Όπως προκύπτει ο «ανένδοτος αλλά ΣΥΡΙΖΑ» δεν ήταν μια καλά σχεδιασμένη κίνηση, αλλά προέκυψε εξ ανάγκης και εκ του προχείρου μετά την κοινοβουλευτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ με την πρόταση μομφής. Την Παρασκευή 27/1 που έγινε η ψηφοφορία, υπήρχαν βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που πίστευαν και περίμεναν ότι κάποιοι, έστω λίγοι, «καραμανλικοί» και «σαμαρικοί» βουλευτές δεν θα έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση! Συνομιλητές τους που τους άκουσαν να το λένε, περιγράφουν ύφος «σχεδόν βεβαιότητας». Βεβαίως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε και ο Α. Τσίπρας αποχώρησε από τη Βουλή αποκομίζοντας άλλη μια κοινοβουλευτική ήττα. Όλα δείχνουν ότι η κρίσιμη μέρα ήταν η επομένη, το Σάββατο 28/1. Τότε στην Κουμουνδούρου συνειδητοποιήθηκε η ήττα και τέθηκε επί τάπητος ότι «κάτι πρέπει να κάνουμε, γιατί θα μας γυρίσει μπούμερανγκ». Τότε, σύμφωνα με πληροφορίες, έπεσε η ιδέα της αποχώρησης από τη Βουλή και η κήρυξη του «ανένδοτου». Στην αρχή δεν έτυχε καθολικής αποδοχής, καθώς έμπειρα στελέχη της παλαιότερης γενιάς εντόπισαν τον κίνδυνο αποκοπής του κόμματος από τον κεντρώο και κεντροαριστερό χώρο. Αντιθέτως η ακτιβιστική συνιστώσα των «προεδρικών» φέρεται να ενθουσιάστηκε με την «αγωνιστική πρόταση» που έπεσε στο τραπέζι. Όμως οριστικές αποφάσεις δεν πάρθηκαν εκείνη την ημέρα, καθώς υπήρχε προβληματισμός.
Ο Ανδρουλάκης
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ το… έλυσε ακριβώς την επομένη, την Κυριακή 29/1, ο Ν. Ανδρουλάκης, ανακοινώνοντας τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, οπότε έκανε και τη σοβαρή στροφή: Είπε καθαρά ότι θέλει ένα ενισχυμένο ΠΑΣΟΚ το οποίο θα διαπραγματευτεί από θέση ισχύος τα 10 προγραμματικά σημεία που έχει επιλέξει, με στόχο να σχηματιστεί κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές και συνεργαζόμενο με το πρώτο κόμμα. Ούτε «κυβέρνηση χωρίς τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα» ούτε «κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ν. Ανδρουλάκη» ούτε «με τη Ν.Δ. στην αντιπολίτευση». Τίποτα απ’ όλα αυτά, παρά μόνο προγραμματική συνεργασία με το πρώτο κόμμα…
Η είδηση έπεσε σαν κεραμίδα στο κεφάλι της Κουμουνδούρου. Γιατί ο Ν. Ανδρουλάκης με απλά και καθαρά λόγια είπε πως είναι έτοιμος να συνεργαστεί και με τη Ν.Δ., η οποία, σύμφωνα με όλα τα υπάρχοντα δεδομένα, θα είναι πρώτο κόμμα. Ο αιφνιδιασμός βρήκε σύντομα… σύντροφο τον έντονο εκνευρισμό. Καθώς έγινε σαφές ότι με αυτή τη θέση του ΠΑΣΟΚ ξέμενε από κυβερνητική πρόταση, ακόμα και για τις εκλογές της απλής αναλογικής. Το μεγαλόσχημο αφήγημα της «προοδευτικής κυβέρνησης» ξεφούσκωνε σε μια εντελώς ισχνή και αμφίβολη συνεργασία με το Μέρα25 και τον Γ. Βαρουφάκη. Αν το ΠΑΣΟΚ συζητήσει με το πρώτο κόμμα και το ΚΚΕ επιμείνει στο καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τίποτα να προτείνει.
Τότε ωρίμασε στο θερμοκήπιο της Κουμουνδούρου απότομα η ιδέα-φρούτο του «ανένδοτου». Μπροστά στο προφανές αδιέξοδο οι αντιρρήσεις εξανεμίστηκαν, οι καταρχήν συμφωνίες έγιναν βεβαιότητες και ο «ανένδοτος» μονόδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο υπήρξε μια σκέψη να τεσταριστεί η νέα απόφαση του Ν. Ανδρουλάκη και ίσως να πιεστεί να την αναιρέσει εφόσον επέμενε. Την προσπάθεια ανέλαβε η Π. Τσαπανίδου, η οποία βγήκε τη Δευτέρα το πρωί στον ΣΚΑΪ, μίλησε για κυβέρνηση εκβιασμού σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, υπονόησε μάλλον άγαρμπα ότι ο Ν. Ανδρουλάκης είναι «εκβιάσιμος», με αποτέλεσμα να κηρυχτεί πόλεμος μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ενταφίασε την «προοδευτική κυβέρνηση».
Η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη. Ο Α. Τσίπρας την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος βγήκε στο Ζάππειο και κήρυξε τον «ανένδοτο» αποσύροντας το κόμμα του από τη Βουλή. Αλλά και οι συνέπειες αυτής της αναγκαστικής επιλογής άρχισαν να φαίνονται αμέσως. Η ήδη μεγάλη ένταση χτύπησε κόκκινο, φτάνοντας μέχρι σε «κασιδιαρισμούς». Η ρητορική έγινε ακόμα πιο βάρβαρη και άξεστη. Και ο ακτιβισμός και τα πεζοδρόμια ετοιμάζονται για νέες μέρες δόξας. Με αποκλειστικό στόχο τη συσπείρωση των δεδομένων και την «πλατιά απεύθυνση σε συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και το ψάρεμα στα θολά νερά των αντισυστημικών ψεκασμένων». Στόχος «δεύτερης κατηγορίας», ο οποίος εφόσον επιτευχθεί, το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει είναι την παραμονή του Α. Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιμένει στη θετική ατζέντα ο Μητσοτάκης
Στέφανος Κασσελάκης: Ποιοι βουλευτές είναι πιθανόν να τον ακολουθήσουν στο νέο του κόμμα
Η κυβέρνηση από την πλευρά της θα επιμείνει στη σύγκριση των πεπραγμένων των δυο κυβερνήσεων, στη θετική ατζέντα, στην αυτοκριτική για λάθη ή παραλείψεις και στην προβολή του σχεδίου για την επόμενη τετραετία, επιμένοντας στην ανάγκη αυτοδυναμίας. Σε αντίθεση όμως με το πρόσφατο παρελθόν, δεν θα αφήνει αναπάντητες ούτε τις μεθοδεύσεις ούτε την ακραία ρητορική του Α. Τσίπρα («δημοκρατία ή Μητσοτάκης» ήταν το δίλημμα που έθεσε στο Περιστέρι), αλλά ούτε και την ακατάσχετη και λαϊκιστική παροχολογία. Π.χ. όπως σημείωναν κυβερνητικοί κύκλοι, όσα «προγραμματικά» είπε ο Α. Τσίπρας στο Περιστέρι είναι παγιδευμένα σε μια τεράστια αντίφαση: Δεν μπορεί να μειωθούν οι φόροι και να αυξηθούν κατακόρυφα οι δαπάνες (αυξήσεις μισθών, χιλιάδες προσλήψεις, επιδόματα). Είναι πρόβλημα απλής αριθμητικής, αν αυξηθούν κατακόρυφα οι δαπάνες και δεν αυξηθεί η φορολογία, δεν προκύπτουν τα χρήματα για το «δώσε κι εμένα μπάρμπα». Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «τάζει τα πάντα στους πάντες» γνωρίζοντας ότι δεν θα κληθεί ποτέ να τα εφαρμόσει και στη συνέχεια να λογοδοτήσει.
Όλα αυτά οδηγούν στο αρχικό εύρημα των κυλιόμενων μετρήσεων. Οι σκεπτόμενοι αναποφάσιστοι, οι κεντρώοι και μεγάλο μέρος των κεντροαριστερών «δεν αγοράζουν» καθρεφτάκια για ιθαγενείς. Και κυρίως δεν θέλουν την πόλωση και την τοξικότητα. Και θέλουν σταθερότητα. Γι’ αυτό και γυρνούν την πλάτη στον «ανένδοτο» του ΣΥΡΙΖΑ, στο «νέο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και στη δηλητηριώδη ρητορική της Κουμουνδούρου, η οποία σπέρνει διχασμό και τοξικότητα.
Ειδήσεις σήμερα
Τα σημαντικότερα γεγονότα που έγιναν σαν σήμερα 05 Φεβρουαρίου
Κακοκαιρία «Μπάρμπαρα»: Πανέτοιμα τα εκχιονιστικά της χώρας – Πέφτουν πρόστιμα για τις αλυσίδες
Στο μικροσκόπιο οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – Βενεζουέλας