Ο Κώστας Γιαννίκος ήταν έφηβος στο ξεκίνημα της καριέρας του στην ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ, όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε πια αποχωρήσει. Η ταινία του Γιώργου Τσεμπερόπουλου “Υπάρχω” μου άρεσε για τις δυνατές ερμηνείες, τον αέρα εποχής που μας μετέφερε, και την αφορμή για μια δημιουργική Κυριακή με ιστορίες για τον ένα, ανεπανάληπτο Στέλιο, “το γνήσιο ελληνικό ροκ” όπως περιγράφει ο (λάτρης του ξένου ρεπερτορίου) πατέρας μου.

ΑΜΑΛΙΑ ΓΙΑΝΝΙΚΟΥ: Στην ταινία αναφέρεται πως ο Στέλιος Καζαντζίδης έφυγε από την ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ επειδή ο Τάκης Λαμπρόπουλος δεν δεχόταν να παραχωρήσει ποσοστά στους καλλιτέχνες. Είναι αλήθεια; 

ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ: Οι λόγοι που ο Καζαντζίδης δραπέτευσε από τη μουσική αυτοκρατορία του Τάκη Λαμπρόπουλου ήταν πολλοί. Κυρίως ρεπερτοριακοί. Ο Λαμπρόπουλος διοχέτευε νέα τραγούδια (τα οποία θα ήθελε να πει ο Στέλιος) σε άλλους τραγουδιστές που ήταν συμβεβλημένοι μαζί του. Θεμιτό να τα ήθελε και ο Στέλιος, λογική και η βούληση του Τάκη να υποστηρίξει και τους άλλους τραγουδιστές του.

Όμως ο Καζαντζίδης απεχθανόταν τις εμφανίσεις στα κέντρα, με τα σπασίματα πιάτων και τις λουλουδοριπές. Και, χωρίς νυχτοκάματο, η διαβίωση ήταν προβληματική.

Για όλα τα παραπάνω, ο Στέλιος αισθάνονταν παραγκωνισμένος, πληγωμένος, αδικημένος. Ο Λαμπρόπουλος, λιγωμένος από τη ρωμαϊκή επικυριαρχία του στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού, δε μέτρησε σωστά τον μικρό Αννίβα, κι έτσι έχασε τον μεγάλο Στέλιο.

ΑΜΑΛΙΑ ΓΙΑΝΝΙΚΟΥ: Ποιος είναι ο αληθινός λόγος που ο Στέλιος Καζαντζίδης τσακώθηκε με τον Μάκη Μάτσα, μια διαμάχη που κράτησε χρόνια;

ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ: Μετά από την απόδρασή του από την ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ, ο Καζαντζίδης βολόδερνε ως ανεξάρτητος βιομήχανος δίσκων, αγόρασε πρέσσες για να αναπαράγει νέα, δικά του τραγούδια και, επιπλέον, έγινε και αγροκαλλιεργητής. Απέτυχε σε όλα, κι όμως αρνιόταν τις αστρονομικές αμοιβές που του προσέφεραν για να πρωταγωνιστήσει στα έκλυτα ξεφαντώματα των νυχτερινών κέντρων.

Ελθέτω ο Μάκης Μάτσας. Μαζί του, ο Καζαντζίδης έκανε και πάλι τεράστιες επιτυχίες. Ο Μάτσας ήταν συνεπής επαγγελματίας και λυσιτελής συνεργάτης.

Οι δαίμονες του Στέλιου, όμως, τον ξαναβρήκαν. Ένιωθε να πνίγεται μέσα στο σταρ-σύστεμ της ΜΙΝΩΣ, και ζήτησε απαλλακτικό για να απελευθερωθεί από τις υποχρεώσεις του. “Αρκετά κονόμησες από τη φωνή μου,” είπε στον Μάτσα. Έγιναν μαλλιά κουβάρια. Ο Μάτσας στήλωσε τα ποδάρια, βέβαιος ότι είχε το δίκιο με το μέρος του. “Μου χρωστάς τραγούδια. Ηχογράφησε τα και είσαι ελεύθερος.”

Κατέφυγαν στα δικαστήρια, τα οποία δεν δικαίωσαν τον Στέλιο. Εκείνος χαμήλωσε το επίπεδο με απαράδεκτα ρατσιστικά σχόλια κατά του Μάκη, που κρατούσε αγέρωχη στάση και δεν έδινε τόπο στην οργή, προτάσσοντας το μοτίβο “Αν είναι να μην τηρούνται οι συμβάσεις, τότε γιατί καταρτίζονται και υπογράφονται;”

Μετά από ατελείωτες διαμάχες (που είχαν και σαν αποτέλεσμα να ψηφιστεί στη Βουλή των Ελλήνων πως τα συμβόλαια των εταιριών δίσκων με καλλιτέχνες δεν πρέπει να υπερβαίνουν την τριετία, ώστε να αποφευχθούν προσεχείς περιπτώσεις Καζαντζίδη) οι αντίπαλοι αποφάσισαν να σταματήσουν να τσακώνονται.

Μαζί με τον έμπειρο παραγωγό και ειρηνοποιό Αχιλλέα Θεοφίλου, εισήλθαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το τελευταίο άλμπουμ του Στέλιου για την ΜΙΝΩΣ. Και παραλίγο να ξαναγίνουν μαλλιά κουβάρια, γιατί η στιχομυθία μού μεταφέρθηκε κάπως έτσι:

• Θέλω να πω ένα τραγούδι για τη μανούλα.
• Μα βρε Στέλιο, έχεις πει τραγούδια για τη μανούλα.
• Θέλω να πω κι ένα για την προσφυγιά.
• Μα βρε Στέλιο, κάτι πιο ερωτικό…
• Κι ένα για τη φυλακή.
• Στέλιο, δε θέλει ν’ ακούει πια ο κόσμος για φυλακή.
• Κι ένα για τη φτωχολογιά.
  Μη μου πείτε πως δεν έχουμε πια φτωχολογιά.

Ο Καζαντζίδης ήθελε, επίσης, να προσομοιώσει τον ήχο των παλιών 45άρηδων βινυλιών, χωρίς να κάνει χρήση της κονσόλας τελευταίας τεχνολογίας της ΜΙΝΩΣ. Έτσι, καταπίνοντας δυο-δυο τα ηρεμιστικά, ο Μάκης και ο Αχιλλέας μπήκαν στη μηχανή του χρόνου με οδηγό τον Στέλιο, και ξύπνησαν κρατώντας στα χέρια τους το τελευταίο, διόλου επιτυχημένο άλμπουμ της φουρτουνιασμένης όσο και γόνιμης συνεργασίας τους.

Πάντα περιζήτητος, με τη φωνή του αναλλοίωτη, ο Καζαντζίδης βρήκε άλλη δισκογραφική φωλιά και ακτινοβόλησε με νέες, μεγάλες επιτυχίες, μέχρι να φύγει να συναντήσει τη μανούλα Γεσθημανή.