Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη
Στην Ελλάδα ούτε το ένα έχουμε λύσει ούτε το άλλο. Μια χώρα που έχει περίσσευμα σε νερό, ήλιο και αέρα δεν εκμεταλλεύεται κανένα από αυτά. Λες και τα στοιχεία της φύσης που τόσο γενναιόδωρα μας κληροδότησε η γεωγραφική μας θέση τα αποποιηθήκαμε ως ανεπιθύμητη κληρονομιά. Τώρα που η Τήλος βρίσκεται μια ανάσα από το ευρωπαϊκό βραβείο για το πιο Ενεργειακό Νησί (σήμερα θα ανακοινωθεί ο νικητής), είναι βέβαιο ότι θα κατακλυστούμε από ανακοινώσεις κομμάτων, αιρετών και διαφόρων συλλόγων που θα ανακαλύπτουν την πυρίτιδα.
Αν εξαιρέσουμε μεγάλες οργανώσεις όπως η WWF που στηρίζει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και κάποιες τοπικές κοινωνίες όπως της Τήλου που κάνουν την εξαίρεση, στις υπόλοιπες περιπτώσεις η συνήθης εικόνα είναι μία: η αντίδραση. Αλλοι αντιδρούν για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, άλλοι για την αισθητική εικόνα από τη βεράντα του σπιτιού τους, άλλοι βλέπουν πίσω από τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά μεγάλες εταιρίες που με σκοπό το κέρδος θα βεβηλώσουν το παρθένο ελληνικό τοπίο.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Μέχρι και ερωτήσεις στη Βουλή είχαν γίνει παλαιότερα από βουλευτές, με πολλούς από αυτούς να ανήκουν ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο τυχαίνει παρεμπιπτόντως να «εγκαινιάσει» την πράσινη ενέργεια της Τήλου. Οι ερωτήσεις αφορούσαν περιοχές όπως η Κατερίνη ή το Ρέθυμνο και είχαν ως αιχμή τις «μη αναστρέψιμες βλάβες στο ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής» και βέβαια την «τοπική κοινωνία που έχει εκφραστεί απερίφραστα εναντίον της κατασκευής του έργου». Μέχρι και για νησιά-μπαταρία (!) είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου .
Η αλήθεια πάντως είναι ότι η αντιμετώπιση του ενεργειακού δεν υπήρξε σε καμία εποχή ούτε σοβαρή ούτε τολμηρή. Οπως η διασύνδεση των νησιών παραμένει ακόμα όνειρο θερινής νυχτός, έτσι και η ανάπτυξη ήπιων μορφών ενέργειας παραμένει… ήπια. Το 2016, για παράδειγμα, το υψηλότερο ποσοστό αιολικής παραγωγής έναντι του συνόλου της ηλεκτροπαραγωγής στην Ε.Ε. το είχε η Δανία με 43%, όταν η Ελλάδα μετά βίας πέρασε το 10%. Το αστείο είναι ότι η Ελλάδα βλέπει την πλάτη ακόμα και της Γερμανίας, η οποία θεωρείται πρωτοπόρος στις ΑΠΕ, παρόλο που ούτε ήλιο έχει ούτε τις δικές μας κλιματικές συνθήκες. Να κατηγορήσουμε τον Σόιμπλε και γι’ αυτό;
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου