Ο κ. Τσίπρας δεν αναφέρθηκε καθόλου στο θέμα κατά την ομιλία του στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της νέας κυβέρνησης την Παρασκευή, ωστόσο κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι αυτό είχε να κάνει με τις προτεραιότητες αυτής της παρέμβασης, που ήταν πρωτίστως πολιτικές.
Οι πληροφορίες, προερχόμενες από την κυβέρνηση, διότι οι θεσμοί ούτε επιβεβαιώνουν αλλά ούτε διαψεύδουν, αναφέρουν ότι η Κομισιόν -που κατά την Αθήνα έχει λάβει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις της μεταμνημονιακής περιόδου- επεξεργάζεται ήδη την πρόταση που θα πάει και αναμένεται να εγκριθεί από το Eurogroup τον Οκτώβριο, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση θα πάρει την ακύρωση -ή την αναβολή, αυτό ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει- της νέας μείωσης των συντάξεων από 1.1.2019 που είχε ψηφίσει από τον Μάιο του 2017 και σε αντάλλαγμα δεν θα εφαρμόσει κάποια ή όλα τα αντίμετρα.
Ο στόχος είναι προφανώς προεκλογικού χαρακτήρα, τόσο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. όσο και για τους παράγοντες της Κομισιόν και προσωπικά για τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον Πιερ Μοσκοβισί, που έχουν μπροστά τους τις κρίσιμες ευρωεκλογές, να οδεύσουν προς τον Μάιο του 2019 με τους λιγότερους κραδασμούς, ακόμα και αν αυτό σημαίνει αποδυνάμωση της ελληνικής οικονομίας έναντι των αγορών.
Με υποβαθμισμένο το τεχνοκρατικό κριτήριο και αναβαθμισμένο το πολιτικό, θεωρούν ότι τα προβλήματα που θα προκύψουν για την αδύναμη ελληνική οικονομία θα τα επανεξετάσουν μετά τον Μάιο του 2019. Ισως και αυτός είναι ο λόγος που τόσο οι παράγοντες της Κομισιόν σε υψηλό επίπεδο όσο και κυβερνητικά στελέχη στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους αναφέρονται στον ESM, στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ σαν να μην υπάρχουν και να μην έχουν λόγο πλέον στις συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση και με τον ίδιο τρόπο αναφέρονται και στο γερμανικό παράγοντα, που με βάση τους συσχετισμούς συνεχίζει να έχει τον πρώτο λόγο στο Eurogroup, όπου ακόμα λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε από νωρίς -πριν από το καλοκαίρι λένε οι πληροφορίες- να είναι η μη εφαρμογή της μείωσης των συντάξεων το κεντρικό της αίτημα για τη μεταμνημονιακή φάση. Στελέχη όπως ο Νίκος Παππάς και ο Γιάννης Δραγασάκης διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και διαβεβαιώνουν τους συνταξιούχους ότι δεν θα μειώσουν ξανά τις συντάξεις και ας ψήφισαν νέα μείωση από το 1.1.2019, ενώ ο… θεσμικός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μας πληροφόρησε ότι το προσχέδιο του προϋπολογισμού δεν θα περιλαμβάνει μείωση συντάξεων.
Εν όψει των εθνικών εκλογών του Μαΐου, είναι προφανώς πιο «πιασάρικο» θέμα αυτό από την εγκατάλειψη των υποσχέσεων για φοροελαφρύνσεις, για νέους παιδικούς σταθμούς κ.λπ. Ποιος θα ασχοληθεί με την επιλογή της κυβέρνησης να μην ασχοληθεί καθόλου με την επίσης ψηφισμένη μείωση του αφορολογήτου, που πλήττει ευθέως και ουσιαστικά την ανάπτυξη και το μέσο και το χαμηλό εισόδημα; Αυτό θα εφαρμοστεί από την επόμενη κυβέρνηση, από 1.1.2020 και ο ΣΥΡΙΖΑ τότε θα είναι στους δρόμους να φωνάζει εναντίον του μέτρου.
Το μόνο που νοιάζει την κυβέρνηση είναι να μην προχωρήσει στην 22η δική της μείωση συντάξεων από τον Ιανουάριο του 2015 και να δώσει το έκτακτο κοινωνικό μέρισμα σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, και αυτά ο κ. Τσίπρας να τα ανακοινώσει στις 8 Σεπτεμβρίου, στη ΔΕΘ.
Αν, για να γίνουν αυτά, η κυβέρνηση πρέπει να εγκαταλείψει τις φοροελαφρύνσεις, να μειώσει το μέρισμα, να μη φτιάξει τους παιδικούς σταθμούς που υποσχέθηκε, με τα παιδιά που μένουν εκτός να έχουν φτάσει τις 30.000 από τις 15.000 πέρυσι, να μη μοιράσει τα περίφημα σχολικά γεύματα της κ. Φωτίου, να προχωρήσει ακόμα και σε κάποιες περικοπές στο κονδύλι των 260 εκατ. ευρώ για τα νέα οικογενειακά επιδόματα, θα το κάνει, καθότι ο (προεκλογικός) σκοπός αγιάζει τα μέσα και η κοινή γνώμη μετά τον Μάιο του 2019 θα ζητά από αλλού το λογαριασμό.
Αν, για να γίνουν αυτά, η κυβέρνηση χρειαστεί ακόμα να εγκαταλείψει τα σχέδια για έξοδο στις αγορές, καθότι το δεκαετές που είναι ήδη απαγορευτικό στο 4,3% θα ανέβει ακόμα περισσότερο, επίσης θα το κάνει. Δεν ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για την εμβάθυνση της αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας στη νέα φάση στην οποία βρίσκεται. Ενδιαφέρεται μόνο να καταφέρει να δημιουργήσει προεκλογικά «τυράκια» για τις ευπαθείς ομάδες της ελληνικής κοινωνίας, όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι κ.ά. και έτσι θα προχωρήσει. Με μία νέα αναδιανομή της φτώχειας. Διατηρώντας τις αποδοχές των συνταξιούχων και ακυρώνοντας κοινωνικές παροχές, όπως το επίδομα στέγασης και οι αναπτυξιακές πολιτικές.
Θυμηθείτε ότι η επιδότηση ενοικίου ή δόσης στεγαστικού δανείου είχε αναδειχθεί τις ημέρες της ψήφισης της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς, ως σπουδαίο αντίβαρο και πραγματικό βοήθημα για πολύ χαμηλά εισοδήματα. Και πράγματι έτσι ήταν, αλλά τώρα τα πλάνα της κυβέρνησης άλλαξαν.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]