«Κοιτάξτε τι έγινε, δεν είναι τρελό;» είπε στην νικητήρια ομιλία του και όλοι συμφώνησαν. Ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο κατ’ ευφημισμόν πλέον ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, δεν πιστεύει στις ελευθερίες και προτιμά τις συνοπτικές διαδικασίες. Μαζικές απελάσεις, κτίσιμο τοίχων, διώξεις αντιπάλων, έλεγχο των μίντια. Η νίκη του ήταν σοκαριστικά θριαμβευτική αφού τα πήρε όλα. Περισσότερες ψήφους και τους περισσότερους εκλέκτορες, έλεγχο της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Ποιος μπορεί να τον σταματήσει;

Στην πρώτη του θητεία απέλυσε τέσσερις συμβούλους εθνικής ασφαλείας, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την δεύτερη διακυβέρνηση του. Αν μάλιστα, επαληθευτεί ότι ο Ελον Μασκ και ο Ρομπερτ Κένεντι Τζούνιορ θα αναλάβουν σύμβουλοι του, τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα. Φανταστείτε έναν συνωμοσιολόγο, αρνητή των εμβολίων και της επιστήμης όπως ο Κένεντι να νουθετεί για θέματα δημόσιας υγείας. Προσθέστε στην εικόνα τον Μασκ με τον νιπτήρα εντός του Λευκού Οίκου και προσδεθείτε. Θα έχουμε αναταράξεις.

Είναι δύσκολο να συνοψίσει κάποιος τους λόγους που οδήγησαν τους Αμερικανούς να διαλέξουν τον Τραμπ έναντι της Χάρις. Η οικονομία της καθημερινότητας είναι ένας σοβαρός λόγος. Από κει και πέρα, χρειάζεται ιδιαίτερη κοινωνιολογική προσέγγιση για να εξηγηθεί πως ένα έθνος μεταναστών φοβάται τους μετανάστες, πως ένα έθνος που έχει σύμβολο το Άγαλμα της Ελευθερίας φοβάται την ελευθερία της διαφορετικότητας.

Για τον υπόλοιπο κόσμο, ας πούμε πως το 2024 δεν είναι 2016. Ο πλανήτης γνωρίζει πια τι εστί Τραμπ και αυτό είναι καλό. Όμως ο ίδιος πλανήτης είναι σε χειρότερη θέση και αυτό είναι κακό. Πόλεμος στην Ουκρανία από τη μία και Μέση Ανατολή από την άλλη είναι οι δύο πυριτιδαποθήκες που το μόνο που δεν χρειάζονταν ήταν το φιτίλι του πιο τοξικού, αλλοπρόσαλλου και αλαζόνα προέδρου που είχαν ποτέ οι ΗΠΑ.

Η Ευρώπη, που ήδη συμπιέζονταν ανάμεσα στις μυλόπετρες της Αμερικής και της Κίνας, τώρα θα πρέπει να κινηθεί πιο γρήγορα και από την σκιά της. Κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο για 27 σκιές και πολιτικά ισοδυναμεί με άθλο. Από την καταρρέουσα Γερμανία και τον αποδυναμωμένο Μακρόν μέχρι τον τραμπιστή Ορμπαν η απόσταση είναι χαώδης.

Η Ελλάδα σε όλο αυτό το σκηνικό είναι μια όαση λογικής και παράγοντας ασφάλειας. Οι σταθερές και σταθερά καλές ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τις σταθερά ασταθείς αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Ωστόσο, κανείς δεν θα μείνει ανεπηρέαστος αν ο Τραμπ κηρύξει εμπορικό πόλεμο στην γηραιά ήπειρο. Εκτός και αν η Ευρώπη αποφασίσει, όπως είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός, να ξυπνήσει από την γεωπολιτική της αφέλεια. Μπορεί άραγε;