Πώς κρίνετε την απόφαση του Eurogroup; Εχει κερδίσει τελικά κάτι η χώρα ή πρόκειται για πλήρη διαπραγματευτική αποτυχία της κυβέρνησης;

Πολύ λίγα, πολύ αργά. Από το «είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό» σε μια κατάσταση «δώσε ό,τι να ‘ναι». Δόση πολύ μικρότερη από αυτή που θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει. Η ποσοτική χαλάρωση έγινε όνειρο θερινή νυκτός. Το χρέος από επιδίωξη άμεσης ρύθμισης έγινε μια ομιχλώδης φραστική διατύπωση. Και τα πρωτογενή πλεονάσματα έγιναν επαχθής υποχρέωση μέχρι το 2060. Το κόστος της άτακτης αυτής υποχώρησης το πλήρωσαν για ακόμα μία φορά οι πολίτες. Το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι ότι δεν διδάσκεται από τα λάθη της. Επιμένει στην ίδια αποτυχημένη διαπραγματευτική συνταγή. Αυτή είναι η αλήθεια. Και η σκληρή πραγματικότητα δεν αλλάζει με non-papers ρηχής προπαγάνδας.

Εξακολουθείτε, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, να πιστεύετε ότι μόνη λύση για τη χώρα είναι οι εκλογές;

Η πρόσφατη συμφωνία δεν βγάζει την οικονομία από το τέλμα. Την κρατάει μέσα σε αυτό. Αλλά το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο οικονομικό. Στην Παιδεία γίνονται άλματα βαθιάς οπισθοδρόμησης. Η δημόσια τάξη και η ασφάλεια είναι μεγάλοι απόντες από την καθημερινότητα των πολιτών. Η Υγεία καρκινοβατεί επικίνδυνα. Οι δημοκρατικοί θεσμοί υφίστανται την καχυποψία και την επιθετικότητα της κυβέρνησης. Στα εθνικά, η τουρκική προκλητικότητα εδώ και καιρό έχει χτυπήσει… κόκκινο. Να γιατί είναι αναγκαία η πολιτική αλλαγή. Σε αυτές τις δραματικές συνθήκες το να ζητάς πολιτική αλλαγή είναι στάση ευθύνης για το καλό της χώρας. Στερητικό σύνδρομο εξουσίας έχουν εκείνοι που σπρώχνουν τη χώρα στον εθνικό κατήφορο. Οχι εκείνοι που θέλουν να τον σταματήσουν.

Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε Ολλανδία και Γαλλία σάς πείθουν ότι κερδίζουν τη μάχη στην Ευρώπη οι δυνάμεις της μετριοπάθειας ή είναι νωρίς να προεξοφλήσει κανείς την οριστική ήττα του λαϊκισμού;

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ένα πράγμα: ότι μπροστά στην πραγματική απειλή του λαϊκισμού και των άκρων, οι λαοί της Ευρώπης σπεύδουν σε μία ευρωπαϊκή αντισυσπείρωση μετριοπάθειας, ορθολογισμού και μεταρρύθμισης. Αυτό από μόνο του δεν λύνει τα προβλήματα. Δίνει όμως στην Ευρώπη πολύτιμο χρόνο για να ξαναβρεί τον εαυτό της, να σταθεί δίπλα στους πολίτες και να δώσει λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. Μόνο έτσι το ευρωπαϊκό όραμα θα ξανακερδίσει οριστικά το μυαλό και τις καρδιές τους. Και ο χρόνος αυτός δεν είναι άπλετος. Η νέα μεγάλη δοκιμασία θα είναι οι ευρωεκλογές του 2019.

Μετά και τη συνάντησή σας με τον ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ, διακρίνετε στοιχεία πραγματικής διάθεσης μετακίνησης της ηγεσίας της γειτονικής χώρας από θέσεις που δεν επέτρεπαν μέχρι σήμερα την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο ζήτημα της ονομασίας;

Είναι καταρχήν θετικό ότι από τη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων εκπέμπεται ένα μήνυμα μετριοπάθειας, ένα μήνυμα πιο εποικοδομητικό, πιο παραγωγικό από ό,τι είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν. Αυτό, όμως, αφορά κυρίως στην ατμόσφαιρα των διμερών μας σχέσεων και τα ζητήματα που τις απασχολούν. Εμάς πρέπει να μας ενδιαφέρει η ουσία. Και αυτό θα φανεί στο επόμενο χρονικό διάστημα. Εμείς, όπως ξέρετε, πιστεύουμε στην ανάγκη μιας αμοιβαίως αποδεκτής λύσης στο ζήτημα της ονομασίας. Χωρίς ανιστόρητες δοξασίες και απαράδεκτους εθνικισμούς. Οσο η εκκρεμότητα παραμένει δεν μπορεί να υπάρξει ένταξη της γειτονικής χώρας στους ευρωπαϊκούς και ευρωατλαντικούς θεσμούς. «Μη λύση – μη πρόσκληση». Αυτός ήταν ο πυρήνας της πολιτικής του Βουκουρεστίου και αυτή η πολιτική της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, με υπουργό Εξωτερικών την Ντόρα Μπακογιάννη και υπουργό Εθνικής Αμυνας τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, παραμένει. Δικαιωμένη και αμετακίνητη.

