Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Πρόκειται για έναν ακόμη «μύθο» που πλάθει το Μαξίμου, προκειμένου να καλύψει τα βαριά μέτρα που θα εφαρμοσθούν από τον Ιανουάριο του 2019. Η μείωση των συντάξεων κατά 18% μέσω της κατάργησης των προσωπικών διαφορών είναι ένα σκληρό μνημονιακό μέτρο που θα χτυπήσει εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Επιπλέον το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα κρίνει στα μέσα του 2018 εάν από 1.1.2019 θα εφαρμοσθεί ταυτόχρονα και η μείωση του αφορολογήτου ορίου στα 5.600 ευρώ που θα επιβαρύνει με πρόσθετους φόρους 650 ευρώ ακόμη και τους μισθωτούς των 500 ευρώ, που θα χάσουν πάνω από ένα μηνιάτικο!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον περασμένο Μάιο ψήφισε ένα νέο μνημόνιο που θα ισχύσει μέχρι το 2022 με επώδυνα μέτρα λιτότητας και δεσμεύσεις για υψηλά πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ.

Επομένως οι παράτες που προετοιμάζονται από το Μαξίμου για δήθεν αποδέσμευση της χώρας από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 μάλλον σχετίζονται με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο του ίδιου έτους παρά με την πραγματικότητα που θα βιώσουν οι πολίτες.

Ομως το επιτελείο του κ. Τσίπρα λέει και μία αλήθεια. Το μνημόνιο θα ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2018, όχι βέβαια για την Ελλάδα, αλλά για τους δανειστές, που θα απαλλαγούν από την υποχρέωση να χρηματοδοτούν φθηνά τη χώρα μας. Και αυτό είναι το καλό σενάριο, γιατί το χειρότερο είναι να υπάρξει και πέμπτο μνημόνιο, με χρήση των κεφαλαίων που δεν χρησιμοποιήθηκαν από τον ESM για τις τράπεζες, ύψους 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Οπως επισημαίνει καίρια ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κύρτσος, με την πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών μας από τις αγορές το κόστος δανεισμού πολλαπλασιάζεται σε σχέση με τα χαμηλά επιτόκια των μνημονίων ενώ ταυτόχρονα διατηρούνται σε ισχύ τα μνημονιακά μέτρα.

Ο κ. Τσίπρας πέτυχε το ακατόρθωτο. Υπέγραψε νέο μνημόνιο χωρίς να πάρει πρόσθετη χρηματοδότηση και οι δανειστές πέτυχαν τη χρηματοδοτική τους αποδέσμευση επιβάλλοντας σκληρά μέτρα σε βάθος δεκαετιών.

Τον Αύγουστο του 2018 δεν θα γιορτάζει η Ελλάδα αλλά ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος κατάφερε να απαλλαγεί από το βάρος του νέου δανεισμού προς τη χώρα μας και ταυτόχρονα δέσμευσε την κυβέρνηση Τσίπρα να εφαρμόσει όλα τα σκληρά μέτρα που ζητούσε το ΔΝΤ. Πρόκειται για ένα πολιτικό και οικονομικό «Βατερλώ» της κυβέρνησης, που θα επιχειρηθεί να εμφανισθεί από το Μαξίμου ως θρίαμβος του Τσίπρα. Μόνο που οι πολίτες, που θα πληρώσουν τον λογαριασμό, τώρα ξέρουν.

ΕΜΦΑΝΗΣ Η ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΡΑΜΠ

Η επιλογή του «αντισυστημικού» Τραμπ για την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της «φθαρμένης» Χίλαρι Κλίντον είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι μπορεί ένας αυτοδημιούργητος όσο και αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας να ανοίξει μία νέα σελίδα στην ιστορία των ΗΠΑ. Οκτώ μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δέχεται σφοδρή κριτική στο εσωτερικό της χώρας του, όπου τα ποσοστά δημοφιλίας είναι τα χαμηλότερα που έχουν καταγραφεί ποτέ για εν ενεργεία ηγέτη της χώρας ενώ οι νευρικές κινήσεις του στο διπλωματικό πεδίο μεγαλώνουν το πεδίο αμφισβήτησής του και στην υπόλοιπη Δύση.

Η ακύρωση της συμφωνίας για το κλίμα, η ύψωση εμποδίων στο ευρωατλαντικό εμπόριο και τα παιχνίδια πολέμου με τον ανισόρροπο δικτάτορα της Βορείου Κορέας είναι δείγματα της προσωπικότητας του Ντόναλντ Τραμπ που θέλει να κάνει την Αμερική πιο κλειστή, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να ανακυκλώνει την πολιτική του εσωστρέφεια. Σφοδρές ήταν και οι επικρίσεις που δέχθηκε για την επιλογή του να κρατήσει «ίσες αποστάσεις» στα προχθεσινά αιματηρά επεισόδια στη Βιρτζίνια όπου πρωταγωνιστούσαν Αμερικανοί νεοναζί. Ο απρόβλεπτος χαρακτήρας του Τραμπ αυξάνει την αβεβαιότητα παγκοσμίως, όταν υπερδυνάμεις όπως οι ΗΠΑ πρέπει να συμβολίζουν τις δυνάμεις σταθερότητας.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου