Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Μπορεί όλες οι υποσχέσεις και τα αφηγήματά του να έχουν διαψευστεί από την επώδυνη πραγματικότητα. Κι όμως ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να επιμένει στην ίδια τακτική: ψέματα μέχρι τελικής πτώσεως της κυβέρνησής του.

ΕΙΝΑΙ πραγματικά προκλητικό να δεσμεύεται για σημαντικές φοροελαφρύνσεις από το 2019 -το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενά του θα είναι και εκλογικό έτος- όταν τότε θα εφαρμοστούν οι δραστικές μειώσεις συντάξεων και μεγάλες επιβαρύνσεις για όλους μέσω της περικοπής του αφορολογήτου, που ψήφισε φέτος.

ΟΠΩΣ είναι πρωτοφανές να καταγγέλλει τις πολιτικές λιτότητας μέσω της υπερφορολόγησης, όταν η δική του κυβέρνηση αρνήθηκε να μειώσει δημόσιες δαπάνες και στα τελευταία δυόμισι χρόνια αύξησε σχεδόν όλους τους άμεσους και έμμεσους φόρους.

ΕΙΝΑΙ αστείο να ισχυρίζεται πως θέλει να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό οικονομικό περιβάλλον για επενδύσεις, όταν η κυβέρνησή του εφευρίσκει διαρκώς διάφορα απίστευτα τεχνάσματα για να μπλοκάρει κάθε είδους ιδιωτική πρωτοβουλία.

ΤΗΝ ίδια στιγμή επιχειρεί να υποδυθεί τον «προστάτη» των εργασιακών δικαιωμάτων, όταν στην περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και οι αμοιβές των 400 ευρώ έγιναν καθεστώς.

ΟΛΑ τα παραπάνω, βέβαια, δεν τα λέει τυχαία ο Αλέξης Τσίπρας. Από τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέου τύπου τοπίο γεμάτο αυταπάτες εγκαινιάζοντας μια μακρά προεκλογική περίοδο. Σκοπός του είναι από τη μία να διαφημίζει ένα ανύπαρκτο success story και από την άλλη να μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξανασηκώσει επαναστατική παντιέρα κατηγορώντας όλους τους άλλους.

ΕΤΣΙ κι αλλιώς δεν τολμά την αυτοκριτική. Χθες ισχυρίστηκε πως το ψευδοδημοψήφισμα που διενήργησε ώστε να έχει το απόλυτο άλλοθι για να υπογράψει το μνημόνιο ήταν αυτό που δημιούργησε «ρωγμές» στην Ευρώπη. Δεν δείχνει διατεθειμένος να αποδεχθεί τις ευθύνες που του αναλογούν. Το πιο επικίνδυνο, όμως, είναι πως δείχνει διατεθειμένος να ξανακάνει τα… πάντα ώστε να εξαπατήσει και πάλι τους ψηφοφόρους.

ΜΕ ΦΟΝΤΟ τις κάλπες σχεδιάζει να υποσχεθεί για μια ακόμη φορά φαντασιακούς παραδείσους επιχειρώντας να αποκρύψει τις επώδυνες συμφωνίες που έχει ήδη συνάψει. Μέχρι τότε θα συνεχίζει τα ήξεις αφήξεις είτε μιλάει για το ΔΝΤ και την ελάφρυνση χρέους είτε για τη μεγαλύτερη ενοποίηση της Ευρώπης την οποία δεν χάνει στιγμή να κατηγορεί είτε ισχυριζόμενος πως με μπίζνες και επενδύσεις θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Και, δυστυχώς, μέχρι τις κάλπες η πραγματική οικονομία θα συνεχίζει να βυθίζεται στην ύφεση και την αβεβαιότητα…

* Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου