Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Από εκεί προέκυψαν οι αστειότητες για τα «λογοπαίγνια» περί παραίτησης που εξόργισαν περισσότερο την κοινή γνώμη.
Αντί ο πρωθυπουργός να ξηλώσει ως ένδειξη ευθιξίας υπουργούς και όσους εμπλέκονται στο φιάσκο με τη ρύπανση στον Σαρωνικό, τα έβαλε με τον Κουρουμπλή για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Μάλιστα οι διαρροές από το Μαξίμου τόνιζαν ότι «δεν μπορεί την ώρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος καλύπτει τον Κουρουμπλή αυτός να δηλώνει ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί».
Πρόκειται για πολιτική του παραλόγου. Ο πρωθυπουργός νομίζει ότι με την τακτική της «ακινησίας» και της μη απόδοσης πολιτικών ευθυνών τα θέματα θα ξεχασθούν και η ζωή θα συνεχισθεί. Αυτό συνέβαινε το 2015 όταν ο ίδιος είχε δημοτικότητες 70% και ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε εκλογικά. Τώρα που έχει έρθει ο λογαριασμός στους πολίτες της διακυβέρνησης Τσίπρα μέσω της υπερφορολόγησης και της μείωσης των εισοδημάτων, δεν συγχωρούνται ούτε συμψηφισμοί ούτε αλαζονείες.
Αντί το Μαξίμου να επιβάλει σιωπητήριο σε υπουργούς, όπως στον Τσιρώνη που τα έβαλε με την «άτιμη κοινωνία» επειδή φταίει για το ναυάγιο, και να ζητήσει παραιτήσεις έστω για λόγους ηθικής τάξης, τα έβαλε με τον Κουρουμπλή επειδή ψέλλισε κάτι περί αποχώρησης.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Θα μπορούσαν τουλάχιστον να διδαχθούν από τον ελληνικό κινηματογράφο. Ακούγοντας χθες στον «Real Fm» τον Κουρουμπλή διαπιστώσαμε ότι η ζωή αντιγράφει με τον πιο πειστικό τρόπο τις παλιές ελληνικές κωμωδίες. Οταν ο υπουργός ρωτήθηκε από τον Ν. Χατζηνικολάου τι έγινε με την περιβόητη παραίτησή του και τη διαρροή στο ΑΠΕ περί «λογοπαίγνιου», ο κ. Κουρουμπλής την απέδωσε σε συνεργάτη του στο γραφείο Τύπου. Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και με τον Μαυρογιαλούρο στην αξέχαστη ταινία του Λάμπρου Κωνσταντάρα «Ζητείται φιλότιμο». Ο Ανδρέας Ντούζος που είχε την ευθύνη Τύπου του υπουργού είχε σπεύσει να δώσει στις εφημερίδες διάψευση της είδησης περί παραίτησης του Κωνσταντάρα. Μόνο που τελικώς στην ταινία ο Μαυρογιαλούρος παραιτήθηκε, ενώ στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ιδρώνει το αφτί κανενός. Προφανώς θα προτιμούν την ταινία «Πνεύμα και Ηθική»…
ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΤΙ ΕΠΛΕΕ ΤΟ «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ»
Τα παπαγαλάκια του Μαξίμου νόμιζαν ότι είχαν βρει το μεγάλο πολιτικό λαβράκι με την υπόθεση του ναυαγίου που προκάλεσε την οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό. Διέρρευσαν ότι το πιστοποιητικό αξιοπλοΐας το είχε δώσει στην εταιρία ο «Ελληνικός Νηογνώμονας», όπου διευθύνων σύμβουλος ήταν ο Δημήτρης Ζαφειριάδης, στενός συνεργάτης παλαιότερα της Ντόρας Μπακογιάννη. Ο «Ελληνικός Νηογνώμονας» εξέδωσε ανακοίνωση διαψεύδοντας ότι έχει δώσει οποιοδήποτε χαρτί στο συγκεκριμένο δεξαμενόπλοιο και τελικώς αποδείχθηκε ότι τις άδειες τις είχε εκδώσει η Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων, που είναι υπηρεσία του υπουργείου Ναυτιλίας!
Μάλιστα η άδεια του πλοίου είχε λήξει στις 27 Ιουλίου, δόθηκε αρχικώς μία μικρή παράταση για τις αρχές Αυγούστου και μία δεύτερη για τις 27 Σεπτεμβρίου. Τα χαρτιά τα υπογράφουν λιμενικοί και έχει ενδιαφέρον ότι στις παρατηρήσεις τους δεν είχαν διαπιστώσει κανένα σοβαρό πρόβλημα στα αμπάρια του δεξαμενόπλοιου.
Η Πανελλήνια Ενωση Ναυτών (ΠΕΝΕΝ) βέβαια έχει καταγγείλει ότι το «Αγία Ζώνη» έπλεε με «μπαλώματα» και για αυτό κανείς δεν έχει εξηγήσει ακόμη πώς βυθίσθηκε τόσο γρήγορα με «μπουνάτσα» και χωρίς να συγκρουσθεί με άλλο πλοίο.
Ολοι ξέρουν στον Πειραιά ότι η συγκεκριμένη υπηρεσία της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων δίνει πιστοποιητικά με τουλάχιστον «χαλαρά κριτήρια» και για αυτό οι περισσότεροι πλοιοκτήτες και ιδίως όσοι συναλλάσσονται στο εξωτερικό προτιμούν πιο αξιόπιστα πιστοποιητικά.
Αλήθεια, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και η ηγεσία του Λιμενικού θα αναζητήσουν ευθύνες για το πώς δόθηκε πιστοποιητικό για το αξιόπλοο της «Αγίας Ζώνης ΙΙ» όταν αποδείχθηκε με τον χειρότερο τρόπο για τις ακτές του Σαρωνικού ότι είχε σοβαρά προβλήματα;
Δεν θέλουμε να δαιμονοποιήσουμε το κράτος, όμως είναι παράδοξο μία υπηρεσία, όπως το Λιμενικό Σώμα, να εκδίδει πιστοποιητικά για εμπορικούς σκοπούς και ταυτόχρονα να ελέγχει συναδέλφους του για την υπογραφή τους.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου