Εξεταστική Επιτροπή: Τα συμπεράσματα της Νέας Δημοκρατίας

Τα συμπεράσματά της για την ολοκλήρωση της Εξεταστικής Επιτροπής για τις παρακολουθήσεις έδωσε στη δημοσιότητα η Νέα Δημοκρατία.

Αναλυτικά αναφέρει:

Σαν χάρτινος πύργος κατέρρευσαν οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης περί σκανδάλου γύρω από τη νόμιμη επισύνδεση του κινητού του κ. Ανδρουλάκη και τη λειτουργία της ΕΥΠ.

Επί της διαδικασίας

Από τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής και τις καταθέσεις όλων των μαρτύρων, προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια ότι η κυβέρνηση υπηρέτησε την τον σκοπό της διερεύνησης της υπόθεσης Ανδρουλάκη, της θεσμικής θωράκιση του πλαισίου νόμιμων άρσεων απορρήτου και της ανάγκης ενίσχυσης της λειτουργίας της ΕΥΠ.
Σε επίπεδο κυβέρνησης: Αμέσως όταν προέκυψαν τα σχετικά γεγονότα, εκδόθηκε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την άμεση ενίσχυση των θεσμικών εγγυήσεων στην ΕΥΠ, με υποχρέωση ακρόασης του Διοικητή και την επαναφορά της ανάγκης έγκρισης του αιτήματος νόμιμης άρσης απορρήτου νκαι από δεύτερο εισαγγελέα, διάταξη που είχε καταργήσει το 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Σε επίπεδο βουλής: Αμέσως μετά τις καταγγελίες του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, η κυβέρνηση ενεργοποίησε τις σχετικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες και ανταποκρίθηκε άμεσα στα αιτήματα των κομμάτων για τη σύγκληση όλων κοινοβουλευτικών σχηματισμών. Εκτός από την ταχεία κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου όπου υπήρξε και η σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής ο Πρωθυπουργός ζήτησε από τον Πρόεδρο της Βουλής τη σύγκληση της αρμόδιας Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας και αποδέχθηκε τη συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως και τη συγκρότηση της εξεταστικής επιτροπής. Στην Επιτροπή Θεσμών κατέθεσαν οι διοικητές της ΕΥΠ από το 2012, ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Πρωθυπουργού, ο Πρόεδρος της ΑΔΑΕ και η επιτόπια Εισαγγελέας της ΕΥΠ, ενώ στην εξεταστική επιτροπή κατέθεσαν, πλην των διοικητών και του προέδρου, η αναπληρούσα τον Διοικητή της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας Krikel και ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας Intellexa (εγγράφως λόγω έδρας στο εξωτερικό).

Σε επίπεδο δικαιοσύνης: Ο Υπουργός Δικαιοσύνης σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κάλεσε τη δικαστική λειτουργία να εξετάσει κατά προτεραιότητα την έγκληση του κ. Ανδρουλάκη.

Σε πολιτικό επίπεδο: Η αντικειμενική πολιτική ευθύνη της υπόθεσης Ανδρουλάκη ανελήφθη με τις παραιτήσεις του γενικού γραμματέα του Πρωθυπουργού και του διοικητή της ΕΥΠ.

Σε επίπεδο ελέγχων της διοίκησης: Εκτός από τον εκτενή έλεγχο που διενήργησε η Εθνική Αρχή Διαφάνειας σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, η ΑΔΑΕ έλαβε ενημέρωση από την οικεία εταιρία κινητής τηλεφωνίας για τη νόμιμη άρση απορρήτου του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ τον Σεπτέμβριο του 2021 και ήδη διεξάγει έκτακτους εκτενείς ελέγχους στην ΕΥΠ και σε άλλους φορείς.

Σε ό,τι αφορά το απόρρητο από στελέχη υπηρεσιών που δεσμεύονται από κανόνες εχεμύθειας και η επίκληση του αποτέλεσε πεδίο αντιπαράθεσης είναι σαφές ότι το απόρρητο αποτελεί εξ υποκειμένου δικαίωμα και υποχρέωση κάθε δημόσιου λειτουργού που το επικαλείται και δεν υπόκειται στον έλεγχο της αρχής όπου δίνεται κάθε φορά η μαρτυρία. Είναι χαρακτηριστική η κατάθεση του Προέδρου της ΑΔΑΕ ο οποίος δήλωσε ότι δεν δεσμεύεται από το απόρρητο στην Εξεταστική Επιτροπή αλλά το επικαλέστηκε στην απάντηση του προς το αίτημα που του είχε απευθύνει ο κ. Ανδρουλάκης για την υπόθεση του.

Σχετικά με τη νόμιμη άρση απορρήτου του τηλεφώνου Ανδρουλάκη

Από τις καταθέσεις των μαρτύρων και τα έγγραφα που προσκομίστηκαν προκύπτει ότι η άρση απορρήτου του κινητού τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη ήταν απολύτως νόμιμη με βάση αίτημα της υπηρεσίας της ΕΥΠ, υπογεγραμμένο από υπηρεσιακούς παράγοντες και από τον διοικητή της ΕΥΠ, προς την αρμόδια εισαγγελέα που εξέδωσε διάταξη για την άρση του απορρήτου. Από την κατάθεση του πρώην διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέοντα προέκυψε ότι τηρήθηκε όλη η προβλεπόμενη νόμιμη διαδικασία.

Όπως προέκυψε συνολικά από τις καταθέσεις, σύμφωνα με τον Σύνταγμα και τους νόμους σχετικά με την προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών δεν υπάρχει καμία απολύτως εξαίρεση από την άρση του απορρήτου για καμία κατηγορία πολιτών. Συνεπώς, με βάση το Σύνταγμα και τον εκτελεστικό νόμο 2225/1994 γίνεται δεκτό ότι η άρση του απορρήτου μπορεί να διενεργηθεί και για τους βουλευτές ή τους ευρωβουλευτές. Άλλωστε, δεν μπορεί να αποκλειστεί a priori η εμπλοκή πολιτικών προσώπων σε πράξεις κατά της εθνικής ασφαλείας εν γνώσει ή εν αγνοία τους. Επιπλέον, στον ίδιο νόμο περιγράφονται τα στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνει η διάταξη για την άρση του απορρήτου τόσο στην περίπτωση λόγων εθνικής ασφαλείας όσο και για τη διακρίβωση εγκλημάτων.

Από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο Πρωθυπουργός, το γραφείο του και οι συνεργάτες του γνώριζαν για την άρση του απορρήτου σε οποιοδήποτε στάδιο. Αυτό διαβεβαίωσε ο καθ’ ύλην αρμόδιος τότε Παναγιώτης Κοντολέων, προσθέτοντας ότι ο Πρωθυπουργός ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ έθετε το γενικότερο πλαίσιο στοχοθεσίας χωρίς να λαμβάνει γνώση για ουσιαστικά ή διαδικαστικά ζητήματα λειτουργίας της υπηρεσίας. Αυτό άλλωστε ήταν και η πάγια πρακτική, όπως επιβεβαίωσε ο πρώην διοικητής Θεόδωρος Δραβίλας. Ο νυν διοικητής Θεμιστοκλής Δεμίρης επιπλέον κατέθεσε ότι δεν έδωσε καμία εντολή καταστροφής οποιουδήποτε αρχείου.
Από την κατάθεση του προέδρου της ΑΔΑΕ Χρήστου Ράμμου  επιβεβαιώθηκε ότι η ΕΥΠ προέβη στην άρση του απορρήτου του κ. Ανδρουλάκη τηρώντας το νόμο και υπό τον έλεγχο της εισαγγελέως της ΕΥΠ ενώ για κανένα πολιτικό πρόσωπο από αυτά που έκαναν αίτηση για να μάθουν αν παρακολουθούνται, περιλαμβανομένου του κ. Σπίρτζη, δεν προέκυψε παρακολούθηση εκ μέρους της ΕΥΠ.

Η τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη για πολιτική σκοπιμότητα πίσω από την δίμηνη παρακολούθησή του αναιρείται από την πάγια τακτική της ΕΥΠ όπως την περιέγραψαν στις καταθέσεις τους όλοι οι προηγούμενοι διοικητές που προσήλθαν στην Εξεταστική Επιτροπή,  ότι δηλαδή οι νόμιμες επισυνδέσεις διαρκούν για δύο μήνες σε κάθε περίπτωση χωρίς εξαιρέσεις.

Σχετικά με τα παράνομα λογισμικά παρακολούθησης

Η απόπειρα παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου με το κακόβουλο λογισμικό Predator προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι δεν διενεργήθηκε ούτε από την ΕΥΠ ούτε από οποιονδήποτε άλλο δημόσιο φορέα. Ειδικά για το κρίσιμο ζήτημα της ενδεχόμενης χρήσης του λογισμικού παρακολούθησης Predator στην Ελλάδα, η κυβέρνηση απάντησε ότι ούτε αυτό, ούτε κάποιο άλλο αντίστοιχο, κακόβουλο σύστημα χρησιμοποιείται από το Δημόσιο ή κάποια υπηρεσία του. Επιβεβαιώθηκε ότι το Δημόσιο δεν έχει προμηθευτεί παράνομο λογισμικό παρακολούθησης ενώ από την εξέταση προέκυψε ότι η εταιρία Krikel είχε συνάψει σύμβαση συνεργασίας και προμήθειας υλικού –μη συνδεόμενο πάντως με λογισμικό παρακολούθησης- με το Υπουργείο Προστασίας του πολίτη από το 2018 δηλαδή επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ακολούθησαν παρακολουθηματικές συμβάσεις από την ΕΛ.ΑΣ. Ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής της Krikel κατέθεσε ότι οι συμβάσεις της εταιρείας με το ελληνικό δημόσιο που ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2018, δεν αφορούν το κακόβουλο λογισμικό Predator ή παραπλήσια συστήματα αλλά ενδοεπικοινωνιακά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν τα στελέχη της ΕΛΑΣ για τις μεταξύ τους συνεννοήσεις. Επιπλέον δήλωσε ότι δεν έχει συνεργαστεί ποτέ με την ΕΥΠ και ότι δεν γνωρίζει προσωπικά τον κ. Δημητριάδη. Η υπεύθυνη της εταιρείας Intellexa δήλωσε ότι ουδέποτε πώλησε προϊόντα ή υπηρεσίες σε φυσικά πρόσωπα,  σε κυβερνητικούς φορείς ή άλλες οντότητες στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των εταιριών Intellexa και Krikel και ότι δεν είχε ποτέ επικοινωνία με τους κ.κ. Δημητριάδη και Κοντολέοντα.

Όλοι οι διοικητές δήλωσαν ότι η ΕΥΠ ουδέποτε προμηθεύτηκε κακόβουλο λογισμικό. Η αναπληρώτρια διοικητής της ΕΑΔ Αλεξάνδρα Ρογκάκου, κατάθεσε ότι η ΕΛΑΣ και η ΕΥΠ δεν έχουν συνάψει συμβάσεις που να επιτρέπουν τη χρήση λογισμικού τύπου Predator. H έρευνα της ΕΑΔ στις συμβάσεις της ΕΥΠ ήταν εξονυχιστική και στοχευμένη.

Σχετικά με τις άρσεις απορρήτου επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Οι καταθέσεις των μαρτύρων ξεκαθάρισαν απόλυτα το τοπίο και φώτισαν όλες τις πτυχές και ανέδειξαν ότι επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ παρακολουθήθηκαν από την ΕΥΠ κυβερνητικά στελέχη σε γνώση του κ. Τσίπρα
Ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ Ρουμπάτης συνομολόγησε ότι την περίοδο  ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρακολουθήθηκαν κυβερνητικά στελέχη. Η επισύνδεση που έγινε στο τηλέφωνο του κ. Πιτσιόρλα ξεκίνησε αρχές του 2016 μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς ακόμα και όταν ο ίδιος είχε οριστεί από τον Νοέμβριο του 2016, υπουργός της κυβέρνησης. Ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ενημερώθηκε από τον τότε διοικητή της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη για την επικείμενη σύνδεση στο τηλέφωνο του κ. Πιτσιόρλα και ενέκρινε την ενέργεια. Ο προκάτοχός του Δραβίλας εξέφρασε την οργή του σε όσους ισχυρίζονταν ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του απ΄τον Ιούλιο του 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 υπήρξε παρακολούθηση των κ.κ. Σαγιά και Πιτσιόρλα. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ υποβάθμισε τις αποκαλύψεις Ρουμπάτη που αφορούσαν στην παρακολούθηση Πιτσιόρλα, στοιχεία στα οποία απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί παρά τις ερωτήσεις που του έγιναν από τα μέλη της επιτροπής.

Προτάσεις για την αναβάθμιση του θεσμικού πλαισίου

Υπηρετώντας την ανάγκη να γίνει πιο διαφανής η λειτουργία της ΕΥΠ, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η αποδοτικότητά της και η κρίσιμη αποστολή που έχει να επιτελέσει για την προάσπιση των εθνικών μας δικαιωμάτων, καταθέτουμε σειρά προτάσεων που προβλέπουν:

-Ενίσχυση του πλαισίου νόμιμης άρσης απορρήτου για πολιτικά πρόσωπα. Εκτός από την έγκριση κάθε νόμιμης άρσης απορρήτου από δεύτερο Εισαγγελέα θα πρέπει να αξιολογηθεί η ενεργοποίηση επιπλέον φίλτρου, μάλλον από πολιτικό πρόσωπο.  Ο κύκλος των πολιτικών προσώπων αφορά μέλη της κυβέρνησης και υφυπουργούς, βουλευτές, ευρωβουλευτές, γενικούς/ειδικούς γραμματείς, καθώς και προέδρους/γραμματείς πολιτικών κομμάτων.

-Αλλαγές στο εσωτερικό της ΕΥΠ για την ενίσχυση του εσωτερικού ελέγχου, της διαφάνειας, της εξωστρέφειας και της εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού της.

-Απαγόρευση εμπορίας προς ιδιώτες λογισμικών παρακολούθησης και θέσπιση αυτοτελούς διάταξης που θα απαγορεύει και θα τιμωρεί την εμπορία (πώληση και αγορά) λογισμικών παρακολούθησης προς ιδιώτες.

-Παρεμβάσεις στο πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων, οργανωτική ενίσχυση της ΑΔΑΕ για την επιτέλεση του συνταγματικού της ρόλου, δημιουργία φορέα Κυβερνοασφάλειας ως συντονιστικού μηχανισμού, επαναξιολόγηση του θεσμικού πλαισίου γνωστοποίησης στο υποκείμενο, περί της επιβολής σε βάρος του, του περιοριστικού μέτρου της άρσης απορρήτου, επένδυση για προστασία κρίσιμων υποδομών της χώρας από απειλές ασφαλείας και επένδυση πόρων ταμείου ανάκαμψης προς αυτή την κατεύθυνση.

-Ευαισθητοποίηση πολιτών και φορέων. Στο πλαίσιο αυτό, συστήνεται η διαρκής επικοινωνία των αρμοδίων δομών του κράτους με πολίτες και φορείς αναφορικά με συστάσεις χρήσης τεχνολογικών συσκευών και εφαρμογών καθώς και η καθιέρωση σεμιναρίων ψηφιακής ασφαλείας σε όλες τις βαθμίδες της τυπικής εκπαίδευσης.

Εξεταστική επιτροπή: Πρόταση πορίσματος του ΣΥΡΙΖΑ

Tην πρόταση πορίσματος για την ολοκλήρωση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής δημοσίευσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πιο αναλυτικά αναφέρει:

Πρόταση Πορίσματος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων «με αντικείμενο την εξέταση της υπόθεσης παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών του Προέδρου του  ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ  και ευρωβουλευτή κ. Νίκου Ανδρουλάκη από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) ή και από άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, την επιβεβαιωμένη απόπειρα παγίδευσης του κινητού του με το κακόβουλο λογισμικό predator, την παράνομη χρήση αυτού στην Ελληνική επικράτεια και την έρευνα για την ύπαρξη ευθυνών του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και κάθε άλλου εμπλεκομένου φυσικού ή νομικού προσώπου.
(άρθρα 68 παρ. 2 του Συντάγματος και 144 παρ. 5 εδ. β’ του Κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων)

1.Εισαγωγή
Η παρούσα Επιτροπή συγκροτήθηκε με απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλή-νων σύμφωνα με τα άρθρα 68 παρ. 2 του Συντάγματος και 144 παρ. 5 εδ. β’ του Κανονι-σμού της Βουλής, μετά από Πρόταση των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, που  υπερψηφίστηκε από 142 βουλευτές (σύσσωμη η αντιπολίτευση), ενώ οι 157 βου-λευτές της   ΝΔ ψήφισαν «παρών». Αντικείμενο της Επιτροπής είναι η εξέταση της υπό-θεσης παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και ευρωβουλευτή  κ. Νίκου Ανδρουλάκη από την Εθνική Υπηρε-σία Πληροφοριών (ΕΥΠ) ή και από άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, την επιβεβαιωμένη απόπειρα παγίδευσης του κινητού του με το κακόβουλο λογισμικό Predator, την παρά-νομη χρήση αυτού στην επικράτεια και την έρευνα για την ύπαρξη ευθυνών του Πρω-θυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και κάθε άλλου εμπλεκόμενου φυσικού ή νομικού προσώπου. Συμπληρωματικά η Ολομέλεια αποφάσισε, με βάση την πρόταση που υπερ-ψηφίστηκε, την εξέταση της υπόθεσης επισύνδεσης από την ΕΥΠ και παγίδευσης του κινητού του από το ανωτέρω κακόβουλο λογισμικό Predator του δημοσιογράφου κου Αθανάσιου Κουκάκη αλλά και της υπόθεσης των συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚΕ.
Ειδικότερα η Ολομέλεια με την απόφασή της ζήτησε να διερευνηθούν μεταξύ άλλων τα εξής:
Ποιος ζήτησε τη “νόμιμη επισύνδεση” των επικοινωνιών του κ. Ν. Ανδρουλάκη, για ποιο λόγο και σε ποια τεκμηρίωση στηρίχθηκαν οι λόγοι “εθνικής ασφάλειας”; Λήφθηκε υπό-ψη η ιδιότητα του κ. Ανδρουλάκη ως μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Ήταν, ο κ. Ανδρουλάκης ελεγχόμενος για κατασκοπεία ή τρομοκρατία ή επιβουλή κατά του πολι-τεύματος και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας; Ποιος επιχείρησε να παγιδεύσει το κινητό τηλέφωνο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ με  το κακόβουλο λο-γισμικό Predator; Συνδέεται το γεγονός με την δήθεν “νόμιμη επισύνδεση” στις τηλεφω-νικές επικοινωνίες ενός προσώπου και, εν τέλει, ενός κόμματος από την Ε.Υ.Π.; Υφίσταται δίκτυο διασυνδεδεμένων άμεσα ή έμμεσα με την Ε.Υ.Π ιδιωτικών εταιρειών που συνερ-γάζονται με το Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης Ανάπτυξης Καινοτομίας (ΚΕΤΥΑΚ) της ΕΥΠ ή με οποιαδήποτε άλλη χρηματοδοτούμενη από το ελληνικό κράτος οντότητα;
Σε ποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις πολιτικών και άλλων προσώπων έχουν υπάρξει επι-συνδέσεις ή παγιδεύσεις τηλεφώνων με τη χρήση κακόβουλου λογισμικού και για ποιο χρονικό διάστημα; Ποιοι δύνανται να χρησιμοποιούν το κακόβουλο λογισμικό predator στην ελληνική επικράτεια και ποιες οι σχέσεις αυτών με πολιτικά πρόσωπα και δημό-σιους λειτουργούς;
Υπάρχει στην κατοχή και ποιων το περιεχόμενο των υποκλοπών της ΕΥΠ; Ακολουθήθηκε η στο νόμο προβλεπόμενη διαδικασία γνωστοποιήσεων των σχετικών εισαγγελικών δια-τάξεων; Συντάχθηκαν οι προβλεπόμενες εκθέσεις και σε ποιους κοινοποιήθηκαν; Σε ποιες υπηρεσίες, οργανικές μονάδες και πρόσωπα γνωστοποιήθηκαν τα αρχεία που δημιουρ-γήθηκαν από την επισύνδεση της ΕΥΠ στο κινητό του Νίκου Ανδρουλάκη;
Με την ίδια παραπάνω απόφαση ορίστηκε και η προθεσμία για την ολοκλήρωση των ερ-γασιών της Επιτροπής και την υποβολή του πορίσματός της σε  ένα (1) μήνα από τη συ-γκρότησή της.

2.Διαδικαστικά ζητήματα που τέθηκαν ενώπιον της Επιτροπής – Προεδρείο, κατάλο-γος μαρτύρων και έγγραφα

Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της Εξεταστικής Επιτροπής διαπιστώθηκαν οι ακό-λουθες θεσμικές παρεκτροπές της κυβερνητικής πλειοψηφίας:

α) Συγκρότηση Προεδρείου: Από τις πρώτες κιόλας συνεδριάσεις έγινε ξεκάθαρη η διά-θεση με την οποία προσήλθαν τα μέλη της Επιτροπής που πρόσκεινται στην κυβερνητι-κή πλειοψηφία. Στην εναρκτήρια συνεδρίαση, οι βουλευτές από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, του Κινήματος Αλλαγής, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Μέρα 25 ζήτησαν τη συγκρότηση διακομματικού προεδρείου, επικαλούμενοι τό-σο τη φύση και το αντικείμενο της Επιτροπής όσο και τον σεβασμό στο Σύνταγμα. Η Νέα Δημοκρατία, ωστόσο, απέρριψε το σχετικό αίτημα με προφάσεις και προσχήματα. Έτσι, Πρόεδρος της Επιτροπής, έπειτα από πρόταση της πλειοψηφίας, εκλέχθηκε ο βουλευτής της ΝΔ Γιάννης Κεφαλογιάννης λαμβάνοντας 16 ψήφους, ενώ στην κάλπη βρέθηκαν 12 λευκά ψηφοδέλτια. Αντιπρόεδρος εκλέχθηκε η βουλευτής της ΝΔ Άννα Μάνη-Παπαδημητρίου με 16 ψήφους και 2 λευκά, ενώ ο συνυποψήφιός της βουλευτής του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Δημήτρης Μπιάγκης έλαβε 10 ψήφους και δεν εξελέγη. Γραμματέας της Επιτροπής εκλέχθηκε ο βουλευτής της ΝΔ, Στάθης Κωνσταντινίδης, λαμβάνοντας 16 ψή-φους και 3 λευκά ψηφοδέλτια, ενώ η συνυποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σουλτάνα Ελευθεριάδου, συγκέντρωσε 9 ψήφους και δεν εξελέγη. Στην ψηφοφορία για την ανάδει-ξη του προεδρείου, ψήφισαν 28 από τους ορισθέντες 29 βουλευτές-μέλη της Επιτροπής, ενώ απουσίασε από τη συνεδρίαση και την ψηφοφορία ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Άγγελος Τόλκας, που συνοδεύει τον πρόεδρο της ΚΟ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευ-σης Αλέξη Τσίπρα στην επίσκεψή του στην Βέροια.

β) Αποδεικτικά μέσα – Λίστα Μαρτύρων – Έγγραφα: Σύμφωνα με το άρθρο 145 του Κανονισμού της Βουλής «1.Οι Εξεταστικές Επιτρoπές έχουν όλες τις αρμοδιότητες των ανακριτικών αρχών, καθώς και του Εισαγγελέα πλημμελειοδικών και ενεργoύν κάθε ανα-γκαία, κατά την κρίση  τους, έρευνα για την επίτευξη του σκoπoύ για τον  oπoίo συστά-θηκαν. H Boυλή μπoρεί με απόφασή της να περιoρίσει τις εξoυσίες της Εξεταστικής Επι-τρoπής 2. Oι εξoυσίες των εξεταστικών επιτρoπών ασκoύνται με τoυς όρoυς και τις δια-τυπώσεις των άρθρων 146 και 147, καθώς και τoυ Kώδικα Πoινικής Δικoνoμίας». Σύμφω-να  δε με το άρθρο 146 του ΚτΒ:
«1. H εξεταστική επιτρoπή έχει δικαίωμα να ζητεί πρoφoρικές ή γραπτές πληρoφoρίες από δημόσιες αρχές, διoικήσεις νoμικών  πρoσώπων δημόσιoυ και ιδιωτικoύ δικαίoυ, καθώς και από τoυς πoλίτες, με τoυς όρoυς των επόμενων διατάξεων τoυ κεφαλαίoυ αυ-τoύ. 2. H εξεταστική επιτρoπή έχει δικαίωμα να ζητεί να πρoσκoμιστoύν δημόσια και άλ-λα έγγραφα πoυ υπάρχoυν στα αρχεία τoυ Kράτoυς. 3. Tα έγγραφα των νoμικών πρoσώ-πων δημόσιoυ ή ιδιωτικoύ δικαίoυ ζητoύνται είτε απευθείας είτε διαμέσoυ τoυ Yπoυργoύ πoυ ασκεί την κατά νόμo επoπτεία. Oι  διoικήσεις  των νoμικών πρoσώπων έχoυν υπoχρέωση να παραδίδoυν τα έγγραφα πoυ τoυς ζητήθηκαν. 4. O Yπoυργός έχει υπoχρέωση να πρoσκoμίζει τα πρωτότυπα ή επικυρωμένα αντίγραφα των εγγράφων πoυ τoυ ζήτησε η επιτρoπή. Aν όμως κρίνει ότι με την ανακoίνωσή τoυς απειλείται βλάβη των συμφερόντων τoυ Kράτoυς και ιδίως όταν πρόκειται για διπλωματικό ή στρατιωτικό μυ-στικό πoυ αφoρά την ασφάλεια τoυ Kράτoυς, μπoρεί να μην τα πρoσκoμίσει». Ενώ κατά το άρθρο 147 του ΚτΒ, «η Εξεταστική Επιτροπή έχει δικαίωμα να καλεί και να εξετάζει μάρτυρες, να ενεργεί αυτoψία ή να διατάσσει πραγματoγνωμoσύνη με τους όρους και τις διατυπώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας». Από τις σχετικές με τη σύσταση και λειτουργία των Εξεταστικών Επιτροπών διατάξεις  του ισχύοντος  Συντάγματος  που  διασφαλίζουν το δικαίωμα της κοινοβουλευτικής μειοψη-φίας να ασκεί ευρύ κοινοβουλευτικό έλεγχο προς τα κυβερνητικά πεπραγμένα, αλλά και από τις προαναφερθείσες διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής, καθώς και εκείνες του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στις οποίες οι τελευταίες ρητά παραπέμπουν, προκύπτει ότι παρέχονται στις  Εξεταστικές Επιτροπές απεριόριστες (αφού μόνο με απόφαση της Βου-λής μπορούν να περιοριστούν) εξουσίες,  ανακριτικές  και εισαγγελικές προκειμένου να διενεργήσουν  κάθε αναγκαία έρευνα για την επίτευξη του σκoπoύ για τον  oπoίo συ-στάθηκαν. Επομένως  είναι  θεσμικά και νομικά ανεπίτρεπτο  ο κατάλογος  των  προς  κλήση και εξέταση  ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής  μαρτύρων να είναι κλειστός  και  πολύ περισσότερο περιορισμένος αποκλειστικά στις επιλογές της κυβερνητικής πλειο-ψηφίας, όταν μάλιστα σκοπός της  διεξαγόμενης διερεύνησης και του εν εξελίξει κοινο-βουλευτικού ελέγχου είναι ακριβώς τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης. Παρά τις ρητές αυ-τές απαγορεύσεις, η κυβερνητική πλειοψηφία κατ’ εντολήν προφανώς της ηγεσίας της Κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού, ο οποίος είναι και ο κυρίως ελεγχόμενος κατά την παρούσα έρευνα, ως ο άμεσα εμπλεκόμενος, (μετά  τη θέσπιση του Π.Δ. 81/2019 (ΦΕΚ 119/8.7.2019), αμέσως δηλαδή μετά από την ορκωμοσία της, με το οποίο η εποπτεία της Ε.Υ.Π., (και των κρατικών ΜΜΕ), που έως τότε ανήκε σε Υπουργό, υπή-χθη απευθείας στον Πρωθυπουργό), προχώρησαν σε ένα άρτια εκτελεσμένο κοινοβου-λευτικό πραξικόπημα καταπάτησης του Συντάγματος, του Κανονισμού της Βουλής και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Έτσι, απέκρυψαν κρίσιμα στοιχεία από την Εξεταστική Επιτροπή και ο κατάλογος των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο πλαίσιο των εργασιών της Επιτροπής καταρτίστηκε, με απόλυτη ευθύνη των μελών  της  συμπολίτευσης. Οι βου-λευτές της Νέας Δημοκρατίας, στοχεύοντας απροκάλυπτα στην προστασία του Πρωθυ-πουργού και των πολιτικών προσώπων που εμπλέκονται στην υπόθεση, απέρριψαν συ-νολικά τους προτεινόμενους καταλόγους μαρτύρων των κομμάτων της  αντιπολίτευσης και συγκρότησαν ένα κλειστό κατάλογο, με πρόσωπα αποκλειστικά της δικής τους επιλο-γής. Να σημειωθεί επίσης ότι με ευθύνη της της πελιοψηφίας και του Προεδρείου έγινε αποδεκτή η απαράδεκτη και παράνομη άρνηση του κου Δεμίρη, σημερινού διοικητή της ΕΥΠ, να αποστείλει στην εξεταστική επιτροπή τα έγγραφα που ζήτηθηκαν από την υπη-ρεσία του μεταξύ άλλων τον Εσωτερικό Κανονισμό της ΕΥΠ αλλά και το σύνολο των υπη-ρεσιακών φακέλων των Κων Νίκου Ανδρουλάκη και Θανάση Κουκάκη.

γ) Απόρρητο των συνεδριάσεων – Πρακτικά – Ασφυκτικές Προθεσμίες

Με ευθύνη εξάλλου της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας αποφασίστηκε παρά τις έντονες αντιρρήσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης όχι μόνο η μη δημοσιοποίηση των πρακτικών μετά από έλεγχο του Προεδρείου για απαλοιφή ενδεχομένως απόρρητων πληροφοριών αλλά ακόμη και η μη διανομή των πρακτικών και των εγγράφων στα μέλη της εξεταστι-κής επιτροπής με προφανή στόχο να καταστεί δυσχερές το έργο των μελών της επιτρο-πής. Επίσης να σημειωθεί ότι η προθεσμία των δέκα ημερών που δόθηκε, μετά από πρόταση του Προέδρου της επιτροπής που εγκρίθηκε από τους βουλευτές της συμπολί-τευσης, στα μέλη της επιτροπής για να κατατεθούν τα σχέδια πορισμάτων ήταν ασφυ-κτική και αποσκοπούσε στην ταχύτατη ολοκλήρωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών με στόχο την αποφυγή περαιτέρω επικοινωνιακής ζημίας για την κυβέρνηση αλλά και την πρόκληση επιπλέον δυσχέρειας στο έργο της επιτροπής.

3. Το ιστορικό της υπόθεσης

Στις 28 Ιουνίου 2022, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ απευθύνθηκε για τον έλεγχο τυχόν παγίδευσης του τηλεφώνου του από παράνομο λογισμικό στην Ειδική Υπη-ρεσία κυβερνοασφάλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία είχε δημιουργηθεί  το φθινόπωρο του 2021, μετά την αποκάλυψη  σκανδάλων παρακολούθησης τηλεφωνικών συσκευών με  τη χρήση του λογισμικού κατασκοπίας Pegasus από την πολωνική κυβέρ-νηση εναντίον των επικριτών της.΄Ετσι, η  πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  αποφάσισε τη συγκρότηση της εξεταστικής επιτροπής με την ονομασία “PEGA” η οποία  ξεκίνησε τις εργασίες της τον Μάρτιο του 2022 και προβλέπεται  να τις ολοκληρώσει ε-ντός δώδεκα μηνών.
Από τον πρώτο έλεγχο, που έγινε στη συσκευή του κ. Ανδρουλάκη διαπιστώθηκε η παρουσία ύποπτου συνδέσμου (link) που συνδεόταν με το παράνομο λογισμικό παρακο-λούθησης Predator (=αρπακτικό, κυνηγός). Ήταν το μοναδικό κινητό ευρωβουλευτή, α-νάμεσα σε εκατοντάδες συναδέλφων του (τουλάχιστον διακοσίων) που εξετάστηκαν, στο οποίο είχε γίνει απόπειρα παγίδευσης με το λογισμικό αυτό. Κατόπιν αυτών, σύμφωνα με το σχετικό πρωτόκολλο ασφαλείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δημιουργήθηκε ένα αντίγραφο και ακολουθήθηκε  πιο  ενδελεχής έλεγχος και επανέλεγχος. Ακολούθως συ-ντάχθηκε από την ως άνω υπηρεσία του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετική έκθεση η οποία εγχειρίσθηκε στον κ. Ανδρουλάκη. Για το θέμα αυτό ενημερώθηκαν με επιστολές του κ. Ανδρουλάκη η Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Vera Jourova ο αρμό-διος Επίτροπος κ. DidierReynders η Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Ομάδας κα IratxeGarcia Perez, η Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κα Roberta Metsola και μέλη της Εξε-ταστικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).
Επίσης πρέπει για την πληρότητα του συγκεκριμένου ζητήματος, να σημειωθεί ότι το Δεκέμβριο του έτους 2021, το Citizen Lab, το εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Τορόντο που ασχολείται με τις ψηφιακές απειλές κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιο-ποίησε μία μακροσκελή έρευνα για ένα μέχρι πρότινος άγνωστο spyware ονόματι Predator, σημειώνοντας πως μεταξύ άλλων έχει πελάτες και στην Ελλάδα. Το Predator δημιουργήθηκε από μια μικρή εταιρεία με έδρα την Βόρεια Μακεδονία, τη Cytrox, η ο-ποία στη συνέχεια αγοράστηκε από την ισραηλινή Intellexa, μια εταιρεία που έχει έδρα και στην Ελλάδα. Μετά τη δημοσίευση της έρευνας αυτής, δημοσιογράφοι στην Ελλάδα άρχισαν να ερευνούν την ελληνική προέκταση του Predator φτάνοντας στην  αποκάλυψη παρακολούθησης του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη με το συγκεκριμένο λογισμικό, μέσω  ενός κακόβουλου λινκ.
Ωστόσο, μετά την κατά τα ως άνω παραλαβή της έκθεσης της  εξεταστικής επιτρο-πής  “PEGA” για την οποία έγινε λόγος παραπάνω, και συγκεκριμένα την Τρίτη 26 Ιουλίου 2022, ο  κ. Ανδρουλάκης  κατέθεσε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μηνυτήρια ανα-φορά για την απόπειρα παγίδευσης της συσκευής του κινητού του τηλεφώνου με το κα-κόβουλο λογισμικό Predator. Μετά την κατάθεση της αναφοράς αυτής, η Κοινοβουλευτι-κή Ομάδα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ  ζήτησε τη σύγκληση της Ειδικής Μόνιμης Επι-τροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ενώ  αίτημα για  έκτακτη σύγκληση της Επι-τροπής Θεσμών και Διαφάνειας, είχε  καταθέσει και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του  ΣΥ-ΡΙΖΑ-ΠΣ. Πράγματι στις  29 Ιουλίου 2022 συνεδρίασε η Επιτροπή Θεσμών και Διαφά-νειας, κατά την οποία κλήθηκαν σε ακρόαση ο τότε Διοικητής της ΕΥΠ κ. Κοντολέων και ο Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών κ. Ράμμος παριστα-μένων και των υπουργών Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Επικρατείας. Ο Διοικητής της ΕΥΠ κ. Παναγιώτης Κοντολέων δήλωσε, ενώπιον του αρμοδίου κοινοβουλευτικού οργά-νου, πλήρη άγνοια για την απόπειρα παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου του κ. Νίκου Ανδρουλάκη με το λογισμικό Predator. Και, αν και γνώριζε  καλά, όπως  αποδείχτηκε στη συνέχεια, την επί τρίμηνο παρακολούθηση με το καθεστώς της φερόμενης ως νόμιμης επισύνδεσης του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, την υπηρεσία δηλαδή, της  οποίας προΐστατο, ως Διοικητής, απέκρυψε εντελώς τούτο. Παραδέχθηκε όμως την πα-ρακολούθηση του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη από την ΕΥΠ με τη διαδικασία της επισύνδεσης για λόγους εθνικής ασφαλείας χωρίς όμως να αποκαλύψει τους λόγους αυ-τούς.
Την  ίδια ημέρα της συνεδρίασης της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (Παρασκευή 29 Ιουλίου 2022), ο κ. Ανδρουλάκης ενεχείρισε στην Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) την  προαναφερθείσα μηνυτήρια αναφορά του. Στη συνέχεια στις 5 Αυγούστου 2022, μόλις  μία εβδομάδα μετά τη  συνεδρίαση της  Επιτρο-πής Θεσμών και Διαφάνειας   και ενώ έγινε αναφορά από δημοσιεύματα σε σχέσεις  του κ. Δημητριάδη με στελέχη της εταιρείας που εμπορεύεται στην Ελλάδα το λογισμι-κό  Predator, εκδόθηκε   από το  Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού η  ανακοίνωση  δύο  παραιτήσεων του κ. Δημητριάδη  Γενικού Γραμματέα του Γραφείου του Πρωθυπουργού  και ανεψιού του και του Διοικητή της  ΕΥΠ κ. Κοντολέοντος  Και οι δυο παραιτήσεις έγι-ναν αποδεκτές από τον Πρωθυπουργό. Η μεν παραίτηση Δημητριάδη δεν αιτιολογήθηκε  από το  γραφείο του πρωθυπουργού, ενώ σχετικά με την παραίτηση του  κ. Κοντολέοντος αναφέρθηκε ότι υπέβαλε την παραίτησή του, «κατόπιν λανθασμένων ενεργειών που διαπιστώθηκαν στη διαδικασία των νόμιμων επισυνδέσεων». Νέος Διοικητής της ΕΥΠ αναλαμβάνει ο  Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών, Πρέσβης  Θεμιστοκλής Δεμίρης, ο οποίος, όπως καταγράφεται στη σχετική ανακοίνωση θα ενημερώσει την Επι-τροπή. Τη Δευτέρα 8 Αυγούστου 2022, ο Πρωθυπουργός  κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, σε τηλεοπτική δήλωσή του, αποδεχόμενος τις παρακολουθήσεις  κατένειμε  τη μεν διοικητι-κή ευθύνη στον τέως Διοικητή της ΕΥΠ, για ελλιπή χειρισμό και υποτίμηση της πολιτικής διάστασης της «νόμιμης επισύνδεσης» και την «αντικειμενική πολιτική ευθύνη» στον μετακλητό δημόσιο υπάλληλο, τέως Γενικό Γραμματέα και στενό συγγενή του. Ισχυρί-στηκε  δε ότι ο ίδιος «δεν γνώριζε» και ότι, εάν γνώριζε, θα απέτρεπε την παρακολούθη-ση των τηλεφωνικών επικοινωνιών του κ. Ανδρουλάκη. Στην ίδια  δήλωση,  ισχυρίστηκε ακόμη  ότι οι επισυνδέσεις ήταν τάχα «νόμιμες» και τυπικά επαρκείς, αλλά όχι πολιτικά αποδεκτές.
Στη συνέχεια στις 24 Αυγούστου πραγματοποιείται η  Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής  η οποία αποφασίζει τη Σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας  την Τετάρτη (24/8) για την ακρόαση του νέου διοικητή της ΕΥΠ, Θεμιστοκλή Δεμίρη  και την  προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στην Ολομέλεια της Βουλής την Παρασκευή (26/8/2022) προκειμένου να εκφραστούν οι θέσεις και οι από-ψεις των κομμάτων για τις πρόσφατες αποκαλύψεις στην υπόθεση των παρακολουθή-σεων, νομότυπων και παράνομων. Επίσης αποφασίζεται για τη Δευτέρα (29/8) η συζή-τηση στην Ολομέλεια της πρότασης του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛΛ. για σύσταση εξεταστικής επι-τροπής που θα διερευνήσει την υπόθεση παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη και ενδεχόμενες παράτυπες ενέργειες της ΕΥΠ και για την Τρίτη (30/8) ή Τετάρτη (31/8) έναρξη των εργασιών της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για την εξέταση της ίδιας υπόθεσης.
Πράγματι, την Τετάρτη, 24 Αυγούστου, συνεδριάζει η Επιτροπή Θεσμών και Διαφά-νειας  της Βουλής, με  ακρόαση του Θεμιστοκλή Δεμίρη  και τη ψηφοφορία για τον διο-ρισμό του ως νέου διοικητή της ΕΥΠ, με τον ίδιο το Δεμίρη  να δηλώνει ότι «apriori δεν εξαιρείται κανείς από τις παρακολουθήσεις». Ακολουθεί, στις 26/8 η προ  ημερησίας διατάξεως συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά την οποία ο Πρωθυπουργός ως  εποπτεύων την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών  δηλώνει  ότι από το τέλος Σεπτεμβρίου του 2021 ο Νίκος Ανδρουλάκης τελούσε σε καθεστώς παρακολουθήσεων των τηλεφωνι-κών του επικοινωνιών, για λόγους  «εθνικής ασφάλειας» μετά την έκδοση  σχετικής διά-ταξης  της αποσπασμένης αρμόδιας για την ΕΥΠ Εισαγγελέα Εφετών, Βασιλικής Βλάχου. Συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός είπε : «…υποδέχθηκα με αυτοκριτική τα όσα συνέβησαν με τη νόμιμη επισύνδεση του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη. Όταν την πληροφορήθηκα δεν δίστασα να παραδεχτώ ότι ήταν λάθος. Στο οποίο απάντησα αμέσως με αλλαγές προσώπων στην ΕΥΠ, αλλά και στη Γενική Γραμματεία του Πρωθυπουργού. Και στη συ-νέχεια, με ειδική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που πλέον εγκαθιστά πρόσθετες εγγυήσεις ασφάλειας στις επικοινωνίες».
Στην επόμενη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, την 29-8-22 αποφασίζεται η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής και στις 30/8  αποστέλλονται από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής οι προσκλήσεις στα εννέα πρόσωπα που καλούνται την Πέ-μπτη για ακρόαση σε συνεδρίαση σχετικά με την λειτουργία της ΕΥΠ που  θα είναι  α-πόρρητη, σύμφωνα με το άρθρο 43Α του ΚτΒ  και στην οποία θα παρίσταται ο  υπουργός  Επικρατείας Γεώργιος Γεραπετρίτης. Τα πρόσωπα αυτά  είναι: Ο νυν διοικητής της ΕΥΠ Θεμιστοκλής Δεμίρης, ο τέως και πρώην διοικητές της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων, Γιάν-νης Ρουμπάτης και Θεόδωρος Δαβίλλας. οι Εισαγγελείς Εφετών, Βασιλική Βλάχου και Κωνσταντίνος Τζαβέλας, ο τέως γραμματέας του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης και ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρήστος Ράμμος.  Κατά τη ακρόαση προσώπων που πραγμα-τοποιήθηκε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής τέθηκε πάλι το κρίσιμο ζήτημα του απορρήτου της λειτουργίας της ΕΥΠ. Στα πλαίσια αυτά ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ, ο πρώην ΓΓ του πρωθυπουργού και η εποπτεύουσα Εισαγγελέας της ΕΥΠ  επι-καλέστηκαν το απόρρητο  και δεν απάντησαν σε σημαντικές ερωτήσεις  που τους υπο-βλήθηκαν.
Την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου  ξεκίνησαν  οι εργασίες της  Εξεταστικής Επιτροπής  με την  εκλογή του μονοκομματικού, κατά τον αναφερόμενο στην αρχή του παρόντος τρόπο, προεδρείου της Επιτροπής και τη συζήτηση επί διαδικαστικών  θεμάτων. Στις 8/9 απο-φασίστηκε από την κυβερνητική  πλειοψηφία να κληθούν να καταθέσουν  οι διοικητές της ΕΥΠ Θεόδωρος Δαβίλλας (2012-15), Ιωάννης Ρουμπάτης (2015-19), Παναγιώτης Κο-ντολέων (2019-22), ο νέος διοικητής Θεμιστοκλής Δεμίρης, οι επικεφαλής της ΑΔΑΕ και της Αρχής Διαφάνειας, οι νόμιμοι εκπρόσωποι των εταιρειών Krikel Σταμάτης Τριμπάλης και intellexa Σάρα Αλεξάνδρα Χάμου  και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος  Ανδρουλά-κης. Στο σημείο τούτο είναι ανάγκη  να αναφερθεί ότι ενώ η Εξεταστική Επιτροπή έχει ως αντικείμενο τις παρακολουθήσεις του Νίκου Ανδρουλάκη και του δημοσιογρά-φου Θανάση Κουκάκη, η κυβερνητική πλειοψηφία  δέχθηκε να κληθεί ο πρώτος, αλλά απέκλεισε τον Θανάση Κουκάκη, δημοσιογράφο και θύμα των υποκλοπών. Υπενθυμίζε-ται  δε ακόμη ότι  από την ελλιπή λίστα μαρτύρων που καταρτίστηκε αποκλειστικά από την κυβερνητική πλειοψηφία, εξαιρέθηκαν όλα τα πολιτικά πρόσωπα και φυσικά οι πρω-ταγωνιστές της υπόθεσης όπως ο Πρωθυπουργός, ο γενικός γραμματέας του πρωθυ-πουργού (και ανιψιός του) Γρηγόρης Δημητριάδης,  η εισαγγελέας αρμόδια για την ΕΥΠ, κα Β. Βλάχου αλλά και οι επιχειρηματίες Γιάννης Λαβράνος και Φέλιξ Μπίτζιος, κεντρικά πρόσωπα στο σκάνδαλο των υποκλοπών, τα οποία σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον ήδη παραιτηθέντα  γγ του πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη, αφού προέκυψε από δημοσιεύματα που δεν αμφισβητήθηκαν ότι είναι εκείνοι που βρίσκονται  πίσω από την εταιρεία KRIKEL, που τα τελευταία τρία χρόνια έχει σκανδαλωδώς εξασφα-λίσει «απόρρητες» συμβάσεις πολλών εκατομμυρίων από το Ελληνικό Δημόσιο αλλά και πραγματικοί ιδιοκτήτες της εταιρίας Intellexa η οποία και εμπορεύεται το κακόβουλο λο-γισμικό predator. Δεν κλήθηκαν επίσης τα στελέχη της υπηρεσίας που ζήτησε την άρση του απορρήτου στις  ερευνώμενες κρίσιμες παρακολουθήσεις  καθώς και εκείνα τα στε-λέχη της ΕΥΠ που υπέγραψαν αυτές, αλλά και αρκετά άλλα πρόσωπα, που  προτάθηκαν από την αντιπολίτευση και αποτελούν σημαντικούς κρίκους στην αλυσίδα των υποκλο-πών  και θα μπορούσαν με τις καταθέσεις τους να ρίξουν φως στην υπόθεση. Οι δε «βο-λικοί» μάρτυρες που κατέθεσαν στην Επιτροπή με απόφαση της ΝΔ, όπως ο πρώην διοι-κητής της ΕΥΠ Π. Κοντολέων, ο νυν διοικητής της ΕΥΠ Θ. Δεμίρης , «κρύφτηκαν» πίσω από το απόρρητο και δεν αποκάλυψαν κανένα στοιχείο σε σχέση με τις παρακολουθή-σεις και ιδιαίτερα παρά τις επίμονες ερωτήσεις της αντιπολίτευσης τον υποτιθέμενο «λό-γο εθνικής ασφάλειας» που τις δικαιολογούσε.

Πρώτοι μάρτυρες που  κατέθεσαν  στην Επιτροπή  είναι οι πρώην διοικητές της ΕΥΠ  Θε-όδωρος Δαραβίλλας (2012-2015) και Ιωάννης Ρουμπάτης (2015-2019).
Στην  κατάθεση του ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ επί κυβέρνησης Σαμαρά, Θεόδωρος Δραβίλλας  υποστήριξε  πως η επισύνδεση του Νίκου Ανδρουλάκη είναι νόμιμη από τη στιγμή που υπήρξαν οι απαραίτητες από το νόμο υπογραφές.  Διευκρίνισε μάλιστα, ότι εφόσον το έγγραφο φέρει υπηρεσιακές υπογραφές και την έγκριση του αρμοδίου Εισαγ-γελέα είναι νόμιμο, ενώ πλήρη στοιχεία απαιτούνται μόνο σε υποθέσεις οργανωμένου εγκλήματος. Σχετικά δε με το  ζήτημα της καταστροφής υλικού ο τέως διοικητής της ΕΥΠ μίλησε για τυπική διαδικασία, η οποία συνέβαινε και επί των ημερών του τόνισε ωστόσο ότι η καταστροφή δεν μπορεί να γίνει από λάθος.  Κατά τον κ. Δραβίλλα ο ευρωπαϊκός μέσος όρος που τηρούνται ηλεκτρονικά αρχεία και μετά καταστρέφονται αυτομάτως εί-ναι περίπου 3 μήνες, ενώ στην Ελλάδα είναι από 6 έως 9 μήνες. Σε ό,τι αφορά ωστόσο το υλικό των φακέλων δεν υφίσταται συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο για την καταστροφή τους.

Ο Ι. Ρουμπάτης, υποστήριξε ότι κατά την άποψή του είναι παράνομη η παρακολούθηση βουλευτών ή ευρωβουλευτών. Παραδέχθηκε δε ακόμη ότι τα ηλεκτρονικά αρχεία της υπηρεσίας για τις επισυνδέσεις καταστρέφονται με την πάροδο έξι έως εννεά μηνών, διατηρούνται όμως γραπτές σημειώσεις για δύο  χρόνια, εκτιμώντας πως και για την υ-πόθεση Ανδρουλάκη θα έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο. Σχετικά δε με τα παράνομα λογισμι-κά παρακολούθησης,  είπε ότι επί δικής του θητείας δεν υπέπεσε στην αντίληψή του η ύπαρξη συστήματος spyware στην Ελλάδα, είτε από ιδιώτη, είτε από κρατικό φορέα. Α-ναφορικά με τις παρακολουθήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ο Γιάννης Ρουμπάτης  διέψευσε κατηγορηματικά την εμπλοκή της ΕΥΠ, ενώ δεν α-πέκλεισε την πιθανότητα να υπάρχει εμπλοκή άλλων δυνάμεων εκτός ελληνικής επικρά-τειας. Τέλος μετά από τις διαδοχικές ερωτήσεις των βουλευτών της ΝΔ για το θέμα της επισύνδεσης του κου Στέργιου Πιτσιόρλα, υπόθεση που σημειωτέον δεν αποτελούσε α-ντικείμενο της παρούσας επιτροπής, εξήγησε ότι αυτή αφορούσε σε συνεχιζόμενη τότε από την περίοδο 2013-2014 έρευνα, η οποία είχε εκκινήσει μετά από αίτημα της Αρχής κατά της  νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες ενέργειες (Αρχή για το ξέπλυμα) .

Ο παραιτηθείς  τέως διοικητής  της ΕΥΠ, Π. Κοντολέων,  επικαλούμενος το απόρρητο σχε-τικά με πληροφορίες για τη λειτουργία και το έργο της ΕΥΠ  αρνήθηκε  να απαντήσει στις ερωτήσεις των βουλευτών-μελών της Επιτροπής. Ανέφερε ότι οι επισυνδέσεις που έγιναν επί των ημερών του ήταν όλες νόμιμες κάθως έφεραν την έγκριση του αρμόδιου εισαγ-γελέα και ότι  δεν ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό, ούτε τον Γρηγόρη Δημητριάδη για την παρακολούθηση του κου Ανδρουλάκη. Παραδέχθηκε την κοινωνική του σχέση με τον πρώην γγ Γραμματέα του Πρωθυπουργού κο Γρηγόρη Δημητριάδη ενώ  αναφερόμενος   στη σχέση του με τον Πρωθυπουργό,  επέμεινε ότι ήταν τυπική και ότι τον ενημέρωνε μόνο για σοβαρά ζητήματα, ενώ μιλούσε καθημερινά με τον κο Δημητριάδη. Ο κος Κο-ντολέων δεν διευκρίνησε επικαλούμενος το απόρρητο αν υφίστανται ακόμη οι φάκελοι των κων Ανδρουλάκη και Κουκάκη ή αν έχουν καταστραφεί επιμένοντας ότι το καθήκον εχεμύθειας δεν του επιτρέπει να μιλήσει για συγκεκριμένες υποθέσεις. Την ίδια απάντη-ση έδωσε και όταν του ζητήθηκε να αποκαλύψει τους λόγους εθνικής ασφάλειας που οδήγησαν στις παρακολουθήσεις των δύο προσώπων από την ΕΥΠ.
Ο Διοικητής της ΕΥΠ Θεμιστοκλής Δεμίρης υποστήριξε ότι ο εκάστοτε διοικητής δε-σμεύεται από το απόρρητο. Ισχυρίστηκε ότι μόνη η υπογραφή της διάταξης για την επι-σύνδεση από τον αρμόδιο εισαγγελέα καθιστά αυτή νόμιμη. Τέλος ανέφερε ότι στην ΕΥΠ λειτουργεί αυτοματοποιημένος μηχανισμός καταστροφής των ψηφιακών αρχείων, αν και όπως σημείωσε ο ίδιος από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του έχει ζητήσει την διακοπή καταστροφής των αρχείων αυτών. Ο κος Δεμίρης αρνήθηκε επικαλούμενος το καθήκον εχεμύθειας να αποκαλύψει τους λόγους εθνικής ασφάλειας για τους οποίους διενεργήθηκαν οι παρακολουθήσεις των κων Ανδρουλάκη και Κουκάκη ενώ δεν διευκρί-νησε αν υπάρχει το σύνολο των φακέλων των δύο παρακολουθούμενων ή αν έχουν κα-ταστραφεί τμήματα τους.
Επόμενος μάρτυρας ο Πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών κ. Χρήστος Ράμμος, ο οποίος μεταξύ άλλων κατέθεσε στα πρακτικά τα από 6-7 και 13 Σεπτεμβρίου πρωτόκολλα ελέγχου της ΕΥΠ από την ΑΔΑΕ. Σύμφωνα με τα όσα περιγράφονται εκεί προκύπτει ότι η εντολή  καταστροφής του μηχανήματος επισυν-δέσεων  LI και άρα και του ψηφιακού αρχείου παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη δόθηκε  από τον κο Κοντολέοντα στις 29 Ιουλίου ήτοι  την ίδια ημέρα της συνεδρίασης της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής αλλά και την ίδια μέρα που ο κος Αν-δρουλάκης ενημέρωσε την ΑΔΑΕ για την υπόθεση της παρακολούθησης του. Αρνήθηκε ότι το απόρρητο είναι αντιτάξιμο στην ΑΔΑΕ η οποία σύμφωνα με το Σύνταγμα έχει την ελεγκτική αρμοδιότητα για την ΕΥΠ ενώ το ίδιο ισχύει και για το αντιτάξιμο του απορρή-του ενώπιον της Βουλής. Ο κος Ράμμος στην κατάθεση του τόνισε ότι υπάρχε ένα τείχος σιωπής γύρω από την υπόθεση των υποκλοπών ενώ ταυτόχρονα  την ΕΥΠ για άρνηση συνεργασίας στο ελεγκτικό έργο της αρχής όπως εξάλλου αποτυπώνεται και στα σχετικά πρωτόκολλα ελέγχου.

Την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022 κατέθεσε ενώπιον της επιτροπής η προσωρι-νή επικεφαλής της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, κ. Αλεξάνδρα Ρογκάκου. Στην κατάθεση της η μάρτυρας επικαλέστηκε το απόρρητο και ήδη στη διάθεση της επιτροπής πόρισμα της ΑΔΑΕ για την σχέση της εταιρίας KRIKEL με το ελληνικό δημόσιο από το οποίο δεν προκύπτει αγορά του παράνομου λογισμικού predator από το ελληνικό δημόσιο. Ωστόσο παραδέχθηκε ότι ο έλεγχος είχε περιορισμένο αντικείμενο με βάση την εντολή ελέγχου του πρώην επικεδαλής της ΕΑΔ κου Μπίνη και ειδικότερα αφορούσε αποκλειστικά τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η εταιρεία KRIKEL με το ελληνικό δημόσιο και όχι τον α-ναλυτικό οικονομικό και διαχειριστικό έλεγχο της εταιρίας, τη σχέση της με άλλες εταιρί-ες, τους αφανείς εταίρους και τις παράλληλες δραστηριότητες.

Επόμενος μάρτυρας που κατέθεσε ενώπιον της επιτροπής είναι ο σημερινός νόμιμος εκ-πρόσωπος της εταιρείας KRIKEL Ι.Κ.Ε κος Σταμάτης Τριμπάλης. Ο μάρτυρας δήλωσε στους βουλευτές πως είναι διαχειριστής, αλλά και ιδιοκτήτης της εταιρείας KRIKEL και υποστήριξε πως ήταν εκείνος που αγόρασε την KRIKEL το Φθινόπωρο του 2017 από την αρχική της ιδιοκτήτρια, την κα Ελένη Κρητσωτάκη και πως είναι εκείνος που ίδρυσε το Μάιο του 2017 την κυπριακή ENEROSS HOLDINGS LIMITED, η οποία είναι κάτοχος του 100% των μετοχών της  ανωτέρω  εταιρίας. Αρνήθηκε ότι γνωρίζει τους κους Ιωάννη Λα-βράνο και Φέλιξ Μπίτζιο, ότι η εταίρια ΚΡΙΚΕΛ έχει την οποιαδήποτε σχέση με την εταιρία Intellexa αλλά και την ιταλική εταιρία RCS που προμήθευσε στην ΕΥΠ το νέο συγκρότημα μηχανημάτων επισύνδεσης, ενώ δήλωσε άγνοια για την παρουσία και την διενέργεια σεμιναρίων από εργαζόμενους της KRIKEL στο ΚΕΤΥΑΚ.
Ο κ. Ανδρουλάκης στην κατάθεσή του  χαρακτήρισε την υπόθεση των υποκλοπών ζή-τημα δημοκρατίας και μίλησε για  διπλό σκάνδαλο παρακολούθησης και συγκάλυψης με ευθύνη της κυβέρνησης. Σύμφωνα με τον κο Ανδρουλάκη η επισύνδεση του κινητού του από την ΕΥΠ και η απόπειρα παγίδευσης του με το κακόβουλο λογισμικό pradator συν-δέονται παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης.
Τέλος η κα Σάρα Αλεξάνδρα Χαμού, νόμιμη εκπρόσωπος της εταιρίας Intellexa, που είχε  κληθεί για να καταθέσει στην Επιτροπή δήλωσε ότι  είναι μόνιμη κάτοικος εξωτερικού και κωλύεται να παραστεί ενώπιον της επιτροπής. Με απόφαση της κυβερνητικής πλειοψη-φίας έγινε δεκτό η μάρτυρας να απαντήσει γραπτώς στις ερωτήσεις των μελών της επι-τροπής. Το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης κατήγγειλαν αυτή την απόφαση και αρνήθηκαν να αποστείλουν ερωτήσεις στη μάρτυρα.

4. Το σκάνδαλο υποκλοπής των επικοινωνιών του Κου Νίκου Ανδρουλάκη και του κου Θανάση Κουκάκη – Η περίπτωση Σπίρτζη
Από την συνεκτίμηση του συνόλου των στοιχείων που έχουν τεθεί στη διάθεση της εξε-ταστικής επιτροπής αλλά και από όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας κυρί-ως μέσω της ερευνητικής δημοσιογραφίας υπάρχουν επαρκείς πλέον ενδείξεις ότι οι ε-πίσημες επισυνδέσεις της ΕΥΠ που διενεργήθηκαν για υποτιθέμενους λόγους εθνικής ασφάλειας στα κινητά τόσο του κου Ανδρουλάκη όσο και του κου Κουκάκη μετά από σχετική διάταξη της εισαγγελέως έχουν σαφή σύνδεση με την απόπειρα παγίδευσης ή την παγίδευση των κινητών τηλεφώνων με το κακόβουλο λογισμικό predator το οποίο εμπορεύεται η εταιρία Intellexa. Οι διαβολικές συμπτώσεις είναι πλέον τόσες πολλές που πλέον δεν είναι καν δυνατόν να γίνεται λόγος για συμπτώσεις αλλά για προφανή χρήση για λογαριασμό της ΕΥΠ του λογισμικού predator ή πληροφοριών που αποσπώνται με χρήση του λογισμικού κατά πάσα πιθανότητα μέσω παράνομων συμφωνιών (outsourc-ing).
4.1 Η σχέση επισυνδέσεων από την ΕΥΠ και παρακολουθήσεων με το παράνομο  λο-γισμικό Predator
Το πρώτο κρίσιμο στοιχείο που συνηγορεί στο ανωτέρω συμπέρασμα είναι η σύμπτωση των ημερομηνιών παρακολούθησης μέσω της επίσημης επισύνδεσης μετά από διάταξη της αρμόδιας εισαγγελέως τόσο του κου Ανδρουλάκη όσο και του κου Κουκάκη και της απόπειρας παγίδευσης και παγίδευσης αντίστοιχα των κινητών τους τηλεφώνων από το κακόβουλο λογισμικό predator. Επίσης κρίσιμο εδώ είναι το γεγονός ότι τα μηνύματα που ελήφθησαν περιείχαν το ίδιο ύποπτο λινκ παγίδευσης.
Ειδικότερα σύμφωνα με την κάτάθεση του κου Ανδρουλάκη αλλά και του επικεφαλής της ΑΔΑΕ κου Ράμμου η παρακολούθηση του κου Ανδρουλάκη συνέπεσε με την περίοδο ό-που ο τότε ευρωβουλευτής ήταν ταυτόχρονα και υποψήφιος για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ (ήδη ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ) και συγκεκριμένα από τον Σεπτέμβριο του 2021 και για τρεις περί-που μήνες αφού η διάταξη επισύνδεσης πήρε και σχετική παράταση καθώς κάθε εντολή επίσυνδεσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο μήνες. Σημειωτέον είναι δε ότι η επι-σύνδεση έληξε αμέσως  μετά την ανάδειξη του κου Ανδρουλάκη στη θέση του Προέδρου του ΚΙΝΑΛ (ήδη ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ) παρά το γεγονός ότι το δίμηνο της παράτασης δεν είχε εκπνεύσει.   Α propos εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο λόγος εθνικής ασφαλείας που η ΕΥΠ επικαλείται φαίνεται να  εξαρτάται από την ιδιότητα του κου Ανδρουλάκη ως υπο-ψηφίου αλλά όχι ως Προέδρου του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ. Εν πάση περιπτώσει αυτό που εδώ έχει σημασία είναι ότι η απόπειρα της παγίδευσης του κινητού του μέσω αποστολής μη-νύματος  από άγνωστο αριθμό το οποίο εμπεριείχε τον ύποπτο σύνδεσμο (link) παγίδευ-σης έγινε στις 21 Σεπτεμβρίου του 2021. Προκύπτει δηλαδή από τις ίδιες τις ημερομηνίες ότι η παρακολούθηση από την ΕΥΠ μέσω της επίσημης επισύνδεσης και η απόπειρα πα-γίδευσης του κινητού του έγιναν την ίδια ακριβώς περίοδο και μάλιστα η επίσημη επι-σύνδεση ακολούθησε την αποτυχία παγίδευσης από το κακόβουλο λογισμικό .
Σε ό,τι δε αφορά την υπόθεση του δημοσιογράφου κου Κουκάκη σύμφωνα με ρεπορτάζ των Reporters United προκύπτει ότι την 1η Ιουνίου του 2020, με τη διάταξη υπ’ αριθμ. Ε2402/2020, η ΕΥΠ κατέθεσε στην Cosmote αίτημα για άρση του απορρήτου του Κουκά-κη σε αριθμό κινητού που ο τελευταίους διατηρούσε στον πάροχο. Η άρση του απορρή-του ζητήθηκε για δύο μήνες -από την 1η Ιουνίου έως την 1η Αυγούστου 2020- με την επίκληση λόγων εθνικής ασφάλειας. Στις 13 Ιουλίου η ΕΥΠ με τη διάταξη υπ’ αριθμ. Ε3077/2020 ζήτησε παράταση της άρσης του απορρήτου του αριθμού του Κουκάκη, πά-λι για λόγους εθνικής ασφάλειας και για διάστημα δύο μηνών, έως την 1η Οκτωβρίου 2020.
Ωστόσο, έναν μήνα αργότερα, στις 12 Αυγούστου 2020, την ημέρα δηλαδή που κατέθεσε στην ΑΔΑΕ την καταγγελία του ώστε η αρχή  να του γνωστοποιήσει αν παρακολουθού-νται οι επικοινωνίες του η ΕΥΠ ζήτησε να σταματήσει η άρση του τηλεφωνικού απορρή-του του κου Κουκάκη. Στις 10 Μαρτίου 2021 η ΑΔΑΕ σύμφωνα και με την κατάθεση του Προέδρου της Αρχής κου Ράμμου απευθύνθηκε στην αρμόδια Εισαγγελέα της ΕΥΠ κα Βλάχου προκειμένου να ενημερωθεί για το εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για την ενημέρωσή του κου Κουκάκη σχετικά με την άρση του απορρήτου του.
Σημειωτέον ότι μέχρι τότε, το άρθρο 5 Ν. 2225/1994 προέβλεπε ότι μετά τη λήξη του μέ-τρου της άρσης του απορρήτου κάποιου πολίτη (μετά δηλαδή το τέλος της παρακολού-θησης) η ΑΔΑΕ μπορούσε να γνωστοποιεί στον θιγόμενο την άρση, είτε αυτή έγινε για διακρίβωση σοβαρών εγκλημάτων είτε για λόγους εθνικής ασφάλειας. Μοναδική προϋ-πόθεση για τη γνωστοποίηση ήταν να μην διακυβεύεται ο σκοπός για τον οποίο διατά-χθηκε η άρση. Με βάση τα ανωτέρω, η ΑΔΑΕ υπέβαλε στον αρμόδιο Εισαγγελέα της ΕΥΠ ερώτημα για το εάν η ανωτέρω γνωστοποίηση θα έθετε σε κίνδυνο τον σκοπό για τον οποίο διατάχθηκε η παρακολούθησή του κου Κουκάκη.
Κατόπιν, στις 31/3/2021, δηλαδή μόλις 20 μέρες μετά το ανωτέρω ερώτημα της ΑΔΑΕ προς την ΕΥΠ, η Βουλή, σε χρόνο όχι τυχαίο ή ανύποπτο, ψήφισε πολυνομοσχέδιο με «κατεπείγουσες ρυθμίσεις» για τις συνέπειες της πανδημίας. Το νομοσχέδιο, ήδη Ν. 4790/2021, περιείχε συνολικά 124 άρθρα, εκ των οποίων το άρθρο 87§9 προέρχεται από την άσχετη με τις συνέπειες της πανδημίας, εκπρόθεσμη και άνευ ουσιαστικής αιτιο-λογικής έκθεσης υπ’ αριθμ. 826/145 τροπολογία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και πρώην Προέδρου του ΣτΕ, Παναγιώτη Πικραμένου και του Υπουργού Δικαιοσύνης Κων-σταντίνου Τσιάρα (https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bbb19498-1ec8-431f-82e6-023bb91713a9/11609081.pdf), με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 5 §9 του Ν. 2225/1994 απαγορεύοντας στο εξής στην ΑΔΑΕ να γνωστοποιεί στους θιγόμενους την παρακολούθηση τους. Κατόπιν αυτών η εισαγγελέας και πάλι σύμφωνα με την κατάθεση του κου Προέδρου της Αρχής απάντησε αρνητικά στην ΑΔΑΕ στο ανωτέρω ερώτημα της στις 17 Απριλίου του 2021 ενώ η ΑΔΑΕ ενημέρωσε τον κο Κουκάκη την 29-7-2021 (ήτοι 11,5 μήνες μετά την υποβολή του ερωτήματος) με το υπ’ αριθμ. 2198/2021 απαντητικό έγγραφο της το οποίο ανέφερε: «μετά από τεχνικό έλεγχο που διενήργησε η ΑΔΑΕ […] στα δίκτυα των τηλεπικοινωνιών παρόχων που εξυπηρετούν τις συνδέσεις κινητής και σταθερής τηλεφωνίας σας […] δεν διαπιστώθηκε κάποιο γεγονός που να συνιστά παρα-βίαση της κείμενης νομοθεσίας περί απορρήτου των επικοινωνιών».
Εν τω μεταξύ  σύμφωνα με την επίσημη απάντηση του The Citizen Lab του Munk School of Global Affairs &Public Policy του Πανεπιστημίου του Τορόντο η οποία γνωστοποιήθηκε στον κο Κουκάκη  το κινητό του είχε μολυνθεί από το κακόβουλο λογισμικό κατασκο-πείας Predator ενώ η σχετική ανάλυσή έδειξε ότι η στοχευμένη επιμόλυνση διήρκησε μεταξύ 12-7-2021 και 24-9-2021. Σημειωτέον δε ότι το ύποπτο λινκ παγίδευσης που ε-στάλη μέσω του μηνύματος ήταν πανομοιότυπο με το αντίστοιχο που εστάλη στον κο Ανδρουλάκη.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την παγίδευση του κινητού του Κου Χρήστου Σπίρτζη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία τα στοιχεία για την παρακολούθηση του με το λογισμικό Predator είναι εξίσου εντυπωσιακά και αποτελούν από μόνα τους επαρκείς ενδείξεις της σύνδεσης της ΕΥΠ με το παράνομο και κακόβουλο αυτό λογισμικό. Ειδικότερα ο κος Χρή-στος Σπίρτζης προχώρησε στις 13 Νοεμβρίου του 2021 σε καταγγελίες για τον τρόπο με τον οποίο η ΕΥΠ παρακολουθεί πολίτες για το ιδεολογικό τους υπόβαθρο με αφορμή πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της ίδιας μέρας της Εφημερίδας των Συντακτών. Στις 15 Νοεμ-βρίου του 2021 δε προχώρησε στην κατάθεση επίκαιρης ερώτησης προς τον Πρωθυ-πουργό με θέμα «Παρακολουθήσεις και φακέλωμα από την ΕΥΠ – Αποκαλύψεις της Ε-φημερίδας των Συντακτών». Την ίδια ήμερα σύμφωνα με τα στοιχεία που ήδη έχουν κα-τατεθεί στις εισαγγελικές αρχές και επιβεβαιώνει το Citizen Lab, όπως και στην περίπτω-ση του κου Κουκάκη, ο κος Σπίρτζης έλαβε μήνυμα που περιείχε το ύποπτο λινκ παγί-δευσης από το κακόβουλο λογισμικό Predator.
Τα παραπάνω στοιχεία, οι συμπτώσεις ημερομηνιών και υποθέσεων συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι οι επίσημες επισυνδέσεις της ΕΥΠ και η εν γένει λειτουργία της δεν ή-ταν άσχετη με τη λειτουργία παρακολούθησης του λογισμικού predator. Αντίθετα υπάρ-χουν επαρκείς ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι η λειτουργία του λογισμικού αυτού ήταν σε γνώση και πιθανότατα χρησιμοποιούνταν εξακολουθητικά και παράνομα  από την Ε-θνική Υπηρεσία Πληροφορίων είτε ως συμπληρωματικό είτε ως κύριο μέσο παρακολού-θησης.
4.2 Οι εταιρείες Krikel και Intellexa και οι σχέσεις των αφανών ιδιοκτητών τους με τον πρώην γγ του Πρωθυπουργού κο Γρηγόρη Δημητριάδη
Περαιτέρω στοιχεία για την σχέση της ΕΥΠ αλλά και μελών της ελληνικής κυβέρνησης με το κακόβουλο λογισμικό predator προκύπτουν από την έρευνα των εταιριών Krikel και    Intellexa  τους αφανείς πραγματικούς ιδιοκτήτες τους αλλά και τη σχέση που αυτοί δια-τηρούν με τον κο Γρηγόρη Δημητριάδη. Ενδεικτικά μόνον σημειώνουμε τα εξής:
Α. Σε σχέση με την εταιρία  INTELLEXA
1. Η ALIADA GROUP INC.
Πρόκειται για εταιρεία συμφερόντων Ταλ Ντίλιαν με έδρα τις Βρετανικές Παρθένες Νή-σους. Είναι μητρική εταιρεία της κυπριακής εταιρείας Wispear (μετονομάστηκε σε Passitora Ltd) που το έτος 2018 εξαγόρασε την κατασκευάστρια του Predator εταιρεία Cytrox . Την 1/7/2020, η ALIADA φέρεται να μεταβιβάστηκε στην επίσης εδρεύουσα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους εταιρεία, με την επωνυμία Miros Development Group Inc.
2. Η MIROS DEVELOPMENT GROUP INC.
Πρόκειται για εταιρεία εδρεύουσα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, που την 1/7/2020 φέρεται να εξαγόρασε την προαναφερθείσα εταιρεία ALIADA GROUP INC. και 20 ημέρες αργότερα, την 20/7/2020 να πωλήθηκε στην εταιρεία Thalestris Limited στην οποία διευθύντρια τυγχάνει η Σάρα Αλεξάνδρα Χάμου (σύζυγος του Ταλ Ντίλιαν).
3. Η THALESTRIS LIMITED
Πρόκειται για εταιρεία συμφερόντων Ταλ Ντίλιαν που είναι εγγεγραμμένη από τις 28.11.19 στο μητρώο εταιριών της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και εδρεύει στο Δουβλίνο. Μέτοχος της εταιρείας είναι ο Αντρέα Γκαμπάτζι, ο οποίος συμμετέχει σε άλλα εταιρικά σχήματα με τον Ταλ Ντίλιαν.
Διευθύντρια της THALESTRIS LIMITED είναι η Σάρα Αλεξάνδρα Χάμου σύζυγος του Ταλ Ντίλιαν με τον οποίο και συνυπάρχουν σε διάφορα εταιρικά σχήματα. Την 20/7/2020, η Thalestris φέρεται να εξαγόρασε την εδρεύουσα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους εται-ρεία με την επωνυμία Miros Development Group Inc. η οποία 20 ημέρες νωρίτερα (την 1/7/2020), φέρεται να είχε εξαγοράσει την επίσης εδρεύουσα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους εταιρεία  με την επωνυμία Aliada Group Inc.
Η εταιρεία Thalestris, μέλος και “ναυαρχίδα” της « Intellexa Alliance» είναι η μητρική εταιρεία της εδρεύουσας στο Δουβλίνο εταιρείας Intellexa Limited καθώς και των ε-δρεύουσων στην Αθήνα εταιρειών Intellexa Α.Ε., Hermes Technologies και Apollo, ενώ συναλλάσσεται και με την εταιρεία SANTINOMO Limited του Φέλιξ Μπίτζιου.
4. Η «INTELLEXA ALLIANCE» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ένα μέρος των επιχειρήσεων της «Intellexa Alliance» του Ταλ Ντίλιαν -με βασικότερη την εταιρεία Wispear- έδρευαν στην Κύπρο, απ’ όπου και αναγκάστηκαν να αποχωρή-σουν. Έτσι, η δραστηριότητα του Ταλ Ντίλιαν μεταφέρθηκε στην Ελλάδα, όπου και ιδρύ-θηκαν οι εταιρείες:
1) Intellexa A.E. ( εμπορεύεται το λογισμικό predator)
2) Hermes Technologies Μονοπρόσωπη Α.Ε.,
3) Apollo Technologies Μονοπρόσωπη Α.Ε. και
4) Feroveno Limited.
Η σύνδεση των εν λόγω εταιρειών πιστοποιήθηκε και από την από 10/7/2022 Έκθεση Ελέγχου της ΕΑΔ που βρίσκεται στη διάθεση της επιτροπής.
Οι τρείς πρώτες εταιρείες Intellexa Α.Ε., Hermes Technologies και Apollo:
•    Έχουν κοινή μητρική εταιρεία (την Thalestris Limited με έδρα το Δουβλίνο), διευ-θύντρια της οποίας είναι η δεύτερη σύζυγος του Ταλ Ντίλιαν (Sara Aleksandra Hamou), η οποία μεταγενέστερα έγινε διαχειρίστρια της εταιρείας Intellexa A.E. στην Ελλάδα.
•    Ιδρύθηκαν την ίδια ημέρα (11/3/2020).
•    Κατά την ίδρυσή τους είχαν κοινή διεύθυνση επί της οδού Ηρώδου Αττικού αρ. 7.
•    Έχουν κοινό αντικείμενο (Υπηρεσίες Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Τεχνολογιών της Πληροφορίας)
•    Έχουν κοινό αναπληρωματικό σύμβουλο και διαχειριστή τον Φέλιξ Μπίτζιο.
Όσον αφορά την τέταρτη εταιρεία (Feroveno Limited), η οποία εγκαταστάθηκε στην Ελ-λάδα ως υποκατάστημα κυπριακής εταιρείας με αντικείμενο την ανάπτυξη και αδειοδό-τηση προϊόντων λογισμικού ανάλυσης δεδομένων, αυτή εδρεύει στο Ελληνικό στη διεύ-θυνση Χατζηευαγγέλου αρ.14 & 35ης Οδού, δηλαδή την ίδια διεύθυνση που εδρεύουν τα υποκαταστήματα των ως άνω τριών εταιρειών (Intellexa Α.Ε., Hermes Technologies και Apollo) με τις οποίες είχε και ως κοινό στέλεχος (εν προκειμένω νόμιμο εκπρόσωπο) τον Φέλιξ Μπίτζιο.
5. Η SANTINOMO LIMITED
Την 2/9/2019, ιδρύεται στην Κύπρο η εταιρεία SANTINOMO Limited με μοναδικό μέτοχο τον προαναφερθέντα Φέλιξ Μπίτζιο και με σκοπό σύμφωνα με το καταστατικό της την ανάπτυξη λογισμικού και ολοκλήρωση συστημάτων στους τομείς C4I και χωρικών πλη-ροφορικών συστημάτων. Τον Μάιο του 2020 η κυπριακή SANTINOMO αποκτά το 35% της Intellexa A.E., όμως λίγους μήνες μετά (στις 18/12/2020) ο Φέλιξ Μπίτζιος φέρεται να μεταβιβάζει την εταιρεία του  SANTINOMO, στην Ιρλανδική εταιρεία Thalestris, η ο-ποία όπως προανέφερθηκε είναι η μητρική εταιρεία της Intellexa Α.Ε. και διευθύντρια της οποίας είναι η Σάρα Αλεξάνδρα Χάμου.
Η μεταβίβαση της SANTINOMO στην Thalestris, παρόλο που παρουσιάζεται να ολοκλη-ρώθηκε στις 18/12/2020, αναρτήθηκε στον Έφορο Εταιρειών Κύπρου στις 4/8/2022 (δηλ. με καθυστέρηση 18 μηνών και μία ημέρα πριν την αποκάλυψη της παρακολούθησης του κου  Ανδρουλάκη), ενώ στις οικονομικές καταστάσεις της Thalestris για την χρήση 2020 ( που συντάχθηκαν τον Νοέμβριο του 2021) δεν αναγράφεται πουθενά το όνομα της SANTINOMO (είτε ως αγορά της εταιρείας είτε ως θυγατρική αυτής).
Όπως προκύπτει όμως  από το με ημερομηνία 28/9/2022 έγγραφο του Κλάδου Εταιρειών του Τμήματος Εφόρου Εταιρειών και Διανοητικής Ιδιοκτησίας Κύπρου, ο Φέλιξ Μπίτζιος εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να είναι ο πραγματικός δικαιούχος της εταιρείας SAN-TINOMO LIMITED, παρά την φερόμενη μεταβίβαση της εταιρείας στη Thalestris.

Β. Η KRIKEL
1. Η KRIKEL
Τον Ιούνιο του έτους 2017 η  Κρητσωτάκη Ελένη (ιδιωτική υπάλληλος), ιδρύει με 5.000 ευρώ την εταιρεία με την επωνυμία KRIKEL, με έδρα τη διεύθυνση Πειραιώς αρ. 4 στην Αθήνα. Ανάμεσα στους διάφορους ΚΑΔ της εταιρείας (μεταξύ των οποίων και ο ΚΑΔ χον-δρικού εμπορίου αλεσμένου ρυζιού), υπάρχουν και οι ΚΑΔ της παροχής υπηρεσιών σχε-διασμού και ανάπτυξης τεχνολογιών πληροφορικής, η παροχή υπηρεσιών έρευνας στη πληροφορική κλπ.
Λίγους μήνες μετά, τον Οκτώβριο του 2017, η Κρητσωτάκη Ελένη ως μοναδική εταίρος και διαχειρίστρια αποφασίζει να θέσει ως κύριο ΚΑΔ της επιχείρησης το « Χονδρικό ε-μπόριο Ηλεκτρονικού και Τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και εξαρτημάτων», να μεταφέ-ρει την έδρα της εταιρείας στην Πλατεία Ομονοίας 10 και να την πουλήσει σε μια άλλη εταιρεία με την επωνυμία « Eneross Holdings Limited» με έδρα τη Λευκωσία Κύπρου και νόμιμο εκπρόσωπο τον Πολωνό Πελτσάρ Στάνισλαβ Σίμον  με διεύθυνση κατοικίας την οδό Πειραιώς αρ. 4. στην Αθήνα.
Η Eneross Holdings, ιδρυθείσα την 24/5/2017 στη Λευκωσία με ονομαστικό κεφάλαιο 1.000 ευρώ, έχει με τη σειρά της ως μέτοχο μια άλλη κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία Mexal Services Limited, η οποία ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2005 με κεφάλαιο 1.000 ευρώ, έχει ως μοναδικό μέτοχο την υπάλληλο σε κυπριακή εταιρεία σύμβουλων επιχει-ρήσεων,  Σοφία Αρναούτη, και βάσει των οικονομικών της καταστάσεων είναι επί της ου-σίας αδρανής.
Η αδρανής Mexal Services Limited (μητρική εταιρεία ή θεματοφύλακας των μετοχών  της Krikel), είναι μητρική εταιρεία και της κυπριακής εταιρείας Albitrum Properties που συστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2019 και τον Απρίλιο του 2021 αγόρασε ακίνητο του Γιάννη Λαβράνου (ιδρυτή της ΙΟΝΙΚΗΣ TΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ) στο Νέο Ηράκλειο Αττικής αντι-κειμενικής αξία 294.000 ευρώ, έναντι 330.000 ευρώ. Την αγορά αυτή, που είναι και η μο-ναδική της Albitrum Properties στην Ελλάδα, για χάρη της εν λόγω εταιρείας την πραγ-ματοποίησε ο Θεόδωρος Ζερβός, ετεροθαλής αδελφός του Φέλιξ Μπίτζιου.
Η σχέση του Φέλιξ Μπίτζιου όμως με την KRIKEL, δεν σταματά εκεί καθώς το έτος 2018 και ενώ ήταν διαχειριστής των εταιρικών σχημάτων της Libra (όμιλος Λογοθέτη), μέσω της κυπριακής εταιρείας συμφερόντων του με την επωνυμία Viniato Holdings Limited ( πρώην Macorta Holdings Limited), υπέγραψε σύμβαση ύψους 550.000 ευρώ με την KRIKEL, για παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών από του Ιανουάριο έως τον Αύγουστο του 2018.
Ο Πέλτσαρ Στάνισλαβ Σίμον από την άλλη πέραν των λοιπών επιχειρηματικών του δρα-στηριοτήτων, συμμετείχε τον Μάρτιο του 2016 στην -πλέον διαγραμμένη- εταιρεία BAY-WEST BUSINESS (HELLAS) που λειτουργούσε ως εταιρεία διαχείρισης και μεταβίβασης απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και πρόεδρος της οποίος ήταν ο Φέλιξ Μπίτζιος.
Ο Πέλτσαρ Στάνισλαβ Σίμον, κατόπιν της εξαγοράς της KRIKEL από την Eneross, τοποθε-τήθηκε ως διαχειριστής της KRIKEL. Την τοποθέτηση του Πέλτσαρ Στάνισλαβ Σίμον ως διαχειριστή της KRIKEL μεθόδευσαν οι Γιάννης Λαβράνος και Φέλιξ Μπίτζιος όπως πριοκύπτει από τα πορίσματα της ερευνητικής δημοσιογραφίας ιδίως δε από το σχετικό αναλυτικό ρεπορταζ του TVXS  (https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/o-glabra%CC%81nos-pi%CC%81so-apo%CC%81-tin-krikel)
Τον Ιούνιο του 2019 ο Πελτσάρ Στάνισλαβ Σίμον αποχωρεί από τη διαχείριση και την εκ-προσώπηση της KRIKEL, την οποία και αναθέτει στον Σταμάτη Τριμπάλη.
Την 1/4/2020 η KRIKEL και η εταιρεία B&F Α.Β.Ε.Ε. ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ του Γεώργιου Μπιθαρά ιδρύουν μια τρίτη εταιρεία την ΔΕΛΦΩΝ LINE IKE, με σκοπό την αγοραπωλησία ακινή-των κάθε είδους και την εκμίσθωση και διαχείρισή ακινήτων. Έδρα της νέας εταιρείας είναι η οδός Ηφαίστου στο Μαρούσι, διεύθυνση στην οποία μεταφέρεται και η KRIKEL έπειτα από 30 ημέρες.
2. H ENEROSS HOLDINGS
Η Eneross Holdings, ιδρύθηκε την 24/5/2017 στη Λευκωσία με ονομαστικό κεφάλαιο 1.000 ευρώ. Νόμιμος εκπρόσωπός της διατέλεσε ο Πολωνός Πελτσάρ Στάνισλαβ Σίμον, ο οποίος συμμετείχε και στην -πλέον διαγραμμένη- εταιρεία BAYWEST BUSINESS (HELLAS)  το διάστημά που πρόεδρος αυτής ήταν  ο  Φέλιξ Μπίτζιος. Η Eneross, τον Οκτώβριο του 2017 αγόρασε την εταιρεία KRIKEL από την Κρητσωτάκη Ελένη, και ως διαχειριστής της KRIKEL τοποθετήθηκε ο Πέλτσαρ Στάνισλαβ Σίμον.
Μέτοχος της Eneross είναι μια αδρανής κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία Mexal Ser-vices Limited, η οποία είναι επίσης μητρική εταιρεία της Albitrum Properties,  που εκ-προσωπούμενη από τον Θεόδωρο Ζερβό, ετεροθαλή αδελφό του Φέλιξ Μπίτζιου, αγό-ρασε τον Απρίλιο του 2021 ακίνητό του Γιάννη Λαβράνου (Ιδρυτή της εταιρείας ΙΟΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ) στο Νέο Ηράκλειο Αττικής, έναντι 330.000 ευρώ.
3. Η ALBITRUM PROPERTIES
Κυπριακή εταιρεία που συστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2019 και τον Απρίλιο του 2021 αγόρασε ακίνητο του Γιάννη Λαβράνου (ιδρυτή της ΙΟΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ) στο Νέο Ηράκλειο Αττικής αντικειμενικής αξία 294.000 ευρώ, έναντι 330.000 ευρώ. Την αγορά αυ-τή, που είναι και η μοναδική της Albitrum Properties στην Ελλάδα, για χάρη της εν λόγω εταιρείας την πραγματοποίησε ο Θεόδωρος Ζερβός, ετεροθαλής αδελφός του Φέλιξ Μπίτζιου. Μητρική εταιρεία της Albitrum Properties είναι η αδρανής κυπριακή Mexal Services Limited (μαμά εταιρεία ή θεματοφύλακας και της Krikel).
4. Η MEXAL SERVICES LIMITED
Η Mexal Services Limited, η οποία ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2005 με κεφάλαιο 1.000 ευρώ, έχει ως μοναδικό μέτοχο την υπάλληλο σε κυπριακή εταιρεία σύμβουλων επιχειρήσεων,  Σοφία Αρναούτη, και βάσει των οικονομικών της καταστάσεων είναι επί της ουσίας μια αδρανής εταιρεία.
Είναι μητρική εταιρεία ή θεματοφύλακας των μετοχών της κυπριακής Eneross Holdings (που αγόρασε την εταιρεία KRIKEL) και επίσης μητρική εταιρεία της κυπριακής Albitrum Properties,

Είναι επίσης μητρική της κυπριακής ZASTAVO VENTURES LIMITED (έχει μετονομαστεί σε GALSAL INVESTMENTS LIMITED) η οποία σχετίζεται με την ελληνική εταιρείαςFULLSPAN COMMUNICATIONS LIMITED ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ στην οποίο δια-χειριστής είναι ο Νίκος Λιόλιος (που συνυπάρχει σε διάφορα εταιρικά σχήματα με τον Φέλιξ Μπίτζιο και τον ετεροθαλή αδελφό του Μπίτζιου- Θεόδωρο Ζερβό).
5. Η ΙΟΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ
Την 3/7/2007 ιδρύεται από τους Γιάννη Λαβράνο και Ηλία Καντά η εταιρεία με την επω-νυμία ELECTRUM TECHNOLOGIES που εδρεύει στο Νέο Ψυχικό Αττικής. Το 2008, η επω-νυμία της εταιρείας αλλάζει σε ΙΟΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ και τον Δεκέμβριο του 2014, με-ταβιβάζεται στην εδρεύουσα στο Λονδίνο εταιρεία με την επωνυμία TETRA COMMUNI-CATIONS, στην οποίο κατέχει εξέχοντα ρόλο ο Νίκος Λιόλιος (που συνυπάρχει σε διάφο-ρα εταιρικά σχήματα με τον Φέλιξ Μπίτζιο και τον ετεροθαλή αδελφό του Μπίτζιου- Θε-όδωρο Ζερβό), ο οποίος και στη συνέχεια γίνεται και διαχειριστής της ΙΟΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟ-ΛΟΓΙΚΗΣ.
Το ίδιο έτος (2014) η Lamas Pinto Consulting δωρίζει στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη το σύστημα κρυπτογραφημένων συνομιλιών TETRA, με την προϋπόθεση η συντήρηση του να γίνει από την ΙΟΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ. Την εν λόγω δωρεά το Ελληνικό Δημόσιο θα την αποδεχθεί το έτος 2017 (έτος κατά το οποίο η ΙΟΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ δηλώνει στο ΓΕΜΗ ως έδρα της την διεύθυνση Πειραιώς αρ. 4- ίδια διεύθυνση με την αρχική διεύθυνση της KRIKEL).
Την συντήρηση και τεχνική υποστήριξη του συστήματος θα την αναλάβει (όπως προκύ-πτει και από την έκθεση ελέγχου της ΕΑΔ) η ιδρυθείσα την προηγούμενη χρονιά εταιρεία KRIKEL (με αρχική έδρα την οδό Πειραιώς αρ. 4), η οποία για το χρονικό διάστημα από 1/7/2018 έως 31/12/2023 που ορίζει η σύμβαση θα λάβει για τις υπηρεσίες της το συ-νολικό ποσό των 10.800.000 ευρώ.
6. FULLSPAN COMMUNICATIONS LIMITED ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ
Η FULLSPAN COMMUNICATIONS ιδρύθηκε στις 19 Μαΐου 2017 ως ZASTAVO VENTURES ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ. Στις 27 Ιουλίου 2017 μετονομάσθηκε σε  FULLSPAN COMMUNICATIONS LIMITED.
Στην FULLSPAN COMMUNICATIONS ανήκει ακίνητο της οικογένειας του επιχειρηματία Γιάννη Λαβράνου στη θέση «Χλωμός» της ενότητας Μελιτειέων του Δήμου Κέρκυρας. Ακόμη στην FULLSPAN COMMUNICATIONS εργαζόταν από το 2017 έως και το 2020 η Ε-λένη Τσικλητήρα, σύζυγος του Γιάννη Λαβράνου.
Η FULLSPAN COMMUNICATIONS σχετίζεται με την κυπριακή ZASTAVO VENTURES LIM-ITED (έχει μετονομαστεί σε GALSAL INVESTMENTS LIMITED) η οποία έχει ως μητρική την Mexal Services Limited, η οποία είναι μητρική των Eneross Holdings (που αγόρασε την εταιρεία KRIKEL) και Albitrum Properties (που αγόρασε ακίνητο του Γιάννη Λαβρά-νου -ιδρυτή της ΙΟΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ- με αντικειμενική αξία 294.000 ευρώ, έναντι 330.000 ευρώ).
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι πίσω από τις εταιρίες Krikel και Intellexa, και παρά την προσπάθεια να εξαφανιστούν τα ίχνη τους με διαρκείς εξαγορές και μεταβιβάσεις, κρύβονται τα ίδια πρόσωπα. Ήτοι οι Γιάννης Λαβράνος και Φέλιξ Μπίτζιος οι οποίοι προ-κύπτει ότι συνεργάζονται με τον επιχειρηματία Ταλ Ντίλιαν και οι οποίοι διατηρούν ειδι-κές και προνομιακές σχέσεις με την ελληνική κυβέρνηση ιδιαίτερα δε με τον ήδη παραι-τηθέντα πρώην γγ Γραμματέα του Πρωθυπουργού κο Γρηγόρη Δημητριάδη. Ειδικότερα κατά την εξέταση του ενώπιον της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας ο κος Δημητριάδης παραδέχτηκε ότι γνωρίζει τον κο Λαβράνο. Να σημειωθεί ότι ο κος Λαβράνος είναι  κου-μπάρος του κου Δημητριάδη καθώς έχει βαφτίσει το δεύτερο παιδί του ενώ ειδικές επι-χειρηματικές σχέσεις έχει ο πρώην γγ του Πρωθυπουργού και με τον κο Φέλιξ Μπίτζιο.
Η εταιρία  Krikel μάλιστα όπως προκύπτει και από τον σχετικό έλεγχο της ΕΑΔ φαίνεται να έχει εξασφαλίσει με απευθείας ανάθεση σύμβαση προμήθειας τηλεπικοινωνιών για την ελληνική αστυνομία στα Ελληνικά νησιά και στον Έβρο το 2021 υψους 8 εκατομμυ-ρίων ευρώ για τα οποία έλαβε προκαταβολή 4,9 εκατομμυρίων ευρώ εντός μιας εβδομά-δας από την υπογραφή της πράγμα τουλάχιστον εντυπωσιακό με βάση την συνήθη λει-τουργία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και των απαραίτητων διαδικασιών που απαι-τούνται για την εκταμίευση ενός τέτοιου ποσού.
Ταυτόχρονα στοιχείο που πρέπει να συνεκτιμηθεί είναι το γεγονός ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία παρά την επιμονή σύσσωμης της αντιπολίτευσης για την ανάγκη να κλη-θούν τόσο ο κος Γιάννης Λαβράνος όσο και ο κος Φέλιξ Μπίτζιος αλλά και ο κος Γρηγό-ρης Δημητριάδης απέρριψε τρεις φορές τα σχετικά αιτήματα ενώ αποδέχτηκε η σύζυγος του Ταλ Ντίλιαν και νόμιμη εκπρόσωπος της Intellexa να καταθέσει μέσω γραπτών απα-ντήσεων σε ερωτηματολόγιο χωρίς καν να παραστεί ενώπιον της επιτροπής. Τέλος προ-κύπτει από τα παραπάνω ότι ο μάρτυρας Σταμάτης Τρίμπαλης ο οποίος εξετάστηκε από την επιτροπή ως νόμιμος εκπρόσωπος της Krikel έχει εν γνώσει του καταθέσει ψευδώς ότι δεν γνωρίζει τους κους Γιάννη Λαβράνο και Φέλιξ Μπίτζιο πράγμα που είναι αδύνα-τον όπως αποδεικνύεται από την σχέση που αμφότεροι διατηρούν με την εταιρία Krikel. Και ως προς αυτή την πτυχή της υπόθεσης είναι επομένως απαραίτητο να συνεχιστεί η διερεύνηση της υπόθεσης τόσο από την ελληνική βουλή και την επιτροπή θεσμών και διαφάνειας όσο και από την ελληνική δικαιοσύνη ώστε να αποδοθούν και οι ποινικές ευ-θύνες των εν λόγω προσώπων για τα οποία ήδη υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι εμπλέ-κονται στο σκάνδαλό των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων με το λογισμικό preda-tor.
4.3. Αντικειμενική πολιτική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη για τις υποκλοπές – Το αμετάθετο της πολιτικής  ευθύνης του Πρωθυπουργού
Στις διατάξεις των άρθρων 9- 9 Α και 19 του Συντάγματος και  3-4 & 5 του Ν. 2225/1994 όπως ισχύει σήμερα, κατοχυρώνεται το απολύτως απαραβίαστο των επικοινωνιών καθώς και οι όροι και προϋποθέσεις για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα . Από το πλέγμα των διατάξεων αυτών  σαφώς προκύπτει ότι οι υποκλοπές τηλεφωνικών επικοινωνιών κατά παράβαση του άρθρου 19 παρ.1 του Συντ, είτε με συμβατικές, είτε με εξελιγμένες τεχνικές μεθόδους, είτε με τη σατανική σύμπτωση και των δύο, συνιστούν πρωτίστως αυτοτελή εγκλήματα. Συγκεκριμένα πρόκειται για τα εγκλήματα αφενός της παραβίασης του τηλεφωνικού απορρήτου που προβλέπεται  και  τιμωρείται  σε βαθμό πλημμελήματος  από τη διάταξη του άρθρου 370 Α του ΠΚ και του κακουργήματος της παραβίασης προσωπικών δεδομένων που προβλέπεται και τιμωρείται  από τη διάταξη του άρθρου 38  του  ως άνω Ν.4624/2019.
Κρίσιμο λοιπόν στοιχείο για την παραβίαση του δικαιώματος απορρήτου της επι-κοινωνίας και εντεύθεν για την τέλεση ή όχι των προαναφερόμενων εγκλημάτων, είναι η νομιμότητα της παραβίασης αυτής, που κατ’ εξαίρεση υφίσταται όταν συντρέχουν λόγοι «εθνικής ασφάλειας». Όταν δηλαδή τίθεται σε κίνδυνο η εσωτερική ή εξωτερική υπό-σταση του κράτους (εχθρική επιβουλή, κατασκοπεία, διεθνής τρομοκρατία, προετοιμα-σία πραξικοπήματος) ή συντρέχει ανάγκη «διακρίβωσης ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημά-των», που απαριθμούνται στον νόμο με τον οποίο εξειδικεύεται η συνταγματική επιταγή. Ο νόμος απαιτεί για τη νομιμότητα της παρακολούθησης την τήρηση  συγκεκριμένης διαδικασίας για την άρση του απορρήτου. Για να είναι νόμιμη θα πρέπει η διάταξη με την οποία διατάσσεται η άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας, να περιέ-χει τα ακόλουθα στοιχεία: α) το όργανο που διατάσσει την άρση, β) τη δημόσια αρχή ή τον εισαγγελέα ή τον ανακριτή που ζητούν την επιβολή της άρσης, γ) το σκοπό της επι-βολής της άρσης, δ) τα μέσα ανταπόκρισης ή επικοινωνίας στα οποία επιβάλλεται η άρ-ση, ε) την εδαφική έκταση εφαρμογής και τη χρονική διάρκεια της άρσης, στ) την ημε-ρομηνία έκδοσης της διάταξης.
Επιπλέον πρέπει να σημειωθεί ότι  υπάρχει ανάγκη αυξημένης προστασίας του α-πορρήτου των επικοινωνιών στις περιπτώσεις πολιτικών προσώπων που έχουν θεσμική ιδιότητα, όπως  στην περίπτωση του κ. Ανδρουλάκη, όπως τούτο συνάγεται από τις  δια-τάξεις των άρθρων 61 παρ. 3  του Συντάγματος  για το βουλευτικό απόρρητο, 8 της ΕΣΔΑ και  7 και 8 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η προστασία δεν αφορά μόνο στο προστατευόμενο ατομικό δικαίω-μα, αλλά συνδέεται άμεσα και με την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Ενόψει τούτων και με δεδομένο ότι ο Πρωθυπουργός παραδέχτηκε ως πραγματικά γεγονότα τις παρακολουθήσεις του δηµοσιογράφου Θ. Κουκάκη, όσο και του Ν. Ανδρουλάκη, ως διοι-κητικός εποπτεύων την ΕΥΠ, υπερκείμενος του Διοικητή της, φέρει βεβαίως την πολιτική ευθύνη για τις παρακολουθήσεις αυτές. Η ευθύνη αυτή είναι αντικειμενική,  εμπίπτουσα στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του, όπως αυτές προσδιορίζονται στη διάταξη του άρθρου 11 του παραπάνω Ν.4622/2019 αφού ήταν και είναι θεσμικά ο άμεσα προϊστάμενος της ΕΥΠ  που έλεγχε και ελέγχει προσωπικά τις ενέργειές της και αυτός που επέλεξε το διοι-κητή της και μάλιστα με τροποποίηση νομοθετική των απαιτούμενων προσόντων αυτού. Την επομένη της ορκωμοσίας της Κυβέρνησης της ΝΔ θεσπίζεται το Π.Δ. 81/2019 (ΦΕΚ 119/8.7.2019), με το οποίο η εποπτεία της Ε.Υ.Π., που έως τότε ανήκε στον Υπουργό Δη-μόσιας Τάξης, υπήχθη απευθείας στον Πρωθυπουργό.
Σύμφωνα άλλωστε με το άρθρο 21 του Ν.4622/2019 με τον τίτλο «ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ» συστήθηκε αυτοτελής επιτελική δημόσια υπηρεσία με την ονομασία ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥ-ΒΕΡΝΗΣΗΣ. Υπήγαγε δε στην άμεση διοικητική εποπτεία του την ΕΥΠ και τα κρατικά ΜΜΕ, χωρίς να παρεμβάλλεται  μεταξύ αυτού και της συγκεκριμένης υπηρεσίας οποια-δήποτε άλλη αιρετή αρχή, παρά μόνον μετακλητοί υπάλληλοι διορισμένοι από τον ίδιο και μάλιστα με αδιαφανείς διαδικασίες. Με δεδομένο λοιπόν ότι πολιτική ευθύνη δεν μπορεί να φέρει μετακλητός υπάλληλος αλλά μόνο πρόσωπο υπαγόμενο άμεσα στον κοι-νοβουλευτικό έλεγχο, δηλαδή Υπουργός ή στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ίδιος ο Πρω-θυπουργός, είναι άνευ νοήματος πολιτικά ή/και νομικά- συνταγματικά η προσπάθεια του Πρωθυπουργού να μεταθέσει την πολιτική ευθύνη στον γγ του Πρωθυπουργού ακόμα και αν είχε μεταβιβάσει σε εκείνον το δικαίωμα υπογραφής για ζητήματα που αφορούν την ΕΥΠ. Η πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο βαραίνει λοιπόν αποκλειστικά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, είναι αμετάθετη και δεν έχει κατά κανέναν τρόπο αναληφθεί. Εξάλλου πέραν της αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης που φέρει εξ ορισμού ο Πρωθυπουργός κος Μητσοτάκης από την συνεκτίμηση του συνόλου των στοιχείων της υπόθεσης προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο κος Μητσοτάκης είναι ο ενορχηστρωτής τόσο του σκαν-δάλου των παρακολουθήσεων όσο και του δίδυμου σκανδάλου της συγκάλυψης.

5. Το δίδυμο σκάνδαλο της Συγκάλυψης

Το κεντρικό εργαλείο που αξιοποιήθηκε από τη μεριά τόσο της κυβέρνησης, όσο και των διοικητών της ΕΥΠ αλλά και του πρώην γγ του Πρωθυπουργού για τη συγκάλυψη της υπόθεσης ήταν η αντίταξη του απορρήτου τόσο ενώπιον της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας όσο και της εξεταστικής επιτροπής. Η επίκληση αυτή έχει κατακριθεί από το σύνολο σχεδόν του νομικού κόσμου ενώ έχει βάσιμα προβληθεί ότι το απόρρητο δεν εί-ναι αντιτάξιμο ενώπιον της Βουλής και ειδικότερα της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας και ιδίως της εξεταστικής επιτροπής που αποτελεί την ανώτατη μορφή άσκησης του κοι-νοβουλευτικού ελέγχου. Στην πραγματικότητα η επίκληση του απορρήτου σε συνδυασμό με τις αντιθεσμικές αποφάσεις της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, τον αποκλεισμό μαρ-τύρων, την αποδοχή της άρνησης κατάθεσης κρίσιμων εγγράφων  αλλά και την κατα-στροφή αποδεικτικών στοιχείων δεν λειτούργησαν απλώς υπονομευτικά στο έργο της ε-ξεταστικής επιτροπής αλλά είχαν και έχουν ως προφανή στόχο τη συσκότιση της υπόθε-σης και την εξαφάνιση στοιχείων που μπορούν να οδηγήσουν σε απόδοση και ποινικών ευθυνών, πράγμα το οποίο αποτέλει εξάλλου αυτοτελές αδίκημα.

5.1 Η αλληλουχία των γεγονότων

Σαφείς αποδείξεις προκύπτουν για την προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου από την ανάγνωση των τριών πρακτικών των συναντήσεων της ελέγχουσας ανεξάρτητης αρχής ΑΔΑΕ με τις αντιπροσωπείες της ΕΥΠ τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Επίσης, πολύ σοβαρά στοιχεία που έχουν έρθει στο φως, χωρίς να διαψευστούν από τις εμπεριστατωμένες δημοσιεύσεις της «ερευνητικής δημοσιογραφίας», αλλά και τις δη-μοσιογραφικές αποκαλύψεις σε έγκριτες εφημερίδες.

•    Την ίδια μέρα (29/07/2022) της συνεδρίασης της επιτροπής Θεσμών και Διαφά-νειας για τις ακροάσεις με αφορμή την υπόθεση Κουκάκη και ενώ επίσης την ίδια μέρα ο κ. Ανδρουλάκης υπέβαλε αίτηση έρευνας στην ΑΔΑΕ σχετικά με την απο-καλυφθείσα στις υπηρεσίες του Ευρωκοινοβουλίου προσπάθεια σύνδεσης του τηλεφώνου του με το Predator, με το ίδιο link που χρησιμοποιήθηκε για την επι-σύνδεση και στο τηλέφωνο Κουκάκη, ο διοικητής της ΕΥΠ κ. Κοντολέων έδωσε ε-ντολή για καταστροφή του μηχανήματος LI, στο οποίο ήταν αποθηκευμένες και οι σχετικές επισυνδέσεις της υπηρεσίας του προγενέστερου διαστήματος. Είναι εις γνώση της επιτροπής ότι ετέθη σε σταδιακή ενεργοποίηση το νέο μηχάνημα που προμηθεύτηκε η ΕΥΠ από τις αρχές του ‘22 και είχε γνωστοποιηθεί προς την Α-ΔΑΕ, ότι η τελευταία υπόθεση που θα αποθηκευόταν στο παλαιό μηχάνημα είχε ημερομηνία περίπου ένα τρίμηνο πριν την έναρξη καταστροφής του. Πέραν της συμπτώσεως (;) με την έναρξη των ακροάσεων προκύπτει ότι τα στοιχεία που αφορούσαν στις διαταγές επισύνδεσης των υποθέσεων Κουκάκη αλλά και Αν-δρουλάκη υπήρχαν μέσα στο σύστημα σε όλο το διαρρεύσαν διάστημα, όπως ε-πίσης και ότι υπήρχαν και οι σχετικοί φάκελοι τόσο με την συγκεκριμένη διαδικα-σία που απαιτείται μέχρι και την εντολή της εισαγγελικής λειτουργού, όσο και με την έγχαρτη αποτύπωση των στοιχείων εκ παραλλήλου με το ηλεκτρονικό σύστη-μα.

•    Από το ίδιο το πόρισμα της ΕΑΔ και την ακρόαση της αναπληρώτριας διοικήτριας κα Ρογκάκου προκύπτει ευθέως ότι είχε δοθεί «στενή εντολή» από τον διοικητή κ. Μπίνη ώστε να ελεγχθούν μόνο οι άμεσες σχέσεις και συμβάσεις των εταιρειών Intellexa και ΚΡΙΚΕΛ με την ΕΥΠ και την αστυνομία, έτσι ώστε να μας δίδεται στην επιτροπή η στερεότυπη απάντηση περί δήθεν «αναρμοδιότητας» ή «αδυναμίας υπέρβασης της εντολής» στις ουσιαστικές ερωτήσεις που τέθηκαν τόσο για την πραγματική υπόσταση και τη διασύνδεση αυτών των εταιρειών με άλλες εταιρεί-ες στην Ελλάδα, την Κύπρο και γενικότερα στην αλλοδαπή, όσο και ο μη έλεγχος των απόρρητων συμβάσεων, των σχέσεων με παρένθετες εταιρίες και της ουσια-στικής εμπορικής λειτουργίας αυτών των εταιρειών εντός της χώρας.

•    Η διατύπωση του κ. Χρ. Ράμμου πρόεδρου της ΑΔΑΕ ότι «υπάρχει άρνηση συνερ-γασίας» από τη νέα διοίκηση της ΕΥΠ προς την ελέγχουσα αρχή συμπυκνώνει αδρά την προσπάθεια συσκότισης μέσα από ενέργειες και παραλήψεις, αντιφατι-κές δηλώσεις των διοικούντων, άρνηση εμφάνισης αρμοδίων υπηρεσιακών πα-ραγόντων, επικλήσεων του απορρήτου σε οτιδήποτε σημαντικό, που θα βοηθού-σε στην αποκάλυψη τόσο της διαδικασίας όσο και των πραγματικών λόγων για την επισύνδεση στις επικοινωνίες του κ. Ανδρουλάκη και του κ. Κουκάκη. Η «άρ-νηση», αφορά και σε έγγραφα που σχετίζονται με την παράταση των επισυνδέ-σεων και με τα πρωτόκολλα καταστροφής των αποδεικτικών στοιχείων. Σημειώ-νουμε ως απολύτως απαράδεκτη την επίκληση απορρήτου, πέραν των γενικών λόγων που θα εκτεθούν παρακάτω, με αιτιολογία την αποδυνάμωση της υπηρε-σίας και των στελεχών της από την ενδεχόμενη αποκάλυψη της αλήθειας!

•    Το ίδιο χρονικό διάστημα αποκαλύφθηκε η προσπάθεια του Φ. Μπίτζιου, ο οποί-ος βάσιμα έχει ακόμα μετοχική συμμετοχή στην ΚΡΙΚΕΛ, να αφαιρέσει αναδρομι-κά για όλο το ’21 από το σχετικό μητρώο την ιδιοκτησιακή του σχέση με την εται-ρεία.

•    Προκαλεί βάσιμα ερωτήματα η μη ενασχόληση της Εισαγγελίας του Αρείου Πά-γου με την ουσία και τη διερεύνηση του μείζονος σκανδάλου και ενώ έχουν γίνει σχετικές αναφορές και μηνύσεις από τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους που υπήρξαν θύματα αυτή της υπόθεσης. Ενώ η κυβέρνηση έσπευσε να δώσει προς διεύρυνση στην Εισαγγελία το ζήτημα της «διαρροής από την ΕΥΠ» των σχετικών αποκαλύψεων! Σχετικό με το κλίμα που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί για εκφοβισμό των μαρτύρων που εκλήθησαν στο ίδιο χρονικό διάστημα δημοσί-ως από στελέχη της ΝΔ αναφέρονταν σε δεκαετή ποινή φυλάκισης για όσους δεν τηρούν το απόρρητο. Χωρίς να διευκρινίζουν βεβαίως ότι δεν μπορεί ενώπιον τον ελεγκτικών αρχών και του κοινοβουλίου να γίνεται επίκλησή του, που έτσι και αλ-λιώς αφορά, κατά νόμο,  μόνο στα θέματα που άπτονται κρίσιμων διπλωματικών και στρατιωτικών μυστικών για να μη θιγεί η κυριαρχία της χώρας.

•    Ενώ το κρίσιμο ερώτημα αφορά στην με οποιοδήποτε τρόπο σχέση η χρησιμο-ποίηση «κακόβουλων λογισμικών», από την ΕΥΠ, το ΚΕΤΥΑΚ, τη ΔΗΔΕΠ, καλύπτε-ται από το απόρρητο και ενώπιον της ΑΔΑΕ και της επιτροπής μας το ενημερωτικό σημείωμα προς την υπηρεσία από τον εκπρόσωπο της ΕΥΠ στη διεθνή έκθεση ISS Prague του παρελθόντος Ιουνίου, στην οποία συμμετείχαν όλες οι εταιρείες που διεθνώς εμπορεύονται και τέτοια λογισμικά, μεταξύ των οποίων και η Intellexa.

•    Είναι γνωστό ως γεγονός ότι το link των επισυνδέσεων τόσο για τις δυο υποθέσεις που εξέταζε η επιτροπής μας όσο και για το τηλέφωνο του κ. Χρήστου Σπίρτζη εί-ναι το ίδιο. Επίσης, είναι σοβαρό στοιχείο που μαρτυρά την έμμεση σχέση υπη-ρεσιών με τέτοια λογισμικά η χρονική συνάφεια των επισυνδέσεων της ΕΥΠ με την ακολουθούμενη προσπάθεια επισύνδεσης μέσω Predator όπως εκτέθηκε α-ναλυτικά παραπάνω (κεφάλαιο 4.1). Το ότι δεν είναι τυχαίο αυτό το γεγονός  προ-κύπτει και από τη μεγάλη καθυστέρηση ανταπόκρισης προς την ΑΔΑΕ στο ερώ-τημά της για γνωστοποίηση των στοιχείων επισύνδεσης στον κ. Κουκάκη, έτσι ώστε η κυβέρνηση να σπεύσει να παρέμβει νομοθετικά για να θεσπίσει τον Μάρ-τιο του ‘21 την απαγόρευση προς την ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή, να γνωστοποιεί τα σχετικά προς τους ενδιαφερομένους και αιτούντες – θύματα επισυνδέσεων.

Από τα παραπάνω όπως και από επιπλέον δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, όλης της πε-ριόδου των ετών 2020-2022, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι υπήρξε πολιτική σταδιακής, μεθοδευμένης και ενορχηστρωμένης προσπάθειας συγκάλυψης του σκανδά-λου. Ιδιαίτερα δε σε ότι αφορά τις διοικήσεις της ΕΥΠ υπήρξε πλήρης συσκότιση όσον αφορά τη «νόμιμη» διαδικασία, τη «Διάταξη» του ή της Εισαγγελέως, τα στοιχεία που συνηγορούν στην παράταση των επισυνδέσεων και στα πρωτόκολλα καταστροφής του τόσο σε ηλεκτρονική όσο και σε έγχαρτη μορφή.
Εάν όλα αυτά συνέβησαν εν αγνοία του Πρωθυπουργού αντιλαμβάνονται όλοι ότι το πλήγμα για τη δημοκρατία μας είναι ακόμα πιο σοβαρό και από την εκτίμησή μας ότι υπήρξε ενορχήστρωση αυτού καθ’ αυτού του σκανδάλου πιθανώς και με άλλα πρόσω-πα, πολιτικούς, δημοσιογράφους, δικηγόρους, από το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη και τον ίδιο προσωπικά.

5.2 Το σκάνδαλο της συγκάλυψης βόμβα στα θεμέλια του Κοινοβουλευτικού πολι-τεύματος

Η δήλωση Μητσοτάκη και η πρακτική της κυβερνητικής πλειοψηφίας για την αποκάλυ-ψη των ευθυνών για το σκάνδαλο «όλα στο φως και λειτουργία όλων των ελεγκτικών κοι-νοβουλευτικών διαδικασιών» υπήρξαν μεθοδευμένα άκρως προσχηματικές και κατέτει-ναν σαφώς στις συγκάλυψη του σκανδάλου.
Τα πρακτικά των αλλεπαλλήλων συνεδριάσεων της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, για τη σύγκληση της οποίας την πρωτοβουλία είχαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, προσφέρουν αψευδείς μαρτυρίες για τη μεθοδική προσπάθεια συγκάλυψης του σκαν-δάλου. Ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα τόσο ο δημόσιος διάλογος ανάμεσα σε επιστήμο-νες και κορυφαίους πολιτικούς ευρέως πολιτικού φάσματος όσο και οι συνεχείς αποκα-λύψεις από την «ερευνητική δημοσιογραφία», προσέφεραν πραγματικό αποδεικτικό υλι-κό για να χυθεί πραγματικά άπλετο φως και να αναζητηθούν οι πολιτικές και όχι μόνο ευθύνες που «έδειχναν» εξαρχής τις μεθοδεύσεις και την ενορχήστρωση από το κυβερ-νητικό επιτελείο του Μάξιμου και προσωπικά από τον Πρωθυπουργό.
Οι πρακτικές και οι αποφάσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας, δοκιμασμένες και στην Εξεταστική για το πακέτο Πέτσα προς χειραγώγηση των ΜΜΕ, κατέτειναν συστηματικά στην υπονόμευση και την ακύρωση στην πράξη της Συνταγματικής πρόνοιας που το α-ναθεωρημένο Σύνταγμα προβλέπει ως δυνατότητα, με πρόταση και ψήφους της αντιπο-λίτευσης, να συγκαλούνται εξεταστικές επιτροπές. Η καινοφανής και προκλητική άρνηση για την κλήση μαρτύρων προς ακρόαση αφορούσε ακόμα και πολιτικά πρόσωπα και δι-καστικούς λειτουργούς που ήδη είχαν κληθεί προς ακρόαση προηγούμενα από τη Θε-σμών και Διαφάνειας. Επιπλέον δε αφορούσε όλους τους πραγματικούς ιδιοκτήτες και εκπροσώπους των εταιρειών που εμπορεύονται τα «κακόβουλα λογισμικά», όπως επίσης και υπηρεσιακούς παράγοντες σε κρίσιμες θέσεις με σχετικές αρμοδιότητες τόσο στην ΕΥΠ όσο και στις υπηρεσίες της Αστυνομίας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια που εξελίσσονταν οι συνεδριάσεις και οι διαδικασίες τόσο της επι-τροπής Θεσμών και Διαφάνειας όσο και της Εξεταστικής επιτροπής και ενώ εξαρχής ετέ-θησαν κορυφαία ζητήματα με επίκεντρο την «επίκληση του απορρήτου» από πολιτικά πρόσωπα, από διοικητές της ΕΥΠ, αρμόδιους εισαγγελείς και δημόσιους λειτουργούς, με απόφαση της πλειοψηφίας απετράπη η απολύτως αναγκαία και εύλογη απαίτηση της αντιπολίτευσης να τεθούν, δια του Προέδρου της Βουλής, ερωτήματα προς το επιστημο-νικό συμβούλιο της Βουλής για να γνωμοδοτήσει σχετικά με αναφορά στα οικεία άρθρα του Κανονισμού της Βουλής, των νόμων και βεβαίως του Συντάγματος που κατοχυρώ-νουν την απόλυτη ελεγκτική αρμοδιότητα που έχει τόσο η επιτροπή Θεσμών και Διαφά-νειας, σε σχέση με την ΕΥΠ όσο βεβαίως και η ειδική Εξεταστική επιτροπή που συνεκλή-θη με απόφαση της Ολομέλειας.
Επιπροσθέτως, η κυβερνητική πλειοψηφία στην Εξεταστική επιτροπή ακύρωσε εκ προοι-μίου, γνωμοδοτώντας η ίδια κατά πλειοψηφία, τις αρμοδιότητες και την ευχέρεια που δίνει ο Κανονισμός της Βουλής και η σχετική νομοθεσία που αφορά στην ΕΥΠ, αποδεχό-μενη την απαράδεκτη επίκληση του απορρήτου ενώπιον των επιτροπών, τις «εχεμύ-θειες» των εισαγγελικών λειτουργών, ακόμα και του καινοφανούς και επικίνδυνου για τη Δημοκρατία «ανέλεγκτου» Αρχών προσώπων και υπηρεσιών ενώπιον των απολύτως αρ-μοδίων εκλεγκτικών τους Αρχών.
Η υπονόμευση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών βρίσκεται εν εξελίξει καθώς καθυστε-ρεί συστηματικά η εκ νέου σύγκληση της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας που ζητή-θηκε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και για τη νέα υπόθεση παρακολούθησης μέσω predator του Χρήστου Σπίρτζη, με προφανή στόχο να ελλείπουν από τα υπό κατάθεση πορίσματα ουσιώδεις πληροφορίες και στοιχεία που θα διευκολύνουν την απόδοση των πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών. Ταυτόχρονα αφήνεται από την μεριά της κυβέρνησης ανοιχτό το ενδεχόμενο η συζήτηση επί των πο-ρισμάτων της εξεταστικής επιτροπής στην Ολομέλεια της Βουλής να γίνει κεκλεισμένων των θυρών, γεγονός που αποτελεί πρωτοφανή κοινοβουλευτική εκτροπή και αποδεικνύει την διάθεση για απόκρυψη της αλήθειας από τον ελληνικό λαό και συσκότιση της υπό-θεσης.
Ενδεικτική, σε σχέση με τα παραπάνω, για την απόφαση συγκάλυψης του σκανδάλου από την κυβερνητική πλειοψηφία, είναι και η άρνηση της με σχετική απόφαση της επι-τροπής να ενεργοποιηθεί, προς διευκόλυνση των μαρτύρων, η σαφής διάταξη του Ν. 3641 για να δώσει ο πολιτικός προϊστάμενος, εν προκειμένω ο κος Μητσοτάκης, τη σχετι-κή άδεια για αναφορά σε απόρρητα των υπηρεσιών.
Κατά τα ανωτέρω ακόμη μεγαλύτερη και από τις παρακολουθήσεις ζημιά στον κοινοβου-λευτισμό, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου έχει γίνει από τις αλλοπρόσαλλες και σπασμωδικές κινήσεις συγκάλυψης που επιχείρησε η Νέα Δημοκρατία και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μετά την έκρηξη του σκανδάλου. Ο κ. Μητσοτάκης έχει περιπέσει σε συ-νεχείς αντιφάσεις,  με αποκορύφωμα την αρχική δήλωση περί νόμιμης αλλά λάθος πα-ρακολούθησης, έχει αποφύγει να μιλήσει με καθαρά λόγια στον ελληνικό λαό και στη βουλή και φαίνεται πλέον να θεωρεί ότι η μόνη οδός διαφυγής είναι μια ιδιόμορφη ο-μερτά που υπονομεύει θεσμούς και δημοκρατία.
Ειδικότερα, στις 5 Αυγούστου, μόλις είχε αποκαλυφθεί η παρακολούθηση Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποσχέθηκε τα εξής: “Σύμφωνα με διαρροές του ΠΑΣΟΚ, ζητείται η εκ νέου σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βου-λής. Η Κυβέρνηση απαντά θετικά στο αίτημα αυτό, ελπίζοντας αυτή τη φορά να ανταπο-κριθεί και ο κ. Ανδρουλάκης, να παραστεί προσωπικά, προκειμένου να ενημερωθεί και να πάρει απαντήσεις για όλα τα σχετικά με τη νόμιμη επισύνδεση που τον αφορά, απαντή-σεις που δεν θα αφήνουν περιθώριο για αυθαίρετα συμπεράσματα και συνωμοσιολογί-α.”
Η Νέα Δημοκρατία υπαναχώρησε από την δεσμευτική αυτή εξαγγελία πολλαπλά. Στη συ-ζήτηση πολιτικών αρχηγών ο πρωθυπουργός απέφυγε, παρά τις συστηματικές προκλή-σεις της αντιπολίτευσης, να δεσμευτεί ότι ακόμη και σήμερα δεν παρακολουθούνται πο-λιτικοί. Επέμεινε στη γραμμή του «εγώ δεν είδα, δεν έμαθα, δεν ξέρω», δηλώνοντας, επι-λέξει, “θεωρώ ότι δεν είναι χρέος να γνωρίζω ποιους παρακολουθεί η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών παρά μόνο ενδεχομένως ex post».
Η λειτουργία της Εξεταστικής Επιτροπής κινήθηκε, με αποκλειστική ευθύνη της πλειο-ψηφίας, στο ίδιο πλαίσιο συσκότισης και απόκρυψης της αλήθειας. Η κυβερνητική πλειοψηφία απέρριψε το αίτημα να προσκομιστούν οι υπηρεσιακοί φάκελοι  της ΕΥΠ για Ανδρουλάκη και Κουκάκη και όλα τα κρίσιμα έγγραφα που ζήτησε η αντιπολίτευση.  Τα πρώην και τα νυν στελέχη της προσήλθαν με ενιαία γραμμή συγκάλυψης: όπως οι ένοχοι στις ΗΠΑ αρνούνται μαρτυρία, βάσει της 5ης αναθεώρησης, για να αποφύγουν αυτονε-χοποίηση, έτσι και αυτοί απέφυγαν να δηλώσουν οτιδήποτε ενώπιον της. Και όμως ο Κα-νονισμός της Βουλής είναι σαφής: Προβλέπεται στο άρθρο  147 ότι η  Επιτρoπή έχει δι-καίωμα να καλεί και να εξετάζει μάρτυρες με ευθεία εφαρμογή του άρθρου 224 ΠΚ, που ορίζει ότι όποιος, ενώ εξετάζεται ως μάρτυρας ενώπιον αρχής αρμόδιας να ενεργεί εξέ-ταση για την κρινόμενη υπόθεση, αρνείται ή αποκρύπτει την αλήθεια, τιμωρείται με φυ-λάκιση.
Περαιτέρω, οι διατάξεις του άρθρου 14 του νόμου 3649/2008, που καθιερώνουν καθήκον εχεμύθειας για τους υπαλλήλους και τα στελέχη της ΕΥΠ, δεν εφαρμόζονται επί του προ-κειμένου, δεδομένου ότι η Επιτροπή έχει εκ του Κανονισμού αρμοδιότητες που συνδυά-ζουν τον κοινοβουλευτικό έλεγχο με τις ανακριτικές εξουσίες του εισαγγελέα, ενώ οι συ-νεδριάσεις της είναι μυστικές, ούτως ώστε να προστατεύονται τυχόν εθνικά μυστικά. Η προαναφερθείσα ρύθμιση του Κανονισμού υπερισχύει κάθε άλλης διάταξης, όχι μόνον ως ειδική, αλλά και εν όψει των συνταγματικών αρχών της λαϊκής κυριαρχίας (άρθρο 1 παρ. 2 Σ) και της αυτονομίας της Βουλής (άρθρο 65 παρ. 1), που επιβάλουν η Εθνική Α-ντιπροσωπεία να μην κωλύεται στην άσκηση του κοινοβουλευτικού της ελέγχου και να μην υπάρχουν στεγανά ως προς τον έλεγχο αυτό, που μπορεί να μετεξελιχθούν σε παρα-κρατικά κέντρα υπονόμευσης της δημοκρατίας.
Άλλωστε η προστασία του απόρρητου δεν είναι σε καμία περίπτωση απόλυτη. Κατά τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας  (ΣτΕ 1116/2009), σε περίπτωση που η αιτιο-λογία της διοικητικής πράξης βασίζεται σε απόρρητο κατά νόμο στοιχείο, η διοίκηση υ-ποχρεούται να το θέσει υπόψη του δικαστηρίου κατά τρόπο συμβατό με τον απόρρητο χαρακτήρα του προκειμένου να αξιολογηθεί η νομιμότητα της αιτιολογίας και να εξα-σφαλιστούν ο σεβασμός του δικαιώματος δικαστικής προστασίας και η ομαλή λειτουργία της δικαστικής εξουσίας.
Σε καμία περίπτωση, συνεπώς, δεν μπορεί το απόρρητο να αποτελέσει φύλλο συκής για τη συγκάλυψη του ελληνικού Γουοτεργκέιτ. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλής, δήλωσε δημόσια ότι  «η επίκληση του απορρή-του σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Άλ-λοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο κ.  Κ. Τζαβάρας, επέκριναν την λογική επί-κλησης του απορρήτου. Κατά τον τελευταίο, «ανοίγει ο δρόμος για μια αθέατη και απόρ-ρητη “Δημοκρατία”.
Πέραν των προφανών πολιτικών ευθυνών, όσοι μάρτυρες αρνήθηκαν μαρτυρία επικα-λούμενοι το ανύπαρκτο απόρρητο, υπέχουν και ποινικών ευθυνών, βάσει του άρθρου 224 του Ποινικού Κώδικα, που πρέπει να αποδοθούν.
5.3 Ειδικότερα για το απόρρητο
Ι. η διάταξη του άρθρου 43Α §2αεδαφ. στ’ του ΚτΒ, προβλέπει ότι: «Οι συζητήσεις για τη δραστηριότητα της Ε.Υ.Π. είναι απόρρητες και τα μέλη της δεσμεύονται να τηρούν το απόρρητο αυτό και μετά τη λήξη της θητείας τους». Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι ο νομοθέτης του ΚτΒ επέβαλε στα μέλη της Επιτροπής μια τόσο αυστηρή υποχρέωση τήρησης απορρήτου γιατί θεωρεί αυτονόητο ότι κατά τις συζητήσεις για την ΕΥΠ αποκα-λύπτονται κρατικά απόρρητα που αφορούν την εθνική κυριαρχία, την εθνική ασφάλεια κλπ. Για το λόγο αυτό, δεσμεύει τα μέλη της με υποχρέωση τήρησης του απορρήτου και μετά τη λήξη της θητείας τους, γιατί θεωρεί επίσης αυτονόητο ότι δεν μπορεί να προ-βληθεί κατά της ελεγκτικής διαδικασίας της Βουλής το απόρρητο των συγκεκριμένων πληροφοριών, παρά μόνο από τον αρμόδιο Υπουργό και υπό τους όρους που αναφέρθη-καν ανωτέρω.
ΙΙ.Όσες φορές διασταυρώθηκε στο πρόσφατο παρελθόν η διαδικασία του κοινοβουλευτι-κού ελέγχου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ή της Εξεταστικής Επιτροπής, με την προστασία κρατικών απορρήτων, δεν υπήρξε ποτέ άρνηση παροχής πληροφοριών από τους εξεταζόμενους κρατικούς λειτουργούς που εκπροσωπούσαν την ΕΥΠ.
ΙΙΙ. Κατά την ίδια τη συνεδρίαση της Επιτροπής, που έλαβε χώρα την 1η.9.2022, πριν από την εξέταση των ως άνω που αρνήθηκαν να δώσουν απαντήσεις, είχαν εξεταστεί δύο πρώην Διοικητές της ΕΥΠ, οι οποίο, με απαράμιλλο σεβασμό προς το έργο των μελών της Επιτροπής υπηρέτησαν  πρόθυμα την διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, απα-ντώντας σε όλες τις ερωτήσεις που τους υπεβλήθησαν χωρίς να επικαλεστούν δέσμευση από το καθήκον εχεμύθειας.
ΙV. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ υπηρεσιακού και λειτουργι-κού απορρήτου. Ειδικότερα προκειμένου να διαπιστωθεί ο αναγόμενος σε προστατευτέο αγαθό απόρρητος χαρακτήρας ενός στοιχείου, δεν αρκεί ο υπηρεσιακός χαρακτηρισμός του ως απόρρητου ή ως διαβαθμισμένης εμπιστευτικότητας, αλλά πρέπει επιπλέον το περιεχόμενό του να αναφέρεται στην εδαφική ακεραιότητα της χώρας, τη διεθνή ειρήνη και την αμυντική της θωράκιση.
V. Ο Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, ο πλέον αρμό-διος για τα θέματα προστασίας του απορρήτου, πρώην Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, υποστηρίζει ανεπιφύλακτα ότι δεν χωρεί επίκληση του απορρήτου ενώ-πιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας κατά την άσκηση του κοινοβουλευτικού ε-λέγχου για τη δράση της ΕΥΠ. Αυτά σύμφωνα με μία αμιγώς «νομική», υπό την έννοια της «νομικής δογματικής», προσέγγιση των ζητημάτων. Αλλά και από δικαιοπολιτική ά-ποψη, η σε βάθος δημόσια διερεύνηση αυτής της «βιομηχανίας παρακολουθήσεων» με την επίκληση λόγων «εθνικής ασφάλειας» φαίνεται ότι αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τον εντοπισμό και την εκρίζωση αδιαφανών μηχανισμών εξυπηρέτησης ιδιοτελών σκοπιμοτήτων που συνεχίζουν να λειτουργούν στην Ελλάδα στο «ημίφως» της εκτελεστι-κής εξουσίας, νοθεύοντας τα δημοκρατικά και δικαιοκρατικά χαρακτηριστικά του πολι-τεύματός μας. Η διεξαγωγή ενός μίζερου και λειψού κοινοβουλευτικού ελέγχου υπό το κράτος αμφισβητούμενων και αλληλοαντικρουόμενων διαρροών, που παράγουν σύγχυ-ση στη δημόσια σφαίρα, ενισχύοντας την αίσθηση της αδιαφάνειας και υποδαυλίζοντας κάθε είδους συνωμοσιολογίες και παραφιλολογίες, μάλλον επιζήμια είναι για τη λειτουρ-γία της δημοκρατίας μας. Τούτο διότι, παρατείνεται η τραυματική αίσθηση μιας θεσμι-κής-πολιτειακής εκκρεμότητας, ενώ επιτείνεται και η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών ως προς τη διαχείριση ευαίσθητων ηθικο-πολιτικών ζητημάτων, που αφορούν τα ίδια τα θεμέλια της έννομης τάξης.
VΙ .Επιπρόσθετα πρέπει να εστιάσουμε σημειακά σε δύο μόνο επισημάνσεις που θα συνέτειναν στην εναρμόνιση της διαδικασίας με τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εφεξής: ΕΣΔΑ) και τη νομολογία του Δικαστηρίου του Στρα-σβούργου:(α) η αποκατάσταση της παρανόησης που διαχέεται ευρέως τις τελευταίες ημέρες, σε σχέση με την αντιταξιμότητα της έννοιας του απορρήτου. Ενώ το απόρρητο καταρχάς, ευλόγως συνδέεται με τη δράση των μυστικών υπηρεσιών ως παράμετρος επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας, είναι αυτονόητο ότι δε μπορεί να εγείρεται κατά τον έλεγχο του έργου αυτών των υπηρεσιών από τα αρμόδια κατά το Σύνταγμα και τον νόμο όργανα, στο πλαίσιο της καταστατικής για το δημοκρατικό πολίτευμα, αρχής της λογοδοσίας. Τούτο σημαίνει ότι δε νοείται άρνηση ενημέρωσης των κοινοβουλευτικών επιτροπών – μόνιμων και εξεταστικών -, οι οποίες κατά την κλασική δικαιοκρατική αντί-ληψη, έχουν ως αποστολή την άσκηση ελέγχου εξ ονόματος του κυρίαρχου λαού. Ομοί-ως, το απόρρητο δε μπορεί να αντιταχθεί ούτε έναντι της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών (εφεξής: ΑΔΑΕ), η οποία ως το εκ του Συντάγματος καθύλην αρμόδιο όργανο για τον έλεγχο νομιμότητας επί της διαδικασίας άρσης του απορρήτου, πρέπει να διαθέτει πλήρη πρόσβαση στα στοιχεία κάθε συντελεσθείσας άρσης. Καθόσον η  ΕΥΠ περιλαμβάνεται – και ορθώς – μεταξύ των ελεγχόμενων από την ΑΔΑΕ φορέων, ούτε έ-ναντι αυτής ισχύουν, οι διατάξεις περί χορήγησης προηγούμενης άδειας από τον επο-πτεύοντα υπουργό. Οι διαρκείς και θεσμοθετημένοι έλεγχοι τόσο από το Κοινοβούλιο, όσο και από την ΑΔΑΕ, υφίστανται κατ’ εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής. Δεν πρέπει συνεπώς, να συγχέονται με την ανάγκη χορήγησης προηγούμενης άδειας, σε ειδικές και έκτακτες περιπτώσεις πχ κατάθεση υπαλλήλου της ΕΥΠ ως μάρτυρα ενώπιον Δικαστηρί-ου.
(β) Πρόβλημα δημιουργούν επίσης, επιμέρους στοιχεία της διαδικασίας, στο πεδίο των άρσεων που πραγματοποιούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας. Πρόκειται για παραμέ-τρους, οι οποίες προσκρούουν στα κριτήρια που παγίως θέτει η νομολογία του Ευρωπαϊ-κού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σε σχέση με τη συμβατότητα των εγχώ-ριων κανονιστικών πλαισίων με τις διατάξεις της ΕΣΔΑ. Η αόριστη χρονική διάρκεια, η έλ-λειψη οποιασδήποτε αιτιολογίας επί του σώματος της διάταξης, καθώς επίσης και η δυ-νατότητα μη αναγραφής του ονόματος του καθού το μέτρο, η λήψη της απόφασης από μονοπρόσωπο αντί συλλογικού οργάνου, είναι μερικά μόνο από τα σημεία των οποίων επείγει η εναρμόνιση με τα δικαιοκρατικά minima.
Όσα εκτέθηκαν πιο πάνω οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η απαράδεκτη ματαί-ωση του κοινοβουλευτικού ελέγχου για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις με τον τρόπο που συνέβη προκάλεσε ισχυρό πλήγμα απαξίωσης των κοινοβουλευτικών θεσμών της Χώρας. Το πλήγμα αυτό δεν πρέπει να παραμείνει χωρίς θεσμική αντιμετώπιση από τα αρμόδια κοινοβουλευτικά όργανα, άλλως  η κοινοβουλευτική δημοκρατία στη χώρα μας απειλείται με θεσμικές αλλοιώσεις και διαδικαστικούς εκφυλισμούς.

5.4    Οι τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις της νομιμότητας της παρακολούθησης

Ο λόγος συνεχούς επίκλησης του απορρήτου εκ μέρους της κοινοβουλευτικής πλειοψη-φίας γίνεται, προφανώς, για να μην καταστεί δυνατή η διερεύνηση της ουσιαστικής νο-μιμότητας των επισυνδέσεων της ΕΥΠ, παρά την προαναφερθείσα δήλωση του κυβερνη-τικού εκπροσώπου ότι ο κ. Ανδρουλάκης «θα ενημερωθεί και να πάρει απαντήσεις για όλα τα σχετικά με τη νόμιμη επισύνδεση που τον αφορά, απαντήσεις που δεν θα αφή-νουν περιθώριο για αυθαίρετα συμπεράσματα και συνωμοσιολογία». Κατ’αρχήν, μετά την τροποποίηση της παρ. 9 του αρθ. 5 του ν. 2225/1994 από την αντισυνταγματική τρο-πολογία Πικραμμένου του 2021, δεν υπάρχει νόμιμος τρόπος ενημέρωσης του παρακο-λουθούμενου για λόγους εθνικής ασφάλειας. Ο ίδιος ο διοικητής της ΕΥΠ κ. Δεμίρης δή-λωσε ότι τυχόν ενημέρωση από τον ίδιο του κ. Ανδρουλάκη θα συνιστούσε «καινοτομία» ενώ ο ίδιος ρητά δήλωσε επίσης ότι δεν θα μετέφερε στον Προέδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ότι ο ίδιος γνωρίζει, αλλά ότι του επιτρέπεται να του πει και πάλι βάσει του ανύπαρκτου και διάτρητου απορρήτου. Είναι προφανές ότι «καινοτομία» που δεν έχει έρεισμα σε νόμιμη αρμοδιότητα αντιβαίνει βίαια με την αρχή του Κράτους Δικαίου. Και, επιπλέον, δεν υ-πάρχει μόνον η περίπτωση Ανδρουλάκη. Πώς θα ενημερωθεί ο κ. Κουκάκης, ο κ. Μαλι-χούδης, όλοι όσοι ήδη γνωρίζουμε ότι παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ για λόγους εθνι-κής ασφαλείας.
Όσο η κυβέρνηση δεν παρουσιάζει υπαρκτούς και νόμιμούς λόγους εθνικής ασφά-λειας που να δικαιολογούν την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, η έγκριση της αρμό-διας εισαγγελέως δεν καθιστά αυτοδικαίως αυτή νόμιμη, αλλά το πολύ νομότυπη. Αντιθέτως μάλιστα, ελλείψει παρόμοιου λόγου, ελέγχεται η ίδια η για τη νομιμότητα των ενεργειών της. Όπως έγραψε σχετικά, με τη συνταγματική του ιδιότητα, ο καθηγητής Ε. Βενιζέλος,  αλλοίμονο εάν «μια κυβέρνηση μπορεί επικαλούμενη λόγους εθνικής ασφά-λειας με την έγκριση ενός ή έστω δυο εισαγγελέων να θέτει υπό διαρκή παρακολούθηση όλους τους πολιτικούς της αντιπάλους».
Για υπεράσπιση της θέσης του περί νομιμότητας της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, ε-πιχείρησε ο κ. Μητσοτάκης να τη στηρίξει με αναφορά στην υπόθεση των βουλευτών της «Χρυσής Αυγής». Διαψεύσθηκε όμως από τον δικηγόρο πολιτικής αγωγής στη σχετι-κή δίκη, τον Θ. Καμπαγιάννη,  ο οποίος δήλωσε: «στην ποινική δίωξη της Χρυσής Αυγής δεν υπήρξε “νόμιμη επισύνδεση” των τηλεφωνικών συνομιλιών των βουλευτών της αν και ελέγχονταν για σοβαρά κακουργήματα. Το γνωρίζουμε αυτό από τη δικογραφία της υπόθεσης, στην οποία δεν περιέχεται καμία διάταξη ή σχετική απομαγνητοφώνηση¨. Σε κάθε περίπτωση, άλλο ζήτημα είναι η άρση του απορρήτου για τη διακρίβωση ιδιαιτέ-ρως σοβαρού εγκλήματος με αιτιολογημένο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών και άλλο η άρση του απορρήτου για λόγους «εθνικής ασφάλειας» που δεν συνιστούν έγκλημα, άρση που γίνεται με αίτημα της ΕΥΠ χωρίς αιτιολογία, συχνά χωρίς μνεία του ονόματος του παρακολουθούμενου και με απλή εισαγγελική διάταξη που δεν αιτιολογείται, παρά το γεγονός ότι ο νόμος επιβάλλει να συντρέχει βάσιμος λόγος εθνικής ασφάλειας.
Για την παρακολούθηση βουλευτή (και ευρωβουλευτή γιατί οι συνταγματικές εγγυήσεις είναι δύο) έχουν παρουσιαστεί στο σχετικό δημόσιο νομικό διάλογο δύο απόψεις: κατά την αυστηρότερη, το βουλευτικό απόρρητο του άρθρου 61 παρ. 3 ως ειδικότερη διάταξη θέτει, απευθείας εκ του Συντάγματος, πρόσθετα ειδικότερα όρια στις κάμψεις του τηλε-πικοινωνιακού απορρήτου που προβλέπονται στο άρθρο 19 παρ.1. Κατά τη σχετική ανά-λυση του καθηγητή Α. Καϊδατζή, σύμφωνα με το άρθρο 19 του Συντάγματος και τον ε-κτελεστικό του νόμο, παρακολούθηση επιτρέπεται μόνο για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σο-βαρού εγκλήματος ή για λόγους εθνικής ασφάλειας. Στην πρώτη περίπτωση συνιστά α-νακριτική πράξη και, ήδη για το λόγο αυτό, δεν μπορεί να διαταχθεί χωρίς προηγουμένη άδεια της βουλής κατά το άρθρο 62 του Συντάγματος για το βουλευτικό ακαταδίωκτο. Στη δεύτερη περίπτωση δεν συνιστά μεν ανακριτική πράξη με στενή έννοια, όμως οι άλ-λες δυο πτυχές της βουλευτικής ασυλίας, το ανεύθυνο του βουλευτή και το βουλευτικό απόρρητο, οδηγούν στο συμπέρασμα -που εν μέρει και εμμέσως υιοθέτησε κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός- ότι η παρακολούθηση βουλευτή συνιστά εν τέλει μια πολιτική κρίση, που προϋποθέτει απόφαση ενός πολιτικού οργάνου -όχι όμως του πρωθυπουργού, αλλά της βουλής. Αφενός, κατά το άρθρο 61 παρ. 1 του Συντάγματος, ο βουλευτής δεν εξετά-ζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των καθη-κόντων του. Έχει άλλωστε, κατά το άρθρο 60, απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση. Αυτή η προστασία του δημόσιου λόγου του, όμως, υπονομεύεται, αν δεν αναιρείται, όταν ο βουλευτής γνωρίζει ότι ο ιδιωτικός λόγος του μπορεί να παρακο-λουθείται. Αφετέρου, κατά το άρθρο 61 παρ. 3 του Συντάγματος, ο βουλευτής δεν έχει υποχρέωση μαρτυρίας για πληροφορίες που περιήλθαν σ’ αυτόν ή δόθηκαν από αυτόν κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ούτε για τα πρόσωπα που του εμπιστεύθηκαν τις πληροφορίες ή στα οποία αυτός τις έδωσε. Και αυτή η προστασία αναιρείται, όταν ο βουλευτής γνωρίζει ότι μπορεί να παρακολουθείται.
Κατ’αυτή την άποψη, η νόμιμη παρακολούθηση βουλευτή ουσιαστικά αποκλείεται, γιατί εάν θα ήταν αναγκαία η άρση της ασυλίας του για να λάβει χώρα, θα ήταν προφανώς αλυσιτελής, εφόσον ο παρακολουθούμενος θα ήξερε εκ των προτέρων ότι παρακολου-θείται. Και κατά την ηπιότερη όμως ερμηνευτική εκδοχή, που υποστηρίζεται από τους περισσότερους συνταγματολόγους, ακόμη και εάν είναι δυνατή η επισύνδεση βουλευτή, αυτή θα πρέπει να γίνει με αυστηρότερο έλεγχο αναλογικότητας από ότι των λοιπών πολιτών και στάθμιση της συνταγματικής προστασίας με την ανάγκη προστασίας της εθνικής ασφάλειας. Αυτό προϋποθέτει ειδική αιτιολογία και, οπωσ-δήποτε σοβαρότατο λόγο εθνικής ασφάλειας. Όπως δε έχει γράψει ο καθηγητής Σω-τηρέλης,  «η μόνη «εθνική ασφάλεια» της οποίας μπορεί να γίνει επίκληση είναι αυ-τή της χώρας μας (και όχι άλλης χώρας…) και ο μόνος σχετικός λόγος που θα δικαιο-λογούσε παρακολούθηση, για να το πούμε καθαρά, θα ήταν η κατασκοπεία…»
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η τοποθέτηση του πρωθυπουργού, που αποτελεί και την κεντρι-κή γραμμή της επιχειρηματολογίας της Νέας Δημοκρατίας, ότι η παρακολούθηση Αν-δρουλάκη ήταν νόμιμη, αλλά λάθος, είναι σαφώς αντισυνταγματική. Εάν δεν υπήρχε σο-βαρός λόγος εθνικής ασφάλειας η παρακολούθηση ήταν εξ αρχής παράνομη. Εάν, παρ’ελπίδα, ο κ. Ανδουρλάκης ήταν πράγματι ύποπτος για κατασκοπεία, η παρακολού-θηση του δεν ήταν λάθος. Η αλήθεια είναι ότι κανένας λόγος εθνικής ασφάλειας δεν υ-πήρχε. Η κυβέρνηση επιθυμούσε να παρακολουθεί από πρώτο χέρι τις εκλογές στο ΚΙ-ΝΑΛ, ενδεχομένως για να μπορεί να τις επηρεάσει. Μετά δε την αποκάλυψη του σκανδά-λου βολεύεται με το να αφήνει έναν από τους κεντρικούς πολιτικούς αντιπάλους της να πάει στις εκλογές με τη σκιά του «εθνικώς ύποπτου».
6. Για το ζήτημα των συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚΕ
Από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία υποστηρίχτηκαν όλα τα αιτήματα του ΚΚΕ για την κλήση μαρτύρων αλλά και για την κατάθεση των απαραίτητων εγγράφων. Δυστυχώς από τη μεριά της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ακολουθήθηκε ή ίδια πρα-κτική της απόρριψης των αιτημάτων αυτών πράγμα που δυσχέρανε ουσιωδώς το έργο της επιτροπής. Ωστόσο από την εξέταση των μαρτύρων προέκυψε ότι ενδεχομένως να υπάρχει εμπλοκή ξένων μυστικών υπηρεσιών στην υπόθεση των συνακροάσεων του τη-λεφωνικού κέντρου του ΚΚΕ. Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο η επι-τροπή θεσμών και διαφάνειας αλλά και η ΑΔΑΕ να επιμείνουν στη σχετική έρευνα για την αποκάλυψη της αλήθειας και σε αυτήν την υπόθεση για την οποία εξάλλου απαιτεί-ται και η συνεργασία των εταιριών παρόχων επικοινωνιών.

Συμπέρασμα

Ενόψει όλων των ανωτέρω προκύπτουν συγκεκριμένα συμπεράσματα:

1. Προκύπτει από τις αντιφάσεις του Πρωθυπουργού, την εν γένει υποκριτική στάση του αλλά και τις πρακτικές που ακολούθησε τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η κοινοβου-λευτική πλειοψηφία για την συγκάλυψη του σκανδάλου ότι βασικός γνώμονας του δεν είναι η αλήθεια και η διαλεύκανση της υπόθεσης αλλά η συγκάλυψη της και η εξαφάνι-ση στοιχείων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απόδοση όχι μόνο πολιτικών αλλά και ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών.
2. Ειδικότερα για τις τελευταίες προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις καθώς είναι πλέον σαφές ότι δεν υφίστανται λόγοι εθνικής ασφάλειας για τις υπό εξέταση παρακολουθήσεις.
3. Υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι η ΕΥΠ  αξιοποιούσε το παράνομο λογισμικό predator από κοινού με τις επίσημες επισυνδέσεις.
4. Η γνώση του Πρωθυπουργού σχετικά δεν  τεκμαίρεται μόνο αντικειμενικά λόγω της σχετικής του αρμοδιότητας αλλά και από την στενότατη σχέση του με τον γγ και ανιψιό του κο Γρηγόρη Δημητριάδη, από τον διορισμό του κου Διονύση Μελιτσιώτη πρώην διευθυντή του Γραφείου του στη θέση του β’ υποδιοικητή της ΕΥΠ,  από την ειδική με-ταχείριση του πρώην πλέον Διοικητή της ΕΥΠ κου Κοντολέοντα ο οποίος διορίστηκε μετά από την σχετική αλλαγή των προβλέψεων του νόμου αλλά και από την στάση του κου Δεμίρη ο οποίος διορίστηκε διοικητής της ΕΥΠ από τον Πρωθυπουργό μετά την παραίτη-ση Κοντολέοντα με μόνο σκοπό την συγκάλυψη της υπόθεσης όπως προκύπτει και από την μεταχείριση που επεφύλαξε στην ελεγκτική αρχή, την κάλυψη της εισαγγελέως Βα-σιλικής Βλάχου και την εν γένει άρνηση συνεργασίας του τόσο με την ΑΔΑΕ όσο και με την εξεταστική επιτροπή της Βουλής.
5. Γνώση του Πρωθυπουργού τεκμαίρεται εξάλλου και από το γεγονός ότι  η κυβέρνηση μέσω του Αντιπροέδρου της, και στενότατου συνεργάτη του κου Μητσοτάκη, κου Πι-κραμμένου επιχείρησε, ήδη πριν την αποκάλυψη της παρακολούθησης του κου Ανδρου-λάκη, να δημιουργήσει θεσμικά φράγματα κρατώντας το σκάνδαλο των παρακολουθή-σεων μυστικό μέσω της αντισυνταγματικής τροπολογίας της 31ης Μαρτίου του 2021.

Εν όψει όλων των ανωτέρω είναι αναγκαία η περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης τόσο από την ελληνική Βουλή με όλα τα διαθέσιμα κοινοβουλευτικά μέσα, συμπεριλαμβανο-μένης και της επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης,  όσο και από την ποινική δικαιοσύνη η οποία πρέπει να πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των πορισμάτων που οφείλει η εξεταστική επιτροπή να τους αποστείλει.

Εξεταστική επιτροπή: Τα συμπεράσματα του ΠΑΣΟΚ

Tα συμπεράσματά του από τη διαδικασία της Εξεταστικής Επιτροπής για τις παρακολουθήσεις έδωσε στη δημοσιότητα το ΠΑΣΟΚ.

Πιο συγκεκριμένα:

1 .Η στάση των βουλευτών της πλειοψηφίας της Νέας Δημοκρατίας στην Εξεταστική Επιτροπή διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο στο οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο συγκάλυψης του διερευνώμενου σκανδάλου των παράνομων παρακολουθήσεων.
Η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας απέκλεισε όλους  απαραίτητους μάρτυρες και το αποδεικτικό υλικό.
Οι  βουλευτές της πλειοψηφίας έκαναν πολύ λίγα για τη ανάδειξη της αλήθειας και πάρα πολλά για τη συγκάλυψη του σκανδάλου και τη συσκότιση της υπόθεσης.

2.- Δεν προέκυψε ότι συνέτρεχε λόγος εθνικής ασφάλειας για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ κ. Νίκου Ανδρουλάκη.
Επομένως η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ κ. Νίκου Ανδρουλάκη ήταν παράνομη.
Υφίστανται επομένως σοβαρές ενδείξεις ότι η ομάδα των προσώπων που αιτήθηκαν, υπέβαλαν, εισηγήθηκαν, επόπτευσαν, ενέκριναν, εκτέλεσαν και με οποιοδήποτε τρόπο γνώριζαν σε οποιοδήποτε χρόνο, δεν απέτρεψαν ή και συνέδραμαν με πράξεις και παραλείψεις τους στην παράνομη παρακολούθηση έχουν πιθανόν τελέσει αξιόποινες πράξεις.

3.- Καθίσταται αναγκαία η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και η ενίσχυση του ρόλου της εισαγγελικής αρχής και της Α.Δ.Α.Ε. ως ανεξάρτητης αρχής.

Εξεταστική επιτροπή: Τα συμπεράσματα του ΚΚΕ

Πλήρη συγκάλυψη της αλήθειας και επιχείρηση αποπροσανατολισμού από τα κομβικά ζητήματα, που έπρεπε και πρέπει να αναδειχθούν στον λαό, καταγράφει στο πόρισμά του για το σκάνδαλο των υποκλοπών το ΚΚΕ, καταγγέλλοντας πως η Εξεταστική δεν ασχολήθηκε καθόλου με τις συνακροάσεις που εδώ και χρόνια έχει καταγγείλει το κόμμα του Περισσού.

Επ’ αυτού ο βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής Νίκος Καραθανασόπουλος επαναφέρει μια σειρά από «καυτά» ερωτήματα.

Παράλληλα, στηλιτεύει εκ νέου το ότι δεν κλήθηκαν στην επιτροπή ως μάρτυρες πρόσωπα που πρότεινε, ενώ καυτηριάζει και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., τα οποία, μεταξύ άλλων, κατηγορεί για «στρέβλωση» και «συσκότιση της αλήθειας» επειδή κατά το ΚΚΕ προσπάθησαν «να παρουσιάσουν τα «σκάνδαλα» των υποκλοπών ως ελληνικό φαινόμενο, ως «εξαίρεση» στην Ευρώπη, που μάλιστα «εκθέτει διεθνώς τη χώρα», την ώρα που οι παρακολουθήσεις, και με τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού, απασχολούν τα τελευταία χρόνια πλήθος ευρωπαϊκά κράτη και οργανισμούς αλλά και ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Συνολικά αποκρύφτηκε η ουσία, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ΕΕ και των οργάνων της, όπως η Europol, στην ένταση της παρακολούθησης και επιτήρησης του λαού».

Αναλυτικά οι θέσεις που κατέθεσε ο Νίκος Καραθανασόπουλος

«Η Εξεταστική Επιτροπή για τις παρακολουθήσεις – υποκλοπές επιβεβαίωσε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο τις θέσεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ, για το ρόλο και την αποτελεσματικότητα αυτών των επιτροπών, που έχει πια αποδειχθεί ότι δεν οδηγούν στην αποκάλυψη της αλήθειας και των πραγματικών υπευθύνων πίσω από τα κάθε είδους «σκάνδαλα».

Ο ίδιος ο τρόπος λειτουργίας της εξεταστικής επιτροπής, με πρώτιστη ευθύνη της κυβερνητικής πλειοψηφίας, υπονόμευσε εξαρχής την ουσιαστική έρευνα για την απόδοση όλων των πολιτικών και άλλων ευθυνών γύρω από τις υποκλοπές, σε βάρος τόσο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και των δημοσιογράφων, όσο βέβαια και του Κόμματός μας για τις παρακολουθήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της Κεντρικής Επιτροπής του από το 2016 μέχρι σήμερα.

Υπηρετήθηκε έτσι η διπλή στόχευση, αφενός της πλήρους συγκάλυψης της αλήθειας, αφετέρου η επιχείρηση αποπροσανατολισμού από τα κομβικά ζητήματα, που έπρεπε και πρέπει να αναδειχθούν στον λαό, γύρω από το απόρρητο των επικοινωνιών του, την προστασία των προσωπικών δεδομένων του, τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες του.

Ειδικότερα, η μυστικότητα που επιβλήθηκε στις συνεδριάσεις της Επιτροπής αποτέλεσε εξαρχής εμπόδιο στη διεξαγωγή της έρευνας και στην ανάδειξη της αλήθειας, θέτοντας απαγορευτικούς όρους ακόμα και για την πρόσβαση σε έγγραφα και τη μελέτη τους από τους ίδιους τους βουλευτές – μέλη της επιτροπής.

Ενέτεινε τη γνωστή πρακτική των επιλεκτικών -ακόμα και διαμετρικά αντίθετων- διαρροών από τα αστικά κόμματα, δίνοντας ώθηση στην κίβδηλη αντιπαράθεση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και όχι στην αποκάλυψη της αλήθειας. Όπως είχαμε με σαφήνεια θέσει ως Κόμμα, οι συνεδριάσεις έπρεπε να είναι δημόσιες υπό την έννοια της δημοσιοποίησης και διαθεσιμότητας των πρακτικών για τα κόμματα και τους δημοσιογράφους, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε, σχετικά καλύτερα, να ερευνηθεί και αναδειχθεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, που αφορά όχι μόνο τις κρινόμενες περιπτώσεις υποκλοπών αλλά τελικά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλου του λαού.

Το πλαίσιο μυστικότητας και απορρήτου των συνεδριάσεων ήρθε να συμπληρώσει η επιλογή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, να κληθεί ένας εξαιρετικά μικρός και ελεγχόμενος κατάλογος μαρτύρων, που δε διευρύνθηκε ούτε στις περιπτώσεις, που, μέσα στην επιτροπή, από τις καταθέσεις των ίδιων αυτών λιγοστών μαρτύρων, γινόταν καθαρή η ανάγκη να κληθούν και άλλοι μάρτυρες. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της υπόθεσης των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ, για την οποία δεν κλήθηκαν μάρτυρες, ακόμα και όταν σε αυτό συνέτειναν καταθέσεις που παρέπεμπαν για παράδειγμα στους παρόχους τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ κ.α.), ή σε μέλη και τεχνικούς της ΑΔΑΕ.

Το γεγονός ότι, επιπλέον των παραπάνω, δόθηκε κυβερνητική και νομική κάλυψη στην επίκληση του υπηρεσιακού απορρήτου από τους μάρτυρες, ενώπιον μίας εξεταστικής επιτροπής, που έχει βάσει νόμου όλες τις ανακριτικές αρμοδιότητες, αποτέλεσε αποκορύφωμα της κατεύθυνσης συγκάλυψης της αλήθειας. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αξιοποίησε τα περιθώρια που της έδινε το υπάρχον αντιδραστικό πλαίσιο, που προστατεύει τις κρατικές αρχές και υπηρεσίες όπως την ΕΥΠ. Έτσι, την κάλυψη για την απαράδεκτη εξέλιξη της εξεταστικής επιτροπής την παρείχαν στην ουσία όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, που έχουν διαχρονικά συνδιαμορφώσει το εν λόγω πλαίσιο, για να θωρακίσουν το αστικό κράτος και όλες του τις λειτουργίες.

Στη βάση και των παραπάνω μεθοδεύσεων, αποτέλεσμα της εξεταστικής επιτροπής ήταν η πλήρης συγκάλυψη της αλήθειας και των πολιτικών και άλλων ευθυνών για τις υποκλοπές, σε όλες τις υποθέσεις.
Ειδικά στην υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ, η συγκάλυψη δρομολογήθηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, με κανονικό εξοβελισμό της υπόθεσης από τη συζήτηση και την όποια έρευνα. Η υπόθεση του ΚΚΕ στην ουσία εξαιρέθηκε από τη διερεύνηση, παρότι αποτελούσε αντικείμενο της εξεταστικής επιτροπής σύμφωνα με τη σχετική απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής. Η ευθύνη για αυτό βαραίνει όχι μόνο τη ΝΔ αλλά εξίσου και τον ΣΥΡΙΖΑ και είχε διαφανεί ήδη από τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής, όπου, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκαναν το παραμικρό σχόλιο για την υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ. Ευθύνες υπάρχουν όμως και στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ το οποίο, παρότι περιέλαβε την υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ στην πρόταση του για τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της ανέχτηκε τη μεθόδευση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένα στοιχεία για τις ευθύνες όλων των συναρμόδιων αρχών, που έχουν άμεση εμπλοκή και ευθύνη στην έρευνα των παρακολουθήσεων σε βάρος του, τόσο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί κυβέρνησης ΝΔ. Πρόκειται για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, παραλείψεις, λάθη και τεράστια ερωτηματικά για τη δράση της ΑΔΑΕ, των εισαγγελικών αρχών και της κρατικής ασφάλειας, αλλά και των εταιρειών – παρόχων τηλεπικοινωνιών (OTE, VODAFONE, WIND κ.α.). Εξάλλου, στην περίπτωση των υποκλοπών στο ΚΚΕ, υφίσταται εμπλοκή και ευθύνη παρόχων και αρχών από πλήθος χωρών του εξωτερικού, 14 ευρωπαϊκές και τις ΗΠΑ, που επίσης αποκλείστηκαν από κάθε έρευνα. Ακούστηκε και στην εξεταστική επιτροπή, ότι το θέμα των υποκλοπών στο ΚΚΕ «είναι κάτι πολύ μεγάλο» που εκφεύγει των ελληνικών συνόρων.

Σε αυτή τη βάση το ΚΚΕ κατέθεσε τεκμηριωμένη πρόταση για να κληθούν συγκεκριμένοι μάρτυρες, ουσιώδεις και σημαντικοί για τη διερεύνηση της υπόθεσης, οι οποίοι, όχι απλώς μπορούσαν, αλλά όφειλαν να απαντήσουν στα ερωτήματα γύρω από την παρακολούθηση του ΚΚΕ, όπως μέλη και τεχνικοί της ΑΔΑΕ που συμμετείχαν στους σχετικούς ελέγχους, αρμόδιοι από την κρατική ασφάλεια, εισαγγελείς που χειρίζονταν τις υποθέσεις, υπεύθυνοι από τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους. Μέρος από αυτά τα ερωτήματα και στοιχεία καταθέσαμε στην εξεταστική επιτροπή αλλά και στον Πρόεδρο της Βουλής και δημόσια. Πρόκειται για σοβαρά ερωτήματα, όπως:

1. Γιατί οι αρχές δεν πραγματοποίησαν έρευνα γύρω από όλους τους τηλεφωνικούς αριθμούς και τις κλήσεις των τρίτων μερών, που εμπλέκονταν στις «συνακροάσεις» με το ΚΚΕ;

Στις «συνακροάσεις» του 2016 εμπλέκονταν τα τηλεφωνικά κέντρα των πολιτικών κομμάτων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΤΑΜΙ. Μάλιστα, το τελευταίο κόμμα ανέφερε, ότι στο τηλεφωνικό κέντρο του σημειώνονται μικροφωνισμοί και ήχοι ηλεκτρονικών συσκευών. Πώς δικαιολογείται οι αρχές να μην έκαναν καμία διερεύνηση σχετικά; Δικαιολογείται η ΑΔΑΕ να εξαιρεί από τον έλεγχο τους τρίτους εμπλεκόμενους, με το σκεπτικό ότι οι συνακροάσεις «δεν επιβεβαιώθηκαν» από αυτούς ή ότι «δεν ήταν σε γνώση της οι αριθμοί τους»;; Στις δε «συνακροάσεις» του 2017 η ΑΔΑΕ εξαίρεσε από το πεδίο των ερευνών της αριθμούς τρίτων εμπλεκόμενων, επειδή δεν είχε τη «συναίνεση» αυτών. Ωστόσο, τη συναίνεση των τρίτων αυτών μερών η ΑΔΑΕ τη ζήτησε ΑΦΟΥ είχε πραγματοποιήσει τον επιτόπιο έλεγχο στον ΟΤΕ, αυτοπεριορίζοντας έτσι τα στοιχεία που έλαβε από τον πάροχο.

2. Γιατί στις «συνακροάσεις» του 2016, που σημειώθηκαν τις ημέρες 27 έως 30 Νοεμβρίου, στην ουσία δεν ερευνήθηκε καθόλου η πρώτη μέρα «συνακροάσεων», η 27η Νοεμβρίου, ούτε από την ΑΔΑΕ ούτε από την κρατική ασφάλεια, η οποία εξαίρεσε τελείως αυτή τη μέρα και από τις εκθέσεις της;; Γιατί η ΑΔΑΕ επικέντρωσε την έρευνά της και τις βασικές εκτιμήσεις της σχεδόν αποκλειστικά στις κλήσεις που πραγματοποιήθηκαν στις 30-11-2016, δηλαδή μόνο σε μία από τις τέσσερις μέρες;

3. Πώς δικαιολογούν οι αρχές, ότι δεν ταυτίζονται καν τα χρονικά διαστήματα των «συνακροάσεων» που ερευνούν;; Για παράδειγμα, στο κρούσμα του 2016 σε πολλές περιπτώσεις η ΑΔΑΕ αποκλίνει αδικαιολόγητα από τις ώρες που κατήγγειλε το ΚΚΕ. Στη συνέχεια η κρατική ασφάλεια ερευνά με τη σειρά της διαφορετικές ώρες από αυτές που ανέλυσε η ΑΔΑΕ! Παρόλα αυτά, η κρατική ασφάλεια αξιοποιεί τα πορίσματα της ΑΔΑΕ για να «κλείσει» την υπόθεση. Πώς γίνεται η κρατική ασφάλεια να στηρίζεται στα πορίσματα της ΑΔΑΕ, ενώ αφορούν διαφορετικά χρονικά διαστήματα από αυτά που ερεύνησε η ίδια με άρση του απορρήτου των επικοινωνιών;;

4. Πώς εξηγούνται οι παροιμιώδεις καθυστερήσεις στην έρευνα του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έλαβε η ΑΔΑΕ, με αποστολέα τον αυτοαποκαλούμενο «αυτουργό» (hliasden@sigaint) ;

Η ΑΔΑΕ ενώ έλαβε το μήνυμα στις 2-12-2016, υπέβαλε αίτημα άρσης απορρήτου σχετικά με αυτό στις 27-3-2017, δηλαδή σχεδόν 4 μήνες αργότερα.

Ακόμα και την απλή ενημέρωση με κοινοποίηση προς την Εισαγγελία και την κρατική ασφάλεια για το μήνυμα αυτό, η ΑΔΑΕ την έκανε στις 2-2-2017, δηλαδή 2 μήνες μετά τη λήψη του. Στη συνέχεια η κρατική ασφάλεια απευθύνθηκε στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (ΔΗΕ) για το συγκεκριμένο μήνυμα και αποστολέα, στις 29-6-2017, δηλαδή σχεδόν 5 μήνες μετά την ενημέρωσή της. Επιπλέον, η κρατική ασφάλεια, ενώ έλαβε από τη ΔΗΕ, στις 13-7-2017, στοιχεία για το εν λόγω μήνυμα, που παρέπεμπαν στις ΗΠΑ, εμφάνισε αυτά τα στοιχεία για πρώτη φορά στην έκθεσή της στις 13-10-2018, ενημερώνοντας στην ουσία την Εισαγγελία πάνω από 1 χρόνο μετά.

5. Πώς τελικά η ΑΔΑΕ ολοκλήρωσε τις έρευνές της καταλήγοντας σε συμπεράσματα (και για το 2016 και για το 2017) χωρίς να έχει λάβει τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου (ούτε για το πρώτο κρούσμα του 2016); Είναι καταληκτικά συμπεράσματα, με βάση τα οποία μπορεί να κλείσει καταρχήν η έρευνα, διαπιστώσεις όπως «αυτό που έγινε είναι ενδεχομένως συνδιάσκεψη» ή ότι «ενισχύεται η ένδειξη ότι έχει χρησιμοποιηθεί η τεχνική της παραποίησης προέλευσης τηλεφωνημάτων»; Πώς οδηγείται στα συμπεράσματα αυτά η ΑΔΑΕ; Αλλά και από αυτά τα «συμπεράσματα», πώς καταλήγει να πιθανολογεί ότι δεν υπάρχει μάλλον παραβίαση απορρήτου των επικοινωνιών, ενώ είναι γνωστό, ότι ακόμα και η χρησιμοποίηση της εν λόγω τεχνικής (παραποίησης προέλευσης) δεν αναιρεί την πιθανότητα παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών;;

6. Γιατί ειδικά για το δεύτερο «κρούσμα» που σημειώνεται στις 4-1-2017 η ΑΔΑΕ πλέον δεν προβαίνει ούτε σε στοιχειώδη ανάλυση των πληροφοριών που εκθέτει γύρω από τον έλεγχο; Γιατί δεν γίνεται αναφορά για παράδειγμα: α) αν και τι έλεγχος πραγματοποιήθηκε στους κόμβους εισόδου των κλήσεων από το εξωτερικό, όπως βέβαια στην OTEGLOBE, παραλειπομένης κάθε αναφοράς σε παρόχους που εμπλέκονται στις διεθνείς διασυνδέσεις ή β) στο είδος των συστημάτων των παρόχων, από το οποίο άντλησε στοιχεία η ΑΔΑΕ, όπως και ειδικά αν ελέγχθηκαν πχ τα συστήματα νόμιμης συνακρόασης (LI).

7. Πώς αξιολόγησε η ΑΔΑΕ απαντήσεις και στοιχεία που έλαβε από τους παρόχους, όταν αυτά ήταν εμφανώς προβληματικά ή ακόμα και ενάντια στις νόμιμες υποχρεώσεις τους; Για παράδειγμα: Πώς εξηγείται, για το κρούσμα του 2016, ότι δεν βρέθηκαν καταγραφές σηματοδοσίας SS7 από τον ΟΤΕ; Πώς εξηγείται πάροχος το 2017 να απαντά, πως τα στοιχεία που του ζητά η ΑΔΑΕ «δεν είναι πια διαθέσιμα», ενώ έχουν περάσει μόνο δύο μήνες από τις επίμαχες κλήσεις και είναι ήδη σε εξέλιξη οι έρευνες για αδίκημα; Ή, είναι δυνατόν όταν έχει βρεθεί το αρχείο καταγραφής μίας κλήσης να λέγεται πως δεν είναι γνωστό αν αυτή έγινε με απόκρυψη ή όχι, όπως συνέβη για το κρούσμα του 2019;

8. Πώς εξηγείται η μεγάλη καθυστέρηση της κρατικής ασφάλειας να ζητήσει την άρση του απορρήτου για τις κλήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚΕ το 2016; Πώς δικαιολογείται να επιχειρεί να «κλείσει» την έρευνα για το πρώτο κρούσμα μόλις στις 8-2-2017, χωρίς καν να της έχουν απαντήσει με στοιχεία – αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου όλοι οι πάροχοι; Συγκεκριμένα, η ασφάλεια επιχείρησε να υποβάλλει αναφορά στον Εισαγγελέα χωρίς τα στοιχεία από τις εταιρείες CYTA, COSMOLINE και FORTHNET. Επίσης, χωρίς να έχει συμπεριλάβει με κανένα τρόπο στην έρευνα το νέο στοιχείο, πως η ΑΔΑΕ έλαβε μήνυμα από τον αυτοαποκαλούμενο «αυτουργό» (το οποίο της απεστάλη στις 2-2-2017 με ημερομηνία εισόδου στην ασφάλεια την 3-2-2017).

9. Πώς δικαιολογείται η κρατική ασφάλεια να αρνείται να χορηγήσει τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου στην ΑΔΑΕ, μάλιστα επικαλούμενη τη «μυστικότητα της ποινικής διαδικασίας», την ώρα που η ΑΔΑΕ έχει ανακριτικές εξουσίες και διεξήγαγε αρμοδίως αντίστοιχα έρευνα για το ίδιο ποινικό αδίκημα; Πώς εξηγείται παρόλα αυτά, να στηρίζει (η Ασφάλεια) όλες ανεξαιρέτως τις εκθέσεις της στα αποτελέσματα των ερευνών της ΑΔΑΕ, ενώ δεν της έχει χορηγήσει τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου;

10. Γιατί η κρατική ασφάλεια, επιπλέον των ανωτέρω, σε όλες ανεξαιρέτως τις εκθέσεις της για τα κρούσματα 2016 και 2017:

α) επικαλείται μόνο τα στοιχεία από έναν πάροχο, τον ΟΤΕ; Πώς επεξεργάστηκε συνδυασμένα όλα τα στοιχεία, αλλά και αυτά της ΑΔΑΕ, την οποία επικαλείται;

β) εστιάζει και αναλύει μόνο όσες κλήσεις φαίνεται να επαναλαμβάνονται πάνω από μία φορά; Ερεύνησε όλες τις κλήσεις τελικά;

γ) καταλήγει ότι «ύποπτες» είναι οι κλήσεις από διεθνείς διασυνδέσεις και όχι οι εγχώριες; Ποια έρευνα οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα;

δ) συμπεραίνει ότι ο εντοπισμός των υπαιτίων είναι «ιδιαιτέρως δυσχερής έως αδύνατος»; Ποιοι έλεγχοι την οδήγησαν στο συμπέρασμα; Πραγματοποίησε έρευνα ή στηρίχθηκε μόνο στις εκθέσεις της ΑΔΑΕ; Ωστόσο, οι εκθέσεις της ΑΔΑΕ δεν έχουν τέτοιο συμπέρασμα και βέβαια έγιναν χωρίς τα αποτελέσματα της άρσης απορρήτου, αφού δεν της τα έδωσε η ίδια η ασφάλεια..

11. Τελικά, εξετάστηκαν ποτέ συνδυασμένα τα ευρήματα των «παράλληλων» ερευνών που διεξήγαγε η ΑΔΑΕ και η κρατική ασφάλεια, ως συναρμόδιες αρχές, για το ίδιο ποινικό αδίκημα;;

12. Πώς εξηγείται στις τελικές της εκθέσεις (Οκτωβρίου 2018 και Ιανουαρίου 2019) για τα κρούσματα 2016-2017, η κρατική ασφάλεια να αναφέρει ότι η ΑΔΑΕ δεν έχει ολοκληρώσει τον έλεγχο για το 2017; Η ΑΔΑΕ είχε διαμορφώσει έκθεση από τον Αύγουστο του 2017. Η κρατική ασφάλεια αγνοούσε ή αποσιώπησε τους νεότερους ελέγχους και έκθεση της ΑΔΑΕ; Πώς δικαιολογείται η κρατική ασφάλεια να επικαλείται εκτιμήσεις της ΑΔΑΕ για το κρούσμα του 2016 (πχ για τη χρήση της τεχνικής παραποίησης προέλευσης), μεταφέροντάς τες αυτούσιες στο κρούσμα του 2017, ενώ για αυτό το κρούσμα δεν υπάρχουν τέτοιες αναφορές από την ΑΔΑΕ;

13. Πώς στοιχειοθετήθηκε η αρχική πρόταση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο; Πώς, επί παραδείγματι, η εισαγγελέας που πρότεινε την αρχειοθέτηση, αξιολόγησε και τελικά παρέκαμψε στοιχεία, όπως την παρατήρηση της ΑΔΑΕ, στην από 4-1-2017 έκθεσή της, πως συγκεκριμένες κλήσεις «θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας από τις δικαστικές αρχές»;

14. Γιατί η Εισαγγελία Πρωτοδικών κίνησε τη διαδικασία δικαστικής συνδρομής και Ευρωπαϊκών Εντολών Έρευνας (ΕΕΕ) στις αρχές του 2019, δηλαδή 3 χρόνια μετά τα κρούσματα, μετά και την παρέμβαση του ΚΚΕ για να μην αρχειοθετηθεί η υπόθεση;

15. Γιατί δεν ανταποκρίθηκε ούτε η Εισαγγελία στα αιτήματα της ΑΔΑΕ για να λάβει τα αποτελέσματα της άρσης του απορρήτου, παρά μόνο, και πάλι, πολύ αργότερα, μετά την αποτροπή της αρχειοθέτησης της υπόθεσης;

16. Γιατί, όταν απορρίφθηκε η αρχειοθέτηση και η δικογραφία εστάλη πίσω στην Εισαγγελία Πρωτοδικών για να συνεχιστεί η έρευνα, η Εισαγγελία Πρωτοδικών δεν παρήγγειλε προς την κρατική ασφάλεια αυτό ακριβώς που όριζε η Εισαγγελία Εφετών;

17. Τελικά, τα ερωτήματα δικαστικής συνδρομής ή ΕΕΕ που απέστειλε η Εισαγγελία, κάλυπταν σε περιεχόμενο τις αναγκαίες έρευνες για τις «συνακροάσεις» στο ΚΚΕ; Έστειλε ποτέ η Εισαγγελία το αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τις ΗΠΑ;; Ποια η πορεία του;;

18. Ποια ήταν η στάση των ελληνικών αρχών στις απαντήσεις που έλαβαν από τις αρμόδιες αρχές του εξωτερικού; Κινήθηκαν στην κατεύθυνση συνέχισης της έρευνας; Πώς ανταποκρίθηκαν ειδικά σε περιπτώσεις αιτημάτων και διευκρινίσεων που ζητούσαν οι αρμόδιες αρχές του εξωτερικού; Φαίνεται πως οι ελληνικές αρχές δεν απάντησαν ποτέ σε οποιοδήποτε ερώτημα που τους έθεσαν οι χώρες: Ηνωμένο Βασίλειο, Μάλτα, Ολλανδία και Ιρλανδία, με αποτέλεσμα να μη συνεχιστεί η έρευνα.

Ωστόσο, κανένας από τους μάρτυρες που πρότεινε το ΚΚΕ δεν εντάχθηκε στη λίστα που τελικώς κλητεύθηκε από την επιτροπή, παρότι το Κόμμα μας έθεσε επανειλημμένα και με κάθε δυνατό τρόπο το σχετικό αίτημα. Τα δε ερωτήματα και ζητήματα που ως Κόμμα αναδείξαμε, δεν αξιολογήθηκαν καν από την επιτροπή.

Συνολικά, η υπόθεση του ΚΚΕ δεν απασχόλησε με κανέναν τρόπο την επιτροπή, τις ερωτήσεις και το συνολικό «έργο» των βουλευτών – μελών της, πέραν φυσικά των βουλευτών του ΚΚΕ. Σαφώς, στη βάση και της ιδιότυπης «ασυλίας» που παρείχε η ευρεία δυνατότητα επίκλησης του απορρήτου από τους μάρτυρες, ακόμα και όσοι εξετάστηκαν δεν έδωσαν ουσιαστικές απαντήσεις για τις υποκλοπές στο ΚΚΕ, ενώ δεν υπήρχε δυνατότητα ελέγχου των λεγομένων μέσα και από την πρόσβαση σε διαβαθμισμένα και άλλα έγγραφα, κυρίως γιατί δεν δινόταν καν τέτοια πρόσβαση ή ήταν τελείως τυπική, με σκόπιμα «απαγορευτικούς» όρους για τη μελέτη τους. Το ίδιο ισχύει και για τα έγγραφα που ζήτησε το Κόμμα μας να προσκομιστούν σχετικά με την υπόθεσή του και βρίσκονταν στα χέρια της ΑΔΑΕ και της Εισαγγελίας.

Ειδικά για την ΑΔΑΕ, ενώ έφερε και φέρει ευθύνη για την υπόθεση σε βάρος του ΚΚΕ, μέσα και από την κατάθεση του νυν Προέδρου της στην εξεταστική, αποτυπώθηκε ο ρόλος της στη συγκάλυψη. Πέρα από την επίκληση άγνοιας σε διάφορα ζητήματα, πέρα ακόμα και από την απαράδεκτη απόδοση ευθυνών στο ίδιο το Κόμμα μας, εκστομίζοντας πως το ΚΚΕ δεν ήθελε να προχωρήσει η έρευνα για τις υποκλοπές σε βάρος του (!), η κατάθεση του Προέδρου της ΑΔΑΕ ήρθε σε αντίφαση με λεγόμενα του ίδιου, σε αμέσως προηγούμενο χρονικό διάστημα και ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών & Διαφάνειας της Βουλής, οπότε είχε μιλήσει για «λάθη και αδεξιότητες» της ΑΔΑΕ, ενώ στην εξεταστική επιτροπή ισχυρίστηκε εκ νέου, πως η ΑΔΑΕ εξάντλησε τις αρμοδιότητες και δυνατότητές της στη σχετική έρευνα.

Το πλέον κρίσιμο, που έγινε προσπάθεια από όλα τα άλλα κόμματα να συγκαλυφθεί, είναι το επικίνδυνο πλαίσιο, που θωρακίζει τη δικτατορία του κεφαλαίου ενάντια στον εργαζόμενο λαό και το κίνημά του, νομιμοποιώντας τη μαζική και προληπτική παρακολούθηση από το κράτος, σε συνεργασία με τους μονοπωλιακούς ομίλους που ελέγχουν τις επικοινωνίες και βέβαια σε συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές «συμμάχους» του, ΗΠΑ- ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Δεν πρόκειται μόνο για τη νομοθεσία και την πρακτική γύρω από την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών. Αυτά εντάσσονται και λειτουργούν σε ένα ευρύτερο πλέγμα αντιδραστικών μέτρων, που, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την κάλυψη του Συντάγματος, αξιοποιώντας και τις νέες τεχνολογίες, οδηγούν σε ένταση της παρακολούθησης της ζωής και της δράσης του λαού, για την καταστολή αλλά και τη χειραγώγηση του. Πρόκειται για την προσπάθεια να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του αστικού κράτους, πρωτίστως ενάντια στον «εχθρό λαό», στο φόντο του οξυνόμενου διεθνούς ανταγωνισμού, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ιμπεριαλιστικού πολέμου και επικίνδυνων σχεδιασμών, στους οποίους η ελληνική άρχουσα τάξη εμπλέκεται ενεργά στο πλευρό των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Σε αυτή την αντιδραστική κατεύθυνση λειτουργεί το αστικό νομοθετικό οπλοστάσιο γύρω και από την «εθνική ασφάλεια», που αφορά στην ασφάλεια και τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου και του κράτους του. Η επικέντρωση της συζήτησης στην «κατά παρέκκλιση», καταχρηστική επίκληση της «εθνικής ασφάλειας» σε υποθέσεις υποκλοπών, κρύβει ότι η ίδια η σύννομη και αυστηρή τεκμηρίωσή της μπορεί να οδηγήσει κάλλιστα στο ίδιο αποτέλεσμα, στην ευρύτατη παρακολούθηση όχι μόνο πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων προβεβλημένων προσώπων, αλλά και συνδικαλιστών, αγωνιστών, ειδικά όσων συγκρούονται με την πολιτική και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Έτσι νομιμοποιείται το «ουδείς εξαιρείται», που έγινε παραδεκτό και ενώπιον της επιτροπής.

Εξάλλου, στην «εθνική ασφάλεια», ακόμα και αν οριζόταν με μεγαλύτερη σαφήνεια, όπως προτείνεται, ενέχεται η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», πλέον και η «αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης», που με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ νομιμοποιούν την παρακολούθηση σε μαζικό και προληπτικό επίπεδο και στοχοποιούν ειδικά το οργανωμένο εργατικό – λαϊκό κίνημα και την πρωτοπορία του, ακόμα και τις ιδέες που ενοχλούν το σύστημα. Την ίδια στιγμή, τον κλοιό της νόμιμης παρακολούθησης μπορεί να σφίξει και η επίκληση της «διακρίβωσης σοβαρών εγκλημάτων», όσο εντείνεται η ποινικοποίηση και καταστολή σε βάρος της λαϊκής πάλης.

Όλα τα άλλα κόμματα αλλά και οι εξεταζόμενοι εκπρόσωποι κρατικών και «ανεξάρτητων» αρχών υπερασπίστηκαν τις παραπάνω αντιδραστικές κατευθύνσεις και εξελίξεις. Επιφύλαξαν ιδιαίτερη «προστασία» στις ξένες μυστικές υπηρεσίες, ιδίως των «φιλικών» στην Ελλάδα χωρών, βέβαια των ΗΠΑ, που δρουν σε αγαστή συνεργασία με τις ελληνικές αρχές. Συνέκλιναν εμφατικά στην υπεράσπιση της «εθνικής ασφάλειας» του κεφαλαίου και του ρόλου της ΕΥΠ στην προάσπισή της. Παράλληλα, αποσιώπησαν τον ρόλο άλλων μηχανισμών παρακολούθησης που λειτουργούν «συμπληρωματικά» προς την ΕΥΠ σε βάρος του λαού, όπως η ΔΙΔΑΠ ή η ΔΑΕΕΒ.

Ιδιαίτερη πλευρά της συσκότισης και στρέβλωσης της αλήθειας αποτέλεσε η προσπάθεια αστικών κομμάτων όπως του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, να παρουσιάσουν τα «σκάνδαλα» των υποκλοπών ως ελληνικό φαινόμενο, ως «εξαίρεση» στην Ευρώπη, που μάλιστα «εκθέτει διεθνώς τη χώρα», την ώρα που οι παρακολουθήσεις, και με τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού, απασχολούν τα τελευταία χρόνια πλήθος ευρωπαϊκά κράτη και οργανισμούς αλλά και ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Συνολικά αποκρύφτηκε η ουσία, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ΕΕ και των οργάνων της, όπως η Europol, στην ένταση της παρακολούθησης και επιτήρησης του λαού.

Στη βάση αυτή, η εξεταστική επιτροπή και το «έργο» της ήδη αξιοποιείται σε αντιδραστική κατεύθυνση. Αποτέλεσε καταλύτη αφενός σε πολιτικές διεργασίες για τη διαμόρφωση της «επόμενης μέρας» στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, αφετέρου στην προετοιμασία και προώθηση νέων αντιδραστικών μέτρων σε βάρος του λαού και των δικαιωμάτων του.

Το σύνολο των προτάσεων που κατατέθηκαν από τα άλλα κόμματα, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, συγκλίνουν στην εξυπηρέτηση του ίδιου σκοπού: στη θωράκιση του αστικού κράτους στις συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, των μεγάλων αντιθέσεων και της σήψης του συστήματος. Οι συζητούμενες «θεσμικές αλλαγές» και «αντίβαρα στην εξουσία» υπηρετούν αυτόν τον αντιδραστικό σκοπό, την ενίσχυση του κράτους, με επίλυση επιμέρους προβλημάτων σε αρχές και πλευρές της λειτουργίας του αλλά και με απόσπαση της εμπιστοσύνης και συναίνεσης του λαού στην «κανονικότητα» της παρακολούθησης και καταστολής του.

Αυτό αφορά ειδικά την ΕΥΠ, με τα αστικά κόμματα στην εξεταστική επιτροπή να προσανατολίζουν σε μέτρα θωράκισης της δράσης της, μάλιστα με ενίσχυση της «κοινωνικής αποδοχής» της. Η «νομιμοποίηση» του αντιδραστικού ρόλου και έργου της ΕΥΠ στις λαϊκές συνειδήσεις υπηρετείται και από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για ενίσχυση της «λογοδοσίας» και «διαφάνειας» στη λειτουργία της, τον «δημοκρατικό» έλεγχο είτε από το αστικό κοινοβούλιο είτε και από την «ανεξάρτητη» αρχή.

Σε αυτή την κατεύθυνση, στην εξεταστική καθαγιάστηκε η ΑΔΑΕ, με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να επιμένουν στην ανάγκη ενδυνάμωσης του ρόλου της. Αντίστοιχα «αλώβητη» βγήκε η αστική δικαιοσύνη, μέσα από την επίρριψη ευθυνών σε μεμονωμένα πρόσωπα – εκπροσώπους της. Για αυτόν τον λόγο, οι ευθύνες που φέρουν αυτές οι «ανεξάρτητες» αρχές στην υπόθεση του ΚΚΕ δεν αναζητήθηκαν καν.

Ειδικά ως προς το κατασκοπευτικό λογισμικό, που απασχόλησε για τη χρήση του σε βάρος του κ. Ανδρουλάκη και των δημοσιογράφων, μολονότι η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, αρνούνται πως διαπραγματεύτηκαν και προμηθεύτηκαν τέτοιου είδους μέσα παρακολούθησης, μία σειρά δεδομένα που αναδείχθηκαν και στην εξεταστική επιτροπή αμφισβητούν ευθέως αυτούς τους ισχυρισμούς.

Το κύριο που πρέπει να σημειωθεί είναι, ότι αυτά τα λογισμικά κάθε άλλο παρά παράνομα θεωρούνται καταρχήν. Με βάση και το ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπως ο Κανονισμός 821/2021, τα λογισμικά παρακολούθησης νόμιμα παράγονται, διατίθενται και γίνονται αντικείμενο εμπορίας, ανάμεσα σε κράτη, οργανισμούς και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το ζητούμενο από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ, που ερευνά αυτή την περίοδο το θέμα, δεν είναι η κατάργηση αυτού του αντιδραστικού πλαισίου, αλλά η ενίσχυσή του από τη σκοπιά των ευρωενωσιακών συμφερόντων, για τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού από τα κράτη μέλη και τα όργανα της ΕΕ, με όρους προστασίας τους από την «αντίθετη» χρήση του, δηλαδή από ανταγωνιστικά στην ΕΕ κράτη, οικονομικά, πολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Στο ίδιο φόντο, η συζήτηση για πρόσθετες εγγυήσεις και δικλείδες προστασίας των βουλευτών και άλλων πολιτικών προσώπων, αφορά στην ευνοϊκότερη αντιμετώπιση, τουλάχιστον σε τυπικό – θεσμικό επίπεδο, του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης, ενώ για τους λαούς θα διευρύνεται το μαζικό και προληπτικό φακέλωμα. Καμία αστική εγγύηση και δικλείδα δεν μπορεί να προστατεύσει την πολιτική δράση που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, όπως αποδεικνύει περίτρανα η υπόθεση σε βάρος του ΚΚΕ και το μεθοδευμένο, κραυγαλέο «θάψιμο» της αλήθειας για αυτήν και από την εξεταστική επιτροπή.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αποκαλύπτει όλα τα στοιχεία γύρω και από την υπόθεση των υποκλοπών, δημόσια και πλατιά στον λαό και τη νεολαία, για να βγάλει ο λαός τα αναγκαία συμπεράσματα, να αντιμετωπίσει με τη δράση του όλα τα αντιδραστικά μέτρα που εξυφαίνονται σε βάρος του από το σύνολο των αρχών και μηχανισμών του κράτους, από όλες τις κυβερνήσεις.

Η ρίζα του προβλήματος, και στην περίπτωση των παρακολουθήσεων, βρίσκεται βαθιά στο ίδιο το σύστημα. Είναι η εξουσία του κεφαλαίου και το κράτος της, που αξιοποιεί την παρακολούθηση, για να επιβάλλει τη βαρβαρότητα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, του πολέμου. Αυτή η βαρβαρότητα, που υπηρετούν τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, είναι που πρέπει να καταργηθεί, να ανατραπεί από την οργανωμένη λαϊκή πάλη, για να βγει στο προσκήνιο η αλήθεια αλλά και οι ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού».

Ειδήσεις σήμερα

Μετρό Πειραιάς – Μητσοτάκης: Κάνουμε πράξη το σύνθημα συνέπεια – Παραδίδουμε μεγάλα έργα υποδομής, κάποιοι παρουσίαζαν μουσαμάδες

Φρίκη στον Άγιο Παντελεήμονα: Συνελήφθη 63χρονος που παρενοχλούσε σεξουαλικά δύο ανήλικα αγόρια

Πόλεμος στην Ουκρανία: Η Λευκορωσία ενώνει δυνάμεις με τη Ρωσία – Μαζικές πυραυλικές επιδρομές σε όλη την ουκρανική επικράτεια