Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ που μαίνονταν οι φωτιές στην Ανατολική Αττική, τη Ζάκυνθο και την Ηλεία, όλοι αναρωτιόμασταν πού είναι ο πρωθυπουργός. Η εμφάνισή του, όταν πια ο μεγάλος κίνδυνος είχε περάσει, προφανώς αποκάλυπτε ότι το επιτελείο του τον συμβούλευσε να παραμείνει στα μετόπισθεν μέχρι να είναι σίγουροι πως δεν θα είχαμε απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και πως το μέγεθος της καταστροφής θα ήταν διαχειρίσιμο. Με αυτό τον τρόπο πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ 2,5 χρόνια τώρα. Με επικοινωνιακές τακτικές και ανώδυνους συμβολισμούς. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δυστυχώς, λειτουργεί και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ των πρόσφατων πυρκαγιών ο υπουργός έσπευσε αμέσως να πει πως πρόκειται για εμπρησμούς, χωρίς να περιμένει το πόρισμα του Ανακριτικού της Πυροσβεστικής. Το συνωμοσιολογικό σενάριο συμφέρει το Μαξίμου διότι «ανακαλύπτει» πίσω από τους εμπρηστές σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Το σενάριο αυτό αρέσει στον Παύλο Πολάκη, ταιριάζει στον Σταύρο Κοντονή και βολεύει τον Νίκο Τόσκα. Δεν είναι ο κακός συντονισμός, δεν είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να φροντίσει εγκαίρως για ετοιμοπόλεμα εναέρια μέσα, είναι το «πολιτικό παρακράτος». Και αν κάποιοι δεν πείθονται, τότε η συριζαίικη επωδός επαναλαμβάνεται: Φταίει η Ν.Δ. που δεν ανανέωσε το στόλο αεροπυρόσβεσης. Το ότι ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε διαταράξει τις σχέσεις του με την ηγεσία  της Πυροσβεστικής με το «καλημέρα», το ξεχνάει. Οτι άφησε το προσωπικό κουτσουρεμένο μετά τις εκατοντάδες μεταθέσεις πυροσβεστών στα αεροδρόμια χωρίς να τους αντικαταστήσει, το ξεχνά επίσης. Οπως ξεχνά και τις έγκαιρες προειδοποιήσεις των πυροσβεστών, διά των συνδικαλιστικών τους οργάνων, πως με επισκέψεις στο κέντρο επιχειρήσεων δύο μήνες μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου (στις αρχές Ιουλίου) δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα.

ΤΑ «ΚΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» όμως δεν εντοπίζονται μόνο στο μέτωπο των πυρκαγιών. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από λίγο καιρό, όταν ερωτήθηκε από αυτή την εφημερίδα (συνέντευξη στον Αλέξανδρο Καλαφάτη) για την τρομοκρατία, είχε απαντήσει πως έχουν απομείνει τα απομεινάρια της. Μετά ήρθε η επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο για να αποδείξει πως τα «απομεινάρια τραγουδούν ακόμα» αλλά η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα, διότι και σε αυτό το πεδίο επιλέγει το δόγμα της ήπιας αντιμετώπισης και της αναζήτησης πολιτικών ερμηνειών. Αυτό προκρίνει ως λύση στο άβατο των Εξαρχείων, αυτό και στη δράση του «Ρουβίκωνα». Αλλά ακόμα και όταν έχουμε να κάνουμε με καθαρή ποινική παραβατικότητα, όπως στο Μενίδι, που χάθηκε ένα 11χρονο παιδί, οι απαντήσεις δεν διαφέρουν: «Το άβατο δεν σπάει μόνο με αστυνομικά μέτρα», είπε ο αρμόδιος για την αστυνομία υπουργός.

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που στριμώχνεται, όπως και άλλοι υπουργοί της κυβέρνησης, η διέξοδος είναι πάντα προς τα πίσω, στο δόγμα «και οι άλλοι τι έκαναν;» Ο κ. Τόσκας έχει εύκαιρα τα ακριβή νούμερα για τους εμπρησμούς αυτοκινήτων στα Εξάρχεια επί Δένδια και ο κ. Τζανακόπουλος ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά τα στρέμματα που κάηκαν το 2009. Κανείς τους όμως δεν θυμάται πως είναι η μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση, πως μετρούν ήδη 2,5 χρόνια στην εξουσία, πως δεν έκαναν τίποτα για το μισθολόγιο και το ασφαλιστικό των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων και πως τα έκαναν θάλασσα στο μεταναστευτικό.

ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ, αν ο κ. Τόσκας ασχολούνταν λιγότερο με την πολιτική και περισσότερο με τις πραγματικές ανάγκες των αντρών και των γυναικών της ΕΛ.ΑΣ και της Π.Υ., τώρα ίσως δεν θα γράφαμε αυτές τις γραμμές.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου