Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Αν πράγματι πιστεύει ότι τον συκοφαντούν, να καταφύγει στη Δικαιοσύνη εναντίον τους. Ωστόσο, η δήλωσή της ήταν πρόκληση περιττή. Ισως τη δικαιολογεί η στάση της: Εχει ταυτιστεί με τον Κουφοντίνα. Δεν μπορεί να τον δει ούτε με τα μάτια των συγγενών των θυμάτων του ούτε καν με εκείνα της κοινωνίας. Ο «ήρωας» Κουφοντίνας είναι για τα μάτια της μόνο.

Θα τη ρωτούσα όμως, όπως πολλοί Ελληνες, σε τι ζημιώνεται ο Κουφοντίνας αν μείνει στις φυλακές Δομοκού. Από όσα έχω ακούσει στις δηλώσεις της, προκειμένου να υπερασπιστεί το αίτημα της μεταγωγής του στον Κορυδαλλό, έχει αντιρρήσεις για το νόμο (4760/2020) όταν τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας ερμηνεύουν διαφορετικά το πνεύμα του νομοθέτη.

Η Πολιτεία δεν θέλει τον Κουφοντίνα νεκρό. Απόδειξη ότι η δικαστική αρχή παρήγγειλε τη σίτισή του, στο πλαίσιο του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, όπως προβλέπει ο νόμος. Αν ήθελε τους κάθε λογής Κουφοντίνες-δολοφόνους νεκρούς, θα είχε ανοίξει άλλη συζήτηση.

Στους πολίτες φαίνεται ακατανόητη η επιμονή του Κουφοντίνα να επιλέξει τη φυλακή που θα πάει, ως λόγος για την κατά μέτωπο σύγκρουση με την κυβέρνηση. Πολλώ δε μάλλον όταν, από τις δηλώσεις της συνηγόρου του, κατέστη εμφανές ότι ως τώρα δεν είχε καταφύγει στη διαδικασία που προβλέπεται από το σωφρονιστικό σύστημα, εφόσον κρατούμενος θεωρεί ότι καταπατούνται τα δικαιώματά του.

Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι η κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο κατά συρροή δολοφόνος Κουφοντίνας είναι ωμός εκβιασμός. Αυτός που καταφρονεί τον δυτικό νομικό πολιτισμό, χλευάζει την αστική Δικαιοσύνη, ποδοπάτησε τα ανθρώπινα δικαιώματα των έντεκα θυμάτων του, είναι τουλάχιστον οξύμωρο να τα επικαλείται. Καμία μεταμέλεια δεν έδειξε. Μία λέξη συγγνώμης δεν άρθρωσε προς τις οικογένειες των θυμάτων, στα παιδιά που τους στέρησε τον πατέρα τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται σθεναρά τον Κουφοντίνα πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση θα φοβηθεί και θα υποκύψει. Και ο Τσίπρας, που μετράει μόνον ήττες στις αναμετρήσεις του με τον Μητσοτάκη, θα δηλώσει ότι οι ανθρωπιστικές αξίες της Αριστεράς νίκησαν τη δεξιά κυβέρνηση, που υποχώρησε απέναντι στο «κίνημα». Οι συνήθεις αθλιότητες…

Το σκηνικό που έστησε ο Κουφοντίνας δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες: Είτε θα κάνει ηρωική «έξοδο», περιμένοντας να «μαρτυροποιηθεί», ή θα εμφανιστεί ως ο «αγωνιστής» που ενώπιόν του υποκλίθηκε η κυβέρνηση, συντρίβοντας την Ελληνική Δικαιοσύνη. Tο πρώτο είναι δικαίωμά του. Το δεύτερο αφορά στο σεβασμό στο Δίκαιο που η Πολιτεία έχει θεσμοθετήσει.

Ο κατά συρροή δολοφὀνος επιδίδεται -και πάλι- σε παιχνίδι εξουσίας. Οταν αφαιρούσε τη ζωή από τα θύματά του έβλεπε τον εαυτό του ως Θεό. Τώρα τον βλέπει ως υπερήρωα. Εμείς; Ως δολοφόνο.