Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Κτίριο για ιατρείο στο κεφαλοχώρι δεν υπάρχει, αλλά τελικά αυτό είναι το λιγότερο που απασχολεί τους εναπομείναντες κατοίκους. Αν αρρωστήσουν πιο σοβαρά θα πρέπει να κάνουν ταξίδι τουλάχιστον μιας ώρας για να φθάσουν Αμφισσα και τα υπόλοιπα τα ξέρουμε.

Εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο μακριά, στο νότο, εκεί που βρίσκεται η όμορφη Γαύδος, ένα 8χρονο κορίτσι και η οικογένειά του έζησαν ώρες αγωνίας, αφού, αν και έπαθε κρίση σκωληκοειδίτιδας, το σκάφος του Λιμενικού δεν μπορούσε να μεταφέρει το παιδί στα Χανιά λόγω των δυνατών ανέμων. Η ορεινή Ελλάδα, όπως και η νησιωτική, ζει καθημερινά μια δύσκολη ζωή, την οποία δύσκολα μπορούν να αντιληφθούν οι επισκέπτες και οι τουρίστες του Αυγούστου.

Ολοι εμείς που απολαμβάνουμε χαλαροί και ανύποπτοι την πεζοπορία στο βουνό ή τις βόλτες στα γραφικά σοκάκια των νησιών. Που βλέπουμε τα παραδοσιακά καφενεία ως τόπο γιορτής και ανταμώματος και όχι ως ιατρεία. Που απολαμβάνουμε τη θάλασσα στις όμορφες στιγμές της και όχι στις αντάρες της. Οταν ο Αύγουστος περάσει, όταν το χιόνι αποκλείσει τους δρόμους και τα μποφόρ δέσουν τα καράβια στα λιμάνια, αρχίζει η πραγματικότητα της απομόνωσης.

Για αυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία η απόφαση του υπ. Εσωτερικών για την έκτακτη χρηματοδότηση 85 μικρών και νησιωτικών δήμων της χώρας με 20 εκατομμύρια ευρώ. Τα κριτήρια επιλογής των δήμων ήταν αποκλειστικά με βάση τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά τους. Ανάμεσα στις περιοχές αυτές είναι η Φωκίδα και η Γαύδος, το Βόιο Κοζάνης και ο Αϊ Στράτης, το Αγαθονήσι και τα Γρεβενά κ.ά.

Ωστόσο, όσο θετική και αν είναι αυτή η οικονομική ανάσα, θα μπορέσει άραγε να αντισταθμίσει την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά από 1^ης Ιανουαρίου; Θα ισορροπήσει την έλλειψη γιατρών ή τους κακοτράχαλους δρόμους; Δύσκολα. Ειδικά στα νησιά που σηκώνουν ταυτόχρονα το βάρος του μεταναστευτικού, η αδικία είναι μεγαλύτερη. Για αυτό και η κεντρική διοίκηση, δηλαδή η κυβέρνηση, όταν νομοθετεί, δεν πρέπει να ξεχνά αυτές τις ιδιαιτερότητες. Ακόμα και όταν βρίσκει τοίχο από τους δανειστές οφείλει να εξαντλεί τις διαπραγματευτικές της ικανότητες, όποιες της έχουν απομείνει ακόμα. Γιατί η άλλη Ελλάδα αντέχει, αλλά για πόσο ακόμα;

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου