Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ελπίζει στην εκλογική του νίκη, όπως λέει το τελευταίο διάστημα όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες στην Κουμουνδούρου. Αυτά τα λέει για ευνόητους επικοινωνιακούς λόγους και για να μη πέφτει το ηθικό στελεχών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Ν.Δ. να ανακάμπτει σταδιακά.

Στόχος

Ελπίζει όμως ο κ. Τσίπρας ότι το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πέσει κάτω από το 31,53% του 2019, αν όχι στην πρώτη Κυριακή της απλής αναλογικής, τουλάχιστον στη δεύτερη. Αυτός είναι ο ρεαλιστικός του στόχος, αυτός είναι ο πήχης που σιωπηρά αλλά με αυστηρότητα βάζει η εσωκομματική αντιπολίτευση ώστε να μην υπάρξουν κινήσεις αμφισβήτησής του. Αυτός είναι ο πήχης που παραδέχονται και στενοί του συνεργάτες, ειδικά εκείνοι που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και είναι πιο «ψημένοι» στη σημασία των αριθμών και των αποτελεσμάτων και δεν επηρεάζονται τόσο από τους ρομαντισμούς της Αριστεράς. Το 31,53% του 2019.

Η κατάκτηση του στόχου δεν είναι εύκολη για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε από το 24%-25% που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις -τόσο αυτές που δημοσιεύονταν όσο και αυτές που πήγαιναν στα κομματικά επιτελεία- στο 31,53% μόλις την τελευταία εβδομάδα, για την ακρίβεια τις τελευταίες τρεις, τέσσερις ημέρες πριν απ’ τις εκλογές. Ο λόγος, όπως τον παρουσίασε τότε η εταιρία που συνεργάζονταν η Κουμουνδούρου, ήταν ότι ένας σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, ενώ είχαν αποφασίσει να απέχουν, έσπευσαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για λόγους ισορροπίας του πολιτικού συστήματος. Με απλά λόγια, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ γιατί φοβήθηκαν ότι η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη θα ξεπερνούσε το 40% και η χαώδης διαφορά με το δεύτερο κόμμα θα καθιστούσε δυσλειτουργική τη συνέχεια.

Για όσους σκέφτηκαν με αυτόν τον τρόπο, τότε, η επιλογή για να εμποδίσουν αυτό που κατά τη γνώμη τους δεν έπρεπε να συμβεί, ήταν μία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το ΚΙΝΑΛ δεν μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα.

Σήμερα, τα πράγματα είναι αλλιώς. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται πλέον ως τρίτη επιλογή και παίρνει και από τα δυο μεγάλα κόμματα. Παρά την κάμψη των τελευταίων δύο μηνών στις δημοσκοπήσεις, διατηρεί αρκετά πάνω από το διψήφιο το δημοσκοπικό του ποσοστό.

Για τους ψηφοφόρους της λεγόμενης Κεντροαριστεράς που έχουν ενοχληθεί από τον λαϊκισμό και τις αντισυστημικές ακρότητες του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχουν στις επιλογές τους τη Ν.Δ., ενδεχομένως να αποτελέσει επιλογή. Και αυτή είναι η διαφορά με το 2019, που τρομοκρατεί τον Αλέξη Τσίπρα και τους επιτελείς του.

Και όλα αυτά έχουν παρουσιαστεί με λεπτομέρειες και έχουν γίνει αντικείμενο διαμόρφωσης της νέας στρατηγικής του Αλέξη Τσίπρα μετά το συνέδριο και την απευθείας εκλογή του από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, στις συναντήσεις του επιτελείου του προέδρου με την επικεφαλής του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς Δανάη Κολτσίδα και τους συνεργάτες της. Και υπό αυτήν την οπτική γωνία, γίνεται απολύτως αντιληπτό τι πραγματικά προσπαθεί να πετύχει ο Αλέξης Τσίπρας με τις τελευταίες κινήσεις του. Να βρεθεί τουλάχιστον στο 31,53% του 2019 και παράλληλα να δημιουργήσει έναν κομματικό στρατό με ιεραρχία που θα δουλεύει μόνο για αυτόν και την προστασία του, ώστε να εξαλείψει τις πιθανότητες να αμφισβητηθεί την επομένη της εκλογικής του ήττας ή των εκλογικών του ηττών.

Οι χταποδο-καβγάδες και οι «εκκαθαρίσεις»

Μετά την εκλογή του από τα 152.000 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να εμφανιστεί ως πρόεδρος όλων και όχι ως επικεφαλής της ισχυρής φράξιας που κάνει κουμάντο στο κόμμα. Αφού… ξεδόντιασε την «Ομπρέλα» και πέταξε εκτός Εκτελεστικού Γραφείου με απαξιωτικό τρόπο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, τώρα αποκηρύσσει τις τάσεις και τις συνιστώσες που τον έκαναν πρόεδρο και τον διατήρησαν πρωθυπουργό.

Η επιλογή που συζητήθηκε περισσότερο και επιχειρείται να εμφανιστεί ως τολμηρό βήμα ανανέωσης και αλλαγής, ήταν η τοποθέτηση της Ράνιας Σβίγκου στη θέση του γραμματέα του κόμματος, στη θέση του Δημήτρη Τζανακόπουλου.

Στην αρχή, η ανάλυση που έκαναν «προεδρικοί» και «Ομπρέλα» ήταν ότι ο κ. Τσίπρας επέλεξε τη Ράνια Σβίγκου για να… τελειώσει την «Ομπρέλα», της οποίας είναι μέλος. Οι πιο «πονηροί» σκέφτονται ότι η επιλογή της μπορεί να έχει να κάνει και με την προσπάθειά του να της χρεώσει την επερχόμενη εκλογική ήττα, ώστε εκείνη να απορροφήσει τους περισσότερους κραδασμούς.

Η απόφαση του κ. Τσίπρα να βάλει δίπλα της τον Γιώργο Βασιλειάδη ως αναπληρωτή, τον δικηγόρο στενό συνεργάτη του Νίκου Παππά, έχει και αυτή διπλή ανάγνωση.

Η πρώτη είναι ότι έβαλε έναν δικό του άνθρωπο δίπλα στη Σβίγκου που δεν εμπιστεύεται ιδιαίτερα, αλλά και δεν τη θεωρεί ικανή να βγάλει εις πέρας τον συντονισμό και την οργάνωση που χρειάζεται η προεκλογική περίοδος. Η δεύτερη ότι η χρέωση της επερχόμενης εκλογικής ήττας θα σταλεί και σε στελέχη όπως ο Γ. Βασιλειάδης, άρα και ο Νίκος Παππάς και άλλοι.

Η Ρένα Δούρου επιλέχθηκε από τους «προεδρικούς» ως ανάχωμα στην Εφη Αχτσιόγλου, όπως η Εφη Αχτσιόγλου είχε επιλεγεί από τον Αλέξη Τσίπρα για να «κοντύνει» τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Το πρόβλημα για τους εμπνευστές αυτής της κομματικής ίντριγκας είναι ότι η Εφη Αχτσιόγλου δείχνει να έχει… ρεύμα ανάμεσα στους ψηφοφόρους και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από το αν είναι ισχυρή ή υπάρχει αύριο η Ομπρέλα για να τη στηρίξει. Λέγεται ότι το επιτελείο του κ. Τσίπρα έδωσε μια κρυφή εντολή στην εταιρία δημοσκοπήσεων με την οποία συνεργάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ για να μετρήσει στελέχη που δυνητικά μπορούν να εμφανιστούν ως αντίπαλοι του κ. Τσίπρα για την προεδρία μετά από ενδεχόμενη εκλογική ήττα. Και η Εφη Αχτσιόγλου βγήκε πολύ μπροστά από όσους μπήκαν στη λίστα, εμφανίζοντας ποιοτικά στοιχεία αυτόφωτου στελέχους.

Με λίγα λόγια, η Εφη Αχτσιόγλου έχει όλα τα στοιχεία για να τη φοβάται ο Αλέξης Τσίπρας. Και υπό αυτή την ανάγνωση η υποτιμητική φράση «η σύζυγος του γραμματέα» που είχε εμφανιστεί στο φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ site όπου Ρένα Δούρου και Νίκος Παππάς έχουν το γενικό κουμάντο, μάλλον δεν είχε σκοπό να υποβαθμίσει την κ. Αχτσιόγλου έναντι της κ. Δούρου, αλλά έναντι του κ. Τσίπρα.

Τέλος, πρέπει να πέσει λίγο φως στην κόντρα με τον Παύλο Πολάκη. Αυτή που ξεκίνησε με τον «αψύ Σφακιανό» να αντιδρά για την τοποθέτηση Σβίγκου και τον Τσίπρα να απαντά ότι δεν εκφράζει εκείνος τον λαό του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Προφανώς δεν πρόκειται περί ουσιαστικής πολιτικής κόντρας αλλά συμβολικής. Και αυτό φάνηκε στην κόντρα Πολάκη-Αυγής για τα… χταπόδια, που πέραν του κωμικοτραγικού του πράγματος, ο Τσίπρας στήριξε 100% Πολάκη, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει για τη διεύθυνση της κομματικής εφημερίδας…

Ειδήσεις σήμερα