Το τοπίο όπου με ξεκάθαρους όρους εσωκομματικού ξεκαθαρίσματος από τους «προεδρικούς»:
- Επιστρέφει και μάλιστα με φόρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος ο αποπεμφθείς από τον Αλέξη Τσίπρα, Παναγιώτης Κουρουμπλής, ως προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ και υποστηρικτής του προέδρου. Ως πρώτος σε ψήφους στην Κομματική του Οργάνωση για τους υποψηφίους της νέας Κεντρικής Επιτροπής, ο κ. Κουρουμπλής θεωρείται σίγουρο μέλος της και, μόλις γίνει αυτό, θα ξαναπάρει πίσω και το βουλευτικό του αξίωμα με απόφαση Τσίπρα. Υπενθυμίζεται ότι ο Παναγιώτης Κουρουμπλής αποπέμφθηκε από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επειδή αποκάλεσε τους βουλευτές της Ν.Δ. «δολοφόνους».
- Αποχωρεί ο Δημήτρης Παπαδημούλης και την Κεντρική Επιτροπή θα καταλάβουν (800 υποψήφιοι και 300 θέσεις) πολλά από τα μεσαία στελέχη, φανατικά υπέρ του Αλέξη Τσίπρα, που κατέλαβαν την τετραετία 2015-2019 θέσεις στην κυβέρνηση και στο κράτος και, παρ’ ότι απέτυχαν παταγωδώς, επιβραβεύθηκαν με θέσεις στο κόμμα και στη Βουλή.
Ηθικοί κώδικες
Γνωρίζοντας το τοπίο και έχοντας βιώσει από πρώτο χέρι το διχασμό του πρόσφατου Συνεδρίου, η πρώην βουλευτής Αννέτα Καββαδία, αποτυπώνοντας με ακρίβεια το μετασυνεδριακό «εμφυλιοπολεμικό» κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ, έγραψε σε άρθρο της. «Ακουσα με πολύ μεγάλη προσοχή την Πέμπτη το βράδυ τον πρόεδρό μας. Μένω στο σημείο που μίλησε για την ανάγκη να διατηρήσουμε ως κόρη οφθαλμού τους ηθικούς κώδικες της ανιδιοτέλειας και της συντροφικότητας. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!
Και αναρωτιέμαι: Πόσο συμβατοί με τη συγκεκριμένη έκκληση του συντρόφου προέδρου είναι χαρακτηρισμοί όπως “κομματικοί μπράβοι” και “βαρίδια”; Πόσο συντροφικές είναι οι ύβρεις με ηλικιακά ή σωματοτυπικά χαρακτηριστικά, οι οποίες δυστυχώς είχαν την τιμητική τους καθ’ όλη τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου; Πότε -και με την ανοχή ποιων- παρείσφρησε η ανθρωποφαγία στις τάξεις μας; Πόσο προσελκύουν προνομιακά μας ακροατήρια -που στις τελευταίες εκλογές είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν είτε έκαναν κάποια άλλη επιλογή- το βαρύ και ασήκωτο ύφος και οι αγοραίες εκφράσεις; Οταν αντί για αντιπαράθεση επιχειρημάτων, επιστρατεύεται ο τσαμπουκάς και η μαγκιά και όταν η πολιτική συζήτηση διεξάγεται με όρους ξεκαθαρίσματος λογαριασμών;». Και καταλήγει:
«Στο δρόμο για τη δεύτερη φορά Αριστερά, ας φύγουμε από το 3ο Συνέδριό μας προσπαθώντας να έχουμε απαντήσεις σε κάποια πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα: Με τι όπλα δίνεις τη μάχη για την προστασία της κοινωνίας και την ανακούφιση των ασθενέστερων; Με τα όπλα τα δικά σου ή με τα όπλα του αντιπάλου; Πόσο νερό βάζεις στο κρασί σου στο πλαίσιο των απαραίτητων συμβιβασμών; Και, τελικά, πόσο απομακρύνεσαι από αρχές, ιδέες, κώδικες, στο όνομα της εκλογικής επικράτησης την οποία όλες και όλοι θέλουμε και για την οποία δουλεύουμε;».
