«Φαίνεται πως κάθε φορά που συναντιόμαστε στη μεγάλη οθόνη, σε θεραπεύω», είπε στον Ρέιφ Φάινς η Zιλιέτ Μπινός, αναφερόμενη στον ρόλο της νοσοκόμας που είχε στον «Αγγλο ασθενή» και στην τελευταία σκηνή της «Επιστροφής», όπου η Πηνελόπη ξεπλένει με φροντίδα και στοργή τον Οδυσσέα από τα αίματα και τις βρομιές, μετά την εξόντωση των μνηστήρων στο παλάτι της Ιθάκης. «Το να δουλεύω με αυτή την υπέροχη γυναίκα είναι σαν όνειρο. Είναι μια εξαιρετική καλλιτέχνιδα για να περνάει κανείς τον χρόνο του μαζί της», έλεγε ο Ρέιφ Φάινς στην απονομή του Χρυσού Αλέξανδρου με ραγισμένη φωνή από τη συγκίνηση. Ο Βρετανός ηθοποιός έλεγε αργότερα στη συνέντευξη Τύπου ότι επισκέφθηκε δύο φορές την Ιθάκη «και ένιωσα ότι ήταν ένα πολύ ισχυρό μέρος, όπως επίσης και τα νησιά και τα βουνά της χώρας σας», ενώ υπογράμμισε αρκετές φορές ότι μεγάλωσε με τα ομηρικά έπη και τα αρχαία ελληνικά κείμενα.
Η Μπινός από την πλευρά της κατέθεσε τον θαυμασμό της για τον ήλιο, τη θάλασσα, το φαγητό, τα μοναστήρια και τα βυζαντινά μνημεία που έχει επισκεφθεί στη Θεσσαλονίκη και κατέληξε απευθυνόμενη στο κοινό: «Σας ευχαριστούμε για όσα έχετε προσφέρει στον κόσμο ως χώρα». Η Γαλλίδα πρωταγωνίστρια είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί την Κέρκυρα για την προετοιμασία των γυρισμάτων της «Επιστροφής», δηλώνοντας ότι ήταν ένα βασικό μέρος της δικής της προετοιμασίας. «Η θάλασσα, τα δέντρα, τα μοναστήρια που επισκέφθηκα, όλα με βοήθησαν να πλάσω τον χαρακτήρα της Πηνελόπης. Κάναμε γυρίσματα στη Ρώμημ αλλά η επίσκεψη στην Κέρκυρα ήταν πολύ σημαντική», υπογράμμισε.
Από την πλευρά του, ο σκηνοθέτης Ουμπέρτο Παζολίνι είπε ότι αυτή η ταινία υπήρχε τριάντα χρόνια στο μυαλό του πριν την πραγματοποίησή της, «δέκα περισσότερα από όσα χρειάστηκε ο Οδυσσέας για να επιστρέψει στην Ιθάκη», όπως είπε χαριτολογώντας και δικαιολόγησε τη στάση της Πηνελόπης, λέγοντας ότι «δεν ήταν μια άβουλη γυναίκα που απλώς περίμενε. Η Πηνελόπη έχει εξουσία και εκείνη είναι που ορίζει τα γεγονότα».
Μιλώντας και πάλι για τον Ρέιφ Φάινς, η Zιλιέτ Μπινός είπε ότι «ήταν σπουδαίο που γύρισα αυτή την ταινία μαζί του. Σκέπτομαι ότι λόγω ηλικίας ίσως να ήταν η τελευταία μας μαζί. Να ξέρετε ότι δεν κάνω ταινίες για εμένα, κάνω ταινίες για τους ανθρώπους, για εσάς, για να συμμετέχετε σε αυτόν το διάλογο», υπογράμμισε συγκινημένη.
Η «Επιστροφή» (από 28/11 στις κινηματογραφικές αίθουσες) πιάνει το νήμα από τη στιγμή που ο Οδυσσέας ξεβράζεται στις ακτές της Ιθάκης καταπονημένος και αδύναμος και καταλήγει φυσικά στην επανασύνδεση με την Πηνελόπη και τον γιο τους Τηλέμαχο και την εξόντωση των μνηστήρων. Ο Ρέιφ Φάινς, στον ρόλο του Οδυσσέα, έχει δοθεί ψυχή τε και σώματι και παίρνει όλη την ταινία στους ώμους του, επάξια και αποτελεσματικά. Εκεί που η «Επιστροφή» χωλαίνει είναι στον ρυθμό της, που ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος δυσκολεύεται να σε πάρει με το μέρος της.
«QUIET LIFE»
Η υποκρισία στο Μεταναστευτικό
Είδαμε επίσης στο φεστιβάλ τη νέα ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά «Quiet life», που είχε κάνει πρόσφατα παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας. Ο σκηνοθέτης του βραβευμένου «Miss Violence» (2013) αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας από τη Ρωσία στην προσπάθειά της να αποκτήσει άδεια παραμονής στη Σουηδία. Οταν σε πρώτη φάση αυτό δεν γίνεται εφικτό, το ένα από τα δύο μικρά κορίτσια της οικογένειας πέφτει σε μια κατάσταση κώματος, το «Σύνδρομο παραίτησης» όπως ονομάζεται, και οι γονείς καλούνται να διαχειρισθούν αυτό το αναπάντεχο γεγονός. Ο Αβρανάς, με ψύχραιμη και σχεδόν κλινική ματιά, προσεγγίζει το ανησηχυτικό φαινόμενο, εκθέτοντας την κρατική αδιαφορία και υποκρισία στο μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα.
Στο «Ποτάμι» του πρωτοεμφανιζόμενου Χάρη Ραφτογιάννη (με τους Μάκη Παπαδημητρίου και Στεφανία Σωτηροπούλου), δύο αντίθετοι κόσμοι προσπαθούν να βρουν κοινό βηματισμό και εδώ τα εύσημα πάνε σε ολόκληρη την ομάδα που δούλεψε για αυτήν την ταινία δημιουργώντας από το τίποτα έναν κόσμο ανάγλυφο και ζωντανό.
Σήμερα Δευτέρα ο Ματ Ντίλον βραβεύεται με τον τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο και θα παρευρεθεί στα εγκαίνια της οπτικής εγκατάστασης «Interfears» του Γέσπερ Γιουστ, στην οποία πρωταγωνιστεί. Το φεστιβάλ προβάλλει την «Πόλη των φαντασμάτων» (2002) που ο Ντίλον είχε σκηνοθετήσει, καθώς και το «Την έλεγαν Μαρία» της Zεσικά Παλούντ, που αφορά στα επίμαχα γυρίσματα της ταινίας του Μπερνάντο Μπερτολούτσι «Το τελευταίο ταγκό το Παρίσι», με τον Ματ Ντίλον να υποδύεται τον Μάρλον Μπράντο.
Ροή Ειδήσεων 
