ΟΠΩΣ ήταν αναμενόμενο, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να υποβαθμίσουν την αναβάθμιση. Ο Π. Κουκουλόπουλος έψαξε και βρήκε επτά αντεπιχειρήματα και δήλωσε πως «σε εκθέσεις αυτού του είδους αξιολογούνται κρίσιμα μεν οικονομικά μεγέθη, όχι όμως η συνολική οικονομική πολιτική». Ο Χ. Μαμουλάκης σχεδόν… κραυγάζοντας δήλωσε πως «η αναβάθμιση δεν αφορά στην πραγματική οικονομία, αλλά στις τράπεζες».

 ΚΑΙ εντάξει, για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κατανοητό πως δεν κατανόησαν ποτέ πως λειτουργούν οι αγορές. Από την εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν πως θα βαράμε τα νταούλια και εκείνες θα… χορεύουν. Αλλά στο ΠΑΣΟΚ; Δεν θυμούνται ο κ. Κουκουλόπουλος και οι σύντροφοί του τι συνέβη επί διακυβέρνησης ΓΑΠ την περίοδο 2009-2010; Και πώς καταλήξαμε στα Μνημόνια;

 AΣ γυρίσουμε, λοιπόν, στο 2009. Δύο ημέρες μετά την εκλογική νίκη του ΓΑΠ, στις 6 Οκτωβρίου, ο οίκος αξιολόγησης Fitch απείλησε με υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, που τότε βρισκόταν στην πρώτη κατηγορία. Το spread των ελληνικών ομολόγων έναντι των γερμανικών βρισκόταν στις 130 μονάδες βάσης. Στις 21 Οκτωβρίου, όταν η Ελλάδα ανακοίνωσε πως το έλλειμμα του 2009 θα είναι στο 12,5% του ΑΕΠ αντί στο 6%, που ήταν η επίσημη πρόβλεψη, άρχισαν το πάρτι των αγορών και το θρίλερ για τη χώρα μας. Το spread άρχισε την ανοδική πορεία, ενώ η Fitch μάς υποβάθμισε.

 ΣΤΑ τέλη Νοεμβρίου ξεκίνησαν τα αρνητικά δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο και το spread ανέβηκε στις 200 μονάδες. Τον Ιανουάριο όλοι οι οίκοι αξιολόγησης απειλούν με υποβαθμίσεις και το spread εκτοξεύεται στις 300 μονάδες. Η Ελλάδα, πλέον, είχε μπει για τα καλά στο στόχαστρο των αγορών. Η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη. Οι υποβαθμίσεις έπεσαν βροχή, το spread αναρριχήθηκε πάνω από τις 400 μονάδες, η Ελλάδα βρέθηκε εκτός αγορών και ο ΓΑΠ πήγε στο Καστελλόριζο, από όπου ζήτησε την παρέμβαση του ΔΝΤ. Από εκεί και πέρα η ιστορία είναι γνωστή, η Ελλάδα μπήκε στη μνημονιακή εποχή και πλήρωσε βαρύ λογαριασμό για μια δεκαετία.

 ΕΠΕΙΔΗ, λοιπόν, εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ πολλοί «έξυπνοι» στα social media ειρωνεύονται, ρωτώντας αν «τρώγεται η αναβάθμιση» ή αν «μπήκε κάνα φράγκο στην τσέπη των πολιτών», καλό θα ήταν να θυμηθούμε όλοι οι πολίτες τι συνέβη τόσο την περίοδο 2009-2010 όσο και το 2015.

 ΤΙ ισχύει; Οταν άρχισαν οι υποβαθμίσεις και ανέβαιναν τα spreads, δεν είχε πάθει τίποτα η τσέπη μας. Η Ελλάδα μπορεί να μπήκε στα Mνημόνια τον Μάιο του 2010, αλλά όλοι μας χάσαμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας μετά από το 2011. Αρα, υπάρχει μια σημαντική διαφορά φάσης από τις αξιολογήσεις και το ύψος των επιτοκίων δανεισμού μέχρι αυτά να επηρεάσουν την πραγματική οικονομία, δηλαδή την τσέπη μας.

 ΑΡΑ, ναι, η αναβάθμιση «τρώγεται». Η μείωση του spread, που αυτή την εποχή είναι μόλις 70-80 μονάδες, φέρνει χρήματα στις τσέπες των πολιτών. Αυτά αποτελούν την ικανή και αναγκαία συνθήκη, ώστε να αυξηθούν τα εισοδήματα και να μειωθούν οι φόροι. Οσοι το αρνούνται ή επιχειρούν να κάνουν μικροκομματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, δεν έχουν παρά να θυμηθούν τι συνέβη την προηγούμενη δεκαετία στη χώρα μας. Ας αφήσουν, λοιπόν, τους λαϊκισμούς και, ναι, ας πανηγυρίσουν. Δεν πρόκειται μόνο για μια επιτυχία της κυβέρνησης, αλλά για μια μεγάλη επιτυχία της Ελλάδας.