Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Είναι τόσον επηρμένη που θα αποτελέσει αστείρευτη πηγή διασκέδασης για τους πολίτες και μεγάλο πονοκέφαλο για το Μαξίμου.

Συνεντευξιαζόμενη είπε ότι «ορισμένοι εκπρόσωποι κομμάτων δεν δικαιούνται να κάνουν κριτική». Ετσι, εμνήσθημεν ημερών αρχαίων, όταν ο Κουτσόγιωργας είπε το αμίμητο «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε». Αλλά μήπως η κ. Θάνου πριν ομιλήσει θα έπρεπε να σκεφθεί ποιους είχε, για αρκετά χρόνια, στενούς συνομιλητές της από τη Νέα Δημοκρατία;

Η κ. Θάνου, μία εβδομάδα μετά τη συνταξιοδότησή της, διορίστηκε επικεφαλής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού. Τίποτε λιγότερο δεν θα την ικανοποιούσε. Θυμηθείτε τι έκανε για να κρατήσει τη θέση της, «…με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα», που λέει και ο μέγας Αλεξανδρινός. Πόση ταπείνωση υπέστη από τους συναδέλφους της εμμένοντας να παρατείνει την παραμονή της. Σε τι δεν κατέφυγε, προκειμένου να πείσει ότι χωρίς αυτήν ο Αρειος Πάγος κατέρρεε.

Θυμηθείτε, ακόμη, πώς σκηνοθέτησε την έξοδό της από το δικαστικό σώμα πριν από λίγες μέρες, λόγω της συνταξιοδότησής της. Προέβη στον εορτασμό των 182 χρόνων -ούτε καν των 185, πολλώ μάλλον των 200!- από την ίδρυση του Αρείου Πάγου. Ηθελε να κλείσει πανηγυρικά τη δική της καριέρα, αλλά με… κόλλυβα Αρείου Πάγου. Τόσα έξοδα, άκαιρα μεν, προκλητικά δε απέναντι στον πολίτη που δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει τα αναγκαία για την επιβίωσή του. Η ηχηρή απουσία Κοντονή και η εκδίκηση της μούσας Τερψιχόρης -στην πρόσκληση της κ. Θάνου έγινε… «Τερψιχώρη»- ήταν ό,τι απέμεινε, όταν έσβησαν τα φώτα στο «Χίλτον».

Συγκρίνετε πώς αποχώρησε από το δικαστικό σώμα, πριν από λίγους μήνες, η αξιοπρεπής και ακέραια Ευτέρπη Κουτζαμάνη. Αφησε πίσω της μιαν επιστολή, ύμνο και παρακαταθήκη στους δικαστές για την έντιμη απόδοση της Δικαιοσύνης. Αντίθετα, η εικόνα της κ. Θάνου είναι προς αποφυγήν.

Η αντιπολίτευση έπρεπε να πανηγυρίζει που η κ. Θάνου αποδεικνύει με όσα δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να κάνει τη Δικαιοσύνη υποχείριό του και αυτή φαίνεται ως πρόθυμη… εφαρμογέας των αποφάσεών του, με κάποια νομική επίφαση.

Οι δεινώς δοκιμαζόμενοι λειτουργοί της καταγγέλλουν την κυβέρνηση για ανοίκειες και ανήκουστες παρεμβάσεις, για λοιδορίες και υπονομεύσεις, που στρέφονται εναντίον της Δημοκρατίας. Πότε άλλοτε οι ενώσεις του δικαστικού σώματος προέβησαν σε τέτοιου είδους αυστηρές και κρυστάλλινες ανακοινώσεις κατά της εκτελεστικής εξουσίας;

Στον Μοντεσκιέ -του Διαφωτισμού- αποδίδεται η διάκριση των εξουσιών, αλλά η αρχαία Αθήνα την εφάρμοσε πρώτη. Οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με το γνωστό, απεχθές και χυδαίο ύφος τους, υπονομεύουν την -ανυποχώρητη στις ορέξεις τους- Δικαιοσύνη. Η Δημοκρατία πρέπει να αγρυπνεί, όταν βρίσκονται πρόθυμες Θάνου να επαίρονται ότι έδωσαν μάχη κατά της διαπλοκής. Της διέφυγε το «και υπέρ των συμφερόντων ΣΥΡΙΖΑ».
Νομίζω ότι η αντιπολίτευση οφείλει να ευχαριστήσει την κ. Θάνου που πέταξε τόσο γρήγορα την τήβεννο του ανώτατου δικαστή και ενδύθηκε την κομματική στολή του ΣΥΡΙΖΑ. Της πάει πολύ. Θα έλεγα, αν δεν υπερέβαλλα, ότι η κ. Θάνου ήταν, εν τέλει, πλασμένη για τον ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ φτιαγμένος γι’ αυτήν… fiat Thanou et pereat mundus…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής