Μόλις ξεκινήσατε με την παράσταση «Μίξερ» στο Μικρό Γκλόρια. Πες μας λίγα λόγια για αυτήν. Τι θα δούμε;

Θα δείτε πολλά πράγματα μπερδεμένα, όλα αλεσμένα στο μίξερ. Είναι μια κωμωδία, ένα λαϊκό μιούζικαλ τσέπης γιατί έχουμε κι έναν μουσικό μαζί μας επί σκηνής, τον Κωνσταντίνο Τσιμπούκη, γιατί έχει πολλά μουσικά μέρη η παράσταση και κατά βάση πρόκειται για μια ιστορία αγάπης. Ο Αλέξανδρος Σιάτρας είναι ο συμπρωταγωνιστής και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Κώστας Σιλβέστρος, σε κείμενο της Zέτης Φίτσιου.

Πες και για τον δικό σου ρόλο στην παράσταση, αν και παίζεις 35 ρόλους, όχι έναν.

Η κεντρική ιστορία είναι για έναν σκηνοθέτη και μία ηθοποιό. Ταλαίπωροι και οι δύο, αποφασίζουν να ανεβάσουν ένα έργο και επειδή δεν υπάρχει το μπάτζετ, ο σκηνοθέτης γίνεται και ηθοποιός και η ηθοποιός προσπαθεί να καλύψει όλους τους ρόλους για να παρουσιάσουν την ιστορία ενός ανθρώπου, του Βαγγέλη.

 Ο Βαγγέλης φτάνει κάποια στιγμή να γίνει και πρωθυπουργός.

Ναι, γίνεται και πρωθυπουργός και μέσα από όλη αυτή την πορεία βλέπουμε και τις παθογένειες της χώρας, πάντα με χιούμορ και ασκείται μια ωραία κοινωνική κριτική.

Πώς μοιάζει δηλαδή η Ελλάδα μέσα από το «Μίξερ»;

Θίγουμε τη λαμογιά που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, τη διαπλοκή, τα πισώπλατα μαχαιρώματα. Αλλά βέβαια αυτά δεν συμβαίνουν μόνο εδώ, είναι παγκόσμιο το φαινόμενο. Απλά εδώ φαίνεται ότι αυτό το ένστικτο το έχουμε λίγο πιο αναπτυγμένο. Θίγουμε τα θέματα της υγείας, πάντα με χιούμορ. Και ο κόσμος διασκεδάζει με αυτό γιατί είναι σαν να βλέπεις λίγο τα χάλια σου. 

Μέχρι που προκύπτει ο έρωτας;

Δεν θέλω να πω «ο επιμένων νικά» γιατί είναι λίγο διφορούμενο και περίεργο, αλλά αν είσαι ερωτευμένος και πρόθυμος να εξελιχθείς, να αλλάξεις και να πλησιάσεις τον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει, αλλάζει το σκηνικό. Ο Βαγγέλης μέσα από τον έρωτα γίνεται καλύτερος άνθρωπος, εξελίσσεται και η ιστορία του πάει προς happy end. Δεν ξέρω, θα πρέπει να το δείτε. 

Εσένα σου έχει συμβεί αυτό στην προσωπική σου ζωή; Υποτίθεται ότι ο έρωτας αλλάζει τον άνθρωπο.

Η αλήθεια είναι ότι από κάθε σχέση έχω εξελιχθεί και έχω εξελίξει άλλους ανθρώπους. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν έχω δει την εξέλιξη μέσα στη σχέση, την έχω δει μετά, αλλά δεν πειράζει. Εγώ τους καμαρώνω από μακριά και λέω ότι έχω αφήσει ένα αποτύπωμα. 

Υπάρχει κάποιος από όλους αυτούς τους ρόλους στο «Μίξερ» που απολαμβάνεις περισσότερο;

Μου αρέσει πολύ ο ρόλος της Αλέκας που είναι το αντικείμενο του πόθου, είναι η γυναίκα για την οποία γίνεται όλος ο χαμός. Είναι μια Κυψελιώτισσα, λίγο μαγκάκι, τα λέει έξω από τα δόντια, αφιλτράριστα και μου θυμίζει λίγο εμένα. Μου αρέσει και μια νοσοκόμα που κάνω, που δείχνει όλη την παθογένεια στο θέμα της υγείας. Το ΕΣΥ, όπως ξέρουμε, και κρεβάτια έχει και γιατρούς έχει, όλες τις ειδικότητες…

Είπες ότι η Αλέκα σού θυμίζει εσένα. Πες μας λίγο για τον εαυτό σου. Πού γεννήθηκες; Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια, πώς ξεκίνησες με το τραγούδι και το θέατρο;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κυψέλη από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα από την Ουγκάντα. Δεν έχω πάει ποτέ στην Ουγκάντα, θα πάω όμως κάποια στιγμή. Τα φέρνει έτσι η ζωή που δεν μου έχει επιτρέψει ακόμη να το προγραμματίσω. Θα γίνει όμως, το υπόσχομαι. Δυστυχώς, έχω χάσει τον πατέρα μου για να πηγαίναμε μαζί να βρούμε τους συγγενείς. Ομως θα γίνει η απαιτούμενη έρευνα και θα πάω.

Ηξερα από πάντα ότι ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, αλλά ήμουν πολύ ντροπαλό παιδί και δεν το έλεγα. Υποδυόμουν την τραγουδίστρια για τον εαυτό μου αλλά όταν έφτασα στην Γ’ Λυκείου, κόντεψα να σκάσω και το είπα στους γονείς μου. Ως κλασικοί Ελληνες γονείς μού είπαν να πάρω πρώτα ένα πτυχίο και μετά να κάνω ό,τι θέλω για χόμπι. Σπούδασα κοινωνική λειτουργός στα ΤΕΙ Αθήνας, αλλά δεν πήρα ποτέ το πτυχίο. Εκανα πτυχιακή, έκανα πρακτική, αλλά στα τελευταία μαθήματα δεν άντεχα πια. Παράλληλα, τραγουδούσα με μπάντες σε διάφορες μουσικές σκηνές, οπότε ήταν μονόδρομος το τραγούδι.

Γυρνώντας στην παράσταση, είσαι αισιόδοξη ότι οι επόμενες γενιές θα αλλάξουν την κατάσταση στη χώρα μας;

Δίνω αγώνα για να παραμένω αισιόδοξη για τις νέες γενιές και ότι αυτό το σκηνικό που ζούμε, της λαμογιάς και της διαφθοράς, θα αλλάξει στο μέλλον. Εχουμε αρχίσει και το συζητάμε πάντως κάποιοι δημόσια και αυτό είναι ένα καλό πρώτο βήμα. 

Ως Idra πού νιώθεις πιο ελεύθερη, πιο πολύ ο εαυτός σου; Στο θέατρο ή όταν τραγουδάς;

Στο τραγούδι νιώθω πιο άνετα γιατί το κάνω πολλά χρόνια. Αλλά τελευταία απολαμβάνω όλο και περισσότερο το θέατρο. Εχω ξεκινήσει από μιούζικαλ και ένιωθα άνεση αλλά κουβαλούσα την ανασφάλεια ότι δεν το έχω σπουδάσει και το κάνω εμπειρικά. Ομως είναι πολύ δημιουργικό και μου αρέσει. Δεν με προβληματίζει. Ομως το τραγούδι είναι η πρώτη μου αγάπη. 

Υπάρχει έδαφος στη χώρα μας να ζήσει ένας νέος άνθρωπος από τη μουσική στις μέρες μας;

Υπάρχει, αλλά πρέπει να το κυνηγάς διαρκώς, να το παλεύεις. Νομίζω ότι υπάρχει όμως και ένας ρομαντισμός του τύπου ότι θα ανεβάσω ένα τραγούδι στα σόσιαλ και θα γίνει το «μπαμ» και θα πέσουν πάνω μου οι δισκογραφικές. Θα με πάρουν από το χέρι και θα με κάνουν σταρ και θα λυθούν όλα τα προβλήματά μου. Υπάρχει αυτή η πεποίθηση πολύ έντονη, σε μικρότερες ηλικίες. Κι εγώ την είχα όταν ήμουν πιτσιρίκα, αλλά έχει αλλάξει πολύ η ζωή πλέον και η ελληνική αγορά είναι εντελώς διαφορετική. Μπορείς να βιοπορισθείς αλλά θέλει πολλή δουλειά. Δεν γίνεται με μία εμφάνιση την εβδομάδα, σε καμία περίπτωση.

Και στην περίοδο της πανδημίας πώς βιοπορισθήκατε;

Υπέροχα, ζάχαρη (γέλια). Το πρώτο lockdown, που ήταν πιο μικρό, με πέτυχε σε μια φάση που δούλευα πολύ και ήμουν κουρασμένη και το είδα κάπως σαν διακοπές. Μετά ανοίξαμε για καλοκαίρι, παίρναμε κι ένα επίδομα και λέγαμε ότι κάτι θα γίνει. Μετά ήρθε το δεύτερο lockdown, που έπεσα σε κατάθλιψη και αναρωτιόμουν αν θα ξαναδούλευα ποτέ και σκεφτόμουν τι άλλο μπορούσα να κάνω στη ζωή μου. Δούλευα παράλληλα σε ένα ωδείο ως καθηγήτρια φωνητικής και συνέχισα να κάνω μαθήματα online, αλλά άρχισα να σκέπτομαι προς τα πού τελικά πάει η ζωή.

Και μετά την πανδημία; Πώς εξελίχθηκε η κατάσταση;

Μάλλον ταραχτήκαμε πολύ και είπαμε να αλλάξουμε νοοτροπία… Μετά την πανδημία βγήκαμε με τα μυαλά στα κάγκελα, ότι θα κάνουμε όλες τις δουλειές, θα κυνηγήσουμε τα όνειρά μας έως το τέλος γιατί σκεφτόμασταν ότι σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε. Ηταν ένας συνδυασμός της ριζικής αλλαγής στη ζωή μας και του φόβου της πανδημίας. Με έριξε όλη αυτή η ιστορία, αλλά παράλληλα μου έδωσε ώθηση. Φέτος, αλλά και πέρυσι, γίνεται χαμός στα θέατρα. Ισως να είδαν όλοι τι αξίζει στη ζωή και έκαναν λίγο πιο ποιοτική τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία τους.

Τι μουσική ακούς στο σπίτι σου ή στο αυτοκίνητο;

Μου έχει κάνει εντύπωση, αλλά επειδή είμαι λίγες ώρες στο σπίτι, θέλω ηρεμία και ησυχία και δεν ακούω μουσική. Αφήνω τη μουσική που βάζω στον σκύλο μου να ακούει όλη μέρα που λείπω, ένα πρόγραμμα relaxing music for dogs στο YouTube. Στο αυτοκίνητο ακούω πολύ ραδιόφωνο για να ενημερώνομαι για τα καινούργια που κυκλοφορούν.

Είχες κάνει και ραδιόφωνο…

Εκανα πέρυσι και πρόπερσι. Ηρθε ουρανοκατέβατο αυτό, όπως και πολλά άλλα πράγματα στη ζωή μου. Ανήκω στη γενιά που άκουγε πολύ ραδιόφωνο και οι γονείς μου ήταν κατά της τηλεόρασης, οπότε το ραδιόφωνο ήταν πάντα ανοικτό στο δωμάτιό μου. Και πάντα αναρωτιόμουν πώς είναι η δουλειά του παραγωγού. Οταν ήρθε, μου άρεσε πάρα πολύ. Είχα άγχος βέβαια, αλλά τα βρήκα τα πατήματά μου και το διασκέδασα.

Είσαι και στο Vox κάθε Δευτέρα, με τον Θανάση Αλευρά.

Ναι, είναι η παράσταση «46 και σέξι» και συμμετέχω μαζί με τον Τζερόμ Καλούτα. Είναι ένας ύμνος στον έρωτα, το φλερτ και το απροβλημάτιστο sexiness. Από εμένα θα ακούσετε, εκτός των άλλων, το «Σεξ» της Ελλης Κοκκίνου. Καημό είχα να το πω. Να έρθει η Ελλη να με δει.

«ΜΙΞΕΡ»

ΠΟΥ: Μικρό Γκλόρια (Ιπποκράτους 7)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 210 3600832

ΚΕΙΜΕΝΟ: Ζέτη Φίτσιου

ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Θοδωρής Οικονόμου

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κώστας Σιλβέστρος

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αλέξανδρος Σιάτρας, Idra Kayne

ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ: Κωνσταντίνος Τσιμπούκης

Ειδήσεις σήμερα

Η Αφροδίτη στον Κριό από στις 04/02: Τα 6 ζώδια που θα δουν μεγάλες αλλαγές στα οικονομικά τους

Έρευνα ΕΤ – Σούπερ Μάρκετ: Προς νέα μείωση τιμών το πρώτο τρίμηνο

Δημήτρης Ουγγαρέζος: Ενοχλημένος με MEGA και Φαίη Σκορδά – Σε ποιο κανάλι θα πάει;

Πέθανε ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής Βαΐτσης Αποστολάτος

Τσελέντης: Το πιο πιθανό είναι να έχουμε σύντομα τον κυρίως σεισμό

Βιβλιοκριτική: Ταξίδι στην Ιστορία του 16ου αιώνα