«Τη συγγραφή τη βρίσκω παντού. Τη σκαλίζω παντού», μας λέει η συγγραφέας, η οποία δραστηριοποιείται παράλληλα κι ως ραδιοφωνική παραγωγός στο Ράδιο Χρόνος 87,6 FM στην Κομοτηνή, όπου ξεναγεί τους ακροατές στον κόσμο των βιβλίων…
- Τι σας ενέπνευσε για τη νέα σας ιστορία;
Ηταν μια ιστορία που γραφόταν την ώρα που γραφόταν. Είχα έναν άντρα, έναν συγγραφέα που ήθελε να γράψει κάτι. Είχα και εμένα, μια γυναίκα συγγραφέα που ήθελα να γράψω κάτι. Κι ύστερα ήρθε ένα κορίτσι που το λέγανε Ζέλντα.
Και το ανακάλυψε πρώτα αυτός ή πρώτα εγώ, δεν είμαι σίγουρη να πω. Και υπήρξε ένας καταξιωμένος καθηγητής Παλαιοντολογίας που προθυμοποιήθηκε πρώτος και καλύτερος να μιλήσει για αυτήν. Κι ύστερα ανακατεύτηκαν κι άλλοι, παράξενοι και ετερόκλητοι άνθρωποι, που έπαιρναν τη σκυτάλη, τα ηνία ο ένας από τον άλλον και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ένιωθα πως το βιβλίο γραφόταν κυριολεκτικά από μόνο του.
- Πώς θα χαρακτηρίζατε τη Ζέλντα;
Η Ζέλντα είναι ένα άπιαστο πλάσμα. Ενα κορίτσι μυθικό με ταλέντο στην αγάπη. Ταλέντο στην αποδοχή. Είναι γεμάτη κίνηση, ρευστή, αερικό. Είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτήν. Είναι ένα πλάσμα ειλικρινές, ανήσυχο, αθώο. Είναι κορίτσι αλλά και γυναίκα.
Τολμηρή αλλά και αθώα. Αφελής αλλά και ευφυής. Είναι τα δύο άκρα. Το φως και το σκοτάδι. Η αρχή και το τέλος. Τελικά, νομίζω πως η Ζέλντα είναι απλώς η Ζέλντα.
- Υπάρχουν ηρωίδες σαν τη Ζέλντα σήμερα;
Ζούμε στην εποχή της ομοιομορφίας. Ιδια κουρέματα, ίδιο στιλ στα ρούχα, στον τρόπο που μιλάμε, που κινούμαστε. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που θέλουν να ξεφύγουν από το καλούπι που τους έβαλαν. Το κακό είναι ότι ούτε καν σκέφτονται πώς μπορούν να το σκάσουν από αυτό.
Ευτυχώς όμως που κάθε εποχή έχει τους «αναρχικούς» της. Αυτούς που δεν βολεύονται, δεν ταιριάζουν, δεν επαναπαύονται. Και ναι. Υπάρχουν ηρωίδες σαν αυτή. Γυναίκες που γλεντάνε τη φύση τους. Που γλεντάνε τη ζωή τους ως μια και μοναδική. Με όλη την οδύνη, με όλο το κόστος.
- Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η επόμενη ημέρα του βιβλίου;
Δεν ήρθε η εποχή που θα τσακίσει το βιβλίο. Αφού άντεξε παρά την επέλαση της τηλεόρασης, της ταχύτητας, του Διαδικτύου, δεν έχει κάτι να φοβηθεί.
Στη αρχή της κρίσης πίστευα πως θα γίνουν τα πράγματα πιο πυκνά. Θα βγαίνουν λιγότερα βιβλία περισσότερο φιλτραρισμένα.
Επεσα έξω. Βγαίνουν περισσότερα βιβλία, αφιλτράριστα. Λέμε συχνά πως είμαστε μια χώρα όπως και η Γαλλία όπου περισσότεροι γράφουν παρά διαβάζουν.
Από την άλλη όμως λέω, γιατί όχι; Ενα βιβλίο στα μάτια μου είναι ένα λουλούδι. Σαν να φυτεύουμε λοιπόν τον κόσμο με λουλούδια. Κάποια, βέβαια, θα αντέξουν στο χρόνο, άλλα όχι. Ως τότε θα γεμίζουμε τον κόσμο με ομορφιά.
Info: «Η Ζέλντα έφυγε»
Φωτεινή Ναούμ – Εκδόσεις BELL
Διαθέσιμο σε όλα τα βιβλιοπωλεία
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπο
Ειδήσεις σήμερα
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr