Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Σύμφωνα με έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας, το ποσοστό του πληθυσμού που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες και στερείται βασικά αγαθά ή υπηρεσίες ήταν 22,4% το 2016 από 22,5% το 2015 και 21,5% το 2014. Μάλιστα, οι αναλυτές της ΕΛ.ΣΤΑΤ. εκτίμησαν ότι η αύξηση του ποσοστού ανέχειας ήταν μεγαλύτερη στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας έως και 17 ετών καθώς το 2016 ανήλθε στο 26,7%.
Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση μιλούσε για ανθρωπιστική κρίση, για χιλιάδες αυτοκτονίες και για παιδιά που λιποθυμούσαν στα σχολεία.
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η φτώχεια επεκτάθηκε στα 2,5 χρόνια της κυβέρνησης Τσίπρα λόγω της υποτροπής της κρίσης με το δημοψήφισμα του 2015 και την υπογραφή Μνημονίων με εφαρμογή μέτρων που χτύπησαν τη μεσαία τάξη και τους οικονομικά ασθενέστερους.
Για παράδειγμα, οι αυξήσεις του ΦΠΑ στα τρόφιμα από το 13% στο 24% επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα ενώ η εκτίναξη των φόρων και των εισφορών περιόρισε το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και ανέκοψε επενδυτικές πρωτοβουλίες. Για το λόγο αυτό το 35% του πληθυσμού κινδυνεύει με φτώχεια χωρίς να σημειώνεται κάποια αξιόλογη μεταβολή σε σχέση με τα υπόλοιπα χρόνια της μνημονιακής περιόδου.
Η διεύρυνση της φτώχειας ενδεχομένως να υποκρύπτει και πολιτικές μικροσκοπιμότητες. Η οικονομική «λουμπενοποίηση» της κοινωνίας και η υποβάθμιση της μεσαίας τάξης για κάποιους στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται ως ευκαιρία για ενίσχυση των δυνάμεων απέναντι στον «ταξικό εχθρό» της πλουτοκρατίας.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Πρόκειται για αφελείς αλλά και για επικίνδυνες απόψεις. Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ φτωχοποιεί περαιτέρω την κοινωνία αλλά δεν τον ενισχύει πολιτικά, όπως φαίνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.
Οι πολίτες, και ιδίως οι πιο αδύναμοι, έχουν αντιληφθεί ότι η σημερινή κυβέρνηση λειτουργεί σε βάρος των συμφερόντων τους. Η καθίζηση της οικονομίας, η απέχθεια πολλών υπουργών απέναντι σε επενδύσεις και κυρίως η υπερφορολόγηση χτυπούν πλέον τις ομάδες πολιτών που είχαν στηρίξει τον Τσίπρα πιστεύοντας ότι θα «έσκιζε» τα Μνημόνια και θα καταργούσε τη λιτότητα.
Τώρα που η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική στην οικονομία, οι φτωχότεροι είναι αυτοί που θα απαντήσουν στον Τσίπρα στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.
ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
Τα επίσημα κείμενα της συμφωνίας στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου δείχνουν ότι υπάρχουν δεκάδες προαπαιτούμενα προκειμένου η Ελλάδα να εισπράξει τις επόμενες δόσεις. Τον Σεπτέμβριο που θα ξεκινήσουν οι συζητήσεις για την τρίτη αξιολόγηση στην ατζέντα θα τεθούν δύσκολα θέματα όπως η κατάργηση προνοιακών επιδομάτων, τα εργασιακά και το Δημόσιο. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι οι 153 θα ψηφίζουν ό,τι χρειαστεί προκειμένου να μείνουν στις καρέκλες τους, όμως η ατζέντα θα είναι γεμάτη και ο δρόμος προς τα μέσα του 2018, όταν θα αξιολογηθεί συνολικά το πρόγραμμα, δεν θα είναι εύκολος για την κυβέρνηση Τσίπρα.
ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ ΤΟ «ΑΦΗΓΗΜΑ»
Η έρευνα της Prorata για την «Εφημερίδα των Συντακτών» δείχνει ότι το «αφήγημα» του Μαξίμου για συμφωνία-ανάσα που θα βγάλει τη χώρα από την Επιτροπεία και τα Μνημόνια δεν πείθει. Ακόμη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 55% κρίνουν τη συμφωνία «μάλλον κακή» ή «κακή» ενώ το ποσοστό των ερωτηθέντων με αρνητική γνώμη για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στο Eurogroup προσεγγίζει το 80%. Αυτό χαλάει τα σχέδια του Μαξίμου, όπου πίστευαν ότι θα μπορούσαν να «κοιμίσουν» την κοινή γνώμη μέχρι τα μέσα του 2018, καθώς τα νέα μέτρα θα ισχύσουν από το 2019. Το «αφήγημα» δεν περπατάει και τα «πυρομαχικά» της κυβέρνησης έχουν τελειώσει…
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου