Τα τελευταία δύο αγωνίζονται και πρωταγωνιστούν πέντε ποδοσφαιριστές από την Ισπανία και έχουν ανεβάσει επίπεδο το «τριφύλλι», ο καθένας κάνοντας το κομμάτι του όσο πιο καλά μπορεί. Χαρακτηριστικό είναι πως από την ημέρα της ίδρυσης του συλλόγου έχουν περάσει μόλις οκτώ Ισπανοί πριν από αυτήν τη… φουρνιά, με τους δύο να ξεχωρίζουν πραγματικά. Ο Παναθηναϊκός είναι πλέον πιο «ισπανοκρατούμενος» από ποτέ. Ας κάνουμε μία αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά και στο παρόν.

» Βίκτορ (2006-2007)

Ενας από τους παίκτες-«κλειδιά» της μεγάλης Ντεπορτίβο Λα Κορούνια που πρωταγωνιστούσε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές του 2000. Ο Βίκτορ ήταν ο πρώτος Ισπανός παίκτης στην ιστορία του Παναθηναϊκού, όμως δεν κατάφερε να δείξει την πραγματική του αξία λόγω των αρκετών προβλημάτων τραυματισμού που αντιμετώπισε. Με το «τριφύλλι» στο στήθος σημείωσε 18 συμμετοχές.

» Γιόσου Σαριέγκι (2007-2012)

Ο Ισπανός με τη σημαντικότερη παρουσία στους «πράσινους». Ηρθε στην Ελλάδα καθώς ο Παναθηναϊκός έψαχνε διακαώς τον κεντρικό αμυντικό που θα τον ανεβάσει επίπεδο και παρά το κακό ξεκίνημα, ο μέχρι πρότινος στόπερ της Μπιλμπάο έγραψε το όνομά του στις χρυσές σελίδες της πράσινης ιστορίας. Χάρη σε δικό του γκολ το «τριφύλλι» νίκησε την Ιντερ με 1-0 μέσα στο «Μεάτσα», ενώ ήταν ο βασικός στόπερ του νταμπλ του 2010. Φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, ενώ αγωνίστηκε σε 158 αγώνες, πετυχαίνoντας έξι γκολ.

» Λουίς Γκαρσία (2010-2011)

Η μεταγραφή του προκάλεσε ντελίριο στους οπαδούς της ομάδας. Το βιογραφικό, πλούσιο. Είχε αγωνιστεί σε Ατλέτικο Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και Λίβερπουλ, μεταξύ άλλων. Σε κανένα σημείο της σεζόν εκείνης δεν κατάφερε να δείξει το τεράστιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο και περιορίστηκε σε 25 αγώνες, με δύο γκολ.

» Βιτόλο (2011-2013)

Γνωστός στο ελληνικό κοινό από την παρουσία του σε Αρη και ΠΑΟΚ. Ηρθε στον Παναθηναϊκό για να ενισχύσει το κέντρο με τα τρεξίματα και την ταχύτητά του. Ηταν σταθερός παίκτης, πάντα έδινε τον καλύτερό του εαυτό, χωρίς να ξεχωρίσει ιδιαίτερα. Εκανε πάντα όσα έπρεπε να κάνει, χωρίς το κάτι παραπάνω. Αποχώρησε ως ελεύθερος το καλοκαίρι του 2013 έχοντας στην πλάτη του 67 αγώνες και πέντε τέρματα.

» Τοτσέ (2011-2013)

Ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη ο Τοτσέ. Πολλοί τον θυμούνται για τα… άχαστα γκολ που δεν έβαλε και γενικότερα η μεταγραφή του από τη δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας δεν συγκίνησε τους φιλάθλους. Αλλωστε, είχε το δύσκολο έργο να διαδεχθεί τον Τζιμπρίλ Σισέ. Ο Ισπανός φορ, ωστόσο, είχε μία πολύ… τίμια παρουσία στον Παναθηναϊκό. Σε 61 αγώνες σκόραρε 25 φορές. Σίγουρα δεν ήταν ο μεγάλος φορ που θα «κουβαλούσε» την ομάδα, όμως η παρουσία του είχε θετικό πρόσημο.

» Γιοκίν Εσπάρθα (2012-2013)

Από τις πιο… άστοχες μεταγραφές του Παναθηναϊκού. Ηρθε τον Ιανουάριο του 2013 με εξάμηνο συμβόλαιο ύστερα από σχετική πρόταση του τότε προπονητή της ομάδας Φάμπρι. Πέρασε και δεν ακούμπησε, με μόλις εννέα συμμετοχές και κανένα γκολ.

