Τι πιο σαφές, πιο γενναίο και ουσιαστικό, ώστε να ικανοποιηθεί το πάνδημο αίτημα να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί Δικαιοσύνη στη συγκεκριμένη υπόθεση, που αφορά κυρίως το «μπάζωμα» και τη συγκάλυψη; Ουδέν. Η αποδοχή της τολμηρής πρότασης του ελεγχόμενου πολιτικού προσώπου, εξουδετερώνει στην πράξη μια από τις αιτιάσεις που διατυπώνει η αντιπολίτευση: Η πλειοψηφία που έχει η κυβέρνηση στην Προανακριτική «εγγυάται» τη συγκάλυψη και λειτουργεί σαν «κομματική ασπίδα» για τον Χρ. Τριαντόπουλο. Τι νόημα έχουν όλα αυτά, τα οποία προεξοφλούνται με περισσή βεβαιότητα από την αντιπολίτευση, αν η πλειοψηφία και η μειοψηφία της Προανακριτικής δεν παίξει τον παραμικρό ρόλο; Κανέναν απολύτως. Ούτε τερτίπια, ούτε ασπίδες, ούτε ετσιθελισμός της πλειοψηφίας, ούτε παραμύθια με ή χωρίς δράκο.

Απευθείας ο Χρ. Τριαντόπουλος θα αντιμετωπίσει τον φυσικό δικαστή που είναι και το τελικό ζητούμενο της Προανακριτικής. Ο οποίος φυσικός δικαστής δεν θα κάνει παζάρια ποιοι μάρτυρες θα κληθούν ή δεν θα κληθούν, με ποια σειρά και γιατί, όπως θα συνέβαινε με μαθηματική ακρίβεια στην Προανακριτική, με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων και την παράταση της μονοθεματικής ατζέντας στον δημόσιο διάλογο. Δεν θα έχει κανέναν νόημα το παιχνίδι των επιλεκτικών διαρροών που γίνεται πάντα στις προανακριτικές επιτροπές. Δεν θα έχει καμία σημασία η κλήση μαρτύρων, οι οποίοι «συμφέρουν» την μια ή την άλλη πλευρά. Κανένας βουλευτής με ανακριτική εξουσία δεν ξέρει καλύτερα από έναν αρεοπαγίτη, ποιον και γιατί θα καλέσει. Υπό μια απαράβατη προϋπόθεση: Οτι σέβεται και εμπιστεύεται πραγματικά τη Δικαιοσύνη.

Αν το πραγματικό ζητούμενο είναι όντως η απόδοση δικαιοσύνης, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Ούτως ή άλλως αύριο στη συνεδρίαση της Προανακριτικής υπάρχει πλειοψηφία για να εγκριθεί η εύλογη πρόταση που αποκόπτει τη «συγκάλυψη» από την κύρια δίκη για τα Τέμπη, αλλά και συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα πρόσωπα (Αγοραστός, στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας). Αν όμως το πραγματικό ζητούμενο είναι να διαιωνίζεται η αναπαραγωγή fake news και θεωριών συνωμοσίας, η απευθείας παραπομπή στον φυσικό δικαστή δεν βολεύει τους παραγωγούς του τοξικού νέφους, το οποίο έχει οδηγήσει σε παραζάλη την πλειοψηφία της κοινωνίας.

Το πραγματικό ζητούμενο του κάθε κόμματος θα αποδειχθεί από την αποδοχή ή όχι της πρότασης Τριαντόπουλου. Θα αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις του καθενός. Νοιάζονται για την ουσία του θέματος και τα θύματα ή απλώς τα χρησιμοποιούν (ανεπιτυχώς έως τώρα, όπως δείχνουν και οι μετρήσεις); Η πρόταση Τριαντόπουλου αποτελεί ασφαλή λύση για όλους. Για την κοινωνία και για τους συγγενείς των θυμάτων, που ζητούν επιτακτικά απόδοση δικαιοσύνης από τη Δικαιοσύνη και όχι από λαϊκά δικαστήρια, όπως επιθυμούν οι ολίγοι. Τελειώνει την εργαλειοποίηση της τραγωδίας, αλλά και αποτρέπει οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψής της.

Ειδικά η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ που κατέθεσε την πρόταση για την Προανακριτική έχει μεγαλύτερη σημασία, καθώς παρά τα τελευταία τρεκλίσματά του, είναι θεσμικό κόμμα. Και του παρέχεται μια απρόσμενη διέξοδος για τον απεγκλωβισμό από την πολλή συνάφεια με τους επαγγελματίες «αλληλέγγυους». Αυτούς που κατασκευάζουν το ένα fake news μετά το άλλο, όταν καταρρίπτεται το προηγούμενο. Αυτούς που μιλούν για «δολοφόνους», που επιστρατεύουν αγράμματους ή συμπλεγματικούς «πραγματογνώμονες», που είναι διατεθειμένοι να αποφανθούν το οτιδήποτε τους ζητηθεί. Απ’ αυτούς που έφτασαν στο σημείο να υπονοήσουν ότι ο Κ. Μητσοτάκης… έδωσε εντολή να δολοφονηθεί ο Β. Καλογήρου!

Αυτούς που ακόμα ψάχνουν «χαμένα βαγόνια» και 30 τόνους ξυλολίου, συνεχίζοντας ακάθεκτοι τους ψεκασμούς. Και απ’ αυτούς που κωλυσιεργούν με τα δικονομικά τερτίπια μιας δικομανούς που πιστεύει πως προώρισται να κυβερνήσει την χώρα. Ακόμα κι αυτοί όμως, δύσκολα θα μπορέσουν να αρνηθούν ό,τι απαιτούσαν ως τώρα. Πώς θα αυτοαναιρεθούν; Πώς θα εξηγήσουν ότι αρνούνται αυτό που ζητούσαν; Πώς θα πουν όχι σε αυτό που ζήτησε ένας Πολάκης ή ο Β. Κόκκαλης;

ΑΙΧΜΗ

ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Το τι πολιτική ανοησία έχει λεχθεί το τελευταίο διάστημα, αφότου η «πλατεία» αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση είναι «απονομιμοποιημένη», δεν περιγράφεται. Αλλοι με πολιτική σοβαροφάνεια κι άλλοι με χυδαία ωμότητα, λες και δεν ξέρουν ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν μόνο με εκλογές ή με απώλεια της δεδηλωμένης. Η κυβέρνηση πριν από λίγες μέρες πήρε έμμεση ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Ενώ η προσφυγή στις κάλπες εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την ίδια και όχι από τις άναρθρες κραυγές του όχλου, ο οποίος δεν είναι οι συγγενείς, αλλά κρύβεται μέσα στους συγγενείς.

Υπάρχει όμως και το ακόμα χειρότερο, μιας και η θεσμικότητα δεν λέει και πολλά σε αυτόν τον όχλο patchwork: Οι αριθμοί. Οπως και να το κάνουν δεν βγαίνουν. Με τη Ν.Δ. πρώτο κόμμα και με διαφορά 10 μονάδων, από το όποιο δεύτερο κυβέρνηση των «προοδευτικών δυνάμεων» δεν γίνεται. Με το μπόνους του πρώτου κόμματος, χωρίς το πρώτο κόμμα κυβέρνηση δεν γίνεται. Με οποιονδήποτε αρχηγό και με οποιεσδήποτε παραχωρήσεις του Ανδρουλάκη, του Φάμελλου, της Κωνσταντοπούλου, του Βελόπουλου κ.λπ.

Και επειδή η υποκρισία περισσεύει, ακούμε τον Ν. Ανδρουλάκη (ο οποίος δημοσκοπικά πέφτει συνεχώς) να λέει «στόχος μας είναι να είμαστε πρώτο κόμμα». Αφού το 13% λέει πως θα είναι πρώτο κόμμα, γιατί να μη το πει και το 11% (Κωνσταντοπούλου) ή το 10% (Βελόπουλος); Εδώ τόλμησε να το πει ο ΣΥΡΙΖΑ του… 6%.

Η ξεροκέφαλη πραγματικότητα, όμως, λέει άλλα. Αν δεν συμβεί κάτι πολύ μεγάλο, η Ν.Δ., η οποία σε αυτές τις δυσμενέστατες συνθήκες είναι πρώτη με διαφορά 8%-13%, θα είναι πρώτη και το 2027. Αρα οποιαδήποτε εκδοχή κυβέρνησης συνεργασίας είναι ένα κρύο ανέκδοτο.

Αλλαγές στο Μαξίμου

Σήμερα, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, «κλειδώνουν» οι αλλαγές που θα γίνουν στο επικοινωνιακό επιτελείο του Μ. Μαξίμου. Ο Κ. Μητσοτάκης μαζί με τον ανασχηματισμό φέρεται να είχε αποφασίσει και το φρεσκάρισμα της επικοινωνίας του Μ. Μαξίμου, αλλά και αλλαγές στην Πειραιώς. Οι αλλαγές στο κόμμα της Ν.Δ. αναμένεται να γίνουν σε εύθετο χρόνο, σε αντίθεση με τις αλλαγές στο επικοινωνιακό team. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το νέο επικοινωνιακό επιτελείο σε άμεση συνεργασία με τον αναβαθμισμένο Κ. Χατζηδάκη και τον «κλασικό» πλέον Π. Μαρινάκη, καλείται να πέσει στη μάχη που έχει κηρύξει η αντιπολίτευση και να ενδυναμώσει τη δημόσια εικόνα της κυβέρνησης.

ΑΠΟΡΙΑ

Ο εφαρμοστικός νόμος για την κατάργηση της αποσβεστικής προθεσμίας του αναθεωρημένου νόμου περί ευθύνης έρχεται άμεσα στη Βουλή. Και, αργότερα, με την αναθεώρηση του Συντάγματος έρχεται κι άλλη αυστηρότερη αλλαγή, που απομπλέκει πλήρως τη Βουλή από τις ποινικές διώξεις πολιτικών προσώπων. Ποιος δεν θα την ψηφίσει;