Διαχωρισμός
Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε μετά το 2012 και παραμένει και μετά το Συνέδριό του, δέκα χρόνια μετά, ένα κομματικό εγχείρημα όχι στη βάση ιδεών και αξιών, αλλά γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα. Οι άνθρωποί του, τα στελέχη του δεν διαφωνούν επί τη βάσει διαφορετικών πολιτικών θέσεων ή αρχών, αλλά οι διαχωρισμοί έχουν να κάνουν με το κατά πόσο κάποιος στηρίζει ή όχι τον Τσίπρα, διαφωνεί ή όχι με τον Τσίπρα, «γλείφει» ή όχι τον Τσίπρα. Στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, για παράδειγμα, θεωρείται «οπισθοδρομικός» ο Ανδρέας Ξανθός και «εκσυγχρονιστής» ο Παύλος Πολάκης, επειδή ο πρώτος ανήκει στην εσωκομματική αντιπολίτευση και ο δεύτερος στους «προεδρικούς». Ανταποκρίνονται αυτοί οι χαρακτηρισμοί στην πραγματικότητα; Οταν ο Ξανθός εγκαλείται από τον άκρως λαϊκιστή Πολάκη επειδή αντιπαρατίθεται με ήπιους τόνους με την κυβέρνηση και από κάτω οι μισοί σύνεδροι χειροκροτούν και οι άλλοι μισοί σιωπούν ή αποδοκιμάζουν;
Αυτός είναι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ που, σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, είναι βέβαιο ότι θα επιστρέψει στην εξουσία μετά τις επόμενες εκλογές. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατατρόπωσε στο Συνέδριο τους εσωκομματικούς του αντιπάλους και σταδιακά θα τους «εξαφανίσει» και από τα κομματικά όργανα. Μετά θα επιχειρήσει να εμφανίσει ως αντικυβερνητική διαδήλωση τη χωρίς αντίπαλο εκλογή του από τα μέλη του κόμματος στις 15 Μαΐου, γι’ αυτό και παλεύει να διπλασιάσει (στην πραγματικότητα, να τριπλασιάσει, αλλά στην Κουμουνδούρου δεν το λένε προς τα έξω) τα 61.000 μέλη που θα τον ψηφίσουν. Και με αυτό το «φορτίο» θα επιχειρήσει την τελική του αντεπίθεση. Με τους «Πολάκηδες» που βρίζουν και όχι με τους «Ξανθούς» που θέλουν να αντιπαρατίθενται κόσμια και με πολιτικά επιχειρήματα.
ΣΥΡΙΖΑ: Δεν καταδικάζει το λαϊκισμό Λεπέν
Με το ίδιο «φορτίο» θα παραφράζει και θα διαστρεβλώνει τα πάντα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Από τη μάχη της κυβέρνησης και της κοινωνίας κατά της πανδημίας και τη θέση της Ελλάδας κατά της ρωσικής εισβολής μέχρι και το τι σημαίνει η νίκη του Μακρόν στη Γαλλία. Οπου όλα τα κόμματα στην Ελλάδα είδαν πρωτίστως νίκη της Δημοκρατίας κατά του λαϊκισμού, αλλά θεωρώντας εαυτόν προοδευτικό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ (και η Ελληνική Λύση) ούτε βλέπουν ούτε καταδικάζουν το λαϊκισμό τη Λεπέν. «Η ήττα της Λεπέν και η νίκη Μακρόν είναι μήνυμα υπέρ της Δημοκρατίας στην Ευρώπη, αλλά και προειδοποίηση. Δεν μπορεί να εφησυχάζει κανείς, και ιδιαίτερα οι αριστερές, προοδευτικές δυνάμεις. Η ήττα της Ακροδεξιάς -που ξεπέρασε σήμερα το 40%- και των νεοφιλελευθέρων και συντηρητικών πολιτικών που την ενισχύουν αποτελεί τη μέγιστη προτεραιότητα. Η αντιμετώπισή τους απαιτεί ενωτικές πρωτοβουλίες και συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων», ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη νίκη Μακρόν.