Επί τάπητος τέθηκαν ο ρόλος της Ελλάδας ως γέφυρας μεταξύ Ε.Ε.-Κίνας και η πρωτοβουλία του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ για την οικοδόμηση μιας πανανθρώπινης κοινότητας με κοινό μέλλον.

Αντάλλαξαν επίσης απόψεις για τα υβρίδια πολέμου-ειρήνης της εποχής μας και την «προδιαγεγραμμένη» σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας μέσα από τη διαστρεβλωμένη ανάγνωση του Θουκυδίδη απ΄ όσους ασπάζονται τη θεωρία της «Παγίδας του Θουκυδίδη».

Ο «Ε.Τ.» της Κυριακής, το Eleftherostypos.gr και το κινεζικό κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhua ήταν στην πρεσβευτική κατοικία και τις κατέγραψαν.

Π. Παυλόπουλος: Η Ελλάδα ως «Ιανός»

 Για τον τέως Πρόεδρο το να συμπεριφέρεται και να δρα η Ελλάδα ως οικονομική «πύλη» της Ασίας προς την Ευρώπη και πρωτίστως προς την Ε.Ε. ως πλήρες μέλος της συνιστά φυσική απόρροια του ρόλου και  του πολιτισμού της ως «Ιανού» που από τη Δύση κοιτάζει προς την Ανατολή επιδιώκοντας τον ειλικρινή διάλογο και την αμοιβαίως επωφελή συνεργασία.

Για τους Ελληνες το «οικονομικό» δεν μπορεί να λειτουργεί  ανεξάρτητα από το «πολιτισμικό». Η Ελλάδα στέκεται απέναντι σε όσους αντιμετωπίζουν τις οικονομικές σχέσεις προεχόντως ως μέσα  «επιθετικής» παρέμβασης με μόνο στόχο το κέρδος και την επίδειξη ισχύος, σύμφωνα και με την εντελώς εσφαλμένη αντίληψη περί δήθεν «σύγκρουσης των πολιτισμών».

Ο ρόλος της Ελλάδας στις σχέσεις Κίνας-Ε.Ε.

Η Ελλάδα, ως πλήρες κράτος-μέλος της Ε.Ε., πρέπει να αγωνίζεται υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ολοκλήρωσης και υπέρ της καταξίωσης της πλανητικής αποστολής της Ε.Ε. Είναι διατεθειμένη, πάντα στη βάση του πλήρους σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου,  να πείσει τους εταίρους της ότι είναι ανάγκη να ενισχυθούν και ν’ αποκτήσουν μεγαλύτερο βάθος ιδίως οι πολιτισμικές και οι οικονομικές σχέσεις της Κίνας με την Ε.Ε., μέσω ενός ειλικρινούς διαλόγου στη βάση των θεμελιωδών αξιακών «προταγμάτων» των πολιτισμών μας.

 Πόλεμος και ειρήνη

Σήμερα βρισκόμαστε, όλο και πιο συχνά, μπροστά σε «υβρίδια» πολέμου και ειρήνης, των οποίων μας διαφεύγει η έναρξη και το τέλος, συνεπώς είναι αδύνατο ν’ αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά με το κλασικό Διεθνές Δίκαιο, το οποίο ούτως ή άλλως ακολουθεί φθίνουσα πορεία λόγω ατελούς εφαρμογής του ή και μη εφαρμογής του καθ’ ολοκληρία, επισημαίνει ο κ. Παυλόπουλος.

Πρέπει να «θωρακίσουμε» το Διεθνές Δίκαιο με νέες δυναμικές ρυθμίσεις και κατάλληλους κυρωτικούς μηχανισμούς για την εμπέδωση της ειρήνης, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, να εντείνουμε τον διάλογο των πολιτισμών και να σταθούμε απέναντι στις περί «σύγκρουσης των πολιτισμών» δοξασίες.

Η «ανάγνωση» του Θουκυδίδη

Ορισμένοι παράγοντες στη Δύση επιδιώκουν να δομήσουν τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στον σύγχρονο κόσμο διαστρεβλώνοντας ακόμη και τον Θουκυδίδη. Είναι οι ίδιοι που «αγωνίζονται» υπέρ της καταστροφικής «σύγκρουσης των πολιτισμών» υπό τους όρους του «δόγματος» Μπρζεζίνσκι  στη «Μεγάλη Σκακιέρα».

Ουδέποτε ο Θουκυδίδης στις «Ιστορίες» του μίλησε για νομοτελειακή σύγκρουση Σπάρτης και Αθήνας λόγω διεκδίκησης ενός είδους «imperium». Το ακριβώς αντίθετο, με όρους ιστορικής αλήθειας ανέδειξε, κατά βάθος, το λάθος της Σπάρτης να «βλέπει» με αυτή τη νοοτροπία την Αθήνα, όπως και το λάθος της Αθήνας να μη θέλει να κατανοήσει την ιδιοσυστασία της νοοτροπίας της Σπάρτης.

Εμείς, οι Ελληνες, ως γνήσιοι απόγονοι του Θουκυδίδη, θέλουμε η Ιστορία να «γράφεται» με βάση τα διαχρονικά διδάγματα του πολιτισμού μας. Ητοι με βάση τον ειλικρινή και γόνιμο διάλογο και όχι με βάση τον άνευ αρχών και ορίων ανταγωνισμό.

Σιάο Τζουντσένγκ: Σινο-ελληνική συνεργασία

Το λιμάνι του Πειραιά είναι ένα έργο-ορόσημο στη συνεργασία Κίνας-Ελλάδας στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας «Μια Ζώνη, Ενας Δρόμος» (BRI ή ο σύγχρονος Δρόμος του Μεταξιού) που πρότεινε ο πρόεδρος Σι το 2013. Είναι πλέον το κορυφαίο λιμάνι της Μεσογείου, ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, συμβάλλει κατά 1,56% στο ΑΕΠ της Ελλάδας. Με τις κοινές προσπάθειες έχει εδραιωθεί ο ρόλος της Ελλάδας ως πύλης προς την Ευρώπη και κόμβου logistics στα Βαλκάνια.

Οι δυο χώρες έχουν σημειώσει σημαντικά επιτεύγματα σε εμπόριο, επενδύσεις, πράσινη συνεργασία, θα διερευνήσουν τη δυνατότητα δημιουργίας ενός πάρκου συνεργασίας εμπορίου και logistics στην Ελλάδα και θα προωθήσουν περαιτέρω τις πράσινες επενδύσεις.

Πανανθρώπινη κοινότητα με κοινό μέλλον

Το 2013, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ πρότεινε για πρώτη φορά την οικοδόμηση μιας πανανθρώπινης κοινότητας με κοινό μέλλον. Αποτελεί σήμερα τον πυρήνα της κινεζικής διπλωματίας.

Εν ολίγοις, ο στόχος είναι η οικοδόμηση ενός ανοιχτού, χωρίς αποκλεισμούς, καθαρού και όμορφου κόσμου διαρκούς ειρήνης, παγκόσμιας ασφάλειας και κοινής ευημερίας. Η πλατφόρμα δράσης είναι η συνεργασία στο πλαίσιο BRI.

Συνεργασία Κίνας-Ε.Ε.

Η πρωτοβουλία BRI δεν είναι αυτό που κάποιες χώρες αποκαλούν «Δούρειο Ιππο». Η Κίνα δεν επιδιώκει να ανατρέψει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων όπως τη γνωρίζουμε μετά τον Β’ Παγκόσμιο. Οπως η Ευρώπη, η Κίνα την υπερασπίζεται.

Αμφότερες στηρίζουν ένθερμα την πολυπολικότητα, αντιτίθενται στην αντιπαράθεση μπλοκ και στον «Νέο Ψυχρό Πόλεμο».

Η Κίνα υποστηρίζει την προώθηση μιας οικουμενικά επωφελούς και χωρίς αποκλεισμούς οικονομικής παγκοσμιοποίησης, η οποία απαντά στις κοινές ανάγκες όλων των χωρών.

Υπάρχουν πράγματι άλυτα προβλήματα σχετικά με το εμπόριο Κίνας-Ε.Ε., αλλά σε γενικές γραμμές, η συνεργασία μεταξύ των δυο είναι πολύ πιο σημαντική από τον ανταγωνισμό.

 Η «παγίδα του Θουκυδίδη»

Στην κινεζική φιλοσοφία δεν υπάρχουν πραγματικά νικητές στους πολέμους. Κατά τη θεωρία της «παγίδας του Θουκυδίδη», η ταχεία ανάπτυξη της Κίνας αλλάζει το status quo και γίνεται πηγή αβεβαιότητας. Χρησιμοποιείται για να «ξυπνήσει» στη συλλογική συνείδηση της Δύσης το άγχος και τον φόβο για την ανάπτυξη της Κίνας και να στερήσει την Κίνα από το δικαίωμά της στην ανάπτυξη. Η οικοδόμηση μιας παναθρώπινης κοινότητας κοινού μέλλοντος θα μπορούσε να επιτρέψει στην Κίνα και στις ΗΠΑ να αναπτυχθούν μαζί. Αυτή είναι η απάντηση της Κίνας στη λανθασμένη ιδέα της «παγίδας του Θουκυδίδη».