«Αντίο αγαπημένη Nόνικα. Ήσουν πραγματικά one of a kind» έγραψε σημειώνοντας ότι η Νόνικα Γαληνέα ήταν ένας θρύλος.
Η σπουδαία ηθοποιός τα τελευταία χρόνια είχε αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας αφού αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Η Χριστίνα Πολίτη, μέσα από το σάιτ της cosmopoliti.com αποχαιρέτησε τη σπουδαία ηθοποιό, γράφοντας: «Τα πάντα στη ζωή της ήταν λαµπερά, µε τη διακριτική της κοµψότητα να ξεχωρίζει. Γυναίκα µε ισχυρή και ξεκάθαρη προσωπικότητα, η Νόνικα Γαληνέα έζησε έντονα και τοποθέτησε τον εαυτό της εκεί ακριβώς που ήθελε. Ήταν εξ αγχιστείας αδελφή με την νονά μου που μεγάλωσαν μαζί, λάτρευα την μητέρα της την Ντορέτ, την θυμάμαι από παιδί να γελάει με εκείνο το χαρακτηριστικό της χαμόγελο, θυμάμαι τη ζωντάνια της και τον έρωτά της με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Η
Νόνικα ήταν από τα λίγα άτομα που ήρθαν στην κηδεία του πατέρα μου να τον αποχαιρετήσει ντυμένη στα λευκά. Ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, μια ξεχωριστή γυναίκα που θα την θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη».
Ποια ήταν η σπουδαία ηθοποιός Νόνικα Γαληνέα
Πατέρας της ο Πέτρος Γαληνέας, δικηγόρος από την Καρδαμύλη της Μάνης. Διατέλεσε διευθυντής των Μύλων Αγίου Γεωργίου. Αργότερα διατηρούσε γραφείο στην οδό Νίκης όπου διαχειριζόταν περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας Μυταράκη από όπου προερχόταν η δεύτερη σύζυγός του.
Μητέρα της η Θεοδοσία Καραϊωσηφόγλου (1912-2010) η οποία κατόπιν του χωρισμού της με τον Πέτρο Γαληνέα, παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Παναγιωτόπουλο με τον οποίο απέκτησε ένα γιο. Τρίτος σύζυγός της ήταν ο εφοπλιστής και τραπεζίτης Στρατής Ανδρεάδης (1905-1989).
Η Νόνικα Γαληνέα φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Μακρή και στην ηλικία των 14 ετών μεταγράφηκε στη Φλωρεντία. Τον επόμενο χρόνο πήγε στο αγγλικό σχολείο Châtelard School στην Ελβετία, και στην ηλικία των 18 εγγράφηκε στο Densons Secretarial College στο Λονδίνο. Κατόπιν σπούδασε στο Weber Douglas School of Singing and dramatic art.
Παντρεύτηκε τον Νίκο Μουτούση, νευρολόγο στην Ελλάδα, και έζησαν στο Παρίσι για 5 χρόνια όπου έκαναν τρία παιδιά τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα (γ.1957) και την Μαρία-Αμαλία (γ.1961). Η Αριέττα Μουτούση έχει σημαντική πορεία στο θέατρο και την τηλεόραση ενώ και η Αμαλία Μουτούση έχει πολύ σημαντική πορεία στο χώρο του θεάτρου. Σύντροφός της για αρκετά χρόνια υπήρξε ο ηθοποιός Αλέκος Αλεξανδράκης, τον οποίο γνώρισε στο Θέατρο Μετροπόλιταν, όπου συμπρωταγωνιστούσαν. Με τον Αλεξανδράκη χώρισαν το 1990, μετά από 21 χρόνια σχέση.
Η ΔΕΗ φωτίζει τον πολιτισμό
Καριέρα
Η σταδιοδρομία της ξεκινάει το 1963 με εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, όπου η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Συνεργαζόταν με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.
Από το 1969 έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί, δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο ενώ παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο.
Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της ζει στο Λονδίνο. Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της σε βιβλίο με τίτλο Η ζωή μου (εκδόσεις Λιβάνη 2005) όπως και το βιβλίο Επέστρεφε (εκδόσεις Ιανός, 2007).
Το 2006, βραβεύτηκε με το έπαθλο «Κυβέλη», για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο.
Είναι η πρώτη Ελληνίδα που έχει 50 χρόνια συνεχή παρουσία στο θέατρο, η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου στην αγγλική γλώσσα και η μόνη που έχει πρωταγωνιστήσει 6 φορές στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Παραστάσεις
«Όρνιθες», Αριστοφάνη (1959), Θέατρο Τέχνης, περιοδεία 1963 – 1966
«Η δολοφονία του Μαρά», Πήτερ Βάις, Θέατρο Τέχνης, 1966
«Η σκιά», Ντάριο Νικοντέμι, θίασος Δημήτρη Μυράτ, Φεβρουάριος 1967
«Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», Λουίτζι Πιραντέλο, θίασος Δημήτρη Μυράτ, καλοκαίρι 1967,περιοδεία, σε 43 πόλεις στην Ελλάδα
«Το βαλς των ταυρομάχων», Ζαν Ανούιγ, θίασος Δημήτρη Μυράτ, 1967-68
«Η δικηγορίνα», Λουί Βερνέιγ, θίασος Δημήτρη Μυράτ, θέατρο Αθηνών, άνοιξη 1968 & περιοδεία στη Γερμανία, καλοκαίρι 1968
«Δον Ζουάν», Μολιέρου, θίασος Δημήτρη Χορν, 1968-69
«Η καλή καρδιά της Ελεονώρας», Τζ. Κρομστάιλ, θίασος Δημήτρη Χόρν, άνοιξη 1969
«Τα μεγάλα χρόνια», Γεωργίου Ρούσσου, θίασος Αλέκου Αλεξανδράκη, Σκηνοθεσία: Αλέξη Μινωτή, καλοκαίρι 1969
«Η Ήρα και το παγόνι», Σον Ο’ Κέισι, θίασος Παξινού, Μινωτή, 1969-70
«Φτωχό σα σπουργιτάκι», Π. Φρανκ & Λ. Φιοντόρ, θίασος Αντιγόνης Βαλάκου, καλοκαίρι 1970
«Οι ατίθασοι», Δημήτρη Ψαθά, θίασος Βουτσά, Ρίζου, Κοντού, 1970-71
«Εθελοντής στον έρωτα», Πολύβιου Βασιλειάδη & Λάκη Μιχαηλίδη, θίασος Βουτσά, Ρίζου, Κοντού, καλοκαίρι 1971
«Βασίλισσα Αμαλία», Γεωργίου Ρούσσου, θίασος Βουγιουκλάκη, Παπαμιχαήλ, Κατράκη, 1971
«Τέσσερα δωμάτια με κήπο», Μπαριγιέ & Γκρεντί, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1971-72
«Ηλέκτρα», Σοφοκλή, Ηρώδειο, θίασος Άννας Συνοδινού, 1972
«Πρόσεξε το σκαλοπάτι», Ντάγκλας Χιούμ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1972-73 & καλοκαίρι 1973, περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
«Βαθιά, γαλάζια θάλασσα», Τέρενς Ράτιγκαν, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1973
«Η στροφή», Φρανσουάζ Ντορέν, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1973-74
«Δύο και δύο κάνουν σέξ», Ρίτσαρντ Χάρις & Λέσλι Ντάρμπον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, καλοκαίρι 1974
«Η δίκη των φακέλων», Ντάνιελ Μπέριγκαν, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1974-75
«Τέσσερα δωμάτια με κήπο», Μπαριγέ & Γκρεντί, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, περιοδεία, καλοκαίρι 1975 (επανάληψη)
«Κάθε χρόνο τέτοια μέρα», Μπέρναρντ Σλέιντ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1975-76
«Ο γλάρος», Αντόν Τσέχωφ, θίασος Αλεξανδράκη, Κούρκουλου, Γαληνέα, 1976-77
«Η επιστροφή», Χάρολντ Πίντερ, θίασος Αλεξανδράκη, Κούρκουλου, Γαληνέα, 1977-78
«Πέπσι», Πιερέτ Μπρινό, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, καλοκαίρι 1978
