Γράφει ο Κωνσταντίνος Χαλιορής*

Εξίσου φυσική και λαοφιλής χαρακτηρίστηκε από πολλούς η αντίδραση του ζεύγους Μακρόν – Τρονιέ να παρακάμψουν το πρωτόκολλο, επιλέγοντας να περπατήσουν στην Ερμού δίπλα σε απλό κόσμο. Μεταξύ μας, μόνο από τα βλέμματα της προσωπικής φρουράς του προεδρικού ζεύγους και την κοσμοσυρροή, αντιλαμβανόσουν ότι κάποια προσωπικότητα κύρους περιπατούσε ανάμεσα σε απλούς τουρίστες και καταναλωτές.

Αναλύοντας την νέα επικοινωνιακή τακτική των πολιτικών παγκοσμίως, αντιλαμβάνεσαι εύκολα ότι κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Με κύριο εκφραστή της τάσης αυτής τα τελευταία χρόνια τον πρώην πρόεδρο των Η.Π.Α Μπαράκ Ομπάμα, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι το προφίλ του απόμακρου, σοβαροφανή και αλαζόνα πολιτικού τείνει να εξαφανιστεί.

Οι πολιτικοί αρχηγοί, υπαρχηγοί, λοχαγοί κ.ο.κ, βγαίνουν πλέον από τα γραφεία τους αφιερώνοντας χρόνο κοντά στον πολίτη. Οι πολίτες δείχνουν να είναι δεκτικοί με την νέα στάση των πολιτικών προσώπων, αναζητώντας από έναν σύντομο διάλογο μαζί τους μέχρι μία φωτογραφία (selfie κατά κύριο λόγο).

Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί οι Έλληνες πολίτες αντιδρούν θετικά σε αυτό το νέο προφίλ, επιλεκτικά και μόνο στην περίπτωση που αυτό προέρχεται από ξένο πολιτικό; Τι αλλάζει στον ψυχισμό του Έλληνα πολίτη όταν συγκρίνει μία βόλτα του Μακρόν στην Ερμού με μία αντίστοιχη του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού; Γιατί στην πρώτη αντιδρά με δέος και σεβασμό και στην δεύτερη με θυμό και απαξίωση.

Εκφράζοντας με ταπεινότητα την άποψη μου, εκτιμώ ότι η διαφορετικότητα στην αντίδραση του πολίτη κατά κύριο λόγο προκύπτει από την φερεγγυότητα μεταξύ λόγων και πράξεων.

Όπως σε οποιαδήποτε εμπορική συμφωνία μεταξύ εταιρειών έτσι και στην συμφωνία προεκλογικών δεσμεύσεων ενός κόμματος με τους πολίτες, εάν δεν τηρηθούν τα συμφωνηθέντα η σχέση των δύο μερών καταρρέει. Και για να συγκρίνουμε σωστά πράγματα και καταστάσεις, τόσο ο Αμερικανός όσο και ο Γάλλος πρόεδρος που επέλεξα να αναφερθώ, αντίστοιχες βόλτες πραγματοποιούν χωρίς προβλήματα και εντός των συνόρων των χωρών τους.

Η σχέση πολιτικού και πολίτη αναμφίβολα περνάει κρίση. Η κρίση αυτή θα παύσει να υφίσταστε εάν κόψεις το κεφάλι του φιδιού που ακούει στην λέξη «ψέμα». Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε κόβοντας από την ουρά που ακούει στην λέξη «λαϊκισμός», αλλά δεν πιστεύω ότι θα καταφέρναμε κάτι σημαντικό.

Προφανώς το ψέμα δεν μπορείς να το διαγνώσεις αρχικά. Πρέπει να γνωρίζεις σε βάθος την πολιτική ζωή του τόπου σου για να το καταλάβεις στην αρχή. Δεν υπάρχει χρόνος από κανέναν πολίτη να εμβαθύνει στην πολιτική όντας καθημερινός αγωνιστής για την επιβίωση. Μπορείς να το διαγνώσεις την επόμενη φορά όμως, ειδικά αν προέρχεται από τους ίδιους ανθρώπους.

Ανεξάρτητα με την πολιτική μας κατεύθυνση, κανείς από εμάς δεν νιώθει υπερήφανος όταν ο κομματικός οργανισμός που εκπροσωπεί τον ιδεολογικό προσανατολισμό του παρεκκλίνει λόγων και πράξεων. Για να αναβαθμιστεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας, πρέπει να αναβαθμιστούμε και εμείς σαν πολίτες.

Αν στείλουμε το μήνυμα της μηδενικής ανοχής στο ψέμα και το λαϊκισμό, θα εκλείψουν και οι πολιτικοί του θιασώτες. Δεν πιστεύω ότι «ανακάλυψα την Αμερική» με την μεθοδολογία που προτείνω να δράσουμε. Τουναντίον, την ακούω σαν μεθοδολογία καθημερινά και επί πολλά χρόνια από τους πολίτες που επιλέγω να βρίσκομαι καθημερινά μαζί τους.

Μήπως είναι καιρός να στείλουμε το μήνυμα όλοι μας;

*Κωνσταντίνος Εμ. Χαλιορής
Οικονομολόγος-Επιχειρηματίας
Πολιτικό στέλεχος Νέας Δημοκρατίας