Πώς κρίνετε τους κυβερνητικούς χειρισμούς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε μια περίοδο αυξανόμενης τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο;

Πρώτοι εμείς είχαμε τονίσει ότι η επίμονη παραβατική και προκλητική πολική της Αγκυρας στο Αιγαίο δεν ήταν περιστασιακό σύμπτωμα μιας νευρικότητας αλλά κλιμάκωση μιας σταθερής πρακτικής. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Διαχρονικά πιστεύω ότι η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης. Ταυτόχρονα, όμως, δεν μπορώ παρά να διαπιστώσω ότι η τουρκική προκλητικότητα έχει «χτυπήσει κόκκινο» στη διετία συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Ποτέ άλλοτε δεν έγιναν τουρκικές ναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά μέσα στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας. Φτάσαμε, δυστυχώς, στο σημείο Τούρκος υπουργός να ισχυρίζεται δημόσια ότι κατοικημένο ελληνικό νησί -το Αγαθονήσι- είναι τουρκικό! Είναι προφανές ότι οι μεγαλοστομίες για τα «δελτία των 8.00» δεν συνιστούν αποτελεσματική εξωτερική πολιτική.

Περιμένετε κάτι από την επίσκεψη Γιλντιρίμ;

Δεν περιμένω κάποια θεαματική αλλαγή της παρούσας κατάστασης. Τουλάχιστον, όμως, θέλω να ελπίζω ότι η επίσκεψη αυτή δεν θα υπηρετήσει αποκλειστικά ανάγκες δημοσίων σχέσεων και εντυπωσιασμού. Και το λέω αυτό γιατί συχνά η Τουρκία επιδιώκει εικόνες και εντυπώσεις καλής ατμόσφαιρας σε πλήρη αναντιστοιχία με την πολιτική που εφαρμόζει στην πράξη. Ελπίζω ότι η κυβέρνηση δεν θα «πανηγυρίσει» για ακόμα μία φορά αφελώς για λόγια αλλά θα διασφαλίσει πράξεις.

Είστε αισιόδοξος ότι όλη αυτή η κινητικότητα που εδώ και καιρό αναπτύσσεται στο Κυπριακό μπορεί να οδηγήσει τελικά σε δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση;

Ασφαλώς το ζητούμενο είναι η λύση, αλλά όχι οποιαδήποτε λύση. Μία λύση βιώσιμη, λειτουργική, ευρωπαϊκή που να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Ωστόσο, για να είναι αποτελεσματική μία διαπραγμάτευση, οφείλουν όλες οι πλευρές να προσέλθουν καλόπιστα στο διάλογο. Βλέπουμε ότι η Τουρκία δημιουργεί συνθήκες και προϋποθέσεις επικίνδυνης κρίσης για να εκβιάσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Για να εξουδετερώσει το οικονομικό πλεονέκτημα που αποκτά με την αξιοποίηση των κοιτασμάτων που εντοπίστηκαν στην ΑΟΖ της. Τέτοιες συμπεριφορές, που παραβιάζουν κατάφωρα τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν αποτελούν πηγή αισιοδοξίας εν όψει της επανέναρξης του διαλόγου. Οπως δήλωσε και ο πρόεδρος της Ν.Δ., Κυριάκος Μητσοτάκης, εμείς συνεχίζουμε να στηρίζουμε απαρέγκλιτα τη διαπραγματευτική προσπάθεια του Προέδρου Αναστασιάδη.

«Κάθε μέρα και χειρότερα… με ή χωρίς γραβάτα!»

Γιατί καταλογίζετε «ελλειμματική κουλτούρα ασφάλειας στην κυβέρνηση»; Τι είναι αυτό που πιστεύετε ότι δεν κάνει ώστε να εξασφαλίσει πιο αποτελεσματική αστυνόμευση;
Τα άβατα πολλαπλασιάζονται. Τα επεισόδια βανδαλισμών δημόσιας περιουσίας είναι καθημερινά. Το αίσθημα ανασφάλειας έχει ριζώσει στις ψυχές των πολιτών. Την ίδια στιγμή, κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν έχει προκληθεί, δεν έχει τολμήσει να δηλώσει ευθαρσώς και απερίφραστα ότι καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται. Αυτή η αδυναμία παραδοχής του αυτονόητου είναι η βάση και η αφετηρία της ελλειμματικής κουλτούρας ασφάλειας που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά για την ασφάλεια, αν δεν την πιστεύεις πραγματικά, δεν μπορείς να είσαι αποτελεσματικός. Αυτό ζουν σήμερα όλοι οι πολίτες: την κυβερνητική ιδεοληψία και την αναποτελεσματικότητα.

Εάν, με αφορμή και το πρόσφατο βιβλίο σας «Tweet-άροντας Πολιτική», σας ζητούσα να αποδώσετε με ένα… tweet τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τι θα γράφατε;

Σας ευχαριστώ για την αναφορά σας στην έκδοση αυτού του μικρού πονήματος. Οπως λέω και στον πρόλογό του, ένα tweet φαινομενικά συνοδεύεται από ευκολία. Η πολιτική, όμως, οφείλει να μην είναι παρορμητική και επιφανειακή. Η επιλογή της κάθε «ανάρτησης» οφείλει να είναι βασανιστική. Και εσείς με ωθείτε στον παρορμητισμό. Ας είναι λοιπόν: «Κάθε μέρα και χειρότερα… με ή χωρίς γραβάτα!».

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

 achondropoulos@e–typos.com

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου