Ο κύριος Σέριμαν, παγιδευμένος στη ρουτίνα και τη μοναξιά, βρίσκει την εσωτερική του αλλαγή όταν συναντά τη Μαντλίν, ένα παιδί που παλεύει με τον καρκίνο, αλλά ζει τη ζωή του με αστείρευτο χαμόγελο και αισιοδοξία. Μέσα από τη γιορτινή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων, το βιβλίο αναδεικνύει τη δύναμη της θυσίας και τη σημασία της ανθρωπιάς, προσφέροντας ένα τρυφερό μήνυμα για την αξία της ζωής.
Ο ήρωάς σας, κύριος Σέριμαν, είναι ένας άνθρωπος παγιδευμένος στη μοναξιά και τη ρουτίνα της ζωής του, μέχρι τη συνάντησή του με τη μικρή Μαντλίν. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να συμβολίζει η σχέση τους και πώς αυτή η σχέση επηρεάζει τη ζωή του Σέριμαν;
Ο κύριος Σέριμαν είναι μοναχικός, αλλά είναι καθόλα ευχαριστημένος από τη ζωή του. Δεν αισθάνεται μοναξιά, αισθάνεται απόλυτα κυρίαρχος των επιλογών του στη ζωή. Την αγαπάει τη ρουτίνα του. Η συνάντηση με τη Μαντλίν, είναι αλήθεια, θα του αλλάξει τη ζωή. Δεν ξέρω τι συμβολίζει, δεν γράφω ποτέ συμβολικά. Ποτέ όμως.
Η σκληρή πραγματικότητα του θανάτου και η αισιοδοξία της ελπίδας προσπαθούν να ισορροπήσουν σε όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Πώς καταφέρατε να δημιουργήσετε αυτό το συναισθηματικό ισοζύγιο και ποιο μήνυμα πιστεύετε ότι δίνει στους αναγνώστες για τη ζωή και τον θάνατο;
Αν το κατάφερα, το κατάφερα ακολουθώντας, περιγράφοντας τη ζωή γύρω μας. Διότι η ζωή αυτό είναι: ο φόβος του θανάτου και το αντίβαρό του: η ελπίδα που καίει μέχρι τέλους, που πεθαίνει τελευταία. Κι αυτό νομίζω ότι είναι και το μήνυμα προς τους αναγνώστες, αν κι εγώ ποτέ, επίσης, δεν θέλω να δίνω μηνύματα προς τους αναγνώστες.
Στην ιστορία σας περιλαμβάνεται ένα σημαντικό δίλημμα για τον κύριο Σέριμαν: η θυσία για κάποιον άλλον ή η συνέχιση της «άχρωμης ανυπαρξίας». Τι πιστεύετε ότι αποκαλύπτει αυτό το δίλημμα για τον ανθρώπινο ψυχισμό και τις αξίες της ανθρωπιάς στη σύγχρονη εποχή;
Γλυπτά του Παρθενώνα: «Δεν υπάρχει οθωμανικό φιρμάνι αλλά ένα χαρτί στα ιταλικά» λέει Τουρκάλα αξιωματούχος
Στον κύριο Σέριμαν ανατίθεται ένα τρομερό, δυσβάσταχτο φορτίο. Η ζωή του ανατρέπεται για πάντα. Του δίνεται ένα χάρισμα που δεν είναι για ανθρώπους παρά μόνο για θεούς ή για υπεράνθρωπους. Αυτό το δίλημμα, να θυσιαστεί ή να συνεχίσει τη ζωή του, δεν έχει να κάνει με την ανθρωπιά ή τις καλές πράξεις, όπως τις ξέρουμε. Επίσης, πριν καταλήξει στη Μαντλίν, δεν ζει μια «άχρωμη ανυπαρξία», παρά ζει τη ζωή του, από την οποία είναι ευχαριστημένος. Ομως, το χάρισμα, ακριβώς επειδή είναι δυσβάσταχτο, τον μεταμορφώνει και αναθεωρεί τη ζωή και τις επιλογές του.
Ποιος είναι ο άλλος πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Πασκάρ; Μιλήστε μας γι’ αυτόν.
Ο Πασκάρ είναι ένας αγγελιοφόρος, ένας άνδρας με ακαταμάχητο χαμόγελο, που τον κυκλώνει μια θετική αύρα. Είναι ο άνδρας που θα αναγγείλει στον κύριο Σέριμαν ότι είναι ο εκλεκτός και θα του δώσει τις οδηγίες για το πώς θα χρησιμοποιήσει το χάρισμά του. Φυσικά, ο κύριος Σέριμαν δυσκολεύεται να πεισθεί, ενώ όλοι τριγύρω μαγεύονται από τη μορφή του Πασκάρ. Πρόκειται για έναν ήρωα που θα χρησιμοποιήσω και σε επόμενα βιβλία μου. Και θα μάθουμε για το παρελθόν του.
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Το μυθιστόρημά σας εξελίσσεται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, μια εποχή γεμάτη συναισθηματική φόρτιση και αναστοχασμό. Γιατί επιλέξατε αυτήν την περίοδο του χρόνου και πώς τα Χριστούγεννα επηρεάζουν την ατμόσφαιρα και την εξέλιξη της ιστορίας;
Πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο που να διαδραματίζεται τα Χριστούγεννα. Νομίζω ότι η εποχή αγγίζει και τους δύο πρωταγωνιστές εξίσου, αλλά όχι πολύ. Κανείς από τους δύο δεν τα αναφέρει στο κείμενο ή τα αναφέρει ελάχιστα. Θα έλεγα ότι τα Χριστούγεννα «ζουν» (και ταιριάζουν) μόνο μέσα στο μυαλό του αναγνώστη, που ενώ ακόμα και οι περιγραφές των στολισμένων δρόμων είναι περιορισμένες, εκείνος περιμένει ή ελπίζει στο θαύμα των Χριστουγέννων.
Ειδήσεις σήμερα
Έμιλι Ραταϊκόφσκι: Στην Ιαπωνία με το γιο της – Φωτογραφίζεται αφήνοντας ελάχιστα στη φαντασία