Το Δικαστικό Συμβούλιο με βούλευμά του έκρινε ότι το σκέλος της δικογραφίας που αφορά στον κ. Μιχάλη Καρχιμάκη και δύο υπαλλήλους της ΕΥΠ πρέπει να κριθεί εκ νέου, μετά την έφεση που άσκησε ένας εκ των τριών.
Με αυτόν τον τρόπο έβαλε στον «πάγο» το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, με το οποίο παραπέμπονταν σε δίκη τόσο οι τρεις όσο και ο φερόμενος ως πράκτορας William Basil. Το Συμβούλιο έκανε δεκτή την έφεση, κρίνοντας ότι πρέπει να εξεταστεί εάν τα έγγραφα που περιέχονται στη δικογραφία και τα οποία φέρεται ότι έφτασαν στην κατοχή του πρώην υπουργού Μιχάλη Καρχιμάκη είναι απόρρητα, κατά την έννοια του άρθρου 146 Π.Κ.
Σε αρνητική περίπτωση, όπως λένε δικαστικές πηγές, δεν θα στοιχειοθετείται η κατηγορία σε βάρος του κ. Καρχιμάκη, ο οποίος είναι αντιμέτωπος με το κακούργημα της ηθικής αυτουργίας σε παραβίαση μυστικών της πολιτείας, ενώ οι δύο υπάλληλοι της ΕΥΠ κατηγορούνται ως φυσικοί αυτουργοί στο αδίκημα. Σημειώνεται ότι με το βούλευμα του περασμένου Σεπτεμβρίου παραπέμφθηκε σε δίκη και ο William Basil, τον οποίο όμως η ανάκριση δεν κατάφερε να εντοπίσει και να φέρει ενώπιόν της, αν και σε βάρος του εκκρεμεί το αδίκημα της απόπειρας διακεκριμένης κατασκοπείας.
Υπενθυμίζεται ότι τον Απρίλιο του 2017, κι ενώ η αποκάλυψη της υπόθεσης μετρούσε 12 χρόνια και η ανάκριση είχε ολοκληρωθεί, η δικογραφία είχε γίνει «μπαλάκι» καθώς υπήρχαν ζητήματα ως προς το Δικαστικό Συμβούλιο που θα ήταν αρμόδιο να αποφανθεί για την τύχη της υπόθεσης. Σύμφωνα με το ανακριτικό πόρισμα του κ. Δημήτρη Φούκα για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών (2004-2005) και του «σχεδίου Πυθία» που αφορούσε προπαρασκευαστικές πράξεις έσχατης προδοσίας επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, από τον Αύγουστο του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005, ο William Basil επιχείρησε με πρόθεση να λάβει σε γνώση του απόρρητες πληροφορίες που αφορούν στα συμφέροντα της ελληνικής δημοκρατίας μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών.
Η σύζυγος του συγκεκριμένου προσώπου -για την οποία είχε προταθεί να απαλλαχθεί- εμφανίζεται να ήταν εκείνη που είχε αγοράσει καρτοκινητά-σκιές από την Ακτή Μιαούλη με το ψευδώνυμο Πέτρος Μάρκου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση δεκάδων πολιτικών, μελών της τότε κυβέρνησης, αλλά και δεκάδων άλλων προσώπων. Από την άρση απορρήτου μιας εκ των τεσσάρων τηλεφωνικών συνδέσεων προέκυψε -κατά τον ανακριτή- ότι η τηλεφωνική σύνδεση ενεργοποιήθηκε και σε άλλη συσκευή με στοιχεία συνδρομητή American Embassy, ενώ μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών ο W. Basil εξαφανίστηκε από την Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, η εμπλοκή του κ. Μιχάλη εντοπίζεται σε αναφορά από πρώην υπάλληλο της ΕΥΠ για απόρρητες αναφορές που απευθύνονταν στον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς και είχαν ληφθεί από τον ίδιο με μη νόμιμο τρόπο. Ωστόσο, ο ίδιος αρνείται τις σε βάρος του κατηγορίες, κάνοντας λόγο για «στημένη υπόθεση που κατασκευάστηκε από σκοτεινούς ανθρώπους, που βαρύνονται με κακουργηματικές ενέργειες και πράξεις, γεγονός που δεν ελήφθη από κανέναν σχεδόν αρμόδιο υπόψη».
ΑΝΤΩΝΙΑ ΞΥΝΟΥ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]