Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στην άλλη πλευρά του ατλαντικού ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Ντόναλντ Τραμπ, από εκεί που εισήλθε στην κούρσα ως ο γραφικός δισεκατομμυριούχος που θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, βρέθηκε να παίζει μόνος του μπάλα και να διεκδικεί πλέον την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής απέναντι στην υποψήφια των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον. Εντάξει, λαμβάνοντας υπόψιν τα δημογραφικά στοιχεία της Αμερικής και πώς αυτά καθορίζουν το αποτέλεσμα των εκλογών, ο μεγιστάνας δεν φαίνεται να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ποτέ μην λες ποτέ όμως.
Ο Ντόναλντ Τραμπ αποτελεί από μόνος του ένα case study για το πώς ο λαϊκισμός μπορεί να ανατρέψει κάθε προγνωστικό και να καθιερώσει πολιτικούς οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και φυσικά εν δυνάμει κυβερνήτες. Μην μακρηγορούμε όμως, εδώ δεν θα κάνουμε ανάλυση της ψυχοσύνθεσης και του φαινομένου «Ντόναλντ Τραμπ». Σήμερα θα ασχοληθούμε με μία κίνηση η οποία μας θύμισε κάτι πάρα πολύ ελληνικό.
Όπως διαβάσαμε στα αμερικανικά ΜΜΕ ο ρεπουμπλικανός υποψήφιος πήρε πίσω όλα τα διαπιστευτήρια που δίνονταν σε δημοσιογράφους της εφημερίδας Washington post με την αιτιολογία ότι καλύπτει ανέντιμα τις ομιλίες του και την περιοδεία του.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Μετά τα παραπάνω η αντίδραση της εφημερίδας ήταν άμεση και αποστομωτική. Συγκεκριμένα ο αρχισυντάκτης της, Μάρτυ Μπάρον τόνισε σε ανακοίνωσή του τονίζει πως η απόφαση του Τραμπ δεν είναι τίποτα λιγότερο από αποκήρυξη του ρόλου ενός ελεύθερου και ανεξάρτητου Τύπου. «Όταν η δημοσιογρφαική κάλυψη δεν ανταποκρίνεται στα θέλω του υποψηφίου τότε έχουμε αποκλεισμό του Μέσου. Η Washington Post υα συνεχίσει να καλύπτει τον Ντόναλντ Τραμπ όπως έκανε, ανένδοτα, με τιμή, με ειλικρίνεια, σοβαρότητα. Είμαστε υπερήφανοι για την κάλυψή μας και θα την διατηρήσουμε έτσι», ανέφερε ο γνωστός δημοσιογράφος.
Και αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να «θίξεις» κάποιον. Να προβάλεις τις πραγματικές του απόψεις και όχι να τον καταδικάσεις στην αφωνία γιατί η αφωνία είναι που τον δυναμώνει. Αυτό το μάθημα το είχαν καταλάβει προ καιρού οι δικοί μας «αντισυστημικοί» του ΣΥΡΙΖΑ. Τι έκαναν; Επέβαλαν ωραιότατο εμπάργκο στο MEGA, στον ΣΚΑΪ αλλά και στον Γιάννη Πρετεντέρη του MEGA.
Σε ανακοίνωση που είχε εκδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2015 κατηγόρησε τον ΣΚΑΪ πως «έφτασε στο σημείο να παραβιάσει την εκλογική νομοθεσία διοργανώνοντας εκπομπές το Σάββατο με εκπροσώπους του “ΝΑΙ”», ενώ έκανε λόγο για «απροκάλυπτη και χυδαία στράτευση» μέσων ενημέρωσης ενάντια σε κάθε δεοντολογία και αντικειμενικότητα.
Την ίδια ώρα σε παλαιότερο χρόνο και φυσικά προτού γίνει κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επιβάλει άλλο εμπάργκο στο MEGA και στον δημοσιογράφο του σταθμού, Γιάννη Πρετεντέρη. Ο λόγος ήταν η δήθεν μεροληπτική στάση απέναντι στο κόμμα, η αλήθεια όμως είναι άλλη. Κρύβεσαι όταν δεν επιθυμείς να αντιπαρατεθείς σε αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί σου. Έτσι εγκλωβίζεσαι σε έναν κλοιό μεταξύ Αυγής, Εφημερίδας των Συντακτών και κάθε άλλου Μέσου που σε υποστηρίζει προκειμένου να απευθυνθείς σε αυτούς που σε πιστεύουν. Ή μάλλον έκαναν το λάθος να σε πιστέψουν.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε να βλέπουμε πως ο Ντόναλντ Τραμπ… πήρε μαθήματα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι σχέση έχει η Ακροδεξιά με την Αριστερά; Α, ναι, στην Ελλάδα συγκυβερνούν.
Ακολούθησέ με