» Νάνο (2013-2016)

Ο Νάνο ήρθε… ουρανοκατέβατος και κατάφερε να ξεχωρίσει. Ερχόμενος από την Πονφεραντίνα της δεύτερης κατηγορίας Ισπανίας κανείς δεν περίμενε να μείνει για τρεις σεζόν, να είναι αναντικατάστατος, να «γράψει» 107 συμμετοχές και να είναι εκ των πρωταγωνιστών στην πορεία για την κατάκτηση του τελευταίου τροπαίου του συλλόγου μέχρι σήμερα, του Κυπέλλου το 2014. Επιασαν τζακ-ποτ με τον αριστερό μπακ οι «πράσινοι».

» Σέρχιο Σάντσεθ (2015-2016)

Ο δεξιός μπακ ήταν παίκτης με εμπειρία και παραστάσεις από τη Μάλαγα και ήρθε με καλές περγαμηνές. Δεν μπόρεσε ποτέ να μπει στο κλίμα της ομάδας όμως, έμεινε γρήγορα εκτός πλάνων, ενώ… κατάφερε να τραυματιστεί στο χέρι σε σύγκρουση με τον Κοτσόλη και να μείνει εκτός δράσης για τρεις μήνες. Στη συνέχεια έμεινε ελεύθερος.

» Φαούστο (2019-2020)

Ο κεντρικός μέσος ήρθε για να καλύψει το κενό που υπήρχε στη συγκεκριμένη θέση ως ελεύθερος. Δεν ήταν στην επιθυμητή φυσική κατάσταση και όταν έφτασε, ήταν αργά. Αγωνίστηκε μόλις 52 λεπτά και μάλιστα σε δύο αγώνες, κόντρα στην Παναχαϊκή για το Κύπελλο και στη συνέχεια πήγε ως δανεικός στην Ταραγόνα της τρίτης κατηγορίας Ισπανίας.

Η 5ΑΔΑ

Από το 2020 μέχρι σήμερα στον Παναθηναϊκό αγωνίζονται πέντε Ισπανοί. Βέλεθ, Καρλίτος, Χουάνκαρ, Αϊτόρ και Ρούμπεν. Ολοι τους ξεχωρίζουν, άλλοι περισσότερο, άλλοι λίγο λιγότερο. Το σημαντικό είναι πως σε κάθε γραμμή του γηπέδου, ένας Ιβηρας είναι εκεί για να βοηθήσει.

» Βέλεθ & Χουάνκαρ (2020 – σήμερα)

Οι δύο από τις τέσσερις θέσεις της άμυνας είναι… καπαρωμένες τις τελευταίες δύο σεζόν. Μόνο αν είναι τραυματίες ή τιμωρημένοι βγαίνουν και είναι από τους βασικούς λόγους της βελτίωσης στην πράσινη άμυνα, ενώ βοηθούν και επιθετικά (κυρίως ο Χουάνκαρ).

» Αϊτόρ & Καρλίτος (2020 – σήμερα)

Ο πρώτος κάνει μία από τις κορυφαίες σεζόν της καριέρας του και σίγουρα την καλύτερή του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Βοηθάει τόσο στο σκοράρισμα όσο και στη δημιουργία, ενώ είναι ο παίκτης των μεγάλων παιχνιδιών, καθώς έχει σκοράρει απέναντι σε όλους τους παραδοσιακούς αντιπάλους του «τριφυλλιού». Ο Καρλίτος από την άλλη, μετά από μία μέτρια σεζόν (όπως και ο Αϊτόρ), ήταν απίστευτος στο ξεκίνημα της φετινής. Ηταν ο φόβος και ο τρόμος κάθε αντιπάλου, καθώς πολύ γρήγορα είχε φτάσει τα 9 γκολ. Πλέον έχει γίνει σκιά του εαυτού του και έχει χάσει τη φανέλα βασικού.

 » Ρούμπεν Πέρεθ (2021 – σήμερα)

Ο Ισπανός μέσος είναι ο παίκτης που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Πολύ έμπειρος, είναι ένας από τους καλύτερους μέσους του πρωταθλήματος από όποια άποψη και αν το δεις. Εχει «κουμπώσει» τέλεια στον πράσινο άξονα και είναι από τους βασικούς πυλώνες της φετινής πορείας του Παναθηναϊκού, χωρίς καμία αμφιβολία.