Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη

Σαν τον Ντόναλντ Τραμπ δηλαδή. Που περιέφερε τον ξενοφοβικό λόγο του και οραματιζόταν τοίχο στα σύνορα με το Μεξικό γκρεμίζοντας ό,τι είχε χτίσει ο πολιτικός πολιτισμός στο πέρασμα των χρόνων: το σεβασμό στη διαφορετικότητα και την αποδοχή των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Τα αποτροπιαστικά τρομοκρατικά χτυπήματα του ISIS γίνονται τώρα βούτυρο στο ψωμί των λαϊκιστών. «Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε πολιτικά ορθοί και να δουλέψουμε ώστε ο λαός μας να είναι ασφαλής», είπε ο πρόεδρος Τραμπ και επιτέθηκε σε έναν παλιό εχθρό: τον μουσουλμάνο δήμαρχο του Λονδίνου Σάντικ Καν.

Θα δεχθούμε ότι υπάρχουν στιγμές που η πολιτική ορθότητα επιβάλλεται με τόση υπερβολή ώστε να μεταβάλλεται σε απόπειρα ελέγχου της σκέψης των πολιτών και καταπιεστική προσπάθεια συμμόρφωσης μιας κοινωνίας με απολυταρχικές μεθοδεύσεις. Οπως λένε κάποιοι, ακόμα και ο Ευριπίδης υπό όρους πολιτικής ορθότητας θα θεωρούνταν μισογύνης, ενώ τα μισά κείμενα από τις επιθεωρήσεις και τις σάτιρες θα καίγονταν στην πυρά ως σεξιστικά. Ωστόσο δεν είναι η αποκατάσταση της ισορροπίας και της διασφάλισης της ελευθερίας της έκφρασης αυτό που θέλουν πολιτικοί τύπου Τραμπ ή Λεπέν. Αυτό που επιδιώκουν είναι ένα πολιτικό συγχωροχάρτι για να μπορούν να προσβάλλουν και να επιτίθενται σε ομάδες ανθρώπων ή λαούς χωρίς επιπτώσεις.

Υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να συνεχίσουν να αποκαλούν «αράπηδες» τους Αφροαμερικανούς ή «σακάτηδες» τα άτομα με ειδικές ανάγκες, στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Είναι οι ίδιοι με αυτούς που αποκαλούν «υπανθρώπους» τους πρόσφυγες και μετανάστες, που θεωρούν επίδοξους τρομοκράτες όλους τους μουσουλμάνους. Είναι αυτοί που θεωρούν τον Σάντικ Καν ξένο σώμα στο Λονδίνο. Το ίδιο επικίνδυνοι είναι εκείνοι που πιστεύουν πως όλοι οι πρόσφυγες είναι άγιοι και πως όλοι οι μαύροι αδικημένοι. Η ισοπέδωση και ο φανατισμός πρέπει να μας προβληματίζουν, όχι η ορθότητα.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου