Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Επειδή όλοι μιλούν αορίστως για την ανάγκη «μεταρρυθμίσεων» στη χώρα, θα πρότεινα να φέρουν ως απτό και κατανοητό παράδειγμα τον Νίκο Γκάλη για το πώς λειτουργεί ευεργετικά στην οικονομία το περιβόητο «άνοιγμα των αγορών».
Ο ίδιος μιλώντας στην τελετή που διοργανώθηκε στη Βοστόνη για την είσοδό του στο «Hall of Fame» του παγκόσμιου μπάσκετ είπε ότι όταν ήρθε στην Ελλάδα δεν υπήρχε επαγγελματικό μπάσκετ. Τώρα η χώρα είναι γεμάτη από γήπεδα μπάσκετ και η Εθνική μας συγκαταλέγεται στις κορυφαίες του κόσμου.
«Χάρη στον Νίκο Γκάλη τρώμε ψωμί», είπε λίγες μόλις στιγμές μετά τη θριαμβευτική μας πρόκριση στους «8» του Eurobasket ο Κώστας Παπανικολάου, που εκτός από τον Ολυμπιακό έχει αγωνιστεί στην Μπαρτσελόνα και στο ΝΒΑ. Και αυτή είναι η αλήθεια. Ενα μόνο πρόσωπο αρκούσε για να φέρει την επανάσταση στον αθλητισμό και να «γεννήσει» μια επαγγελματική αγορά που δημιούργησε εισοδήματα, χιλιάδες θέσεις εργασίας, εξαγώγιμα προϊόντα, όπως είναι οι παίκτες και οι προπονητές που σταδιοδρομούν στο εξωτερικό, και εντέλει δημιούργησε μια νέα αθλητική κουλτούρα.
Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν ο Στέφανος Μάνος έτρεξε το διαγωνισμό για τις άδειες κινητής τηλεφωνίας. Εκτοτε σημειώθηκε μια πραγματική έκρηξη στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, δημιουργήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, μειώθηκαν οι τιμές και βελτιώθηκε απίστευτα το επίπεδο υπηρεσιών. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί στη μεταποίηση, στο εμπόριο, στην ανώτατη εκπαίδευση αλλά και στον τουρισμό, όπως φάνηκε από την τεράστια αύξηση του τουρισμού στα 14 περιφερειακά αεροδρόμια που λειτουργούν πλέον με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Το «άνοιγμα των αγορών» δεν είναι μνημονιακός μπαμπούλας. Είναι η προϋπόθεση για να φύγει ο «μπαμπούλας» των Μνημονίων. Κακώς υπάρχει ο φόβος για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, αντιθέτως οι Ελληνες έχουν τις ικανότητες να διακριθούν όπως φαίνεται από το κύρος που απολαμβάνουν οι χιλιάδες συμπατριώτες μας που διδάσκουν σε ξένα πανεπιστήμια ή εργάζονται σε εταιρίες του εξωτερικού.
Ο Νίκος Γκάλης, σεμνός και σοβαρός όπως πάντα, έφερε ως μεγαλύτερο επίτευγμά του το γεγονός ότι κατάφερε να βγάλει από το θανατηφόρο δρόμο των ναρκωτικών έναν νέο, που ασχολήθηκε με το μπάσκετ, όπως του εξομολογήθηκε η μητέρα του σε μια τυχαία τους συνάντηση στη Θεσσαλονίκη. Και πράγματι αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του Νίκου Γκάλη. Δεν άνοιξε μόνο την αγορά του μπάσκετ αλλά και νέους δρόμους στη ζωή των Ελλήνων.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΘΕΣ;
Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη ΔΕΘ δεν θέλησε να μιλήσει για το χθες αλλά να αναφερθεί στο «αύριο» της χώρας. Δεν το έκανε γιατί είναι οραματιστής αλλά γιατί εάν μιλούσε για το χθες θα έπρεπε να δώσει εξηγήσεις για αυτά που είπε πέρυσι από το βήμα της ΔΕΘ. Για τις υποσχέσεις που δεν τήρησε, για τα ψέματα ότι θα διασφαλίσει τις συντάξεις, ότι θα δώσει ελαφρύνσεις στους οικονομικά ασθενέστερους όταν στην πράξη έπραξε τα αντίθετα. Ψήφισε μείωση όλων των συντάξεων κατά 18% από την 1η Ιανουαρίου 2019 και την περικοπή του αφορολόγητου ορίου στα 5.600 ευρώ, που θα πλήξει ακόμη και τους μισθωτούς των 500 ευρώ. Για αυτό δεν μίλησε για το χθες, για να ξεχάσουμε τα ψέματά του.
…ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Αλλά και για το «αύριο» ο πρωθυπουργός δεν λέει την αλήθεια γιατί δεν έχει σωστή αίσθηση του σήμερα. Επικαλέστηκε τα στοιχεία της Eurostat για να τεκμηριώσει την αναπτυξιακή τροχιά της χώρας. Ομως, σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, είμαστε οι ουραγοί της ευρωζώνης στην ανάπτυξη. Στο δεύτερο τρίμηνο είχαμε αναιμική ανάπτυξη μόλις 0,8% όταν η Κύπρος έτρεξε με 3,5%, η Πορτογαλία με 3,2% και η ευρωζώνη συνολικά με 2,2%. Ακόμη και η μείωση της ανεργίας αναλογικά είναι μικρότερη σε σχέση με την πρόοδο που σημειώθηκε στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Και το παράδοξο είναι ότι μειώθηκε η ανεργία κατά 4 μονάδες χωρίς αύξηση του ΑΕΠ.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου