Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*
Σε μία εποχή όπου το διαδίκτυο μπολιάζει τους πολίτες με κάθε λογής τρολάρισμα και ψευδοείδηση (fake news), σε μία εποχή όπου οι πολίτες είναι πιο κοντά στην ενημέρωση από ποτέ αλλά πιο μακριά από τους δημοσιογράφους όσο ποτέ, σε μία εποχή όπου οι κυβερνήσεις στοχοποιούν τα ΜΜΕ ως εχθρούς τους και σε περιπτώσεις τους διώκουν για τις απόψεις τους, ο Εμμανουέλ Μακρόν επιλέγει έναν μη δημοκρατικό τρόπο για να διοικήσει τα Ηλύσια Πεδία.
Ο όρος «μη δημοκρατικός» είναι υπερβολικός; Όχι, ίσα-ίσα είναι και επιεικής αφού δουλειά της κυβέρνησης δεν είναι να επιλέγει ποιος θα καλύπτει τα πεπραγμένα της, αλλά να κυβερνά. Η επιλογή είναι δουλειά των αρχισυντακτών, των διευθυντών και των ιδίων των εφημερίδων και των ΜΜΕ γενικότερα.
Όσοι υπερασπίστηκαν την πράξη του Μακρόν θεώρησαν πως θέλει να διοικήσει την Γαλλία ως επιχείρηση αφού εισάγει νέα ήθη στην κυβέρνησή του με επιχείρημα να είναι πως, όσα λέγονται στο υπουργικό συμβούλιο είναι εμπιστευτικά. Μάλιστα τέθηκε το ζήτημα της «φλυαρίας» της κυβέρνησης Ολάντ.
Για την «φλυαρία» όμως, φταίνε οι δημοσιογράφοι; Όχι φυσικά. Η κυβέρνηση, δουλεύει και επικοινωνεί τα αποτελέσματά της και οι δημοσιογράφοι τα δημοσιοποιούν και ενίοτε ασκούν κριτική. Το να επιλέγει λοιπόν να απομακρύνει τους δημοσιογράφους από την όλη διαδικασία αποτελεί ένα είδος προληπτικής λογοκρισίας.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Η απόφαση αυτή δεν δείχνει στιβαρότητα, αλλά μία κυβέρνηση φοβική πριν ακόμα κάνει τα πρώτα της βήματα. Ο ισχυρός δεν έχει να κρύψει τίποτα και κατ επέκταση δεν αποφεύγει ούτε την προβολή ούτε την κριτική. Αντιθέτως ο Μακρόν όχι μόνο δεν έπρεπε να αποκλείσει τους δημοσιογράφους από το προεδρικό μέγαρο, αλλά και να αυξήσει τον αριθμό εάν γίνεται των ανθρώπων που θα καλύπτουν το κυβερνητικό έργο σε μία κίνηση πλουραλισμού και ανοιχτής κοινωνίας απέναντι στην… κλειστοφοβία της Μαρίν Λεπέν.
Τα πράγματα δείχνουν λες και η νέα κυβέρνηση θα διοικεί τη χώρα σαν επιχείρηση, γράφουν τα γαλλικά ΜΜΕ. Η απόφαση ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και την Παρασκευή κυκλοφόρησαν περίπου 15 εφημερίδες, πρακτορεία ειδήσεων και σωματεία δημοσιογράφων, τεχνικών και φωτογράφων μια ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Εμμανουέλ Μακρόν.
Τα ΜΜΕ βρίσκονται στο στόχαστρο σε όλο τον πολιτικό κόσμο στην Δύση φέρνοντας μνήμες παλαιότερων εποχών που μόνο ελεύθερες και φιλελεύθερες δεν ήταν. Η απόφαση αυτή του Εμμανουέλ Μακρόν δεν είναι ελπιδοφόρα και δείχνει να ξεκινά μία προεδρία λιγότερο φωτεινή από αυτή που περίμενε πολύς κόσμος. Ας ελπίσουμε να μην είναι σκοτεινή.
ΥΓ. Μάλιστα για να ξέρουμε τι μας γίνεται την Παρασκευή έκλεισε και η τελευταία αντιπολιτευόμενη εφημερίδα στην Τουρκία.
*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής σύνταξης του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter