχι στους αριθμούς και για αυτό κέρδισε τις εντυπώσεις.

Η σύγκριση με την «ξύλινη» ομιλία του Τσίπρα ήταν εμφανής.

Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ο κ. Μητσοτάκης σχεδόν αγνόησε τον Τσίπρα, θεωρεί πλέον ότι ο πρωθυπουργός ανήκει στο παρελθόν και για αυτό προτίμησε να ασχοληθεί με το αύριο. Η πρόθεση του προέδρου της Ν.Δ. σαφής: Ξέρει ότι η κοινή γνώμη έχει ήδη καταδικάσει την κυβέρνηση Τσίπρα και θέλει να πείσει τους πολίτες για τη δική του πρόταση επιζητώντας τη θετική ψήφο.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου