Η κόλαση, τελικά, δεν είναι οι άλλοι. Η κόλαση είναι εμείς οι ίδιοι. Οταν είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε ξανά και ξανά τις χειρότερες στιγμές μας αναζητώντας λύσεις και διεξόδους προς την αλήθεια.

«Εκείνος και εκείνη», ένας επιθεωρητής με διαταραγμένη μνήμη, μία Κινέζα συνεργάτις παθιασμένη με ένα ακραίο άθλημα και ένας καθηγητής Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής Ιστορίας αναζητούν έναν δολοφόνο που συνθέτει με τις πράξεις του μία ιδιότυπη «κόλαση». Τι σκοπό έχει να αναδείξει το νέο σας «ταξίδι»;

Κακό σκοπό! Πρόκειται για μια ιστορία που πραγματικά παίζει με το μυαλό του αναγνώστη. Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται και κάθε καινούργιο δεδομένο ανατρέπεται λίγες σελίδες αργότερα. Η εκδίκηση συναντά τον φόβο, ο τρόμος την κάθαρση, η δημιουργία τον όλεθρο και ο έρωτας τον θάνατο. Το βιβλίο αυτό αποτελεί καθρέφτη των ποικίλων αντιθέσεων, των άκρων θα μπορούσα να πω, που μας καθορίζουν ως ανθρώπους, ενώ η ίδια η τέχνη μετατρέπεται σε κάτι σκοτεινό και οδυνηρό: σε φονικό όπλο.

Οι ήρωές σας ζουν περιπέτειες που οδηγούν στα άκρα, τους δοκιμάζετε, ανεβάζοντας την ένταση στα ύψη. Το μυστήριο, η δράση, οι ανατροπές ή οι καλοδουλεμένοι χαρακτήρες θέτουν τα θεμέλια για την επιτυχία στην ιστορία σας;

Το άλφα και το ωμέγα είναι πάντα για εμένα η κατάδυση στην ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση των ηρώων. Το στήσιμο ενός καλού υπόβαθρου και ενός κατάλληλου ατμοσφαιρικού σκηνικού αποτελούν, επίσης, αναπόσπαστα στοιχεία μιας επιτυχημένης πλοκής, ιδίως σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.

Είναι μια κατάβαση στην κόλαση του μυαλού; Τελικά, ποιος κερδίζει, το κακό ή το καλό; Θα γίνει η ανατροπή;

Είναι μια κατάβαση στην κόλαση της ψυχής πρώτα και στη συνέχεια του μυαλού. Η μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό αποδεικνύεται αμφίρροπη και οι απώλειες είναι πολλές φορές πιο επώδυνες από την όποια νίκη.

Ποιες κρυφές γωνιές θέλετε να καταλάβει ο αναγνώστης, ώστε να ιχνηλατήσει τις σκοτεινές πλευρές των χαρακτήρων;

Θεωρώ πως το ζητούμενο σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα είναι μάλλον το αντίθετο. Το να μην καταφέρει δηλαδή να ιχνηλατήσει απόλυτα ο αναγνώστης τις σκοτεινές πλευρές των χαρακτήρων, αλλά το να τον παρασύρεις σε αχαρτογράφητες διαδρομές προκαλώντας το μυαλό του και θέτοντάς του παράλληλα «απροσπέλαστα» εμπόδια. Και λέγοντας εμπόδια δεν εννοώ σε καμία περίπτωση τις ανατροπές που προκύπτουν από το πουθενά μόνο και μόνο για εντυπωσιασμό. Το κάθε άλλο. Ο αναγνώστης πρέπει να είναι θεωρητικά σε θέση να «δει» από τις πρώτες κιόλας σελίδες τις κρυφές, παρασκηνιακές εξελίξεις, να έχει όλα τα στοιχεία στη διάθεσή του και παρ’ όλα αυτά να μην καταφέρνει να υποψιαστεί την τελική λύση του μυστηρίου παρά μονάχα στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Αυτή είναι η μαγεία της αστυνομικής μυθοπλασίας, όπως και το στοιχείο που, κατά την άποψή μου πάντα, την καθιστά επιτυχημένη ή μη.

Θεωρείτε ότι οι γυναίκες είναι πολυπλοκότερες, πιο ενδιαφέρουσες, ότι συγκεντρώνουν τα πιο πολλά δεινά; Ή οι άντρες είναι πιο αξιόπιστοι για έναν συγγραφέα αστυνομικού μυθιστορήματος;

Νομίζω ότι τα εκάστοτε χαρακτηριστικά των ηρώων ενός βιβλίου δεν συνδέονται με το φύλο τους, αλλά με τους ρόλους που καλούνται να εξυπηρετήσουν. Ενας συγγραφέας που συνδέει πρόσωπα και συμπεριφορές με το φύλο κινδυνεύει να υποκύψει σε στερεότυπα που για εμένα φτωχαίνουν την πλοκή και την εξέλιξη της κάθε ιστορίας, καθώς της στερούν την πρωτοτυπία και τη μοναδικότητα.

Με κάνατε να αναρωτηθώ διαβάζοντας, μπορούν να μας κάνουν κακό οι άνθρωποι που μας αγαπούν και πρέπει να μας προστατεύουν;

Ολοι μπορούν να μας κάνουν κακό και να μας βλάψουν, μονάχα όμως κάποιος που είναι πραγματικά κοντά μας μπορεί να μας πληγώσει με μια τέτοια επιλογή. Είναι τα φίλια πυρά αυτά που σκοτώνουν με όλους τους τρόπους, ακόμα κι αν δεν χυθεί ούτε μία σταγόνα αίμα.

Οι πληγές που δημιουργούνται μέσα από διάφορες καταστάσεις μπορούν να επουλωθούν και να μείνουν μόνο οι ουλές; Να παραμείνει η ανάμνηση δηλαδή αυτών και όχι η ουσία;

Σίγουρα μπορούν, όχι όμως από μόνες τους. Χρειάζεται σοβαρή, υπεύθυνη και πολύ επώδυνη δουλειά με τον εαυτό μας για να κλείσουν οι πληγές και να μείνουν μονάχα οι ουλές ως ανάμνησή τους. Και κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται μονάχα με τη βοήθεια ενός ειδικού. Η ψυχοθεραπεία είναι αληθινή ευλογία, όταν τα τραύματα είναι τέτοια που συνεχίζουν να αιμορραγούν όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Η κόλαση των ηρώων σας, τελικά, δεν είναι οι άλλοι. Η κόλαση είναι οι ίδιοι;

Η κόλαση όλων μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εμείς διαμορφώνουμε την πορεία μας κι εμείς στοιχειώνουμε κιόλας την ύπαρξή μας. Δεν υπάρχει χειρότερη κόλαση από αυτή στην οποία καταδικάζουμε μόνοι μας τον εαυτό μας. Οταν τον αναγκάζουμε να ζει ξανά και ξανά τις χειρότερες στιγμές του.

Ειδήσεις σήμερα

Μις Υφήλιος 2024: Πρώτη φορά υποψήφια απο την Σαουδική Αραβία στα καλλιστεία [Εικόνα]

Αίγινα: Αποκαταστάθηκε η υδροδότηση στο νησί

Βασιλιάς Κάρολος: Η Πριγκίπισσα Άννα και ο πρίγκιπας Έντουαρντ στο πλευρό του- Πώς τον προστάτευσαν