«Μερικοί το προτιμούν καυτό», θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1978-79
«Ο άντρας της ζωής μου», Μπαριγιέ & Γκρεντί, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, καλοκαίρι 1979
«Μάρτυς κατηγορίας», Άγκαθα Κρίστι, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1979-80
«Καινούργια σελίδα», Νιλ Σάιμον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1980-81
«Σουίτα για δύο», Νιλ Σάιμον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1980-81
«Μια σταθερή σύζυγος», Σόμερσετ Μομ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1982-83
«Η βεντάλια της λαίδης Γουίντερμιρ», Όσκαρ Ουάιλντ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1983-84
«Κάθε χρόνο τέτοια μέρα», Μπέρναρντ Σλέιντ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1984-85 (επανάληψη)
«Παράξενο ιντερμέτζο», Ευγένιος Ο’ Νιλ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1985-86
«Ευαίσθητη ισορροπία», Έντουαρντ Άλμπι, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1986-87
«Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα», Ευγένιος Ο’ Νιλ, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1987-88
«Λεωφορείο ο πόθος», Τενεσί Ουίλιαμς, θίασος Νόνικας Γαληνέα, 1988-89
«Φήμες», Νιλ Σάιμον, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, Παράβα, 1989-90
«Η κυρία του Μαξίμ», Ζορζ Φεντό, θίασος Αλεξανδράκη, Γαληνέα, 1991-92 (σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο)
«Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας», Φρίντριχ Ντίρενματ, θίασος Αλεξανδράκη Γαληνέα, 1991-92 (σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο)
«Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», Ευγένιος Ο’ Νιλ, Αμφι-θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου, 1994-95
«Παραμύθι χωρίς όνομα», Ιάκωβου Καμπανέλλη, Εθνικό θέατρο, 1995-96
«Ο χορός του θανάτου», Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, θέατρο Ιλίσια, 1996-97
«Η σονάτα του σεληνόφωτος», Γιάννη Ρίτσου, Μικρή Επίδαυρος, 1997
«Ηλέκτρα», Σοφοκλή (Κλυταιμνήστρα) Επίδαυρος, 1998
«Φαίδρα», Γιάννη Ρίτσου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών/Μικρή Επίδαυρος, 2002
«The stronger», Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, Covent Garden, 2003
«Something unspoken», Τενεσί Ουίλιαμς, Covent Garden, 2003
«Ιωάννα στην πυρά», Πολ Κλοντέλ και Αρτίρ Χονεγκέρ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2004
«Αυτοκράτωρ Μιχαήλ», Άγγελου Τερζάκη (Ζωή Πορφυρογέννητη) Κ.Θ.Β.Ε, Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, 2004-05
«Οιδίπους Τύραννος», Σοφοκλή (Ιοκάστη), Σύγχρονο θέατρο Αθήνας, Επίδαυρος, 2005
«Σελεστίνα», Φερνάντο ντε Ρόχας, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Σεπτέμβριος 2007
«Η εκατομμυριούχος», Τζορτζ Μπέρναντ Σο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Νοέμβριος 2009
Ειδήσεις σήμερα
Πανελλήνιες 2023: Οι πρώτες απαντήσεις της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας [έκθεση]
Μαχαίρωμα 17χρονου στο Ελληνικό – Βίντεο ντοκουμέντο λίγο μετά την επίθεση
Κατεχάκη: Τα πρώτα λόγια του γιατρού που παρέσυρε και σκότωσε τον αστυνομικό