Κάποια όνειρα, τελικά, γίνονται πραγματικότητα, γι’ αυτό μην εγκαταλείπετε ποτέ ό,τι αγαπάτε, να το κυνηγάτε, γιατί σε κάποια γωνιά σάς περιμένει να το πραγματοποιήσετε! Νιώθω ευγνώμων! Κύριε Παδούρα, σας αγαπάμε, να μας επισκέπτεστε συχνά για να ντύνετε με ποιότητα, ενθουσιασμό και υπέροχες ιστορίες τις μέρες μας! 

Στο νέο σας βιβλίο, «Εντιμοι άνθρωποι» (εκδόσεις «Καστανιώτη», μετάφραση Κώστας Αθανασίου), παρελθόν και παρόν συναντιούνται με τρόπους που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Περισσότερα εγκλήματα, περισσότεροι φόνοι, μεγαλύτερο σασπένς! Τι σας προσκαλεί και προκαλεί σε αυτό το νέο ταξίδι;

Συνήθως στα μυθιστορήματά μου γράφω πρώτα τη μία ιστορία ολόκληρη και κατόπιν την άλλη ιστορία, επίσης ολόκληρη. Υστερα αρχίζω να σκέφτομαι ποια είναι η καλύτερη δομή για να μπορέσω να συνδυάσω αυτές τις δύο ή τρεις ιστορίες, γιατί, όταν κανείς κάνει το μοντάζ των ιστοριών, πρέπει να πετύχει να υπάρχει μια δραματουργική γραμμή, η οποία πρέπει να ακολουθείται σε όλη την έκταση του βιβλίου. Εδώ είχα κάτι υπέρ μου: Οπως πολύ σωστά λέτε, είναι ένα μυθιστόρημα με περισσότερα εγκλήματα, πιο πολλούς φόνους, πιο αστυνομικό από τα άλλα, επομένως υπήρχε η έρευνα για τα εγκλήματα αυτά. Και υπάρχει, επιπλέον, η ιστορία των αρχών του εικοστού αιώνα, όπου ένας νεαρός αστυνομικός, διερευνώντας τα εγκλήματα, μπαίνει στον κόσμο της πορνείας στην Αβάνα εκείνης της εποχής μέσα από ένα ιστορικό και πραγματικό πρόσωπο, που ήταν ο Αλμπέρτο Γιαρίνι. Και σε αυτήν την ιστορία εντοπίζονται δύο πόρνες που έχουν δολοφονηθεί με τρόπο πάρα πολύ βάναυσο.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο μυστήριο σε αυτήν την ιστορία: Να μάθει κανείς ποιος ήταν ο Αλμπέρτο Γιαρίνι! Ενας προαγωγός, ο οποίος θα γινόταν ο πιο γνωστός και πιο δημοφιλής άνθρωπος στην πόλη. Ολα αυτά λειτουργούν σαν αγκίστρια που τραβούν τον αναγνώστη! Η ιστορία που διαδραματίζεται στο παρόν με πρωταγωνιστή τον Μάριο Κόντε είναι, επίσης, ιστορία που αφορά δύο εγκλήματα. Πέρα όμως από τα εγκλήματα υπάρχουν και άλλα μυστήρια που λίγο λίγο διαλευκαίνονται. Κάποια ξεκαθαρίζονται στην πορεία της ιστορίας, άλλα παραμένουν ως ερωτήματα για το μέλλον. Για παράδειγμα, αυτό που παραμένει ανοιχτό ερώτημα έως το τέλος του βιβλίου είναι τι θα συμβεί στην Κούβα όταν θα περάσουν από εκεί ο Ομπάμα, οι Ρόλινγκ Στόουνς και ο Οίκος Σανέλ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βοηθάει να έχω στη δομή αυτές τις δύο ιστορίες που κινούνται παράλληλα, είναι κάτι που λειτουργεί καλύτερα για τον αναγνώστη! 

Ο Μάριο Κόντε, ο ήρωας των αστυνομικών μυθιστορημάτων σας, πώς προέκυψε; Πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας μαζί του;

Ο Μάριο Κόντε είναι ένας χαρακτήρας που του έδωσα μορφή για ένα και μόνο μυθιστόρημα. Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποίησα ότι αυτός ο χαρακτήρας παρέμενε ζωντανός και συνέχιζε να λειτουργεί. Αποφάσισα, λοιπόν, να τον χρησιμοποιήσω σε άλλα τρία μυθιστορήματα και έφτιαξα, έτσι, την πρώτη τετραλογία του Μάριο Κόντε. Με αυτά τα τέσσερα μυθιστορήματα φτιάχνονται και χτίζονται σιγά σιγά ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του Κόντε, με τις μανίες του, τις προτιμήσεις του, τις φοβίες του. Οταν τελείωσα αυτά τα τέσσερα μυθιστορήματα, συνειδητοποίησα ότι ο Κόντε έμενε ακόμα ζωντανός και αποφάσισα να συνεχίσω να τον χρησιμοποιώ, όπως έκανα και στο τελευταίο μου μυθιστόρημα, το «Εντιμοι άνθρωποι». Με τον Κόντε έχουμε πολλά κοινά στοιχεία, μοιάζουμε, είναι άνθρωπος της γενιάς μου, έχουμε τα ίδια γούστα και προτιμήσεις, όπως η μουσική ή το μπέιζμπολ. Τώρα είμαστε σε μια φάση λίγο προβληματική, γιατί ο Κόντε δεν θέλει να κάνει κάποια πράγματα που ο συγγραφέας θέλει να τον βάλει να τα κάνει και το αντίστροφο! Υπάρχουν εντάσεις, λοιπόν, στη σχέση μας! Εχει συμβεί κάτι πολύ όμορφο με αυτόν τον χαρακτήρα, πολλοί αναγνώστες με ρωτούν για τον Κόντε σαν να είναι ένα πρόσωπο υπαρκτό και όχι ένας μυθοπλαστικός χαρακτήρας. Ρωτάνε, για παράδειγμα: Τι θα γίνει, θα παντρευτεί, επιτέλους, την Ταμάρα; Καμιά φορά ρωτάνε και για τον σκύλο του, τι κάνει ο Σκουπίδιας! Αυτό είναι κάτι πολύ ικανοποιητικό για τον συγγραφέα, γιατί αποδεικνύει ότι αυτός ο χαρακτήρας έχει δημιουργήσει μια πολύ στενή σχέση με τους αναγνώστες! 

Τι θα νικήσει, άραγε, σ’ αυτήν την ιστορία, το κακό ή το καλό; Ποιο δίδαγμα μεταφέρει ο ήρωάς σας;

Ο Κόντε είναι ένας άνθρωπος καλός, ρομαντικός, με αποστολή να παλεύει ενάντια στους κακούς αυτών των ιστοριών, αυτού του κόσμου. Πολλές φορές ανακαλύπτει ότι ο ένοχος ενός εγκλήματος δεν είναι ο κακός (ή ο πιο κακός) αυτής της ιστορίας και το γεγονός αυτό τού δημιουργεί μια αίσθηση ηθικής σύγκρουσης. Είναι ένας άνθρωπος πιστός, με μια καλοσύνη πολύ ελκυστική για τους αναγνώστες. Τα ελαττώματά του είναι τόσο ανθρώπινα που εύκολα του τα συγχωρείς!

Η έλευση του 21ου αιώνα έβγαλε την αστυνομική λογοτεχνία από το περιθώριο. Ομως, υπάρχουν ακόμα αναγνώστες που δυσπιστούν προς αυτό το είδος και το θεωρούν κατώτερο. Ο Λεονάρδο Παδούρα όμως αποδεικνύει το αντίθετο! Εχετε κάποιο μαγικό ραβδί;

Αν κάποιος θέλει να φτιάξει μια ιστορία όπου ο Χουάν σκοτώνει τον Πέδρο και μετά κάποιος βρίσκει ποιος έκανε το έγκλημα, αυτό είναι μια γραφή εύκολη. Αν θέλει όμως να κάνει λογοτεχνία, δεν έχει καμία σημασία αν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα, αν είναι φανταστικό, αν είναι επιστημονική φαντασία, κοινωνικό μυθιστόρημα κ.λπ. Αν θέλεις να δημιουργήσεις λογοτεχνία, είναι πάντα δύσκολο, αλλά μπορεί να γίνει με όλα αυτά τα είδη! Γιατί οι προκλήσεις είναι πάντα ίδιες σε όλα τα λογοτεχνικά είδη: Να φτιάξεις μια καλή ιστορία, να της δώσεις μια δομή που να λειτουργεί και να ακολουθεί όλους τους κώδικες της δραματουργίας, οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες να κινούνται σαν να είναι πραγματικοί σε έναν κόσμο που έχεις δημιουργήσει στη λογοτεχνία. Και, βεβαίως, υπάρχει και η πιο μεγάλη πρόκληση, που είναι πάντα να τακτοποιήσεις τη μία λέξη μετά την άλλη. Ο συγγραφέας που έχει στα χέρια του ακόμα και την πιο τρομακτική ιστορία, αν δεν προσπαθήσει να δημιουργήσει ομορφιά από αυτή, δεν κάνει λογοτεχνία! Μπορεί να γράφει ένα φυλλάδιο, να γράφει γενικώς, αλλά, πάντως, λογοτεχνία δεν γράφει!

Σε πολλά βιβλία σας εκφράζετε τη γνώμη σας και για το κουβανικό σύστημα, αλλά δεν διατυπώνετε πολιτικές θέσεις! Υπάρχει ανάγκη αποστασιοποίησης; To μοντέλο του Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα λειτουργεί ακόμα;

Η κοινωνική δομή στην Κούβα έχει αλλάξει αλλά η πολιτική δομή όχι. Υπάρχει το σύστημα του μοναδικού κόμματος, υπάρχει η σοσιαλιστική οικονομία, ζούμε στην ίδια πολιτική δομή εδώ και 60 χρόνια. Από την άλλη, η κοινωνία έχει αλλάξει, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται και σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο. Εγώ ως συγγραφέας λειτουργώ ως παρατηρητής και χρονικογράφος της πραγματικότητας, δεν είμαι πολιτικός για να καταθέτω προτάσεις! Τα προβλήματα στην Κούβα δεν τα δημιούργησα εγώ, εγώ απλώς τα παρατηρώ και τα περιγράφω, οι πολιτικοί έχουν δημιουργήσει μια κοινωνική πραγματικότητα κι εγώ τροφοδοτούμαι από αυτή για να φτιάχνω τη λογοτεχνία μου!

 Επισκέπτεστε συχνά την Ελλάδα τα τελευταία 10-12 χρόνια. Ολο και κάτι γνωρίζετε για την Ιστορία της, αρχαία και σύγχρονη. Υπάρχει η πιθανότητα να κάνει την εμφάνισή της σε ένα νέο μυθιστόρημα η Ελλάδα μας;

Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού στα βιβλία μου, κυρίως του κλασικού. Για παράδειγμα, στις «Μάσκες» γίνεται πολύ μεγάλη αναφορά στην Ηλέκτρα και τον μύθο της. Εγώ ως Κουβανός συγγραφέας ανήκω στη δυτική κουλτούρα, που έχει τις ρίζες της στον ελληνορωμαϊκό και τον ιουδαιοχριστιανικό πολιτισμό. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσω ειδικές αναφορές στην Ελλάδα ή πρόσωπα από την Ελλάδα για να μεταφέρω όσα γενναιόδωρα ο ελληνικός πολιτισμός μού έχει δώσει! Πρόσφατα, για παράδειγμα, μιλούσαμε για ένα σύγχρονο κουβανικό φαινόμενο, την diáspora, μια ισπανική λέξη που προήλθε από τη λέξη διασπορά.

 Τους Ελληνες αναγνώστες τούς έχετε γνωρίσει πιο προσωπικά; Για να δημιουργήσετε άποψη πόσο σας αγαπούν, σας θαυμάζουν και σας διαβάζουν…

Μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση με πόση αγάπη με έχει προσεγγίσει και αγκαλιάσει το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα! Στην παρουσίαση της Θεσσαλονίκης χρειάστηκε να αλλάξουμε αίθουσα, γιατί υπήρχε πλήθος κόσμου και χρειάστηκε μεγαλύτερη, ενώ στο τέλος δημιουργήθηκε ουρά για τις υπογραφές των βιβλίων, όπου διαπίστωσα ότι οι Ελληνες είναι το ίδιο απείθαρχοι όπως και οι Κουβανοί! (Χαμόγελο.) Είναι, πράγματι, πολύ όμορφη αυτή η σχέση που έχει δημιουργηθεί με τους Ελληνες αναγνώστες! Ευχαριστώ πολύ τις εκδόσεις «Καστανιώτη» που με εμπιστεύτηκαν και με καλοδέχτηκαν.

 Είναι και οι Κουβανοί αναγνώστες τόσο ενθουσιώδεις όπως οι Ελληνες; Ετσι σας αντιμετωπίζουν;

Nαι, απλώς στην Κούβα εκδίδονται μόνο 1.000 αντίτυπα των βιβλίων και κατόπιν δεν επανεκδίδονται, οπότε δεν φτάνουν για το κοινό και δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα!

 Θεωρείτε δίκαιες τις διορθώσεις που γίνονται σε κάποια βιβλία σε εκφράσεις, νοήματα, λέξεις; Ορίζοντας ποιες λέξεις είναι αποδεκτές και ποιες απαράδεκτες; Ποιος, άραγε, μπορεί να το αποφασίσει αυτό;

Εγώ πιστεύω ότι η λογοτεχνία μιας εποχής είναι ο καθρέφτης της. Αν, για παράδειγμα, σε ένα μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν, τους νέγρους τούς αποκαλέσουμε Αφροαμερικανούς, τότε δεν αλλάζει η λογοτεχνία, αλλάζει ολόκληρη η ιστορία! Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί είναι σαν να ξεχνάμε ένα κομμάτι θλιβερό και επώδυνο της ανθρώπινης ιστορίας όπως είναι η δουλεία. Σβήνοντας αυτές τις λέξεις δεν σημαίνει ότι σβήνεται και ο ρατσισμός από την κοινωνία της Βόρειας Αμερικής. Ο ρατσισμός θα συνεχίσει να υπάρχει! Δεν πρέπει να σβήνουμε τις λέξεις, αλλά να αλλάζουμε τις κοινωνίες! Αν υπάρχουν ομοφοβία, ρατσισμός, φονταμενταλισμοί, πρέπει να το γνωρίζουμε, να ξέρουμε τι έχει συμβεί στο παρελθόν, γιατί αυτό βοηθάει να το ξεπεράσουμε! Σε πολλές δημοκρατικές κοινωνίες ο κανόνας είναι να λέμε αυτός/αυτή ή αντίστοιχες εκφράσεις, αλλά στην κοινωνία οι άνδρες δεν παύουν να κερδίζουν περισσότερο από τις γυναίκες και αυτό δεν το συζητάει κανείς. Οπότε, είναι πολύ υποκριτικό να μιλάμε για το πολιτικά ορθό στη γλώσσα και να μη βλέπουμε το πολιτικά ορθό που πρέπει να συμβαίνει στην κοινωνία!

Ειδήσεις σήμερα

Μαντόνα: «Βρίσκομαι στο δρόμο της ανάρρωσης», είπε μετά την περιπέτεια της υγείας της

Σακίρα: Διασκέδασε με τον Τζίμι Μπάτλερ, στο Λονδίνο [βίντεο]

Τα ζώδια της εβδομάδας: Για ποιους έρχονται αλλαγές και ευχάριστες εκπλήξεις – Οι προβλέψεις για επαγγελματικά και σχέσεις