-Ποιο το έναυσμα να συνδέσετε το νέο σας μυθιστόρημα «Ο δολοφόνος στις σελίδες» από τις εκδόσεις Μίνωας με τους λαμπρότερους εκπροσώπους της νουάρ κι αστυνομικής λογοτεχνίας;

Εμπνεύστηκα την ιδέα όταν, μετά από μία ακόμα μετακόμιση στο Παρίσι, αδειάζοντας κούτες με βιβλία, και τοποθετώντας τα όπως-όπως στη βιβλιοθήκη μου, αναρωτήθηκα τι θα σκεφτόταν κάποιος που δεν με γνωρίζει αν η μόνη ένδειξη για τον χαρακτήρα μου ήταν τα αναγνώσματά μου. Στη συνέχεια το ερώτημα πήρε μια πιο σκοτεινή χροιά: τι θα γινόταν αν κάποιος χρησιμοποιούσε αυτά τα βιβλία που αγαπώ για να με εκδικηθεί;

Έτσι λοιπόν γεννήθηκε η ιδέα ενός δολοφόνου που αντιγράφει την πλοκή από μυθιστορήματα διάσημων συγγραφέων νουάρ κι αστυνομικής λογοτεχνίας, επιλέγει και σκοτώνει τα θύματά του ακολουθώντας τα. Τα βιβλία από τα δικά μου ράφια «πέταξαν» στα ράφια του αστυνόμου Χριστόφορου Μάρκου, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την επίλυση της υπόθεσης.

Με αυτό το έναυσμα λοιπόν αποτίνω φόρο τιμής στη λογοτεχνία την οποία υπηρετώ και στους μεγαλύτερους εκπροσώπους της: Άγκαθα Κρίστι, Φρεντ Βαργκάς, Έντγκαρ Άλαν Πόε και Πέτρο Μάρκαρη, για να αναφέρω μερικούς.

–Η μία πλευρά της αστυνομικής λογοτεχνίας είναι αυτή που έχουμε μάθει από συγγραφείς όπως η Αγκάθα Κρίστι, που ασχολείται με την εξιχνίαση ενός εγκλήματος και την αποκάλυψη του ενόχου, αυτή που οι Βρετανοί ονομάζουν «whodunit», «ποιος το ‘κανε», δηλαδή. Υπάρχει όμως και μια άλλη αστυνομική λογοτεχνία που επικεντρώνεται στους τόπους όπου συμβαίνουν τα εγκλήματα, στη σχέση των ηρώων με αυτούς, στα κοινωνικά ζητήματα που τους απασχολούν. Εσείς πού θεωρείται ότι ανήκετε; Πού σας αρέσει να επικεντρώνεστε;

            Θέλω να πιστεύω πως τα μυθιστορήματά μου είναι μια δημιουργική μίξη μεταξύ έρευνας για τον ένοχο, «whodunit» με μεγάλη βαρύτητα στα κίνητρα, αυτό που αποκαλούμε «whydunit» και μεσογειακού νουάρ με ματιές στην κοινωνία στην οποία εκτυλίσσονται (μιας και δεν λαμβάνουν χώρα σε χωροχρονικό κενό). Το κέντρο βάρους όμως, δίδεται στην ψυχολογία του εγκλήματος, σε αυτό το γιατί κάποιος διαπράττει το βαρύτερο των εγκλημάτων; Οι κοινωνίες εξελίσσονται, οι μέθοδοι της αστυνομίας αλλάζουν, η γλώσσα, τα κριτήρια πολιτικής ορθότητας, τίποτα δεν μένει το ίδιο, αλλά αυτό που παραμένει σταθερό και καθιστά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα διαχρονικό είναι τα κίνητρα και οι αντιδράσεις δραστών, θυμάτων και του περιβάλλοντός τους. Σε αυτό επικεντρώνω και έχω την αίσθηση πως οι αναγνώστες, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα το εκτιμούν.

-Πώς θα μπορούσατε να περιγράψετε με δυο λόγια τον ήρωά σας, αστυνόμο Χριστόφορο Μάρκου;

            Είναι ένας αστυνόμος που ζει για τη δουλειά του, ζει για να λύνει μυστήρια άλλων (ίσως για να μην ασχολείται με τα θέματα που απασχολούν τη δική του ζωή). Μοναχικός, κλειστός, (οι φίλοι του περιορίζονται στα δάχτυλα του ενός χεριού) συνηθισμένος να δουλεύει μόνος, αντιδρά με καχυποψία και δυσφορεί όταν του επιβάλουν να συνεργαστεί με άλλους. Αγαπάει την αστυνομική λογοτεχνία και την όπερα, είναι αυστηρός με τον εαυτό του και τους άλλους, με ένα σύστημα αξιών μάλλον άκαμπτο.

Ειδικά σε αυτό το μυθιστόρημα, στην τέταρτη σε σειρά περιπέτειά του, μαθαίνουμε πολλά γι αυτόν, όχι μόνο χάρη στις σκέψεις και τις πράξεις του αλλά και μέσω ενός ψυχογραφήματος που βρίσκεται (όπως και ο/η/οι δολοφόνος/οι) στις σελίδες.

-Πώς καταφέρνει μέσα στην τρέλα που επικρατεί γύρω του ο καθιερωμένος πλέον αστυνομικός σας , να βρει τις ισορροπίες του μέσα σε μια τόσο πολύπλοκη υπόθεση;

            Μετά βίας τα καταφέρνει, ο καημένος (γέλια). Ειδικά σε αυτή την υπόθεση που είναι πιο σκοτεινή από τις προηγούμενες, τον βλέπουμε να φτάνει στα όρια της κατάρρευσης, της παράνοιας, χωρίς, ευτυχώς, να τα ξεπεράσει. Η πίεση πανταχόθεν, οι υποψίες πως ο δολοφόνος βρίσκεται στο στενό επαγγελματικό ή κοινωνικό περιβάλλον του, η έλλειψη πνευματικής και σωματικής ξεκούρασης και η ανάγκη να αποδείξει στους άλλους και στον εαυτό του πως αξίζει τον τίτλο «ο κύριος 100%» εμπνευσμένο από τα ποσοστά εξιχνίασης των εγκλημάτων που αναλαμβάνει, τον διαλύουν. Δυστυχώς σε αυτή την συγκυρία, δεν μπορεί να αναζητήσει διέξοδο και ισορροπία στα βιβλία και τη φωνή της Μαρίας Κάλλας, όπως συνήθως, αφού ό,τι αγαπά γίνεται κομμάτι του αρρωστημένου παιχνιδιού που παίζει μαζί του ο δολοφόνος.

Αντιστέκεται όσο μπορεί στο σκοτάδι που παλεύει να τον καταπιεί και ανταμείβεται στο τέλος με μερικές αχτίδες φωτός που τον οδηγούν στη λύση του μυστηρίου, όχι όμως απαραίτητα και σε ένα (εντελώς) αίσιο τέλος.    

-Τι θεωρείτε πιο σημαντικό σ’ ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, την πλοκή ή τη γραφή του;

            Το πιο σημαντικό για μένα είναι η πλοκή, και πως οδηγούμαστε στη λύση, την κάθαρση, χωρίς να αφήσουμε αναπάντητα ερωτήματα, χωρίς να εξαπατήσουμε τον αναγνώστη (τον οποίο ωστόσο έχουμε δικαίωμα να αποπροσανατολίσουμε) και χωρίς να υποτιμήσουμε τη νοημοσύνη του. Η γραφή, το στιλ, η έκταση των κεφαλαίων, η τοπογεωγραφία, οι πρωταγωνιστές, όσα σκέφτονται και πράττουν οφείλουν να υπηρετούν και να εξελίσσουν την πλοκή.

-Αυτή τη φορά ο δολοφόνος κρύβεται στις σελίδες. Κατά τη γνώμη σας γιατί οι άνθρωποι σκοτώνουν;

Ξέρετε τους εγκληματίες στις σελίδες μπορούμε να τους ελέγξουμε, να τους καταλάβουμε, και να τους τιμωρήσουμε, κάτι που δεν συμβαίνει πάντα στην πραγματική ζωή. Όσον αφορά στους λόγους- στα κίνητρα που ανέφερα νωρίτερα- στη λογοτεχνία και την πραγματικότητα, παραμένουν οι ίδιοι, ενδεικτικά: εκδίκηση, δύναμη, χρήμα, ζήλια, διατήρηση θέσης ή απόκρυψη μυστικού και σε εξαιρετικές περιπτώσεις… η απόλαυση. Η σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής, βρίσκεται στο κέντρο των μυθιστορημάτων μου. 

– Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε με τα βιβλία σας;

            Το μήνυμα είναι πως όλοι είμαστε ικανοί υπό τις «κατάλληλες» συνθήκες να περάσουμε στην πράξη. Όλοι είμαστε εν δυνάμει εγκληματίες.

Ειδήσεις σήμερα

Φαίη Σκορδά: «Μου έχουν στείλει μηνύματα και με ρωτάνε “ποια είναι η έγκυος;”» [βίντεο]

Αγίου Πνεύματος: Πώς θα λειτουργήσουν καταστήματα, σούπερ μάρκετ

Μπάρκα κατά της Νέγκα: «Ξέρεις από πριν ποιον θα βραβεύσεις. Μην πας!» [βίντεο]

Κόκκινος συναγερμός στην Αττική: Ακραίος κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς- Τα 90 χλμ την ώρα θα φτάσουν οι ριπές ανέμου

Συγκλονίζει η Παλαιτσάκη: «Έχω υποστεί κακοποίηση. Έπαιρνε και έλεγε πού θα βρεθεί το κεφάλι μου» [βίντεο]

Εφιάλτης για τον Ρομπέρτο Μπάτζιο: Ληστές τον χτύπησαν στο σπίτι του ενώ έβλεπε Ισπανία – Ιταλία